Verordening (EG) n r. 555/2008 van de Commissie van 27 juni 2008 tot vaststelling van de uitvoeringsbepalingen voor Verordening (EG) nr. 479/2008 van de Raad houdende een gemeenschappelijke ordening van de wijnmarkt, wat betreft de steunprogramma’s, de handel met derde landen, het productiepotentieel en de controles in de wijnsector

DE COMMISSIE VAN DE EUROPESE GEMEENSCHAPPEN,

Gelet op het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap,

Gelet op Verordening (EG) nr. 479/2008 van de Raad van 29 april 2008 houdende een gemeenschappelijke ordening van de wijnmarkt, tot wijziging van de Verordeningen (EG) nr. 1493/1999, (EG) nr. 1782/2003, (EG) nr. 1290/2005, (EG) nr. 3/2008 en tot intrekking van de Verordeningen (EEG) nr. 2392/86 en (EG) nr. 1493/1999⁽¹⁾, en met name op de artikelen 22, 84, 89, 97, 107, 117 en artikel 121, onder b) en c),

Overwegende hetgeen volgt:

1. De vorige regeling voor de wijnsector, die is vastgesteld bij Verordening (EG) nr. 1493/1999 van de Raad van 17 mei 1999 houdende een gemeenschappelijke ordening van de wijnmarkt⁽²⁾, is bij Verordening (EG) nr. 479/2008 gewijzigd en met ingang van 1 augustus 2008 ingetrokken.

2. De bestaande uitvoeringsbepalingen met betrekking tot de wijnsector zijn vervat in tal van verordeningen, die herhaaldelijk zijn gewijzigd. De uitvoeringsbepalingen betreffende de marktmechanismen, de handel met derde landen, het productiepotentieel en de controles in de wijnsector moeten zowel als gevolg van de wijzigingen die bij Verordening (EG) nr. 479/2008 in de wijnregeling zijn aangebracht, als in het licht van de opgedane ervaring worden gewijzigd. Er moeten bepalingen voor de uitvoering van Verordening (EG) nr. 479/2008 worden vastgesteld.

3. Bijgevolg moeten de volgende verordeningen van de Commissie worden ingetrokken en door een nieuwe verordening worden vervangen:

   • (EG) nr. 1227/2000 van 31 mei 2000 tot vaststelling van bepalingen ter uitvoering van Verordening (EG) nr. 1493/1999 van de Raad houdende een gemeenschappelijke ordening van de wijnmarkt, inzonderheid met betrekking tot het productiepotentieel⁽³⁾,

   • (EG) nr. 1623/2000 van 25 juli 2000 tot vaststelling van de uitvoeringsbepalingen met betrekking tot de marktmechanismen als bedoeld in Verordening (EG) nr. 1493/1999 houdende een gemeenschappelijke ordening van de wijnmarkt⁽⁴⁾,

   • (EG) nr. 2729/2000 van 14 december 2000 tot vaststelling van uitvoeringsbepalingen inzake de controles in de wijnbouwsector⁽⁵⁾,

   • (EG) nr. 883/2001 van 24 april 2001 tot vaststelling van de uitvoeringsbepalingen van Verordening (EG) nr. 1493/1999 van de Raad met betrekking tot het handelsverkeer van producten van de wijnbouwsector met derde landen⁽⁶⁾.

4. Titel II van Verordening (EG) nr. 479/2008 bevat bepalingen met betrekking tot de nieuwe, op het niveau van de lidstaten vast te stellen steunprogramma’s ter financiering van specifieke steunmaatregelen ten behoeve van de wijnsector. Het is dienstig dat kader met uitvoeringsbepalingen aan te vullen.

5. Er moet worden bepaald welke procedure voor de eerste indiening van de steunprogramma’s moet worden gevolgd. Voorts moet worden bepaald hoe de steunprogramma’s elk jaar met het oog op het daaropvolgende jaar kunnen worden gewijzigd, zodat ze kunnen worden aangepast aan nieuwe omstandigheden die bij de eerste indiening ervan niet konden worden voorzien. Voor al die wijzigingen moeten bepaalde grenzen en voorwaarden worden vastgesteld die moeten garanderen dat de algemene doelstellingen van de goedgekeurde steunprogramma’s behouden blijven.

6. Krachtens artikel 5, lid 1, van Verordening (EG) nr. 479/2008 kunnen lidstaten ervoor kiezen de steunprogramma’s op te stellen op het geografische niveau dat zij als het meest adequate beschouwen. Aangezien de lidstaten voor de goedkeuring van die programma’s verantwoordelijk zijn, moeten zij in dit geval regels voor de indiening en de goedkeuring van de programma’s vaststellen en bepalen welke gegevens de programma’s minimaal moeten bevatten.

7. Artikel 10 van Verordening (EG) nr. 479/2008 voorziet in een nieuwe steunmaatregel ter bevordering van de afzet op de markten van derde landen. Er moeten bepalingen voor de uitvoering van deze nieuwe maatregel worden vastgesteld.

8. Om elk gevaar van concurrentievervalsing te voorkomen moet worden bepaald op welke wijze moet worden verwezen naar de specifieke oorsprong van producten waarvoor voorlichtings- en afzetbevorderingsacties worden opgezet.

9. Met het oog op de rechtszekerheid moet worden bepaald dat de boodschappen die in het kader van de afzetbevorderingscampagne worden verspreid, in overeenstemming moeten zijn met de wetgeving van de derde landen waarvoor ze bedoeld zijn.

10. Er moeten criteria voor de door de lidstaten te verrichten selectie en toetsing van de aanvragen worden vastgesteld om ervoor te zorgen dat de communautaire regels worden nageleefd en de uit te voeren steunmaatregelen doeltreffend zijn.

11. Om de doeltreffendheid van de communautaire maatregelen te garanderen moeten de lidstaten erop toezien dat de goedgekeurde afzetbevorderingscampagne aansluit bij en een aanvulling vormt op hun nationale en regionale afzetbevorderingsprogramma’s. Om synergieën tot stand te brengen mogen de lidstaten een gezamenlijke afzetbevorderingscampagne opzetten en bijgevolg moet worden voorzien in de mogelijkheid tot samenwerking tussen de betrokken lidstaten. Er moet voorrang worden gegeven aan kleine, middelgrote en micro-ondernemingen die de communautaire steun meer nodig hebben dan de grotere ondernemingen.

12. Om dubbele betaling te voorkomen als het gaat om afzetbevorderingsmaatregelen die worden gefinancierd in het kader van Verordening (EG) nr. 3/2008 van de Raad van 17 december 2007 inzake voorlichtings- en afzetbevorderingsacties voor landbouwproducten op de binnenmarkt en in derde landen⁽⁷⁾ of Verordening (EG) nr. 1698/2005 van de Raad van 20 september 2005 inzake steun voor plattelandsontwikkeling uit het Europees Landbouwfonds voor Plattelandsontwikkeling (ELFPO)⁽⁸⁾, moet worden bepaald dat de ene steun de andere uitsluit.

13. Artikel 11 van Verordening (EG) nr. 479/2008 voorziet in een steunmaatregel voor de herstructurering en de omschakeling van wijngaarden. In artikel 11, lid 3, tweede alinea, van die verordening is bepaald dat voor de gewone vernieuwing van wijngaarden die het einde van hun natuurlijke ontwikkelingscyclus hebben bereikt, geen herstructurerings- en omschakelingssteun wordt verleend.

14. Voorts moeten de lidstaten regels inzake de minimumoppervlakte van de betrokken percelen kunnen vaststellen om te waarborgen dat de regeling het productiepotentieel daadwerkelijk beïnvloedt.

15. Voor de toepassing van artikel 11 van Verordening (EG) nr. 479/2008 beschikken de lidstaten over een ruime discretionaire bevoegdheid om te beslissen waarvoor precies steun zal worden verleend en wat de steunbedragen zullen zijn, en kunnen zij o.m. regels vaststellen met betrekking tot de betaling van forfaitaire bedragen, de maximumbedragen van de steun per hectare en de differentiëring van de steun op basis van objectieve criteria, mits wordt voldaan aan de in titel II, hoofdstuk I, van Verordening (EG) nr. 479/2008 en de op grond daarvan vastgestelde bepalingen. Toch moeten er ook gemeenschappelijke bepalingen worden vastgesteld. Er moeten maatregelen worden vastgesteld, met termijnen voor de uitvoering ervan en een passende controleregeling. Voorts moeten de regels, als het project in rooiing voorziet, betrekking hebben op het gebruik van de herbeplantingsrechten die uit rooiing ontstaan, met de bedoeling meer steun te kunnen verlenen wegens de hogere rooikosten.

16. Met het oog op de controle mag de steun normaal pas worden betaald nadat de specifieke maatregel of het geheel van de maatregelen is uitgevoerd. Betaling voordat de maatregel of het geheel van de maatregelen is uitgevoerd is evenwel mogelijk op voorwaarde dat een zekerheid wordt gesteld om te garanderen dat de maatregel daadwerkelijk wordt uitgevoerd.

17. Er moeten uitvoeringsbepalingen worden vastgesteld voor de deelneming in de financiering van de herstructurerings- en omschakelingsregeling. Er moeten maatregelen worden genomen om te garanderen dat de voor de regeling uitgetrokken middelen doeltreffend worden gebruikt en met name moet worden voorzien in de betaling van voorschotten.

18. Artikel 12 van Verordening (EG) nr. 479/2008 voorziet in een nieuwe steunmaatregel voor groen oogsten. In het licht van de subsidiariteit moet de bevoegdheid voor de administratieve regelingen met betrekking tot de procedure voor het aanvragen van steun voor groen oogsten bij de lidstaten worden gelegd. Zij moeten zelf kunnen bepalen tegen welke datum zij de producenten zullen verplichten de activiteiten af te ronden, zodanig dat zij, gelet op de tijdsdruk en de nabijheid van de oogstperiode, voldoende tijd zullen hebben om de nodige controles vóór de betaling te verrichten.

19. Gezien de omvang van de middelen die naar de regeling voor het groen oogsten gaan, moet worden bepaald dat er in de betrokken gebieden na de oogst systematische controles ter plaatse moeten worden verricht. Deze controles moeten garanderen dat de druiven volledig zijn vernietigd. Voorts moeten zij de naleving van de fytosanitaire voorschriften en de milieuvoorschriften garanderen. In het belang van de verificatie mag de premie pas worden betaald nadat is gecontroleerd dat het groen oogsten heeft plaatsgevonden.

20. Bovendien moeten maximale steunniveaus worden vastgesteld om te voorkomen dat de steun voor groen oogsten een permanent alternatief wordt voor het normaal op de markt brengen van de producten.

21. Artikel 13 van Verordening (EG) nr. 479/2008 voorziet in een nieuwe steunmaatregel voor het opzetten van onderlinge fondsen. Er moeten uitvoeringsbepalingen worden vastgesteld met betrekking tot deze nieuwe maatregel. Deze bepalingen moeten een zo groot mogelijke flexibiliteit bieden en zo snel mogelijk in crisissituaties kunnen worden toegepast en daarom moet worden toegestaan dat de lidstaten en de producentenorganisaties zelf besluiten nemen. De bepalingen moeten evenwel misbruik voorkomen en voorzien in beperkingen, ook op financieel vlak. Aangezien de producenten in de nieuwe lidstaten over het algemeen minder sterk georganiseerd zijn dan in de andere lidstaten, moet voor die nieuwe lidstaten een hoger steunplafond worden vastgesteld.

22. Artikel 14 van Verordening (EG) nr. 479/2008 voorziet in een nieuwe steunmaatregel met betrekking tot oogstverzekeringen. Voor deze nieuwe maatregel moeten uitvoeringsbepalingen worden vastgesteld. Deze bepalingen moeten een zo groot mogelijke flexibiliteit bieden. Zij moeten evenwel misbruik voorkomen en voorzien in beperkingen, ook op financieel vlak.

23. Artikel 15 van Verordening (EG) nr. 479/2008 voorziet in een nieuwe steunmaatregel voor materiële of immateriële bedrijfsinvesteringen. Voor deze nieuwe maatregel moeten uitvoeringsbepalingen worden vastgesteld die coherent zijn met dezelfde maatregel in het menu van de plattelandsontwikkeling. Er moet worden bepaald welke soorten investeringen voor steun in aanmerking komen, onder meer investeringen voor de ontwikkeling van nieuwe producten, procedés en technologieën, en er moeten indicatieve subsidiabele kosten worden vastgesteld.

24. Artikel 16 van Verordening (EG) nr. 479/2008 voorziet in een steunmaatregel voor de distillatie van bijproducten. Voor deze nieuwe maatregel moeten uitvoeringsbepalingen worden vastgesteld, met name wat betreft het wegwerken van de bijproducten, het doel van de steun voor de distillatie van draf, wijn en wijnmoer en het maximumbedrag van die steun.

25. Artikel 17 van Verordening (EG) nr. 479/2008 voorziet in een tijdelijke steunmaatregel voor de distillatie tot drinkalcohol. Voor deze nieuwe maatregel moeten uitvoeringsbepalingen worden vastgesteld, met name wat betreft het doel en de mogelijke aanpassingen van de steun.

26. Artikel 18 van Verordening (EG) nr. 479/2008 voorziet in een tijdelijke steunmaatregel voor crisisdistillatie. Voor deze nieuwe maatregel moeten uitvoeringsbepalingen worden vastgesteld, met name wat betreft de procedure voor de toekenning van de steun, de wijze van steunverlening en de criteria waarmee rekening moet worden gehouden bij de vaststelling van het steunbedrag.

27. Artikel 19 van Verordening (EG) nr. 479/2008 voorziet in een tijdelijke steunmaatregel voor druivenmost die voor verrijking wordt gebruikt. Voor deze maatregel moeten uitvoeringsbepalingen worden vastgesteld, met name wat betreft het doel en het maximumbedrag van de steun, en moet worden voorzien in specifieke controles die moeten worden verricht op het product dat wordt gebruikt om het alcoholgehalte te verhogen.

28. Met het oog op het toezicht op de uitvoering van titel II van Verordening (EG) nr. 479/2008 en voor een goed beheer van de markt is het absoluut noodzakelijk dat de Commissie beschikt over adequate gegevens over de uitvoering van de steunprogramma’s. In dit verband moet worden bepaald welke gegevens in de verslagen en evaluaties met betrekking tot de steunprogramma’s moeten worden opgenomen om de doeltreffendheid en de efficiëntie ervan te kunnen beoordelen.

29. Naast de bij deze verordening vastgestelde specifieke bepalingen moeten ook de algemene bepalingen inzake de begrotingsdiscipline gelden, en met name die betreffende onvolledige of onjuiste aangiften door de lidstaten.

30. Voor de financiële administratie van de regeling moeten de bepalingen gelden die zijn vastgesteld voor de tenuitvoerlegging van Verordening (EG) nr. 1290/2005 van de Raad van 21 juni 2005 betreffende de financiering van het gemeenschappelijk landbouwbeleid⁽⁹⁾.

31. In artikel 76, lid 1, van Verordening (EG) nr. 479/2008 is bepaald dat voor druivensap en druivenmost waarvoor de toepassing van de rechten van het gemeenschappelijk douanetarief afhankelijk is van de invoerprijs, de echtheid van deze prijs wordt geverifieerd, hetzij door controle van elke partij, hetzij aan de hand van een forfaitaire waarde bij invoer. De huidige kenmerken van de regeling inzake de invoer van druivensap en druivenmost in de Gemeenschap, en met name het ontbreken van regelmaat in deze invoer, zowel wat de omvang en de frequentie van deze invoer, als wat de plaats van invoer en de oorsprong van de betrokken producten betreft, maken het onmogelijk forfaitaire waarden voor de invoer te berekenen die voldoende representatief zijn om de echtheid van de invoerprijs weer te geven. Daarom moet deze prijs voor elke partij afzonderlijk worden geverifieerd.

32. De invoerprijs op grond waarvan de ingevoerde producten in het gemeenschappelijk douanetarief zijn ingedeeld, moet gelijk zijn aan de prijs fob van de betrokken producten, verhoogd met de verzekerings- en vervoerskosten tot de plaats van binnenkomst in het douanegebied van de Gemeenschap.

33. In artikel 82, lid 3, van Verordening (EG) nr. 479/2008 is bepaald dat de in dat artikel bedoelde producten bij invoer vergezeld moeten gaan van een certificaat en een analyseverslag die zijn afgegeven door een door het derde land van herkomst aangewezen instantie of dienst. Het is noodzakelijk de voorwaarden vast te stellen waaraan het analyseverslag moet voldoen.

34. Om de controle te vereenvoudigen moet worden bepaald dat producten die uit derde landen worden ingevoerd in beperkte hoeveelheden en verpakt in kleine recipiënten, van de overlegging van het certificaat en het analyseverslag worden vrijgesteld.

35. De vrijstelling van overlegging van het certificaat en het analyseverslag voor in de Gemeenschap in te voeren wijnbouwproducten moet, terwille van de harmonisatie, worden aangepast aan de vrijstellingsregels in het kader van de douanewetgeving en aan de regelingen inzake de documenten waarvan partijen wijnbouwproducten in de Gemeenschap vergezeld moeten gaan.

36. In allerhande sectoren binnen de administratie wordt het met de hand vastleggen van gegevens geleidelijk vervangen door het gebruik van geautomatiseerde systemen. Daarom moet het mogelijk zijn om ook bij de afgifte en het gebruik van de documenten V I 1 en V I 2 geautomatiseerde en elektronische systemen toe te passen.

37. Sommige derde landen die een doeltreffende regeling voor de controle van hun wijnproducenten hebben opgezet welke door hun instanties of diensten als bedoeld in artikel 82, lid 3, van Verordening (EG) nr. 479/2008 ten uitvoer wordt gelegd, hebben laten weten dat zij hun wijnproducenten graag zouden toestaan zelf het certificaat en het analyseverslag op te stellen. Ter vergemakkelijking van het handelsverkeer met deze derde landen is het dienstig, voor zover deze landen met de Gemeenschap verbintenissen hebben aangegaan die bepalingen bevatten betreffende de versterking van de samenwerking inzake fraudebestrijding en zij goede handelsbetrekkingen met de Gemeenschap onderhouden, de betrokkenen toe te staan de door de producenten opgestelde documenten als door de genoemde instanties of diensten van derde landen afgegeven documenten te beschouwen, op dezelfde wijze als dat reeds voor wijnen van oorsprong uit de Gemeenschap is toegestaan. In deze gevallen moeten adequate waarborgen worden geboden en passende controles op de afgifte van die documenten worden verricht.

38. Het is noodzakelijk de lijsten met de namen en de adressen van de instanties en de laboratoria in derde landen die gemachtigd zijn certificaten en analyseverslagen op te stellen, bekend te maken opdat de autoriteiten in de Gemeenschap die toezicht houden op de invoer van wijnbouwproducten, zo nodig de vereiste verificaties kunnen uitvoeren.

39. Om de controle door de bevoegde autoriteiten van de lidstaten te vergemakkelijken moeten de vorm en, indien nodig, de inhoud van het certificaat en het analyseverslag en de voorwaarden voor het gebruik daarvan worden vastgesteld.

40. Om fraude te voorkomen moeten de certificaten en, in voorkomend geval, de analyseverslagen voor elke partij van een ingevoerd product worden gecontroleerd. Daartoe is het noodzakelijk dat deze documenten elke partij vergezellen, totdat deze onder de communautaire controleregeling wordt geplaatst.

41. Om rekening te houden met de geldende handelsgebruiken moeten de bevoegde autoriteiten worden gemachtigd om, bij splitsing van een partij wijn, onder hun toezicht uittreksels van het certificaat en het analyseverslag te laten opstellen die elke nieuwe partij die bij de splitsing is ontstaan, vergezellen.

42. Aangezien de consumenten snel en doeltreffend moeten kunnen worden beschermd, is het van groot belang te bepalen dat de toepassing van de nieuwe regelingen kan worden geschorst als er fraude wordt gepleegd of de gezondheid van de consumenten gevaar loopt.

43. Voorts moeten eenvoudige regels worden vastgesteld voor het verstrekken van documenten voor invoer uit een ander derde land dan het land van oorsprong van het wijnbouwproduct, voor zover het gaat om een product dat geen substantiële bewerking heeft ondergaan.

44. De taak van de exporteurs en de autoriteiten moet worden vereenvoudigd door te bepalen dat op het V I 1-document moet worden vermeld dat de aan likeurwijn en aan distillatiewijn toegevoegde alcohol uit wijnbouwproducten is verkregen, in plaats van hiervoor een afzonderlijk document te eisen. Om dezelfde reden moet worden toegestaan dat document V I 1 wordt gebruikt als certificaat ter staving van de benaming van oorsprong, dat nodig is om wijn met verlaagde douanerechten te kunnen invoeren. Sommige wijnen zijn echter van overlegging van een certificaat en een analyseverslag vrijgesteld op voorwaarde dat een certificaat voor de benaming van oorsprong wordt overgelegd. Er moet worden bepaald dat het document V I 1 als certificaat ter staving van de benaming van oorsprong van de betrokken likeurwijnen kan worden gebruikt, en dat het vak betreffende het analyseverslag niet hoeft te worden ingevuld.

45. Voor de invoer van wijn in het kader van concessies waarin is voorzien bij overeenkomsten met bepaalde derde landen, moeten attesten worden voorgelegd die zijn afgegeven door officiële instanties of instanties die door de twee overeenkomstsluitende partijen officieel zijn erkend en voorkomen op een gezamenlijk opgestelde lijst, en waarin wordt bevestigd dat de betrokken wijn voldoet aan de voorwaarden om voor de concessies in aanmerking te komen.

46. De lidstaten moeten de Commissie de lijsten toesturen van de officiële instanties of de officieel erkende instanties die zij voor de afgifte van die attesten voorstellen, zodat de Commissie die lijsten kan opstellen en uitwisselen met de betrokken derde landen. Om de taken van die instanties te vergemakkelijken moeten de lijsten in een geschikte vorm en op een geschikte drager worden verstrekt.

47. In de artikelen 85 en 86 van Verordening (EG) nr. 479/2008 is bepaald hoe onrechtmatige aanplant moet worden aangepakt. Er moeten uitvoeringsbepalingen worden vastgesteld betreffende de sancties voor producenten die de nieuwe regularisatie- of rooiverplichting niet in acht nemen voor wijngaarden waarop vóór 1 september 1998 zonder overeenkomstig aanplantrecht wijnstokken zijn aangeplant en betreffende de gegevens die de lidstaten in dit verband aan de Commissie moeten meedelen. Onverminderd de sancties die de lidstaten vroeger reeds hebben opgelegd, moet de sanctie voor de niet-inachtneming van de verplichting om de onrechtmatige oppervlakte te rooien, voldoende hoog zijn om de producenten ertoe aan te zetten de verplichting na te leven. Daarom moet de sanctie minstens dubbel zo hoog zijn als de gemiddelde waarde van de rooipremie.

48. In artikel 87, lid 1, van Verordening (EG) nr. 479/2008 is bepaald dat, telkens als producten van een onrechtmatig aangeplante wijngaard alleen voor distillatie in het verkeer mogen worden gebracht, een bewijs moet worden geëist dat die producten niet in het verkeer zijn gebracht. Om de controle strenger te maken moet worden bepaald dat er slechts drie mogelijkheden zijn om niet in het verkeer te brengen, namelijk de levering met het oog op distillatie, het groen oogsten van druiven op kosten van de betrokken producent of het verbruik door het wijnbouwersgezin wanneer de totale oppervlakte van de wijngaard van een producent niet groter is dan 0,1 hectare. Het is dienstig de uiterste datum te bepalen voor de voorlegging van de distillatiecontracten waarin het genoemde artikel voorziet. Met het oog op de doeltreffende organisatie van de controle moeten de producenten die druiven groen oogsten, de bevoegde autoriteiten tijdig laten weten dat zij van plan zijn om groen te oogsten. Om de controleerbaarheid te verhogen moeten de lidstaten de mogelijkheid krijgen om de producenten te verplichten vooraf te melden welke van de drie mogelijkheden van niet in het verkeer brengen zij wensen toe te passen en om de keuzemogelijkheden van de producenten met betrekking tot het niet in het verkeer brengen verder te beperken.

49. Om te garanderen dat de middelen van de EU-begroting op een billijke en controleerbare wijze worden besteed, moet worden voorzien in sancties met financiële gevolgen voor het geval de lidstaten niet voldoen aan hun verplichting om gegevens in verband met onrechtmatige aanplant mee te delen.

50. Op grond van artikel 91, lid 1, van Verordening (EG) nr. 479/2008 mogen de lidstaten nieuweaanplantrechten toekennen bij ruilverkavelingen of onteigeningen in het algemeen belang. Deze nieuweaanplantrechten mogen slechts worden toegekend voor een oppervlakte die ten hoogste gelijk is aan 105 % van de wijngaardoppervlakte die de producenten als gevolg van deze maatregelen hebben verloren, teneinde te voorkomen dat het bij artikel 90, lid 1, van die verordening ingestelde verbod op de aanplant van wijnstokken wordt omzeild.

51. Bij artikel 91, lid 1, van Verordening (EG) nr. 479/2008 is ook voorzien in de toekenning van nieuweaanplantrechten voor oppervlakten die bestemd zijn voor experimentele doeleinden en voor het kweken van entstokken. De als gevolg van deze toekenning van nieuweaanplantrechten beplante percelen mogen alleen voor het aangegeven doel worden gebruikt en wijnbouwproducten die zijn bereid uit druiven die op dergelijke oppervlakten zijn geoogst, mogen niet in de handel worden gebracht. Bestaande wijnbouwexperimenten en entstokproducties moeten kunnen worden voortgezet voor zover zij aan de ter zake geldende voorschriften voldoen.

52. Bij artikel 91, lid 1, van Verordening (EG) nr. 479/2008 is ook voorzien in de toekenning van nieuweaanplantrechten voor oppervlakten waarvan de opbrengst aan wijn en wijnbouwproducten uitsluitend bestemd is voor consumptie door de wijnbouwer en zijn gezin. Soms zou deze regeling evenwel kunnen leiden tot een buitensporig zware administratie als gevolg van het grote aantal dergelijke gevallen in bepaalde lidstaten. Daarom moet de lidstaten de mogelijkheid worden geboden om het bestaan van dergelijke oppervlakten te gedogen, zelfs indien er geen aanplantrechten voor zijn toegekend, op voorwaarde dat, om verstoring van het marktevenwicht te voorkomen, de betrokken oppervlakten klein zijn en de wijnbouwer geen wijn produceert voor handelsdoeleinden. De betrokken oppervlakten en producenten moeten worden onderworpen aan een adequaat toezicht en indien niet aan de betrokken voorwaarden is voldaan, moeten sancties worden opgelegd, o.m. de verplichte rooiing van dergelijke oppervlakten.

53. Voor oppervlakten die verplicht zijn gerooid na een inbreuk op Verordening (EG) nr. 479/2008, mogen geen herbeplantingsrechten worden toegekend. Om dezelfde reden mogen ook geen herbeplantingsrechten worden toegekend voor het rooien van oppervlakten waarvoor nieuweaanplantrechten zijn toegekend voor andere doeleinden dan de commerciële wijnproductie.

54. In artikel 92, lid 2, van Verordening (EG) nr. 479/2008 is bepaald dat herbeplantingsrechten kunnen worden toegekend aan producenten die zich ertoe verbinden in de toekomst een met wijnstokken beplante oppervlakte te rooien. Die toekenning mag alleen plaatsvinden als de betrokken producent niet over voldoende aanplantrechten beschikt om een oppervlakte te beplanten die equivalent is aan de te rooien oppervlakte. De toekenning van herbeplantingsrechten op basis van een dergelijke verbintenis moet steeds gepaard gaan met het stellen van een zekerheid om te garanderen dat de rooiverbintenis wordt nagekomen. In de periode waarin de nieuw beplante oppervlakte en de te rooien oppervlakte naast elkaar bestaan, mag, om verstoring van het marktevenwicht te voorkomen, slechts op één van deze oppervlakten wijn worden geproduceerd die bestemd is voor de handel.

55. Bij artikel 93 van Verordening (EG) nr. 479/2008 is voorzien in de vorming of het behoud van nationale en/of regionale reserves om het beheer van het productiepotentieel te verbeteren. Om verstoring van het marktevenwicht te voorkomen mag de overdracht van rechten via een reservesysteem niet leiden tot een algemene stijging van het productiepotentieel op het grondgebied van de lidstaten. In een soortgelijk verbod op de toename van het productiepotentieel bij overdracht van rechten tussen bedrijven is reeds voorzien bij artikel 92, lid 5, van die verordening. In deze situaties kunnen de lidstaten voor de overdracht van de rechten een verminderingscoefficient toepassen.

56. Op grond van artikel 93, lid 5, van Verordening (EG) nr. 479/2008 mogen de lidstaten besluiten het reservesysteem niet toe te passen, mits zij kunnen aantonen dat er op hun hele grondgebied een doeltreffend systeem voor het beheer van de aanplantrechten bestaat. In deze situatie kan een lidstaat besluiten het reservesysteem toe te passen voor bepaalde delen van zijn grondgebied en een ander doeltreffend systeem toe te passen voor andere delen van zijn grondgebied. De lidstaten die van de in dat artikel bedoelde mogelijkheid gebruik willen maken, moeten kunnen bewijzen dat een dergelijk systeem bestaat en moeten kunnen aantonen dat het nodig is af te wijken van titel V, hoofdstuk I, van die verordening.

57. In artikel 90, lid 6, van Verordening (EG) nr. 479/2008 is bepaald dat de lidstaten het verbod op de aanplant van wijnstokken van wijndruivenrassen mogen handhaven tot uiterlijk 31 december 2018. Er dient te worden bepaald dat lidstaten die voornemens zijn van deze mogelijkheid gebruik te maken, dit tijdig aan de Commissie moeten meedelen.

58. Krachtens artikel 100 van Verordening (EG) nr. 479/2008 mag de rooipremie slechts worden toegekend voor oppervlakten die worden onderhouden. Om de autoriteiten in staat te stellen na te gaan of een oppervlakte goed onderhouden is, moeten, naast het verrichten van de verplichte controles ter plaatse, bewijzen worden voorgelegd met betrekking tot de productie van de betrokken wijngaard. Daartoe moeten oogstopgaven van de voorgaande jaren worden voorgelegd, of, als er om gegronde redenen geen oogstopgave voorhanden is, moet gebruik worden gemaakt van andere middelen waarin de lidstaten voor dit doel voorzien en waarvan zij de betrouwbaarheid grondig aftoetsen.

59. Op grond van artikel 104, lid 4, van Verordening (EG) nr. 479/2008 mogen de lidstaten berggebieden en gebieden met steile hellingen van de rooiregeling vrijstellen. Deze vrijstelling moet betrekking hebben op terrassen die zijn aangelegd omdat de helling zo steil is dat de teelt zonder terrasbouw te moeilijk zou zijn of dat er ernstige erosieproblemen zouden ontstaan. Het is dienstig om, op basis van algemeen aanvaarde vaknormen, criteria vast te stellen voor oppervlakten die onder een dergelijke uitsluiting kunnen vallen. Voorts mogen de lidstaten krachtens artikel 104, lid 5, van die verordening oppervlakten vrijstellen op grond van milieuoverwegingen en mag Griekenland krachtens artikel 104, lid 6, van die verordening met wijnstokken beplante oppervlakten vrijstellen op eilanden in de Egeïsche Zee en op de Griekse Ionische eilanden, met uitzondering van Kreta en Eubia. Deze vrijstellingen moeten naar behoren worden gemotiveerd en regelmatig aan de Commissie worden meegedeeld.

60. In het licht van de ervaring die is opgedaan bij de toepassing van de vorige maatregel tot definitieve stopzetting, moet het systeem van de premieschaal worden gehandhaafd. De nieuwe schaal van de rooipremie is gerelateerd aan de premieschaal in het kader van de regeling die van toepassing was vóór de inwerkingtreding van Verordening (EG) nr. 479/2008, in die zin dat de bedragen worden verhoogd met 20 % in 2009, met 10 % in 2010 en met 0 % in 2011.

61. In het licht van de subsidiariteit moeten de lidstaten verantwoordelijk worden gesteld voor de administratieve regelingen met betrekking tot de procedure voor het aanvragen van de rooipremie. Zij moeten zelf kunnen bepalen tegen welke datum de producenten met het rooien klaar moeten zijn, om voldoende tijd te hebben om de nodige controles te verrichten vóór de betalingen, die uiterlijk op 15 oktober moeten plaatsvinden.

62. Met het oog op een efficiënt gebruik van de middelen die voor de rooimaatregel zijn uitgetrokken, moeten de lidstaten een regeling instellen die het mogelijk maakt na te gaan of de premieaanvragen gegrond zijn en moeten zij o.m. kunnen bepalen dat de producent samen met zijn aanvraag een schriftelijke verklaring moet voorleggen en dat hij de kosten van de behandeling van zijn verzoek moet dragen als de aanvraag zonder gegronde reden wordt ingetrokken.

63. Met het oog op de controle mag de premie pas worden betaald nadat de rooiing heeft plaatsgevonden.

64. Artikel 104, lid 1, van Verordening (EG) nr. 479/2008 biedt de lidstaten de mogelijkheid verdere aanvragen van de rooipremie voor hun grondgebied of voor een bepaalde regio af te wijzen zodra in totaal 8 %, respectievelijk 10 % van de met wijnstokken beplante oppervlakte is gerooid. Het is dienstig de lidstaten te vragen dergelijke besluiten aan de Commissie mee te delen.

65. Met het oog op het toezicht op de uitvoering van de titels II en V van Verordening (EG) nr. 479/2008 en voor een goed beheer van de markt is het absoluut noodzakelijk dat de Commissie adequate gegevens over het productiepotentieel ontvangt. In dit verband moet nader worden bepaald welke gegevens in de in artikel 109 van die verordening bedoelde inventaris moeten worden opgenomen.

66. Om een meer uniforme basis te creëren voor de betaling van de herstructurerings- en omschakelingssteun voor de wijngaarden, de steun voor groen oogsten en de rooipremie, is het dienstig om op communautair niveau regels voor het opmeten van de oppervlakten vast te stellen, namelijk om te bepalen wat onder de met wijnstokken beplante oppervlakte wordt verstaan.

67. Er moeten maatregelen worden vastgesteld met betrekking tot de controles die nodig zijn om een correcte toepassing van Verordening (EG) nr. 479/2008 en van de onderhavige verordening te garanderen, alsmede passende sancties voor geconstateerde onregelmatigheden. Deze maatregelen moeten bestaan uit zowel op communautair niveau vastgestelde specifieke controles en sancties als aanvullende nationale controles en sancties. De controles en de sancties moeten ontradend, doeltreffend en evenredig zijn.

68. Elke controle van het productiepotentieel vindt voornamelijk op basis van het wijnbouwkadaster plaats.

69. Rekening houdend met het belang van de controle van het productiepotentieel en de omvang van de voor de rooiregeling uitgetrokken middelen moet worden bepaald dat op de betrokken oppervlakten zowel vóór als na het rooien systematische controles ter plaatse moeten worden verricht. Voor lidstaten die over een betrouwbaar grafisch instrument en actuele gegevens over de betrokken oppervlakte beschikken, moet het evenwel mogelijk zijn de controle vóór het rooien administratief te verrichten. Wat de controle na het rooien betreft, kan teledetectie worden gebruikt om te verifiëren of de wijnstokken echt zijn gerooid en daarom moet het gebruik van deze techniek tijdens deze controlefase (d.i. de controle achteraf) worden toegestaan. Aangezien het berekenen van een oppervlakte via teledetectie moeilijkheden kan opleveren, mag deze methode alleen worden toegestaan wanneer volledige wijngaardpercelen worden gerooid of de teledetectie een resolutie van minstens 1 m² biedt. In elk geval moet van beide controles, d.w.z. de controle vóór en de controle na het rooien, minstens één daadwerkelijk ter plaatse worden uitgevoerd.

70. Met het oog op een uniforme toepassing van de bepalingen in de wijnbouwsector moeten regels worden vastgesteld om enerzijds de reeds op nationaal en communautair niveau geldende controleprocedures te specificeren en anderzijds een directe samenwerking tussen de met de controles in de wijnbouwsector belaste instanties tot stand te brengen.

71. Er moet worden bepaald hoe de nationale instanties en de Commissie elkaar moeten bijstaan met het oog op een correcte toepassing van de wijnbouwregeling. Deze regels inzake bijstand mogen geen belemmering vormen voor de toepassing van de specifieke bepalingen inzake communautaire uitgaven, strafzaken of nationale administratieve boetes.

72. De lidstaten moeten ervoor zorgen dat de werkzaamheden van de met de controles in de wijnbouwsector belaste instanties doeltreffend zijn. Hiertoe wijzen zij een instantie aan die moet zorgen voor de contacten tussen de lidstaten onderling en met de Commissie. In lidstaten waar de controles in de wijnbouwsector worden toevertrouwd aan meerdere bevoegde instanties, is het ook noodzakelijk deze controles te coördineren.

73. Om bij te dragen tot een uniforme toepassing van de regeling in de hele Gemeenschap moeten de lidstaten de nodige maatregelen nemen om ervoor te zorgen dat het personeel van de bevoegde instanties de nodige onderzoeksbevoegdheden heeft om de naleving van de regeling te garanderen.

74. De ontwikkeling van het handelsverkeer van wijn tussen de verschillende lidstaten, en met name de aanhoudende toename van het aantal internationale ondernemingen in deze sector, en de mogelijkheden waarin de beheersvoorschriften van deze sector voorzien om de behandelingen, al dan niet met steun, ook op een andere plaats te laten verrichten dan die waar het product is verkregen, weerspiegelen de interdependentie van de wijnmarkten. Deze situatie vereist een grotere harmonisering van de controlemethoden en een nauwere samenwerking tussen de verschillende met controles belaste instanties.

75. Met het oog op een doeltreffende samenwerking tussen de lidstaten bij de toepassing van de bepalingen in de wijnbouwsector moeten de bevoegde instanties van een lidstaat, op verzoek, kunnen samenwerken met de bevoegde instanties van een andere lidstaat. Het is dienstig de regels voor een dergelijke samenwerking en bijstand vast te stellen.

76. Gelet op het complexe karakter van bepaalde zaken en de urgentie daarvan is het van wezenlijk belang dat een bevoegde instantie die om bijstand heeft verzocht, met instemming van de aangezochte bevoegde instantie, de onderzoeken kan laten bijwonen door door haar aangewezen gemachtigde functionarissen.

77. In geval van ernstig fraudegevaar of van fraude waarbij een of meer lidstaten betrokken zijn, moeten de verschillende betrokken instanties automatisch en ongevraagd bijstand kunnen verlenen.

78. Gezien het vertrouwelijke karakter van de ter uitvoering van deze verordening uitgewisselde informatie, is het belangrijk dat deze onder de geheimhoudingsplicht valt.

79. Bij Verordening (EG) nr. 2729/2000 is in het Gemeenschappelijk Centrum voor Onderzoek (GCO) een databank met analyseresultaten opgericht met het oog op de harmonisering van de analytische controles in de hele Gemeenschap en het verzamelen van de analysemonsters en -verslagen van de lidstaten.

80. Met de referentiemethoden voor isotopenanalyses zal de controle op de verrijking van wijnbouwproducten worden verbeterd, zal, als er aan deze producten water is toegevoegd, dit kunnen worden aangetoond of zal, in combinatie met de resultaten van de analyse van andere kenmerken van de isotopen van deze producten, kunnen worden nagegaan of de producten beantwoorden aan de in de aanduiding ervan aangegeven oorsprong. Om de interpretatie van de aan de hand van deze analysemethoden verkregen resultaten te vergemakkelijken moeten de verkregen resultaten kunnen worden vergeleken met de resultaten die eerder aan de hand van dezelfde methoden zijn verkregen bij de analyse van producten die soortgelijke kenmerken te zien geven en waarvan de oorsprong en de bereiding zijn gewaarmerkt.

81. De isotopenanalyse van wijn of van afgeleide producten daarvan wordt verricht aan de hand van de referentieanalysemethoden als bedoeld in artikel 31 van Verordening (EG) nr. 479/2008.

82. Om de interpretatie van de resultaten van deze analyses, die zijn uitgevoerd in daartoe uitgeruste laboratoria van de Gemeenschap, te vergemakkelijken en te garanderen dat de door deze laboratoria verkregen analyseresultaten met elkaar kunnen worden vergeleken, moeten uniforme regels worden vastgesteld voor het nemen van druivenmonsters en voor de vinificatie en de bewaring van deze monsters.

83. Om de kwaliteit en de vergelijkbaarheid van de analysegegevens te waarborgen moet een systeem van erkende kwaliteitsnormen worden toegepast voor de laboratoria die door de lidstaten zijn belast met de isotopenanalyse van de monsters voor de databank.

84. Een isotopenanalyse is een analysemethode die in de wijnsector wordt gebruikt voor controledoeleinden en om fraude tegen te gaan en die zeer bijzondere wetenschappelijke kennis en technische apparatuur vergt. De meeste lidstaten die in 2004 of 2007 tot de Gemeenschap zijn toegetreden, zijn niet uitgerust om deze methode toe te passen. Om een uniforme toepassing van de controleprocedures te garanderen moet het Gemeenschappelijk Centrum voor Onderzoek de analyses voor deze lidstaten uitvoeren totdat zij volledig zijn uitgerust en in staat zijn om de taak uit te voeren.

85. De isotopenanalyse van de wijnbouwproducten en de interpretatie daarvan zijn complexe handelingen en met het oog op een harmonisering van de interpretatie van de analyseresultaten moet worden bepaald dat de databank van het GCO toegankelijk moet zijn voor de officiële laboratoria die deze analysemethode toepassen en, op verzoek, voor andere officiële instanties van de lidstaten, met inachtneming van de beginselen van de bescherming van de persoonlijke gegevens.

86. Verordening (EG) nr. 2729/2000 bevat bepalingen met betrekking tot het nemen van monsters die zijn bestemd om naar een officieel laboratorium in een andere lidstaat te worden verstuurd en gemeenschappelijke bepalingen voor het nemen van monsters die moeten worden geanalyseerd aan de hand van isotopenanalyses. Deze bepalingen moeten worden overgenomen en het nemen van monsters voor de communautaire gegevensbank moet worden beschouwd als een geval van bemonstering van een wijnbouwproduct in het kader van de directe samenwerking tussen de instanties.

87. Om de objectiviteit van de controles te garanderen moeten de functionarissen van een bevoegde instantie van een lidstaat de bevoegde instantie van een andere lidstaat kunnen verzoeken monsters te nemen. De aanvragende functionaris moet toegang tot de genomen monsters hebben en met name kunnen bepalen in welk laboratorium ze moeten worden onderzocht.

88. Er moeten bepalingen worden vastgesteld voor de officiele monsterneming in het kader van de samenwerking tussen de bevoegde instanties van de lidstaten en voor het gebruik van deze monsters. Deze bepalingen moeten garanderen dat de monsters representatief zijn en dat de resultaten van de officiële analyses in de hele Gemeenschap kunnen worden gecontroleerd.

89. Om op administratief vlak de afrekening van de kosten in verband met de monsternemingen, de verzending van de monsters, de analytische en organoleptische onderzoeken en de dienstverlening door een expert te vereenvoudigen, moet worden bepaald dat deze kosten worden gedragen door de instantie die opdracht heeft gegeven tot de monsterneming of de dienstverlening door de expert.

90. De bewijskracht van de vaststellingen die bij de controles in het kader van deze verordening worden gedaan, moet nader worden vastgesteld.

91. Met het oog op een vlot verloop van de controles en het nemen van druivenmonsters in de wijngaarden moet worden bepaald dat de betrokkenen de hen betreffende controles niet mogen hinderen, de monsternemingen moeten vergemakkelijken en de op grond van deze verordening vereiste inlichtingen moeten verschaffen.

92. Er moeten bepalingen worden vastgesteld inzake de soort, de vormgeving en de wijze van verstrekking van de mededelingen die voor de toepassing van deze verordening worden vereist. Deze bepalingen moeten onder meer betrekking hebben op mededelingen van de lidstaten aan de Commissie.

93. Om te garanderen dat de middelen van de EU-begroting op een billijke en controleerbare wijze worden besteed, moet worden voorzien in sancties met financiële gevolgen voor het geval de lidstaten niet voldoen aan hun verplichting om gegevens mee te delen.

94. De gegevens die nodig zijn voor het toezicht en de controle op de uitvoering van deze verordening moeten gedurende een voldoende lange periode door de lidstaten voor controle ter beschikking worden gehouden.

95. De betalingen in het kader van de titels II en V van Verordening (EG) nr. 479/2008 moeten volledig aan de begunstigden worden uitgekeerd. Om onnodige administratieve druk te voorkomen moet worden toegestaan dat de lidstaten onder bepaalde voorwaarden de verzekeringssteun door toedoen van verzekeringsmaatschappijen aan de producenten betalen.

96. Met het oog op een eerlijke behandeling van de producenten moeten bepalingen worden vastgesteld voor de oplossing van gevallen waarin sprake is van een kennelijke fout, overmacht of andere uitzonderlijke omstandigheden. Om te voorkomen dat voordeel wordt gehaald uit kunstmatig gecreëerde situaties, dienen ook voor dergelijke situaties bepalingen te worden vastgesteld.

97. Er moeten bepalingen worden vastgesteld voor een soepele overschakeling van de vorige regeling naar de bij deze verordening vastgestelde regeling, alsmede voor de toepassing van de overgangsbepalingen van artikel 128 van Verordening (EG) nr. 479/2008.

98. Het Beheerscomité voor de gemeenschappelijke ordening van de landbouwmarkten heeft geen advies uitgebracht binnen de door zijn voorzitter vastgestelde termijn,

HEEFT DE VOLGENDE VERORDENING VASTGESTELD: