Verordening (EG) n r. 1234/2007 van de Raad van 22 oktober 2007 houdende een gemeenschappelijke ordening van de landbouwmarkten en specifieke bepalingen voor een aantal landbouwproducten ( Integrale-GMO-verordening )

DE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE,

Gelet op het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap, en met name op de artikelen 36 en 37,

Gezien het voorstel van de Commissie,

Gezien het advies van het Europees Parlement⁽¹⁾,

Overwegende hetgeen volgt:

1. De werking en de ontwikkeling van de gemeenschappelijke markt voor landbouwproducten moeten gepaard gaan met de totstandbrenging van een gemeenschappelijk landbouwbeleid (hierna „GLB” genoemd), en dit beleid moet met name een gemeenschappelijke ordening van de landbouwmarkten (hierna „GMO” genoemd) omvatten die, overeenkomstig artikel 34 van het Verdrag, naargelang van de producten verschillende vormen kan aannemen.

2. Sinds de invoering van het GLB heeft de Raad voor elk product of elke groep producten een GMO vastgesteld en die 21 marktordeningen zijn elk in een afzonderlijke basisverordening van de Raad opgenomen:

   • Verordening (EEG) nr. 234/68 van de Raad van 27 februari 1968 houdende de totstandbrenging van een gemeenschappelijke ordening der markten in de sector levende planten en producten van de bloementeelt⁽²⁾,

   • Verordening (EEG) nr. 827/68 van de Raad van 28 juni 1968 houdende een gemeenschappelijke ordening der markten voor bepaalde in bijlage II van het Verdrag vermelde producten⁽³⁾,

   • Verordening (EEG) nr. 2759/75 van de Raad van 29 oktober 1975 houdende een gemeenschappelijke ordening der markten in de sector varkensvlees⁽⁴⁾,

   • Verordening (EEG) nr. 2771/75 van de Raad van 29 oktober 1975 houdende een gemeenschappelijke ordening der markten in de sector eieren⁽⁵⁾,

   • Verordening (EEG) nr. 2777/75 van de Raad van 29 oktober 1975 houdende een gemeenschappelijke ordening der markten in de sector slachtpluimvee⁽⁶⁾,

   • Verordening (EEG) nr. 2075/92 van de Raad van 30 juni 1992 houdende een gemeenschappelijke ordening der markten in de sector ruwe tabak⁽⁷⁾,

   • Verordening (EEG) nr. 404/93 van de Raad van 13 februari 1993 houdende een gemeenschappelijke ordening der markten in de sector bananen⁽⁸⁾,

   • Verordening (EG) nr. 2200/96 van de Raad van 28 oktober 1996 houdende een gemeenschappelijke ordening der markten in de sector groenten en fruit⁽⁹⁾,

   • Verordening (EG) nr. 2201/96 van de Raad van 28 oktober 1996 houdende een gemeenschappelijke ordening der markten in de sector verwerkte producten op basis van groenten en fruit⁽¹⁰⁾,

   • Verordening (EG) nr. 1254/1999 van de Raad van 17 mei 1999 houdende een gemeenschappelijke ordening der markten in de sector rundvlees⁽¹¹⁾,

   • Verordening (EG) nr. 1255/1999 van de Raad van 17 mei 1999 houdende een gemeenschappelijke ordening der markten in de sector melk en zuivelproducten⁽¹²⁾,

   • Verordening (EG) nr. 1493/1999 van de Raad van 17 mei 1999 houdende een gemeenschappelijke ordening van de wijnmarkt⁽¹³⁾,

   • Verordening (EG) nr. 1673/2000 van de Raad van 27 juli 2000 houdende een gemeenschappelijke ordening der markten in de sector vezelvlas en -hennep⁽¹⁴⁾,

   • Verordening (EG) nr. 2529/2001 van de Raad van 19 december 2001 houdende een gemeenschappelijke ordening der markten in de sector schapen- en geitenvlees⁽¹⁵⁾,

   • Verordening (EG) nr. 1784/2003 van de Raad van 29 september 2003 houdende een gemeenschappelijke ordening der markten in de sector granen⁽¹⁶⁾,

   • Verordening (EG) nr. 1785/2003 van de Raad van 29 september 2003 houdende een gemeenschappelijke ordening van de rijstmarkt⁽¹⁷⁾,

   • Verordening (EG) nr. 1786/2003 van de Raad van 29 september 2003 houdende een gemeenschappelijke ordening der markten in de sector gedroogde voedergewassen⁽¹⁸⁾,

   • Verordening (EG) nr. 865/2004 van de Raad van 29 april 2004 houdende een gemeenschappelijke ordening der markten voor olijfolie en tafelolijven⁽¹⁹⁾,

   • Verordening (EG) nr. 1947/2005 van de Raad van 23 november 2005 houdende een gemeenschappelijke ordening der markten in de sector zaaizaad⁽²⁰⁾,

   • Verordening (EG) nr. 1952/2005 van de Raad van 23 november 2005 houdende een gemeenschappelijke ordening der markten in de sector hop⁽²¹⁾,

   • Verordening (EG) nr. 318/2006 van de Raad van 20 februari 2006 houdende een gemeenschappelijke ordening der markten in de sector suiker⁽²²⁾.

3. Daarnaast heeft de Raad drie verordeningen met specifieke voorschriften voor bepaalde producten aangenomen, zonder dat hij voor deze producten een GMO heeft vastgesteld:

   • Verordening (EG) nr. 670/2003 van de Raad van 8 april 2003 tot vaststelling van specifieke maatregelen betreffende de markt voor ethylalcohol uit landbouwproducten⁽²³⁾,

   • Verordening (EG) nr. 797/2004 van de Raad van 26 april 2004 betreffende maatregelen ter verbetering van de productie en afzet van producten van de bijenteelt⁽²⁴⁾,

   • Verordening (EG) nr. 1544/2006 van de Raad van 5 oktober 2006 tot vaststelling van bijzondere maatregelen ter bevordering van de zijderupsteelt⁽²⁵⁾.

4. De genoemde verordeningen (hierna „basisverordeningen” genoemd) gaan vaak nog gepaard met een secundaire reeks verordeningen van de Raad. De meeste basisverordeningen zijn opgezet volgens dezelfde structuur en hebben talrijke bepalingen gemeen. Dit is met name het geval voor de regels inzake handel met derde landen en de algemene bepalingen, maar in zekere mate ook voor de regels inzake de interne markt. Voorts bevatten de basisverordeningen vaak uiteenlopende oplossingen voor identieke of vergelijkbare problemen.

5. Sinds enige tijd streeft de Gemeenschap ernaar de GLB-regelgeving te vereenvoudigen. Zo heeft zij een horizontaal rechtskader voor alle rechtstreekse betalingen tot stand gebracht door een serie steunregelingen samen te voegen in een bedrijfstoeslagregeling, die is vastgesteld bij Verordening (EG) nr. 1782/2003 van de Raad van 29 september 2003 tot vaststelling van gemeenschappelijke voorschriften voor regelingen inzake rechtstreekse steunverlening in het kader van het gemeenschappelijk landbouwbeleid en tot vaststelling van bepaalde steunregelingen voor landbouwers⁽²⁶⁾. Bij de basisverordeningen zou dezelfde aanpak moeten worden gevolgd. Hiertoe zouden de in die verordeningen vervatte regels in één enkel rechtskader moeten worden samengebracht en zouden de sectorale benaderingen voor zover mogelijk moeten worden vervangen door horizontale.

6. In het licht van bovengenoemde overwegingen dienen de basisverordeningen te worden ingetrokken en te worden vervangen door één enkele verordening.

7. Vereenvoudiging mag niet leiden tot het ter discussie stellen van de beleidsbeslissingen die door de jaren heen in het kader van het GLB zijn genomen. Daarom moet het bij deze verordening vooral om een technische vereenvoudiging gaan. Het is niet de bedoeling dat bestaande instrumenten worden ingetrokken of gewijzigd, tenzij ze achterhaald zijn, overbodig geworden zijn of gezien hun aard niet op het niveau van de Raad moeten worden behandeld, en evenmin dat nieuwe instrumenten of maatregelen worden ingesteld.

8. In het licht hiervan mogen in deze verordening niet die delen van GMO’s voorkomen waarvoor het beleid zal worden herzien. Dat geldt voor de meeste delen van de sector groenten en fruit, verwerkte groenten en fruit en de wijnsector. De bepalingen van de Verordeningen (EG) nr. 2200/96, (EG) nr. 2201/96 en (EG) nr. 1493/1999 mogen dan ook alleen in deze verordening worden opgenomen voor zover zij zelf niet het voorwerp zijn van beleidsherzieningen. De inhoudelijke voorschriften van deze GMO's mogen evenwel slechts worden opgenomen nadat de desbetreffende hervormingen zijn vastgesteld.

9. In de GMO’s voor granen, rijst, suiker, gedroogde voedergewassen, zaaizaad, olijfolie en tafelolijven, vlas en hennep, bananen, melk en zuivelproducten, en zijderupsen zijn verkoopseizoenen vastgesteld die in grote lijnen de biologische productiecyclus van elk van deze producten volgen. Bijgevolg moeten de in de genoemde sectoren vastgestelde verkoopseizoenen in deze verordening worden geïntegreerd.

10. Om de markten te stabiliseren en de landbouwbevolking een redelijke levensstandaard te garanderen is voor de verschillende sectoren een gedifferentieerd systeem van prijsondersteuning ontwikkeld, en zijn tegelijk regelingen inzake rechtstreekse steunverlening ingevoerd, rekening houdend met enerzijds de uiteenlopende behoeften van elk van deze sectoren en anderzijds de onderlinge afhankelijkheid van de verschillende sectoren. Deze maatregelen hebben de vorm aangenomen van openbare interventie of steun voor particuliere opslag voor de producten van de sectoren granen, rijst, suiker, olijfolie en tafelolijven, rundvlees, melk en zuivelproducten, varkensvlees en schapen- en geitenvlees. Bijgevolg moeten, gelet op de doelstellingen van deze verordening, de prijsondersteuningsmaatregelen die bij de in het verleden ingestelde instrumenten zijn vastgesteld, worden gehandhaafd en mogen geen wezenlijke veranderingen worden aangebracht ten opzichte van de vorige rechtstoestand.

11. Met het oog op duidelijkheid en transparantie moeten de bepalingen inzake deze maatregelen een gemeenschappelijke structuur krijgen, terwijl het in elke sector gevoerde beleid in stand moet worden gehouden. Met dat doel voor ogen is het dienstig een onderscheid te maken tussen referentieprijzen en interventieprijzen.

12. De GMO’s voor granen, rundvlees en melk en zuivelproducten bevatten bepalingen op grond waarvan de Raad, overeenkomstig de procedure van artikel 37, lid 2, van het Verdrag, de prijsniveaus kan wijzigen. Gezien de gevoeligheid van de prijsregelingen moet duidelijk worden gemaakt dat de in artikel 37, lid 2, geboden mogelijkheid om prijsniveaus te wijzigen bestaat ten aanzien van alle sectoren die onder deze verordening vallen.

13. Voorts bepaalt de GMO voor suiker (EG) nr. 318/2006 dat de standaardkwaliteiten van suiker, die in de bijlage bij de verordening nader worden omschreven, moeten kunnen worden herzien, om met name rekening te houden met commerciële eisen en met de ontwikkelingen op het gebied van technische analyse. Voornoemde verordening kent de Commissie derhalve de bevoegdheid toe om de betreffende bijlage te wijzigen. Die mogelijkheid moet in het bijzonder behouden blijven opdat de Commissie indien nodig snel maatregelen kan nemen.

14. Om over betrouwbare informatie over de suikerprijzen op de communautaire markt te kunnen beschikken dient het systeem voor de mededeling van prijzen dat in de GMO voor suiker is vervat in deze verordening te worden opgenomen, op basis waarvan de marktprijsniveaus voor witte suiker moeten worden vastgesteld.

15. Om te voorkomen dat de interventieregeling voor granen, rijst, boter en mageremelkpoeder op zichzelf een afzetmarkt gaat creëren, moet verder de mogelijkheid worden geboden om de openbare interventie slechts gedurende bepaalde perioden van het jaar te openen. Wat rundvleesproducten, varkensvlees en boter betreft, dienen het openen en het beëindigen van de openbare interventie af te hangen van de marktprijzen die gedurende een bepaalde periode van toepassing zijn. Voor de sectoren granen (maïs), rijst en suiker moet de beperking van de hoeveelheden die in het kader van de openbare interventie kunnen worden aangekocht, worden gehandhaafd. Voor boter en mageremelkpoeder moet de bevoegdheid van de Commissie om de normale interventieaankoop te schorsen zodra een bepaalde hoeveelheid is bereikt of te vervangen door aankoop in het kader van een inschrijving, worden gehandhaafd.

16. De prijs waartegen een openbare interventieaankoop moet plaatsvinden, werd in het verleden in de GMO’s voor granen, rijst en rundvlees verlaagd, maar die prijsverlaging ging gepaard met de invoering van regelingen inzake rechtstreekse steunverlening in die sectoren. De steunverlening in het kader van die regelingen enerzijds en de interventieprijzen anderzijds zijn bijgevolg nauw met elkaar verbonden. Dat prijspeil voor de producten van de sector melk en zuivelproducten was vastgesteld met het oog op de bevordering van de consumptie van die producten en de verbetering van de concurrentiepositie ervan. In de rijst- en de suikersector zijn de prijzen op een zodanig peil vastgesteld dat kan worden bijgedragen tot het stabiliseren van de markt in gevallen waar de marktprijs voor een bepaald verkoopseizoen onder de voor het volgende verkoopseizoen vastgestelde referentieprijs daalt. Deze beleidsbeslissingen van de Raad blijven gelden.

17. Zoals de vorige GMO’s moet deze verordening de mogelijkheid bieden een bestemming te geven aan de in de openbare interventie aangekochte producten. Dergelijke maatregelen moeten op zodanige wijze worden genomen dat verstoringen van de markt worden voorkomen en dat de kopers op voet van gelijkheid worden behandeld en gelijke toegang tot deze producten hebben.

18. Met haar interventievoorraden van diverse landbouwproducten beschikt de Gemeenschap over het potentieel om een belangrijke bijdrage te leveren tot het welzijn van haar meest hulpbehoevende burgers. Het is in het belang van de Gemeenschap om op duurzame basis van dit potentieel gebruik te maken totdat de voorraden door invoering van adequate maatregelen tot een normaal peil zijn teruggebracht. Tot dusver kon de voedselverstrekking door liefdadigheidsinstellingen gebeuren op grond van Verordening (EEG) nr. 3730/87 van de Raad van 10 december 1987 houdende algemene voorschriften voor de levering van levensmiddelen uit interventievoorraden aan bepaalde organisaties met het oog op verstrekking aan de meest hulpbehoevenden in de Gemeenschap⁽²⁷⁾. Deze belangrijke sociale maatregel, die voor de begunstigden van grote waarde kan zijn, moet worden gehandhaafd en in deze verordening worden opgenomen.

19. Om bij te dragen tot een beter evenwicht op de zuivelmarkt en tot de stabilisering van de marktprijzen voorziet de GMO voor melk en zuivelproducten in de verlening van steun voor de particuliere opslag van room en bepaalde boter- en kaasproducten. Daarnaast heeft de Commissie de bevoegdheid gekregen om steun toe te kennen voor de particuliere opslag van bepaalde andere kaasproducten en van witte suiker, sommige soorten olijfolie, sommige soorten rundvleesproducten, mageremelkpoeder, varkensvlees en schapen- en geitenvlees. Gelet op het doel van deze verordening moeten deze maatregelen worden gehandhaafd en in deze verordening worden opgenomen.

20. Verordening (EG) nr. 1183/2006 van de Raad van 24 juli 2006 tot vaststelling van het communautaire indelingsschema voor geslachte volwassen runderen⁽²⁸⁾, Verordening (EEG) nr. 1186/90 van de Raad van 7 mei 1990 tot uitbreiding van de werkingssfeer van het communautaire indelingsschema voor geslachte volwassen runderen⁽²⁹⁾, Verordening (EEG) nr. 3220/84 van de Raad van 13 november 1984 tot vaststelling van het communautaire indelingsschema voor geslachte varkens⁽³⁰⁾, Verordening (EEG) nr. 2137/92 van de Raad van 23 juli 1992 betreffende het communautaire indelingsschema voor geslachte schapen en de communautaire standaardkwaliteit van geslachte schapen, vers of gekoeld⁽³¹⁾, voorzien in communautaire indelingsschema's voor geslachte dieren in de sectoren rundvlees, varkensvlees en schapen- en geitenvlees. Deze schema’s zijn essentieel met het oog op de prijsnotering en de toepassing van de interventieregelingen in deze sectoren. Voorts wordt met deze schema’s een grotere markttransparantie beoogd. Deze indelingsschema’s voor geslachte dieren moeten worden gehandhaafd. Het is derhalve aangewezen de essentiële elementen ervan in deze verordening op te nemen, en de Commissie de bevoegdheid toe te kennen om een aantal veeleer technische aangelegenheden te regelen in uitvoeringsbepalingen.

21. Beperkingen van het vrije verkeer die voortvloeien uit de toepassing van maatregelen om de verspreiding van dierziekten tegen te gaan, kunnen in één of meer lidstaten moeilijkheden op de markt van bepaalde producten veroorzaken. De ervaring wijst uit dat ernstige marktverstoringen zoals een aanzienlijke daling van de consumptie of van de prijzen verband kunnen houden met een verlies van vertrouwen bij de consument als gevolg van het bestaan van risico's voor de volksgezondheid of voor de gezondheid van dieren.

22. Daarom moeten de buitengewone marktondersteunende maatregelen die met het oog op het verhelpen van deze situaties zijn vastgesteld in de GMO’s voor rundvlees, melk en zuivelproducten, varkensvlees, schapen- en geitenvlees, eieren en pluimvee, in deze verordening worden opgenomen onder dezelfde voorwaarden als die waaronder deze tot dusver zijn toegepast. Die buitengewone marktondersteunende maatregelen dienen door de Commissie te worden genomen en moeten rechtstreeks in verband staan met of voortvloeien uit de veterinaire en sanitaire maatregelen die zijn genomen om de verspreiding van ziekten tegen te gaan. Zij moeten op verzoek van de lidstaten worden genomen om ernstige verstoring van de betrokken markten te vermijden.

23. De mogelijkheid waarover de Commissie beschikt om de in de GMO’s voor granen en rijst vastgestelde bijzondere interventiemaatregelen te nemen waar dit noodzakelijk is om efficiënt en doeltreffend te reageren tegen dreigende marktverstoringen in de sector granen, om te voorkomen dat in sommige regio’s van de Gemeenschap in de rijstsector een massaal beroep wordt gedaan op openbare interventie of om een tekort aan beschikbare hoeveelheden padie als gevolg van een natuurramp op te vangen, moet in deze verordening worden gehandhaafd.

24. Om de communautaire telers van suikerbieten en suikerriet een redelijke levensstandaard te verzekeren moet een minimumprijs worden vastgesteld voor quotumbieten van een nader te bepalen standaardkwaliteit.

25. Er zijn specifieke instrumenten nodig om op het gebied van rechten en plichten voor een redelijk evenwicht tussen de suikerondernemingen en de suikerbietentelers te zorgen. Daarom moeten de standaardbepalingen inzake interprofessionele overeenkomsten die tot dusver in de GMO voor suiker zijn opgenomen, naar deze verordening worden gehandhaafd.

26. Door de verscheidenheid van de natuurlijke, economische en technische omstandigheden is het moeilijk voor de aankoop van suikerbieten uniforme voorwaarden te bepalen die in de hele Gemeenschap gelden. Ook bestaan reeds sectorale overeenkomsten tussen verenigingen van suikerbietentelers en suikerondernemingen. In het licht van een en ander dienen in kaderbepalingen alleen de minimumgaranties te worden vastgesteld die voor een soepel functioneren van de suikermarkt zowel aan de suikerbietentelers moeten worden geboden, alsook aan de suikerindustrie, met de mogelijkheid om door middel van een sectorale overeenkomst van sommige regels af te wijken.

27. De productieheffing van de GMO voor suiker, die moet bijdragen in de financiering van die GMO dient in deze verordening te worden opgenomen.

28. Om het structurele evenwicht op de markten voor suiker te behouden op een prijsniveau dat dicht bij de referentieprijs ligt, moet de mogelijkheid voor de Commissie te besluiten om zo lang als voor het herstel van het marktevenwicht nodig is, suiker aan de markt te onttrekken, worden gehandhaafd.

29. De GMO’s voor levende planten, rundvlees, varkensvlees, schapen- en geitenvlees, eieren en pluimvee bieden de mogelijkheid bepaalde maatregelen te nemen om de aanpassing van het aanbod aan de eisen van de markt te vergemakkelijken. Dergelijke maatregelen kunnen bijdragen tot het stabiliseren van de markten en tot het garanderen van een redelijke levensstandaard aan de betrokken landbouwbevolking. Gelet op de doelstellingen van deze verordening moet deze mogelijkheid worden gehandhaafd. Volgens deze bepalingen kan de Raad de algemene voorschriften betreffende dergelijke maatregelen vaststellen volgens de in artikel 37 van het Verdrag bedoelde procedure. De doelstellingen die met dergelijke maatregelen moeten worden nagestreefd, zijn duidelijk omschreven, en tegelijk is afgebakend welke soort maatregelen mogen worden goedgekeurd. Daarom is het niet nodig dat de Raad nog aanvullende algemene regels in die sectoren vaststelt en hoeft niet langer in die mogelijkheid te worden voorzien.

30. In de suikersector en de sector melk en zuivelproducten is de kwantitatieve productiebeperking als bedoeld in Verordening (EG) nr. 318/2006 en Verordening (EG) nr. 1788/2003 van de Raad van 29 september 2003 tot vaststelling van een heffing in de sector melk en zuivelproducten⁽³²⁾ al jarenlang een belangrijk instrument voor marktbeleid. De redenen die de Gemeenschap er in het verleden toe gebracht hebben in beide sectoren productiequotaregelingen vast te stellen, gelden nog steeds.

31. Terwijl de quotaregeling voor suiker in de GMO voor suiker zelf was verankerd, is de overeenkomstige regeling voor de zuivelsector tot dusver opgenomen in een rechtsbesluit dat losstaat van de GMO voor melk en zuivelproducten, namelijk Verordening (EG) nr. 1788/2003. Het is gepast, gezien het cruciale belang van deze regelingen en de met deze verordening nagestreefde doelstellingen, de betrokken bepalingen voor beide sectoren in deze verordening op te nemen zonder die regelingen en de wijze waarop ze moeten worden toegepast, ingrijpend te wijzigen ten opzichte van de vorige rechtstoestand.

32. Bijgevolg dient de quotaregeling voor suiker die in deze verordening wordt vastgesteld, een afspiegeling te zijn van de bepalingen van Verordening (EG) nr. 318/2006, en met name dient de juridische status van de quota behouden te blijven aangezien de quotaregeling volgens de jurisprudentie van het Hof van Justitie een mechanisme ter regulering van de markt in de suikersector is dat gericht is op de verwezenlijking van doelstellingen van algemeen belang.

33. Daarom moet deze verordening de Commissie ook in staat stellen de quota tot op een duurzaam peil aan te passen na de beëindiging, in 2010, van het herstructureringsfonds dat is opgericht bij Verordening (EG) nr. 320/2006 van de Raad van 20 februari 2006 tot instelling van een tijdelijke regeling voor de herstructurering van de suikerindustrie in de Europese Gemeenschap⁽³³⁾.

34. Omdat ruimte moet worden gelaten voor enige nationale flexibiliteit in verband met de structurele aanpassing van de verwerkende industrie en van de teelt van suikerbieten en suikerriet in de periode waarin de quota gelden, moeten de mogelijkheid voor de lidstaten om de quota van de bedrijven binnen bepaalde grenzen te wijzigen, worden gehandhaafd, zonder dat de werking van het herstructureringsfonds als instrument wordt beperkt.

35. De GMO voor suiker bepaalde dat, om te voorkomen dat overtollige suiker de suikermarkt verstoort, de Commissie in staat moet worden gesteld om op basis van bepaalde criteria te besluiten tot overboeking van de overtollige suiker, isoglucose of inulinestroop, die als quotumproductie van het volgende verkoopseizoen moet worden behandeld. Voorts voorzag die GMO, indien daarbij voor sommige hoeveelheden niet aan de geldende voorwaarden wordt voldaan, in een overschotheffing om te voorkomen dat de opeenstapeling van die hoeveelheden de marktsituatie bedreigt. Die bepalingen dienen te worden gehandhaafd.

36. Het hoofddoel van de melkquotaregeling, namelijk het gebrek aan evenwicht tussen vraag en aanbod op de desbetreffende markten en de daaruit voortvloeiende structurele overschotten verminderen zodat een beter marktevenwicht tot stand komt, blijft gelden. De toepassing van een heffing op de boven een garantiedrempel geleverde of rechtstreeks verkochte hoeveelheden melk dient derhalve te worden gehandhaafd. Overeenkomstig de doelstelling van deze verordening is er in zekere mate een specifieke behoefte aan terminologische harmonisatie tussen de suiker- en de melkquotaregelingen, waarbij de juridische status ervan volledig wordt gehandhaafd. Het is daarom gepast de terminologie in de melksector en de suikersector te harmoniseren. De termen „nationale referentiehoeveelheid” en „individuele referentiehoeveelheid” in Verordening (EG) nr. 1788/2003, moeten daarom worden vervangen door de termen „nationaal quotum” en „individueel quotum”, zonder te raken aan de juridische begrippen die worden omschreven.

37. In essentie moet de melkquotaregeling worden gevormd naar het voorbeeld van Verordening (EG) nr. 1788/2003. Met name moet het onderscheid tussen „leveringen” en „rechtstreekse verkoop” behouden blijven en moet de regeling worden toegepast op basis van individuele referentievetgehalten en een nationaal referentievetgehalte. Landbouwers moeten de toestemming krijgen om onder bepaalde voorwaarden hun individuele quota tijdelijk over te dragen. Bovendien moet het beginsel dat, in geval van verkoop, verhuur of vererving van het bedrijf, het desbetreffende quotum samen met de betrokken grond naar de koper, de huurder of de erfgenaam overgaat, gehandhaafd, terwijl met het oog op de verdere herstructurering van de zuivelproductie en de verbetering van het milieu, uitzonderingen moeten worden gehandhaafd op het beginsel dat de quota aan de bedrijven gekoppeld zijn. De machtiging van de lidstaten om, volgens de verschillende soorten overdrachten van quota en op basis van objectieve criteria, een deel van de overgedragen hoeveelheden aan de nationale reserve toe te voegen, moet ook worden gehandhaafd.

38. De overschotheffing moet op een ontmoedigend peil worden vastgesteld en dient door de lidstaten verschuldigd te zijn zodra het nationale quotum wordt overschreden. Vervolgens moet ze door de lidstaat worden omgeslagen over de producenten die tot de overschrijding hebben bijgedragen. Deze producenten moeten worden verplicht de lidstaat hun bijdrage te betalen in de heffing, die ze wegens de overschrijding van hun beschikbare hoeveelheid verschuldigd zijn. De lidstaten storten in het Europees Landbouwgarantiefonds (ELGF) de heffing die correspondeert met de overschrijding van hun nationale quotum, verminderd met een forfaitair bedrag van 1 % teneinde rekening te houden met gevallen van faillissement of definitief onvermogen van bepaalde producenten om hun bijdrage in de betaling van de verschuldigde heffing te betalen.

39. Op grond Verordening (EG) nr. 1290/2005 van de Raad van 21 juni 2005 betreffende de financiering van het gemeenschappelijk landbouwbeleid⁽³⁴⁾ moeten de ontvangsten die voortvloeien uit de toepassing van de extra heffing in de zuivelsector, worden beschouwd als „bestemmingsontvangsten”, die aan de Gemeenschapsbegroting moeten worden overgemaakt en, in geval van hergebruik, uitsluitend mogen worden gebruikt om uitgaven uit het ELGF of het Europees Landbouwfonds voor Plattelandsontwikkeling (ELFPO) te financieren. Bijgevolg is artikel 22 van Verordening (EG) nr. 1788/2003, waarin is bepaald dat de heffing wordt geacht deel uit te maken van de interventies ter regulering van de landbouwmarkten en moet worden aangewend voor de financiering van uitgaven in de zuivelsector, achterhaald en dient niet in deze verordening te worden opgenomen.

40. Tal van GMO’s voorzagen in verschillende soorten steunregelingen.

41. De GMO voor gedroogde voedergewassen en de GMO voor vlas en hennep voorzagen in verwerkingssteun voor deze sectoren als instrument om de interne markt met betrekking tot die sectoren te regelen. Deze bepalingen dienen te worden gehandhaafd.

42. Gezien de bijzondere marktsituatie voor aardappel- en graanzetmeel bevat de GMO voor granen bepalingen op grond waarvan een productierestitutie kan worden verleend als dat nodig blijkt te zijn. De productierestitutie moet van dien aard zijn dat de door de zetmeelindustrie gebruikte basisproducten tegen een lagere prijs aan deze industrie ter beschikking kunnen worden gesteld dan de prijs die tot stand komt door de toepassing van de gemeenschappelijke prijzen. De GMO voor suiker biedt de mogelijkheid een productierestitutie te verlenen in gevallen waar het, met het oog op de productie van bepaalde industriële, chemische of farmaceutische producten, nodig is maatregelen te nemen om bepaalde suikerproducten beschikbaar te maken. Deze bepalingen dienen te worden gehandhaafd.

43. De communautaire financiering, die bestaat uit het percentage rechtstreekse steun dat de lidstaten overeenkomstig artikel 110 decies, lid 4, van Verordening (EG) nr. 1782/2003 mogen inhouden, is nodig om erkende organisaties van marktdeelnemers aan te moedigen werkprogramma’s op te stellen met het oog op de verbetering van de kwaliteit van de productie van olijfolie en tafelolijven. In dat verband is in de GMO voor olijfolie en tafelolijven bepaald dat de communautaire steun wordt toegewezen naargelang van de prioriteit die wordt gegeven aan de in het kader van de betrokken programma's ontplooide activiteiten. Deze bepalingen dienen te worden gehandhaafd.

44. Om tot het evenwicht op de zuivelmarkt bij te dragen en de marktprijzen voor melk en zuivelproducten te stabiliseren, zijn maatregelen nodig die de afzetmogelijkheden voor zuivelproducten verruimen. Daarom voorziet de GMO voor melk en zuivelproducten in steun voor de afzet van bepaalde zuivelproducten voor specifieke toepassingen en bestemmingen. Daarnaast is in die GMO bepaald dat de Gemeenschap, om de consumptie van melk door jongeren te bevorderen, een deel van de uitgaven die voortvloeien uit de toekenning van steun voor de verstrekking van melk aan leerlingen in onderwijsinstellingen, voor haar rekening moet nemen. Deze bepalingen dienen te worden gehandhaafd.

45. Bij Verordening (EEG) nr. 2075/92 is met het oog op de uitvoering van verschillende maatregelen in de tabakssector een Communautair Fonds voor tabak ingesteld, dat wordt gefinancierd uit een inhouding op de steun. Het jaar 2007 zal het laatste jaar zijn waarin inhoudingen op de steun als bedoeld in hoofdstuk 10 quater van titel IV van Verordening (EG) nr. 1782/2003 ter beschikking van het Communautaire Fonds voor tabak zullen worden gesteld. Hoewel de financiering uit het fonds afgelopen zal zijn voordat deze verordening in werking treedt, moet artikel 13 van Verordening (EEG) nr. 2075/92 worden gehandhaafd om als rechtsgrond te dienen voor de meerjarenprogramma’s die uit het Communautaire Fonds voor tabak kunnen worden gefinancierd.

46. In de bijenteelt, een sector die tot de landbouw behoort, lopen de productieomstandigheden en de opbrengsten sterk uiteen en zijn diverse en verspreid wonende marktdeelnemers actief, zowel bij de productie als bij de afzet. Voorts is het nodig dat de Gemeenschap, gezien de verspreiding van de varroamijtziekte in tal van lidstaten in de afgelopen jaren en de problemen die deze ziekte met zich brengt voor de honingproductie, haar acties voortzet, aangezien de varroamijtziekte niet volledig kan worden uitgeroeid en met goedgekeurde producten moet worden behandeld. Gelet op deze omstandigheden moeten, om de algemene productie- en afzetomstandigheden voor de producten van de bijenteelt in de Gemeenschap te verbeteren, om de drie jaar nationale programma’s worden opgesteld die maatregelen omvatten inzake technische bijstand, de bestrijding van de varroamijtziekte, de rationalisatie van de transhumance, het beheer van het herstel van het communautaire bijenbestand en de samenwerking in het kader van onderzoeksprogramma's inzake de bijenteelt en de producten van de bijenteelt. Deze nationale programma’s dienen gedeeltelijk door de Gemeenschap te worden gefinancierd.

47. Bij Verordening (EG) nr. 1544/2006 zijn alle nationale steunregelingen voor zijderupsen vervangen door een communautaire steunregeling voor de zijderupsteelt, in het kader waarvan steun wordt verleend in de vorm van een forfaitair bedrag per gebruikte doos zijderupseieren.

48. Aangezien de beleidsoverwegingen die tot de invoering van de bovengenoemde regelingen voor de bijen- en de zijderupsteelt hebben geleid, nog steeds van toepassing zijn, dienen al deze steunregelingen in deze verordening te worden opgenomen.

49. De toepassing van normen voor het in de handel brengen van landbouwproducten kan bijdragen tot de verbetering van de economische omstandigheden waarin dergelijke producten worden geproduceerd en vermarkt, en tot de kwaliteit van die producten. Dat dergelijke normen worden toegepast is dan ook in het belang van producenten, handelaren en consumenten. Bijgevolg zijn in de GMO’s voor bananen, olijfolie en tafelolijven, levende planten, eieren en vlees van pluimvee handelsnormen vastgesteld, die met name betrekking hebben op de kwaliteit, de indeling, het gewicht, de omvang, de onmiddellijke verpakking, de eindverpakking, de opslag, het vervoer, de presentatie, de oorsprong en de etikettering. Het is gepast deze aanpak in het kader van deze verordening te behouden.

50. In het kader van de GMO voor olijfolie en tafelolijven en de GMO voor bananen was het tot dusver de Commissie die de bepalingen inzake handelsnormen vaststelde. Gezien de gedetailleerde, technische aard van deze normen en de noodzaak om voortdurend de efficiëntie ervan te verbeteren en ze aan de evoluerende handelspraktijken aan te passen, lijkt het dienstig deze aanpak uit te breiden tot de sectoren van de levende planten, en daarbij de criteria aan te geven waarmee de Commissie bij de vaststelling van de betrokken bepalingen rekening moet houden. Daarnaast kan het nodig zijn bijzondere maatregelen, met name de meest geavanceerde analysemethoden en andere maatregelen ter bepaling van de in elke betrokken norm vastgestelde kenmerken, vast te stellen om misbruiken inzake de kwaliteit en de echtheid van de aan de consumenten aangeboden producten, alsmede de grote marktverstoringen die eruit kunnen voortvloeien, te voorkomen.

51. Er zijn diverse rechtsinstrumenten gecreëerd om het in de handel brengen en de benaming van melk, zuivelproducten en vetten te regelen. De bedoeling daarvan is om, ten behoeve van zowel producenten als consumenten, enerzijds de positie van melk en zuivelproducten op de markt te verbeteren en anderzijds voor eerlijke concurrentie te zorgen tussen van melk afkomstige en andere dan van melk afkomstige smeerbare vetproducten. Verordening (EEG) nr. 1898/87 van de Raad van 2 juli 1987 betreffende de bescherming van de benaming van melk en zuivelproducten bij het in de handel brengen⁽³⁵⁾ heeft tot doel de consument te beschermen en op het gebied van benaming, etikettering en reclame concurrentievoorwaarden tussen zuivelproducten en concurrerende producten te scheppen die vervalsing voorkomen. Verordening (EG) nr. 2597/97 van de Raad van 18 december 1997 houdende aanvullende voorschriften voor de gemeenschappelijke ordening der markten in de sector melk en zuivelproducten met betrekking tot consumptiemelk⁽³⁶⁾ omvat voorschriften die moeten garanderen dat de consumptiemelk van goede kwaliteit is en dat de producten aan de behoeften en wensen van de consument voldoen, en stabiliseert aldus de betrokken markt, waarbij ervoor wordt gezorgd dat de consument consumptiemelk van hoge kwaliteit krijgt aangeboden. Bij Verordening (EG) nr. 2991/94 van de Raad van 5 december 1994 tot vaststelling van normen voor smeerbare vetproducten⁽³⁷⁾ zijn de handelsnormen vastgesteld voor zuivelproducten en andere dan zuivelproducten, met een duidelijke en aparte indeling en regels voor de benaming van de producten. Overeenkomstig de doelstellingen van deze verordening moeten deze voorschriften worden gehandhaafd.

52. Wat de sectoren eieren en vlees van pluimvee betreft, bestaan er bepalingen in verband met de handelsnormen en, in bepaalde gevallen, de productie. Deze bepalingen zijn opgenomen in Verordening (EG) nr. 1028/2006 van de Raad van 19 juni 2006 betreffende bepaalde handelsnormen voor eieren⁽³⁸⁾, Verordening (EEG) nr. 1906/90 van de Raad van 26 juni 1990 tot vaststelling van handelsnormen voor vlees van pluimvee⁽³⁹⁾, en Verordening (EEG) nr. 2782/75 van de Raad van 29 oktober 1975 betreffende de productie van en de handel in broedeieren en kuikens van pluimvee⁽⁴⁰⁾. De essentiële voorschriften van deze verordeningen moeten in deze verordening worden opgenomen.

53. Verordening (EG) nr. 1028/2006 bepaalt dat de handelsnormen voor eieren in beginsel van toepassing zijn op alle in de Gemeenschap verhandelde eieren van kippen van de soort Gallus gallus, en, als algemene regel, ook op eieren die bestemd zijn voor de uitvoer naar derde landen. De verordening maakt een onderscheid tussen eieren die geschikt zijn voor menselijke consumptie en eieren die niet geschikt zijn voor menselijke consumptie, door twee kwaliteitsklassen voor eieren in te stellen, en stelt bepalingen vast om een adequate voorlichting van de verbruiker te garanderen ten aanzien van de kwaliteits- en gewichtsklassen en de identificatie van de toegepaste houderijmethode. Tot slot behelst de verordening bijzondere voorschriften voor eieren die uit derde landen zijn ingevoerd; volgens die voorschriften kan op grond van in bepaalde derde landen geldende bijzondere bepalingen van de handelsnormen worden afgeweken, op voorwaarde dat gelijkwaardigheid met de communautaire wetgeving wordt gegarandeerd.

54. Wat vlees van pluimvee betreft, bepaalt Verordening (EEG) nr. 1906/90 dat de handelsnormen in principe dienen te gelden voor bepaalde soorten in de Gemeenschap verhandeld vlees van pluimvee dat geschikt is voor menselijke consumptie, maar dat vlees van pluimvee dat bestemd is voor de uitvoer naar derde landen moet worden uitgesloten van de toepassing van de handelsnormen. Voornoemde verordening voorziet in de indeling van vlees van pluimvee in twee categorieën naar gelang van de bevleesdheid en de uiterlijke verschijningsvorm en de staat waarin het vlees in de handel wordt gebracht.

55. Volgens voornoemde verordeningen moeten de lidstaten bepaalde vormen van rechtstreekse verkoop van respectievelijk eieren en vlees van pluimvee door de producent aan de eindverbruiker van de toepassing van deze handelsnormen kunnen uitsluiten, wanneer het kleine hoeveelheden betreft.

56. Verordening (EEG) nr. 2782/75 voorziet in bijzondere voorschriften voor de handel in en het vervoer van broedeieren en kuikens van pluimvee, alsmede voor het inleggen van broedeieren. Voornoemde verordening voorziet met name in het afzonderlijk stempelen van broedeieren voor de productie van kuikens, de wijze van verpakken en de soort verpakkingsmateriaal voor het vervoer. Zij sluit evenwel kleine selectiebedrijven en vermeerderingsbedrijven uit van de verplichte toepassing van de in de verordening vastgestelde normen.

57. Overeenkomstig de doelstellingen van deze verordening moeten deze voorschriften zonder inhoudelijke wijzigingen worden gehandhaafd. Andere bepalingen van technische aard die in voornoemde verordeningen zijn opgenomen, dienen aan de orde te komen in uitvoeringsbepalingen die door de Commissie worden vastgesteld.

58. Zoals dit tot dusver het geval was in het kader van de GMO voor hop, moet in de hele Gemeenschap een kwaliteitsbeleid worden gevoerd door bepalingen inzake de certificering toe te passen, vergezeld van regels op grond waarvan het in principe verboden is producten waarvoor geen certificaat is afgegeven of die, wanneer het om ingevoerde producten gaat, niet aan equivalente kwaliteitskenmerken voldoen, in de handel te brengen.

59. De benamingen en definities van olijfolie en de benaming zijn een wezenlijk onderdeel van de marktstructurering doordat zij kwaliteitsnormen stellen en de consument adequate informatie over het product verschaffen, en dienen in deze verordening te worden gehandhaafd.

60. Een van de bovengenoemde steunregelingen die bijdragen tot het in evenwicht brengen van de markt voor melk en zuivelproducten en tot de stabilisering van de marktprijzen in die sector, is tot dusver vastgesteld in artikel 12 van Verordening (EG) nr. 1255/1999 en voorziet in steun voor de verwerking van ondermelk tot caseïne of caseïnaten. Bij Verordening (EEG) nr. 2204/90 van de Raad van 24 juli 1990 tot vaststelling van aanvullende algemene voorschriften van de gemeenschappelijke ordening der markten in de sector melk en zuivelproducten ten aanzien van kaas⁽⁴¹⁾ zijn met het oog op de stabilisering van de markt voorschriften inzake het gebruik van caseïne en caseïnaten in de bereiding van kaas vastgesteld om de nadelige gevolgen tegen te gaan die, gezien de grote gevoeligheid van kaas voor substituties met caseïne en caseïnaten, uit die steunregeling kunnen voortvloeien. Deze voorschriften moeten in deze verordening worden geïntegreerd.

61. De verwerking van bepaalde agrarische grondstoffen tot ethylalcohol hangt nauw samen met de economie van die grondstoffen. Deze verwerking kan in grote mate bijdragen tot een verhoging van de waarde van deze grondstoffen en kan van groot economisch en sociaal belang zijn voor de economie van bepaalde regio's van de Gemeenschap, dan wel een grote inkomstenbron vormen voor de producenten van deze grondstoffen. Voorts maakt deze verwerking de afzet mogelijk van producten waarvan de kwaliteit ontoereikend is, en van kortetermijnoverschotten die tijdelijke problemen in bepaalde sectoren kunnen opleveren.

62. In de sectoren hop, olijfolie en tafelolijven, tabak en zijderupsen is de wetgeving gericht op verschillende soorten organisaties om beleidsdoelstellingen te bereiken, met name om via gezamenlijke actie de markten voor de betrokken producten te stabiliseren en de kwaliteit van die producten te verbeteren en te garanderen. Bij de tot dusver geldende bepalingen voor dat stelsel van organisaties wordt uitgegaan van organisaties die volgens door de Commissie vast te stellen bepalingen zijn erkend door de lidstaten, of onder bepaalde omstandigheden, door de Commissie zelf. Dat stelsel moet worden gehandhaafd en de tot dusver vastgestelde bepalingen moeten worden geharmoniseerd.

63. Om bepaalde activiteiten van brancheorganisaties die van groot belang zijn in het licht van de huidige regels betreffende de GMO voor tabak, te ondersteunen, moet worden bepaald dat de regels die een brancheorganisatie voor haar leden vaststelt, onder bepaalde voorwaarden kunnen worden uitgebreid tot alle niet bij die brancheorganisatie aangesloten producenten en groepen van één of meer regio’s. Dit zou ook moeten gelden voor andere activiteiten van brancheorganisaties welke van algemeen economisch of technisch belang voor de tabakssector zijn, en daardoor ten goede komen aan allen die in de betrokken bedrijfstakken werkzaam zijn. Er moet nauw worden samengewerkt tussen de lidstaten en de Commissie. De Commissie dient over permanente controlebevoegdheden te beschikken, met name om toezicht te houden op de door die organisaties gesloten overeenkomsten en hun onderling afgestemde gedragingen.

64. Het is mogelijk dat de lidstaten op basis van hun nationale wetgeving en voor zover verenigbaar met het Gemeenschapsrecht, producenten- en brancheorganisaties wensen te erkennen in een aantal andere sectoren dan die waarvoor de huidige voorschriften in een dergelijke erkenning voorzien. Deze mogelijkheid moet nader worden toegelicht. Voorts moeten voorschriften worden aangenomen die bepalen dat de erkenning van producenten- en brancheorganisaties overeenkomstig de thans geldende verordeningen geldig blijft na de aanneming van deze verordening.

65. Als gevolg van de eenmaking van de communautaire markt is aan de buitengrenzen van de Gemeenschap een regeling van het handelsverkeer nodig. In beginsel kan de communautaire markt worden gestabiliseerd door een regeling van het handelsverkeer die invoerrechten en uitvoerrestituties omvat. De regeling moet gebaseerd zijn op de verbintenissen die zijn aangegaan tijdens de multilaterale handelsbesprekingen in het kader van de Uruguayronde.

66. Het toezicht op de omvang van de handel in landbouwproducten met derde landen is, wat zowel invoer als uitvoer betreft, tot dusver in de GMO's voor de sectoren granen, rijst, suiker, zaaizaad, olijfolie en tafelolijven, vlas en hennep, rundvlees, melk en zuivelproducten, varkensvlees, schapen- en geitenvlees, eieren, pluimvee, levende planten en ethylalcohol uit landbouwproducten geregeld via verplichte certificatenstelsels of via regelingen in het kader waarvan de Commissie certificaatverplichtingen kan opleggen.

67. Het toezicht op de handelsstromen is bij uitstek een beheerskwestie die op flexibele wijze moet worden aangepakt. In deze context en in het licht van de ervaring die is opgedaan bij de GMO’s in het kader waarvan de certificaten reeds door de Commissie worden beheerd, lijkt het dienstig deze aanpak uit te breiden tot alle sectoren waar invoer- en uitvoercertificaten worden gebruikt. Bij het nemen van het besluit om certificaatverplichtingen op te leggen moet de Commissie nagaan of invoercertificaten noodzakelijk zijn voor het beheer van de betrokken markten en, met name, voor het toezicht op de invoer van de betrokken producten.

68. De meeste douanerechten die in het kader van overeenkomsten van de Wereldhandelsorganisatie (WTO) voor landbouwproducten gelden, zijn in het gemeenschappelijk douanetarief vastgesteld. Wegens de invoering van aanvullende regelingen voor sommige producten van de sectoren granen en rijst is het evenwel noodzakelijk de mogelijkheid te bieden om afwijkingen voor die producten vast te stellen.

69. Om de nadelen voor de communautaire markt die het gevolg kunnen zijn van de invoer van bepaalde landbouwproducten, te voorkomen of te beperken, moet in bepaalde situaties bij invoer van die producten een aanvullend recht worden geheven.

70. Onder bepaalde voorwaarden dient aan de Commissie de bevoegdheid te worden verleend tot het openen en beheren van tariefcontingenten voor invoer die voortvloeien uit volgens het Verdrag gesloten internationale overeenkomsten of uit andere besluiten van de Raad.

71. Verordening (EEG) nr. 2729/75 van de Raad van 29 oktober 1975 inzake de heffingen bij invoer op mengsels van granen, rijst en breukrijst⁽⁴²⁾ heeft tot doel de goede werking van het stelsel van douanerechten te garanderen bij invoer van mengsels van granen, rijst en breukrijst. Die bepalingen moeten in deze verordening worden opgenomen.

72. De Gemeenschap heeft verscheidene regelingen voor preferentiële markttoegang getroffen met derde landen, die het die landen mogelijk maken onder gunstige voorwaarden rietsuiker uit te voeren naar de Gemeenschap. De GMO voor suiker voorzag erin de behoefte van de raffinaderijen aan suiker voor raffinage te ramen en de betrokken invoercertificaten onder bepaalde voorwaarden te reserveren voor gespecialiseerde gebruikers van aanzienlijke hoeveelheden ingevoerde ruwe rietsuiker, die worden geacht voltijdraffinaderijen in de Gemeenschap te zijn. Deze bepalingen dienen te worden gehandhaafd.

73. Om te voorkomen dat illegale hennepteelt de GMO voor vezelhennep verstoort, voorzag de respectieve verordening in een controle op de invoer van hennep en hennepzaad, die moet garanderen dat de betrokken producten bepaalde garanties bieden ten aanzien van het gehalte aan tetrahydrocannabinol. Bovendien moet worden bepaald dat ander dan voor inzaai bestemd hennepzaad slechts mag worden ingevoerd in het kader van een controleregeling die een systeem voor de erkenning van de betrokken importeurs omvat. Die bepalingen dienen te worden gehandhaafd.

74. In de hele Gemeenschap wordt voor de producten van de hopsector een kwaliteitsbeleid gevolgd. Ten aanzien van ingevoerde producten moeten in deze verordening bepalingen worden opgenomen om te garanderen dat alleen producten die aan equivalente minimumkwaliteitskenmerken voldoen, worden ingevoerd.

75. Het stelsel van douanerechten maakt het mogelijk af te zien van iedere andere beschermende maatregel aan de buitengrenzen van de Gemeenschap. Onder uitzonderlijke omstandigheden kunnen de voor de interne markt en de douanerechten geldende regelingen echter tekortschieten. Om de communautaire markt in dergelijke gevallen niet zonder bescherming te laten tegen verstoringen die daaruit kunnen voortvloeien, moet de Gemeenschap in staat worden gesteld onverwijld alle vereiste maatregelen te nemen. Die maatregelen moeten stroken met de internationale verbintenissen van de Gemeenschap.

76. Om de goede werking van de GMO’s te verzekeren en met name verstoring van de markten te voorkomen, bieden de GMO’s voor een aantal producten traditioneel de mogelijkheid de toepassing van de regelingen actieve of passieve veredeling te verbieden. Deze mogelijkheid moet worden gehandhaafd. Voorts wijst de ervaring uit dat onverwijld maatregelen moeten worden genomen wanneer het gebruik van deze regelingen de markt verstoort of dreigt te verstoren. Daarom dient de Commissie de nodige bevoegdheden daartoe te krijgen. Het is derhalve aangewezen de Commissie de mogelijkheid te bieden om in dergelijke omstandigheden het gebruik van de regelingen actieve en passieve veredeling te schorsen.

77. De deelname van de Gemeenschap aan de internationale handel in bepaalde onder deze verordening vallende producten moet worden veiliggesteld door middel van bepalingen inzake de toekenning van restituties bij uitvoer naar derde landen, die op het verschil tussen de prijzen in de Gemeenschap en op de wereldmarkt zijn gebaseerd en binnen de grenzen blijven van de verbintenissen die de Gemeenschap in het kader van de WTO is aangegaan. De gesubsidieerde uitvoer moet, wat waarde en hoeveelheid betreft, worden beperkt.

78. De inachtneming van de waardebeperkingen moet bij de vaststelling van de uitvoerrestituties worden gegarandeerd door het toezicht op de betalingen in het kader van de ELGF-regelgeving. Het toezicht kan door verplichte vaststelling vooraf van de uitvoerrestituties worden vergemakkelijkt, waarbij in het geval van gedifferentieerde restituties de mogelijkheid dient te worden geboden om binnen een geografisch gebied waarvoor hetzelfde eenheidsbedrag van de uitvoerrestituties geldt, de vermelde bestemming door een andere te vervangen. Bij wijziging van de bestemming dient de voor de werkelijke bestemming geldende uitvoerrestitutie te worden betaald met als maximum het eenheidsbedrag dat geldt voor de vooraf vastgestelde bestemming.

79. De inachtneming van de kwantitatieve beperkingen moet worden gegarandeerd door middel van een betrouwbaar en doeltreffend toezichtsysteem. Daartoe moet de toekenning van uitvoerrestituties afhankelijk worden gesteld van de overlegging van een uitvoercertificaat. Uitvoerrestituties dienen te worden toegekend tot de hoeveelheden waarvoor dit binnen de gestelde grenzen mogelijk is, naar gelang van de specifieke situatie voor elk betrokken product. Daarop kunnen alleen uitzonderingen worden gemaakt voor niet in bijlage I bij het Verdrag genoemde verwerkte producten, waarvoor geen volumebeperkingen gelden. Van een strikte toepassing van deze beheersregels moet kunnen worden afgeweken in het geval van uitvoer met uitvoerrestituties waarbij het niet waarschijnlijk is dat de vastgestelde hoeveelheid zal worden overschreden.

80. Wat de uitvoer van levende runderen betreft, moet worden bepaald dat uitvoerrestituties slechts worden toegekend en betaald als de in de communautaire regelgeving vastgestelde bepalingen inzake dierenwelzijn, en met name die betreffende de bescherming van dieren tijdens het vervoer, in acht worden genomen.

81. In sommige gevallen komen landbouwproducten in aanmerking voor een speciale behandeling bij invoer in een derde land als zij voldoen aan bepaalde specificaties en/of prijsvoorwaarden. Met het oog op een correcte toepassing van die regeling moeten de autoriteiten van het invoerende derde land en die van de Gemeenschap op administratief vlak met elkaar samenwerken. Daartoe moeten de producten vergezeld gaan van een in de Gemeenschap afgegeven certificaat.

82. De uitvoer van bloembollen naar derde landen is voor de Gemeenschap van groot economisch belang. De instandhouding en de ontwikkeling van deze uitvoer kan worden gegarandeerd door de binnen dit handelsverkeer geldende prijzen te stabiliseren. Derhalve dienen voor de uitvoer van de betrokken producten minimumprijzen voor uitvoer te worden vastgesteld.

83. Overeenkomstig artikel 36 van het Verdrag is het hoofdstuk van het Verdrag over mededingingsregels slechts in zoverre op de voortbrenging van en de handel in landbouwproducten van toepassing als door de Raad wordt bepaald binnen het raam van de bepalingen en overeenkomstig de procedure van artikel 37, leden 2 en 3, van het Verdrag. In de verschillende GMO’s zijn de bepalingen inzake staatssteun grotendeels van toepassing verklaard. De toepassing van met name de Verdragsregels voor ondernemingen is verder omschreven in Verordening (EG) nr. 1184/2006 van de Raad van 24 juli 2006 inzake de toepassing van bepaalde regels betreffende de mededinging op de voortbrenging van en de handel in landbouwproducten⁽⁴³⁾. Overeenkomstig het doel om één alles omvattend stel marktbeleidsregels tot stand te brengen is het dienstig de betrokken bepalingen in deze verordening te integreren.

84. De mededingingsregels betreffende de in artikel 81 van het Verdrag bedoelde overeenkomsten, besluiten en gedragingen en betreffende misbruik van machtsposities mogen slechts op de voortbrenging van en de handel in landbouwproducten worden toegepast voor zover de toepassing ervan geen belemmering vormt voor de werking van de nationale ordeningen van de landbouwmarkten en evenmin het bereiken van de doeleinden van het GLB in gevaar brengt.

85. Bijzondere aandacht moet gaan naar landbouworganisaties die met name tot doel hebben gezamenlijk landbouwproducten te vervaardigen of af te zetten dan wel gezamenlijke voorzieningen te gebruiken, tenzij dat gezamenlijk optreden mededinging uitsluit of het bereiken van de doeleinden van artikel 33 van het Verdrag in gevaar brengt.

86. Om te voorkomen dat de ontwikkeling van het GLB in gevaar wordt gebracht en om de betrokken ondernemingen rechtszekerheid en niet-discriminerende behandeling te waarborgen, dient de Commissie als enige bevoegd te zijn, onverminderd het toezicht door het Hof van Justitie, om te bepalen of de in artikel 81 van het Verdrag bedoelde overeenkomsten, besluiten en gedragingen verenigbaar zijn met de doelstellingen van het GLB.

87. Het behoorlijk functioneren van de op gemeenschappelijke prijzen gebaseerde eengemaakte markt zou door de toekenning van nationale steun in gevaar worden gebracht. Daarom moeten de Verdragsbepalingen betreffende staatssteun in de regel worden toegepast op de producten die onder deze verordening vallen. In sommige situaties moeten evenwel uitzonderingen worden toegestaan. Als dergelijke uitzonderingen gelden, moet de Commissie in staat zijn een lijst van bestaande, nieuwe of voorgestelde nationale steunmaatregelen op te stellen om aan de lidstaten passende opmerkingen te kunnen maken en geschikte maatregelen te kunnen voorstellen.

88. Sinds hun toetreding mogen Finland en Zweden, wegens de specifieke economische situatie van de productie en de afzet van rendieren en rendierproducten, op dat gebied steun verlenen. Voorts mag Finland, als het daarvoor de toestemming van de Commissie krijgt, steun verlenen voor bepaalde hoeveelheden zaaizaad en bepaalde hoeveelheden zaaigraan die, in verband met de specifieke klimaatgesteldheid, alleen in die lidstaat worden geproduceerd. Deze uitzonderingen moeten worden gehandhaafd.

89. In lidstaten die hun suikerquota beduidend verlagen, zullen de suikerbietentelers geconfronteerd worden met bijzonder ernstige aanpassingsproblemen. In die gevallen zal de communautaire overgangssteun voor de suikerbietentelers, die is vastgesteld in hoofdstuk 10 septies van titel IV van Verordening (EG) nr. 1782/2003, niet volstaan om de moeilijkheden van de bietentelers volledig op te vangen. Bijgevolg moeten de lidstaten die hun quota met meer dan 50 % hebben verlaagd in vergelijking met de suikerquota die op 20 februari 2006 in bijlage III bij Verordening (EG) nr. 318/2006 zijn vastgesteld, toestemming krijgen om tijdens de periode waarin de communautaire overgangssteun wordt verleend, staatssteun aan de suikerbietentelers toe te kennen. Om te voorkomen dat de door de lidstaten verleende staatssteun de behoefte van hun suikerbietentelers overschrijdt, moet het totaalbedrag van de betrokken staatssteun door de Commissie nog altijd worden goedgekeurd, behalve voor Italië, waar kan worden geraamd dat met betrekking tot de meest productieve suikerbiettelers ten hoogste 11 euro per ton geteelde suikerbiet nodig is voor de aanpassing aan de marktomstandigheden na de hervorming. Daarenboven moeten, wegens de specifieke problemen die zich naar verwachting in Italië zullen voordoen, de regelingen worden gehandhaafd om suikerbietentelers in staat te stellen direct of indirect in aanmerking te komen voor de toegekende staatssteun.

90. In Finland is de suikerbietenteelt onderhevig aan bijzondere geografische en klimatologische omstandigheden die, naast de algemene gevolgen van de hervorming van de suikersector, een negatieve invloed hebben op de teelt. Daarom moeten de bepalingen van de GMO voor suiker die de lidstaat permanent machtigen om zijn suikerbietentelers een passend bedrag aan staatssteun toe te kennen, worden gehandhaafd.

91. Gezien de bijzondere situatie in Duitsland, waar momenteel aan een groot aantal kleine alcoholproducenten nationale steun wordt toegekend onder de specifieke voorwaarden van het Duitse alcoholmonopolie, is het noodzakelijk toe te staan dat die steun nog gedurende een beperkte periode wordt toegekend. Er moet ook worden bepaald dat aan het einde van die periode een verslag van de Commissie over de toepassing van die afwijking moet worden ingediend, vergezeld van passende voorstellen.

92. Als een lidstaat op zijn grondgebied maatregelen ter bevordering van de consumptie van melk en zuivelproducten in de Gemeenschap wenst te steunen, moet hij de mogelijkheid krijgen deze maatregelen te financieren door op nationaal niveau aan de melkproducenten een heffing voor verkoopbevordering op te leggen.

93. Om rekening te kunnen houden met mogelijke ontwikkelingen in de productie van gedroogde voedergewassen moet de Commissie vóór 30 september 2008, op basis van een evaluatie van de GMO voor gedroogde voedergewassen, een verslag over die sector aan de Raad voorleggen. Indien nodig moet het verslag vergezeld gaan van passende voorstellen. Voorts moet de Commissie bij het Europees Parlement en de Raad periodiek verslag uitbrengen over de steunregeling voor de bijenteeltsector.

94. Er zijn adequate gegevens nodig over de huidige situatie van de hopmarkt in de Gemeenschap en de vooruitzichten voor de ontwikkeling daarvan. Daarom moet worden bepaald dat alle contracten voor de levering van hop in de Gemeenschap moeten worden geregistreerd.

95. Het is gepast ervoor te zorgen dat onder bepaalde voorwaarden en voor bepaalde producten maatregelen kunnen worden genomen in gevallen waar zich, als gevolg van grote wijzigingen in de prijzen op de interne markt of bij de noteringen of prijzen op de wereldmarkt, verstoringen voordoen of dreigen voor te doen.

96. Er moet een kader van specifieke maatregelen voor ethylalcohol verkregen uit landbouwproducten worden opgezet dat het mogelijk maakt economische gegevens te verzamelen en statistische informatie te analyseren met het oog op het toezicht op de markt. Voor zover de markt voor ethylalcohol verkregen uit landbouwproducten gekoppeld is aan de markt voor ethylalcohol in het algemeen, moeten ook gegevens ter beschikking worden gesteld over de markt voor andere ethylalcohol dan die verkregen uit landbouwproducten.

97. De uitgaven die de lidstaten verrichten in het kader van de verplichtingen die de toepassing van deze verordening met zich brengt, moeten door de Gemeenschap worden gefinancierd overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1290/2005.

98. De Commissie moet worden gemachtigd om in spoedeisende situaties de maatregelen vast te stellen die nodig zijn voor de oplossing van specifieke praktische problemen.

99. Omdat de gemeenschappelijke markt voor landbouwproducten voortdurend in beweging is, dienen de lidstaten en de Commissie elkaar op de hoogte te houden van relevante ontwikkelingen.

100. Om te voorkomen dat misbruik wordt gemaakt van voordelen waarin deze verordening voorziet, mogen deze voordelen niet worden toegekend of moeten zij, in voorkomend geval, worden ingetrokken wanneer wordt geconstateerd dat de voorwaarden voor het verkrijgen van die voordelen kunstmatig in het leven zijn geroepen en derhalve niet stroken met de doelstellingen van deze verordening.

101. Om te garanderen dat de bij deze verordening vastgestelde verplichtingen worden nagekomen is het noodzakelijk dat er controles worden verricht en dat bij niet-inachtneming administratieve maatregelen en sancties worden opgelegd. Derhalve moet de Commissie de bevoegdheid worden verleend om de corresponderende voorschriften vast te stellen, inclusief die betreffende de terugvordering van ten onrechte betaalde bedragen en de rapporteringsverplichtingen voor de lidstaten die uit de toepassing van deze verordening voortvloeien.

102. De voor de uitvoering van deze verordening vereiste maatregelen moeten in de regel worden vastgesteld overeenkomstig Besluit 1999/468/EG⁽⁴⁴⁾. Voor sommige bevoegdheden in het kader van deze verordening die betrekking hebben op echte bevoegdheden van de Commissie, snel optreden vergen of van louter administratieve aard zijn, dient de Commissie evenwel de bevoegdheid te krijgen alleen te handelen.

103. Doordat een aantal elementen van de GMO’s voor groenten en fruit en verwerkte groenten en fruit en voor wijn in deze verordening zijn geïntegreerd, moeten bepaalde wijzigingen in die GMO's worden aangebracht.

104. In deze verordening worden bepalingen opgenomen inzake de toepasselijkheid van de mededingingsregels van het Verdrag. Tot dusver waren die bepalingen vastgesteld in Verordening (EG) nr. 1184/2006. De draagwijdte van die verordening moet worden gewijzigd in die zin dat moet worden gespecifieerd dat de bepalingen ervan alleen van toepassing zijn op de producten van bijlage I bij het Verdrag die niet onder deze verordening vallen.

105. In deze verordening worden bepalingen opgenomen die vervat zijn in de basisverordeningen welke in de tweede en de derde overweging zijn vermeld, met uitzondering van die welke vervat zijn in de Verordeningen (EG) nr. 2200/96, (EG) nr. 2201/96 en (EG) nr. 1493/1999. Daarnaast worden in deze verordening ook bepalingen uit de volgende verordeningen opgenomen:

     • Verordening (EEG) nr. 2729/75 van de Raad van 29 oktober 1975 inzake de rechten bij invoer op mengsels van granen, rijst en breukrijst;

     • Verordening (EEG) nr. 2763/75 van de Raad van 29 oktober 1975 houdende vaststelling van de algemene regels voor de steunverlening aan de particuliere opslag in de sector varkensvlees⁽⁴⁵⁾;

     • Verordening (EEG) nr. 2782/75 van de Raad van 29 oktober 1975 betreffende de productie van en de handel in broedeieren en kuikens van pluimvee;

     • Verordening (EEG) nr. 707/76 van de Raad van 25 maart 1976 houdende erkenning van producentenverenigingen van zijderupsentelers⁽⁴⁶⁾;

     • Verordening (EEG) nr. 1055/77 van de Raad van 17 mei 1977 betreffende de opslag en het verkeer van door interventiebureaus aangekochte producten⁽⁴⁷⁾;

     • Verordening (EEG) nr. 2931/79 van de Raad van 20 december 1979 inzake het verlenen van bijstand bij uitvoer van landbouwproducten die in aanmerking komen voor een speciale behandeling bij invoer in een derde land⁽⁴⁸⁾;

     • Verordening (EEG) nr. 3220/84 van de Raad van 13 november 1984 tot vaststelling van het communautaire indelingsschema voor geslachte varkens

     • Verordening (EEG) nr. 1898/87 van de Raad van 2 juli 1987 betreffende de bescherming van de benaming van melk en zuivelproducten bij het in de handel brengen;

     • Verordening (EEG) nr. 3730/87 van de Raad van 10 december 1987 houdende algemene voorschriften voor de levering van levensmiddelen uit interventievoorraden aan bepaalde organisaties met het oog op verstrekking aan de meest hulpbehoevenden in de Gemeenschap;

     • Verordening (EEG) nr. 386/90 van de Raad van 12 februari 1990 inzake de controle bij de uitvoer van landbouwproducten die in aanmerking komen voor restituties of andere bedragen⁽⁴⁹⁾;

     • Verordening (EEG) nr. 1186/90 van de Raad van 7 mei 1990 tot uitbreiding van de werkingssfeer van het communautaire indelingsschema voor geslachte volwassen runderen;

     • Verordening (EEG) nr. 1906/90 van de Raad van 26 juni 1990 tot vaststelling van handelsnormen voor vlees van pluimvee;

     • Verordening (EEG) nr. 2204/90 van de Raad van 24 juli 1990 tot vaststelling van aanvullende algemene voorschriften van de gemeenschappelijke ordening der markten in de sector melk en zuivelproducten ten aanzien van kaas;

     • Verordening (EEG) nr. 2077/92 van de Raad van 30 juni 1992 inzake brancheorganisaties en overeenkomsten in de sector tabak⁽⁵⁰⁾;

     • Verordening (EEG) nr. 2137/92 van de Raad van 23 juli 1992 betreffende het communautaire indelingsschema voor geslachte schapen en de communautaire standaardkwaliteit van geslachte schapen, vers of gekoeld;

     • Verordening (EG) nr. 2991/94 van de Raad van 5 december 1994 tot vaststelling van normen voor smeerbare vetproducten;

     • Verordening (EG) nr. 2597/97 van de Raad van 18 december 1997 houdende aanvullende voorschriften voor de gemeenschappelijke ordening der markten in de sector melk en zuivelproducten met betrekking tot consumptiemelk;

     • Verordening (EG) nr. 2250/1999 van de Raad van 22 oktober 1999 inzake het tariefcontingent voor boter uit Nieuw-Zeeland⁽⁵¹⁾;

     • Verordening (EG) nr. 1788/2003 van de Raad van 29 september 2003 tot vaststelling van een heffing in de sector melk en zuivelproducten;

     • Verordening (EG) nr. 1028/2006 van de Raad van 19 juni 2006 betreffende bepaalde handelsnormen voor eieren;

     • Verordening (EG) nr. 1183/2006 van de Raad van 24 juli 2006 tot vaststelling van het communautaire indelingsschema voor geslachte volwassen runderen.

106. De genoemde verordeningen dienen derhalve te worden ingetrokken. Ter wille van de rechtszekerheid en gelet op het aantal besluiten dat door deze verordening moet worden ingetrokken, alsmede op het aantal besluiten dat krachtens eerstgenoemde besluiten is aangenomen of gewijzigd, wordt verduidelijkt dat de intrekking geen invloed heeft op de geldigheid van wetgevingsbesluiten die op basis van ingetrokken besluiten zijn aangenomen, noch op de geldigheid van wijzigingen die door ingetrokken besluiten in andere wetgevingsbesluiten zijn aangebracht.

107. In de regel moet deze verordening van toepassing worden op 1 januari 2008. Om evenwel te voorkomen dat de nieuwe bepalingen een storende uitwerking hebben op de verkoopseizoenen 2007/2008 die op dit ogenblik aan de gang zijn, moet de datum van toepassing uitgesteld worden voor sectoren waarvoor verkoopseizoenen gelden. Deze verordening moet daarom pas vanaf het begin van de verkoopseizoenen 2008/2009 van toepassing zijn voor de betrokken sectoren. Dientengevolge moeten de onderscheiden verordeningen die voor deze sectoren gelden, van toepassing blijven tot het einde van het verkoopseizoen 2007/2008.

108. Bovendien moet voor bepaalde sectoren waarvoor geen verkoopseizoenen gelden, ook een latere toepassingsdatum worden vastgesteld ter wille van een soepele overgang van de bestaande GMO's naar deze verordening. Derhalve dienen er bestaande GMO's voor die sectoren blijven gelden tot de latere toepassingsdatum die in deze verordening is vastgesteld.

109. Wat Verordening (EEG) nr. 386/90 betreft, wordt de bevoegdheid voor de goedkeuring met betrekking tot de in die verordening behandelde aangelegenheden op grond van deze verordening aan de Commissie overgedragen. Voorts worden Verordeningen (EEG) nr. 3220/84, (EEG) nr. 1186/90; (EEG) nr. 2137/92 en (EG) nr. 1183/2006 bij deze verordening ingetrokken, en worden slechts bepaalde delen van die verordeningen in deze verordening opgenomen. De nadere regelingen die in voornoemde verordeningen zijn vervat, moeten derhalve worden behandeld in voorschriften die nog door de Commissie moeten worden aangenomen. De Commissie moet wat meer tijd worden gelaten om de desbetreffende bepalingen vast te stellen. Bijgevolg moeten voornoemde verordeningen tot en met 31 december 2008 van toepassing blijven.

110. De volgende besluiten van de Raad zijn overbodig geworden en moeten worden ingetrokken:

     • Verordening (EEG) nr. 315/68 van de Raad van 12 maart 1968 houdende vaststelling van kwaliteitsnormen voor bloembollen en bloemknollen⁽⁵²⁾;

     • Verordening (EEG) nr. 316/68 van de Raad van 12 maart 1968 houdende vaststelling van kwaliteitsnormen voor verse snijbloemen en vers snijgroen⁽⁵³⁾;

     • Verordening (EEG) nr. 2517/69 van de Raad van 9 december 1969 tot vaststelling van bepaalde maatregelen ter sanering van de fruitproductie in de Gemeenschap⁽⁵⁴⁾;

     • Verordening (EEG) nr. 2728/75 van de Raad van 29 oktober 1975 inzake steun voor de productie van en de handel in aardappelen voor de zetmeelproductie en aardappelzetmeel⁽⁵⁵⁾;

     • Verordening (EEG) nr. 1358/80 van de Raad van 5 juni 1980 tot vaststelling van de oriëntatieprijs en de interventieprijs voor volwassen runderen voor het verkoopseizoen 1980/1981 en betreffende de invoering van een communautair indelingsschema voor geslachte volwassen runderen⁽⁵⁶⁾;

     • Verordening (EEG) nr. 4088/87 van de Raad van 21 december 1987 tot vaststelling van de voorwaarden voor de toepassing van preferentiële douanerechten bij invoer van bepaalde producten van de bloementeelt van oorsprong uit Cyprus, Israël en Jordanië⁽⁵⁷⁾;

     • Besluit 74/583/EEG van de Raad van 20 november 1974 betreffende het toezicht op de suikerbewegingen⁽⁵⁸⁾.

111. Bij de overgang van de huidige regelingen die zijn vastgesteld in de bepalingen en verordeningen die nu door deze verordening worden vervangen, naar de regelingen van deze verordening, kunnen zich moeilijkheden voordoen die in deze verordening niet worden behandeld. Om dergelijke moeilijkheden te kunnen aanpakken, moet de Commissie overgangsmaatregelen kunnen vaststellen,

HEEFT DE VOLGENDE VERORDENING VASTGESTELD: