Verordening (EG) nr. 753/2002 van de Commissie van 29 april 2002 tot vaststelling van uitvoeringsbepalingen van Verordening (EG) nr. 1493/1999 van de Raad wat betreft de omschrijving, de aanduiding, de aanbiedingsvorm en de bescherming van bepaalde wijnbouwproducten

DE COMMISSIE VAN DE EUROPESE GEMEENSCHAPPEN,

Gelet op het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap,

Gelet op Verordening (EG) nr. 1493/1999 van de Raad van 17 mei 1999 houdende een gemeenschappelijke ordening van de wijnmarkt⁽¹⁾, laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 2585/2001⁽²⁾, en met name op de artikelen 53 en 80,

Overwegende hetgeen volgt:

1. In hoofdstuk II van titel V en in de bijlagen VII en VIII van Verordening (EG) nr. 1493/1999 zijn de voorschriften betreffende de omschrijving, de aanduiding en de aanbiedingsvorm van bepaalde producten waarop deze verordening van toepassing is, hierna „wijnbouwproducten” genoemd, en betreffende de bescherming van bepaalde aanduidingen en vermeldingen en van bepaalde termen vastgesteld. Het is noodzakelijk uitvoeringsbepalingen van deze voorschriften vast te stellen en de terzake geldende wetgeving in te trekken, namelijk Verordening (EEG) nr. 3201/90 van de Commissie van 16 oktober 1990 houdende uitvoeringsbepalingen voor de omschrijving en de aanbiedingsvorm van wijn en druivenmost⁽³⁾, laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 885/2001⁽⁴⁾, Verordening (EEG) nr. 3901/91 van de Commissie van 18 december 1991 houdende uitvoeringsbepalingen inzake de aanduiding en de presentatie van speciale wijnen⁽⁵⁾, Verordening (EG) nr. 554/95 van de Commissie van 13 maart 1995 houdende vaststelling van de uitvoeringsbepalingen voor de omschrijving en de aanbiedingsvorm van mousserende wijn en mousserende wijn waaraan koolzuurgas is toegevoegd⁽⁶⁾, gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 1915/96⁽⁷⁾, en Verordening (EG) nr. 881/98 van de Commissie van 24 april 1998 houdende uitvoeringsbepalingen inzake de bescherming van de voor bepaalde soorten v.q.p.r.d. gebruikte aanvullende traditionele aanduidingen⁽⁸⁾, laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 1608/2000⁽⁹⁾.

2. Bepaalde voorschriften inzake de etikettering van levensmiddelen zijn vastgesteld bij Richtlijn 75/106/EEG van de Raad van 19 december 1974 betreffende de onderlinge aanpassing van de wetgevingen der lidstaten inzake het voorverpakken naar volume van bepaalde vloeistoffen in voorverpakkingen met bepaalde inhoud⁽¹⁰⁾, laatstelijk gewijzigd bij Richtlijn 89/676/EEG⁽¹¹⁾, Richtlijn 89/396/EEG van de Raad van 14 juni 1989 betreffende de vermeldingen of merktekens die het mogelijk maken de partij waartoe een levensmiddel behoort te identificeren⁽¹²⁾, laatstelijk gewijzigd bij Richtlijn 92/11/EEG⁽¹³⁾, en Richtlijn 2000/13/EG van het Europees Parlement en van de Raad van 20 maart 2000 betreffende de onderlinge aanpassing van de wetgeving der lidstaten inzake de etikettering en presentatie van levensmiddelen alsmede inzake de daarvoor gemaakte reclame⁽¹⁴⁾, gewijzigd bij Richtlijn 2001/101/EG van de Commissie⁽¹⁵⁾. Deze voorschriften gelden ook voor wijnbouwproducten, tenzij in deze richtlijnen uitdrukkelijk anders is bepaald.

3. Bij deze verordening moet rekening worden gehouden met de ervaring die in het verleden met de toepassing van de bestaande wetgeving inzake wijnbouwproducten is opgedaan, alsmede met de bij bovenvermelde richtlijnen vastgestelde voorschriften. Deze voorschriften moeten met name zoveel mogelijk worden vereenvoudigd en worden verduidelijkt door de bepalingen betreffende verschillende groepen producten te harmoniseren, zonder afbreuk te doen aan de specificiteit van de producten.

4. Deze verordening moet beantwoorden aan de doelstellingen van bescherming van de wettige consumentenbelangen en producentenbelangen, de soepele werking van de interne markt en de bevordering van de productie van kwaliteitsproducten, als bepaald in artikel 47, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1493/1999. Zij moet bovendien beantwoorden aan de eisen van artikel 77 van voornoemde verordening, opdat tevens op passende wijze rekening wordt gehouden met de in de artikelen 33 en 131 van het Verdrag vervatte doeleinden en wordt voldaan aan de verplichtingen die voortvloeien uit de overeenkomstig artikel 300, lid 2, van het Verdrag gesloten internationale overeenkomsten.

5. Het begrip „etikettering” moet worden gepreciseerd teneinde dit te beperken tot de aspecten van de aanbiedingsvorm van wijnbouwproducten die betrekking hebben op de aard, de kwaliteit of de oorsprong van de producten zelf.

6. In het belang van de consumenten dienen bepaalde verplichte aanduidingen binnen hetzelfde gezichtsveld op de recipiënt te worden gegroepeerd en moeten de tolerantiegrenzen voor de aanduiding van het effectieve alcoholgehalte worden vastgesteld.

7. De bestaande voorschriften inzake het gebruik van codes op de etikettering zijn nuttig en moeten dus worden gehandhaafd.

8. Sommige wijnbouwproducten zijn niet noodzakelijk bestemd voor rechtstreekse menselijke consumptie. De lidstaten moeten dus worden gemachtigd deze producten van de toepassing van de etiketteringsvoorschriften vrij te stellen, op voorwaarde dat voldoende doeltreffende controleregelingen worden toegepast. Hetzelfde geldt voor bepaalde v.q.p.r.d. die op fles zijn gelagerd.

9. Wijnbouwproducten die worden uitgevoerd moeten soms voldoen aan etiketteringsvoorschriften van derde landen of de consumenten van deze derde landen bepaalde nuttige informatie verstrekken. Het is derhalve van belang dat de lidstaten het gebruik van andere talen voor bepaalde aanduidingen op de etiketten kunnen toestaan.

10. Bij Verordening (EG) nr. 1493/1999 is de etikettering voor alle wijnbouwproducten geharmoniseerd op basis van het model dat reeds was vastgesteld voor mousserende wijn, door het gebruik van andere termen dan die waarin uitdrukkelijk bij de communautaire wetgeving is voorzien, toe te staan, mits zij juist zijn. De uitvoeringsbepalingen van die verordening moeten dus op dezelfde wijze worden geharmoniseerd op basis van het voor mousserende wijn vastgestelde model, waarbij erop moet worden toegezien dat elk gevaar voor verwarring tussen deze andere termen en die waarin bij de communautaire wetgeving is voorzien uitgesloten is en dat wordt bepaald dat deze termen slechts mogen worden gebruikt op voorwaarde dat de ondernemers in geval van twijfel de juistheid ervan kunnen aantonen.

11. Terwille van de rechtszekerheid is het dienstig de bestaande definities ”van „bottelaar en „bottelen” te behouden en een definitie van „importeur” in te voeren.

12. Het gebruik van loodhoudende capsules om de sluiting van recipiënten waarin onder Verordening (EG) nr. 1493/1999 vallende producten worden bewaard, te bedekken, moet worden verboden, om elk gevaar voor verontreiniging, inzonderheid door toevallig contact met deze producten, enerzijds, en elk risico voor milieuvervuiling met loodhoudend afval van vorenvermelde capsules, anderzijds, te voorkomen.

13. Het gebruik van bepaalde soorten flessen voor bepaalde producten is vanouds een gevestigd gebruik in de Gemeenschap en in derde landen. Deze flessen kunnen bij de consumenten associaties oproepen met bepaalde kenmerken of met een welbepaalde oorsprong, omdat zij reeds sedert lang worden gebruikt. Deze flessen moeten dus worden gereserveerd voor de betrokken wijnen.

14. Met het oog op de traceerbaarheid en de controle op de wijnbouwproducten dient te worden bepaald dat sommige etiketteringsgegevens ook in de registers en in de begeleidende documenten moeten worden vermeld, als bedoeld in Verordening (EG) nr. 884/2001 van de Commissie van 24 april 2001 houdende uitvoeringsbepalingen betreffende de begeleidende documenten voor het vervoer van wijnbouwproducten en de in de wijnsector bij te houden registers⁽¹⁶⁾.

15. Verordening (EG) nr. 1493/1999 bepaalt dat voorwaarden moeten worden vastgesteld voor het gebruik van bepaalde termen. Voor bepaalde van deze termen moeten, in het belang van de soepele werking van de interne markt, communautaire voorschriften worden vastgesteld. Deze voorschriften moeten zoveel mogelijk gebaseerd zijn op bestaande bepalingen. Voor andere termen moet elke lidstaat voor de op zijn grondgebied geproduceerde wijnen met het Gemeenschapsrecht verenigbare voorschriften vaststellen, teneinde een beleid te kunnen voeren dat zo dicht mogelijk bij de producent staat. Deze voorschriften moeten niettemin volledig transparant zijn.

16. Met name ten aanzien van de verplichte aanduiding van de naam of de firmanaam van de bottelaar of de verzender en de facultatieve aanduiding van de naam, het adres en de hoedanigheid van de persoon of personen die aan de afzet heeft of hebben deelgenomen, moet een aanduiding van de activiteit van die personen, zoals „wijnbouwer”, „geoogst door”, „handelaar”, „gedistribueerd door”, „importeur”, „ingevoerd door”, verplicht worden gesteld om de soepele werking van de interne markt te garanderen en om ervoor te zorgen dat de consument niet wordt misleid.

17. Aanduidingen die verwijzen naar een biologische productiemethode van de druiven, zijn uitsluitend geregeld bij Verordening (EEG) nr. 2092/91 van de Raad van 24 juni 1991 inzake de biologische productiemethode en aanduidingen dienaangaande op landbouwproducten en levensmiddelen⁽¹⁷⁾, laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 473/2002 van de Commissie⁽¹⁸⁾, die het gebruik daarvan toestaat voor alle wijnbouwproducten. Die aanduidingen vallen dus niet onder de in de onderhavige verordening vervatte bepalingen ten aanzien van de aanduidingen betreffende de manier waarop het product is verkregen of bereid.

18. Het gebruik van bepaalde aanduidingen (anders dan oorsprongsbenamingen) voor de omschrijving van kwalitatief hoogstaande wijnbouwproducten en de desbetreffende regelgeving zijn gevestigde praktijken in de Gemeenschap. Deze traditionele uitdrukkingen kunnen bij de consument de associatie oproepen met een productie- of rijpingsmethode of met een kwaliteit, een kleur of een type wijn, dan wel met een historische gebeurtenis in de geschiedenis van de wijn. Om een eerlijke mededinging te garanderen en te voorkomen dat de consumenten worden misleid, moet een gemeenschappelijk kader worden vastgesteld voor de registratie en de bescherming van dergelijke traditionele uitdrukkingen.

19. Ter vereenvoudiging en omwille van de duidelijkheid moet worden getracht de etikettering van likeurwijn en parelwijn zoveel mogelijk te harmoniseren, met inachtneming van de verscheidenheid van de producten, op basis van de methode die bij Verordening (EG) nr. 1493/1999 is vastgesteld voor stille wijn. De methode die moet worden toegepast voor de etikettering van andere wijnbouwproducten moet op dezelfde manier worden geharmoniseerd, hoewel de specificiteit van de producten en hun markten een grotere differentiatie noodzakelijk maakt, inzonderheid wat betreft de verplicht te vermelden gegevens.

20. Ook de voorschriften inzake de etikettering van wijnbouwproducten van oorsprong uit derde landen die in de Gemeenschap in de handel zijn, moeten zoveel mogelijk worden geharmoniseerd volgens de voor de communautaire wijnbouwproducten vastgestelde methode, teneinde elke verwarring bij de consumenten en een oneerlijke concurrentie tussen de producenten te voorkomen. Daarbij dient echter rekening te worden gehouden met de verschillen in productieomstandigheden en wijnbouwtradities alsmede met de wetgeving van de betrokken derde landen.

21. De bepalingen van deze verordening dienen te gelden onverminderd specifieke voorschriften die kunnen worden overeengekomen in het kader van met derde landen overeenkomstig de procedure van artikel 113 van het Verdrag gesloten overeenkomsten.

22. In bijlage VIII bij Verordening (EG) nr. 1493/1999 zijn reeds specifieke en gedetailleerde voorschriften vastgesteld voor de etikettering van mousserende wijn. Het is echter noodzakelijk bepaalde aanvullende uitvoeringsbepalingen vast te stellen.

23. De voorschriften die gelden voor parelwijn waaraan koolzuurgas is toegevoegd moeten zoveel mogelijk overeenstemmen met de voorschriften die bij Verordening (EG) nr. 1493/1999 zijn vastgesteld voor mousserende wijn waaraan koolzuurgas is toegevoegd, met inachtneming van het specifieke karakter van de producten.

24. In artikel 80 van Verordening (EG) nr. 1493/1999 is bepaald dat maatregelen worden vastgesteld ter vergemakkelijking van de overgang van de vroegere wijnbouwregeling naar de regeling die bij die verordening is vastgesteld. Om de marktdeelnemers niet te zwaar te belasten, moeten maatregelen worden vastgesteld om hen in staat te stellen de overeenkomstig de in deze sector geldende voorschriften geëtiketteerde producten verder af te zetten en tijdelijk nog etiketten te gebruiken die in overeenstemming met de geldende voorschriften zijn gedrukt.

25. Bij artikel 81 van Verordening (EG) nr. 1493/1999 wordt de bestaande wetgeving van de Raad in de wijnbouwsector, met inbegrip van die welke betrekking heeft op aspecten die door deze verordening worden bestreken, ingetrokken. Om een soepele overgang mogelijk te maken en de continuïteit van de geldende bepalingen tot de definitieve opstelling en de vaststelling van de uitvoeringsbepalingen te garanderen, is in Verordening (EG) nr. 1608/2000, laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 699/2002⁽¹⁹⁾, bepaald dat sommige van de bepalingen van de Raad die bij artikel 81 zijn ingetrokken, gedurende een korte overgangsperiode van kracht blijven. De bij deze verordening in de bestaande wetgeving aangebrachte wijzigingen vergen de vaststelling van een hele reeks uitvoeringsbepalingen door de lidstaten. Om in een redelijke termijn voor de vaststelling van deze maatregelen te voorzien en met het oog op de aanpassing van de marktdeelnemers aan deze nieuwe regels, dient te worden bepaald dat sommige van de in deze sector geldende bepalingen van de Raad die bij artikel 81 van Verordening (EG) nr. 1493/1999 worden ingetrokken, van kracht blijven gedurende een korte bijkomende overgangsperiode. Verordening (EG) nr. 1608/2000 moet derhalve worden ingetrokken.

26. De in deze verordening vervatte maatregelen dienen slechts van toepassing te zijn op de in artikel 1, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1493/1999 bedoelde producten, onverminderd de bepalingen van die verordening die op andere producten van toepassing zijn, namelijk artikel 52, leden 2, 3 en 4, bijlage VII, deel C, en bijlage VIII, deel I, punt 3.

27. Het Comité van beheer voor wijn heeft geen advies uitgebracht binnen de door zijn voorzitter vastgestelde termijn,

HEEFT DE VOLGENDE VERORDENING VASTGESTELD: