Bij deze verordening worden technische maatregelen vastgesteld ten aanzien van:
de vangst en de aanlanding van mariene biologische hulpbronnen;
de werking van vistuig, en
de wisselwerking tussen visserijactiviteiten en mariene ecosystemen.
Deze verordening is van toepassing op de activiteiten die worden uitgeoefend door vissersvaartuigen van de Unie en onderdanen van de lidstaten, onverminderd de primaire verantwoordelijkheid van de vlaggenstaat, in de in artikel 5 bedoelde visserijzones, en door vissersvaartuigen die de vlag voeren van en geregistreerd zijn in derde landen, wanneer zij in de Uniewateren vissen.
De artikelen 7, 10, 11 en 12 zijn tevens van toepassing op recreatievisserij. In gevallen waarbij recreatievisserij een significante impact heeft op een bepaalde regio, is de Commissie bevoegd op grond van artikel 15 en overeenkomstig artikel 29 gedelegeerde handelingen tot wijziging van deze verordening vast te stellen door te bepalen dat de relevante bepalingen van artikel 13 of deel A of C van de bijlagen V tot en met X ook van toepassing zijn op recreatievisserij.
Onder de in de artikelen 25 en 26 vastgestelde voorwaarden zijn de in deze verordening vastgestelde technische maatregelen niet van toepassing op visserijactiviteiten die uitsluitend worden uitgeoefend ten behoeve van:
wetenschappelijk onderzoek, of
de rechtstreekse uitzetting of de overbrenging van mariene soorten.
Als instrumenten ter ondersteuning van de uitvoering van het GVB dragen technische maatregelen bij aan de doelstellingen van het GLB die zijn vastgelegd in de toepasselijke bepalingen van artikel 2 van Verordening (EU) nr. 1380/2013.
Technische maatregelen dragen met name bij tot het halen van de volgende doelstellingen:
de exploitatiepatronen optimaliseren om bescherming te bieden aan scholen jonge of paaiende exemplaren van biologische rijkdommen van de zee;
ervoor zorgen dat uit de visserij voortvloeiende incidentele vangsten van kwetsbare mariene soorten, met inbegrip van die welke in de Richtlijnen 92/43/EEG en 2009/147/EG zijn vermeld, tot een minimum worden beperkt en waar mogelijk worden uitgebannen, zodat zij geen bedreiging vormen voor de staat van instandhouding van die soorten;
ervoor zorgen dat, onder andere door de juiste stimuleringsmaatregelen te nemen, de ongunstige milieueffecten van de visserij op de mariene habitats tot een minimum worden beperkt;
voorzien in visserijbeheersmaatregelen waarmee wordt voldaan aan de Richtlijnen 92/43/EEG, 2000/60/EG en 2008/56/EG, met name om de goede milieutoestand overeenkomstig artikel 9, lid 1, van Richtlijn 2008/56/EG te bereiken, en aan Richtlijn 2009/147/EG.
Technische maatregelen zijn erop gericht te verzekeren dat:
de vangsten van mariene soorten die kleiner zijn dan de minimuminstandhoudingsreferentiegrootte, tot een minimum worden beperkt, overeenkomstig artikel 2, lid 2, van Verordening (EU) nr. 1380/2013;
de incidentele vangsten van zeezoogdieren, zeereptielen, zeevogels en andere niet-commercieel geëxploiteerde soorten de in Uniewetgeving en voor de Unie bindende internationale overeenkomsten vastgelegde niveaus niet overschrijden;
de milieueffecten van visserijactiviteiten op zeebodemhabitats in overeenstemming zijn met artikel 2, lid 5, onder j), van Verordening (EU) nr. 1380/2013.
De mate waarin ten aanzien van die streefdoelen vooruitgang is geboekt, wordt geëvalueerd in het kader van de in artikel 31 bedoelde verslagleggingsprocedure.