Deze verordening heeft tot doel de veiligheid en de economische en milieuefficiëntie van het wegvervoer te verbeteren door brandstofefficiënte, veilige en geluidsarme banden aan te moedigen.
Verordening (EG) nr. 1222/2009 van het Europees Parlement en de Raad van 25 november 2009 inzake de etikettering van banden met betrekking tot hun brandstofefficiëntie en andere essentiële parameters (Voor de EER relevante tekst)
Verordening (EG) nr. 1222/2009 van het Europees Parlement en de Raad van 25 november 2009 inzake de etikettering van banden met betrekking tot hun brandstofefficiëntie en andere essentiële parameters (Voor de EER relevante tekst)
HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE,
Gelet op het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap, en met name op artikel 95,
Gezien het voorstel van de Commissie,
Gezien het advies van het Europees Economisch en Sociaal Comité(1),
Na raadpleging van het Comité van de Regio’s,
Handelend volgens de procedure van artikel 251 van het Verdrag(2),
Overwegende hetgeen volgt:
Gezien de klimaatverandering en de behoefte om het Europese concurrentievermogen te ondersteunen, is duurzame mobiliteit een grote uitdaging voor de Gemeenschap, zoals benadrukt in de mededeling van de Commissie „Groener vervoer” van 8 juli 2008.
In de mededeling van de Commissie „Actieplan voor energie-efficiëntie — het potentieel realiseren” van 19 oktober 2006 werd onderstreept welke de mogelijkheden zijn voor het terugdringen van het totale energieverbruik met 20 % tegen 2020 door middel van een lijst gerichte acties, waaronder de etikettering van banden.
In de mededeling van de Commissie „Resultaten van de herziening van de communautaire strategie om de CO2-uitstoot van personenauto’s en lichte bedrijfsvoertuigen te verminderen” van 7 februari 2007 werd onderstreept welke de mogelijkheden zijn voor het verminderen van de CO2-uitstoot door middel van aanvullende maatregelen betreffende voertuigonderdelen met het grootste effect op het brandstofverbruik, zoals banden.
Banden veroorzaken 20 tot 30 % van het brandstofverbruik van een voertuig, vooral door hun rolweerstand. Een beperking van de rolweerstand kan dus een aanzienlijke bijdrage leveren tot de energie-efficiëntie van het wegvervoer en tot de beperking van de emissies.
Banden hebben een aantal kenmerken die elkaar onderling beïnvloeden. Het verbeteren van één parameter, zoals de rolweerstand, kan nadelige gevolgen hebben voor een andere parameter, zoals de grip op nat wegdek, en het verbeteren van de grip op nat wegdek kan dan weer nadelige gevolgen hebben voor de rolgeluidemissies. De bandenfabrikanten moeten worden aangemoedigd om alle parameters te optimaliseren boven de reeds gehaalde normen.
Brandstofefficiënte banden zijn rendabel omdat de hogere aankoopprijs, die het gevolg is van hogere productiekosten, meer dan gecompenseerd wordt door de brandstofbesparing.
In Verordening (EG) nr. 661/2009 van het Europees Parlement en de Raad van 13 juli 2009 betreffende typegoedkeuringsvoorschriften voor de algemene veiligheid van motorvoertuigen, aanhangwagens daarvan en daarvoor bestemde systemen, onderdelen en technische eenheden(3) worden minimumeisen voor de rolweerstand van banden vastgesteld. Door de ontwikkeling van de technologie is het mogelijk het energieverlies door de rolweerstand van banden nog sterker te beperken dan in deze minimumeisen is vastgesteld. Om de invloed van het wegvervoer op het milieu te beperken, moeten dan ook bepalingen worden vastgesteld om eindgebruikers aan te moedigen brandstofefficiëntere banden te kopen. Dit kan door geharmoniseerde informatie over deze parameter te verstrekken.
Verkeerslawaai is hinderlijk en heeft schadelijke gevolgen voor de gezondheid. In Verordening (EG) nr. 661/2009 worden minimumeisen voor de rolgeluidemissies van banden vastgesteld. Door de ontwikkeling van de technologie is het mogelijk de rolgeluiden van banden nog sterker terug te dringen dan in deze minimumeisen is vastgesteld. Om het verkeerslawaai terug te dringen, moeten dan ook bepalingen worden vastgesteld om eindgebruikers aan te moedigen banden met lage rolgeluidemissies te kopen. Dit kan door geharmoniseerde informatie over deze parameter te verstrekken.
Door de verstrekking van geharmoniseerde informatie over de rolgeluidemissies kunnen ook gemakkelijker maatregelen worden genomen tegen verkeerslawaai, en kan worden bijgedragen tot een beter besef van het effect van banden op het verkeerslawaai in het kader van Richtlijn 2002/49/EG van het Europees Parlement en de Raad van 25 juni 2002 inzake de evaluatie en de beheersing van omgevingslawaai(4).
In Verordening (EG) nr. 661/2009 worden minimumeisen voor de grip van banden op nat wegdek vastgesteld. Door de ontwikkeling van de technologie is het mogelijk de grip op nat wegdek sterker te verbeteren dan in deze minimumeisen is vastgesteld en de remafstand op nat wegdek derhalve te verkorten. Om de verkeersveiligheid te verbeteren, moeten dan ook bepalingen worden vastgesteld om eindgebruikers aan te moedigen banden met goede grip op nat wegdek te kopen. Dit kan door geharmoniseerde informatie over deze parameter te verstrekken.
Het is mogelijk dat de verstrekte informatie over de grip op nat wegdek geen weergave is van de primaire prestaties van banden die specifiek ontworpen zijn voor het rijden op sneeuw en ijs. Rekening houdende met het feit dat er voor dergelijke banden nog geen geharmoniseerde testmethoden bestaan, moet worden voorzien in de mogelijkheid om hun gripklassificering in een latere fase aan te passen.
Informatie over bandenparameters in de vorm van een standaardetiket zal naar alle waarschijnlijkheid de aankoopbeslissingen van eindgebruikers beïnvloeden in de richting van veiligere, geluidsarmere en brandstofefficiëntere banden. Dit zal op zijn beurt de bandenfabrikanten ertoe aanzetten om deze parameters te optimaliseren, wat de weg effent voor duurzamere consumptie en productie.
Een grote verscheidenheid van regels betreffende de etikettering van banden in de lidstaten zou de intracommunautaire handel belemmeren en de administratieve lasten en testkosten voor de bandenfabrikanten doen toenemen.
Vervangingsbanden vertegenwoordigen 78 % van de bandenmarkt. Het is dan ook aangewezen de eindgebruiker te informeren over de parameters van zowel vervangingsbanden als banden die op nieuwe voertuigen zijn gemonteerd.
Het is van belang dat meer informatie over de brandstofefficiëntie en andere parameters van banden wordt verstrekt aan de consumenten, alsmede aan wagenparkbeheerders en vervoersbedrijven. Zonder etikettering en geharmoniseerde beproevingsmethoden is het voor hen immers niet gemakkelijk om de parameters van verschillende bandenmerken te vergelijken. Daarom moet deze verordening gelden voor C1-, C2- en C3-banden.
De consumenten zijn vertrouwd met het energie-etiket waarbij producten worden ingedeeld in een schaal van „A” tot „G” en dat wordt toegepast voor huishoudtoestellen overeenkomstig Richtlijn 92/75/EEG van de Raad van 22 september 1992 betreffende de vermelding van het energieverbruik en het verbruik van andere hulpbronnen op de etikettering en in de standaardproductinformatie van huishoudelijke apparaten(5). Dit etiket heeft zijn nut bewezen bij het promoten van energiezuiniger toestellen. Voor de etikettering van de brandstofefficiëntie van banden moet dan ook hetzelfde ontwerp worden gebruikt.
Door in de verkooppunten een etiket aan te brengen op de banden en dit etiket ook in het technische reclamemateriaal op te nemen, krijgen distributeurs en potentiële eindgebruikers op het moment en de plaats van de koopbeslissing geharmoniseerde informatie over de brandstofefficiëntie, de grip op nat wegdek en de rolgeluidemissies van banden.
Sommige eindgebruikers kiezen hun banden alvorens zich naar een verkooppunt te begeven of kopen banden per postorder. Om ook deze eindgebruikers in staat te stellen een geïnformeerde keuze te maken op basis van geharmoniseerde informatie over de brandstofefficiëntie, de grip op nat wegdek en de rolgeluidemissies, moeten de etiketten worden opgenomen in al het technische reclamemateriaal, met inbegrip van het materiaal dat op het internet beschikbaar is. Met technisch reclamemateriaal wordt niet bedoeld reclame op reclameborden, in kranten en tijdschriften, op de radio, de televisie of soortgelijke onlineformaten.
Aan potentiële eindgebruikers moet informatie worden verstrekt waarin elk onderdeel van het etiket en de relevantie ervan worden uitgelegd. Deze informatie moet in het technische reclamemateriaal, zoals bijvoorbeeld op websites van leveranciers, worden opgenomen.
Informatie moet worden verstrekt overeenkomstig geharmoniseerde testmethoden die betrouwbaar, nauwkeurig en reproduceerbaar moeten zijn, om eindgebruikers in staat te stellen verschillende banden te vergelijken en zodat fabrikanten in staat zijn de testkosten te beperken.
Teneinde de broeikasgasemissies te beperken en de veiligheid van het wegvervoer te verbeteren, kunnen lidstaten stimulansen toekennen ten gunste van brandstofefficiënte, veiligere en geluidsarme banden. Teneinde versnippering van de interne markt te voorkomen, moeten minimumbrandstofefficiëntieklassen en minimumklassen grip op nat wegdek worden vastgesteld; wanneer de banden hieraan niet beantwoorden, worden de bovenbedoelde stimulansen mogelijk niet toegekend. Dergelijke stimulansen kunnen ook staatssteun zijn. Deze verordening mag geen afbreuk doen aan het resultaat van toekomstige staatssteunprocedures die overeenkomstig de artikelen 87 en 88 van het Verdrag tegen dergelijke stimulerende maatregelen kunnen worden ingeleid en mag geen betrekking hebben op belasting- en fiscale aangelegenheden.
Het is van essentieel belang dat de leveranciers en distributeurs de etiketteringsbepalingen naleven om het doel van die bepalingen te kunnen bereiken en om een gelijk speelveld tot stand te brengen in de Gemeenschap. De lidstaten moeten daarom toezicht houden op de naleving via markttoezicht en regelmatige controles achteraf, met name overeenkomstig Verordening (EG) nr. 765/2008 van het Europees Parlement en de Raad van 9 juli 2008 tot vaststelling van de eisen inzake accreditatie en markttoezicht betreffende het verhandelen van producten(6).
De lidstaten zouden bij de toepassing van de desbetreffende bepalingen van deze verordening geen maatregelen mogen nemen waardoor aan kleine en middelgrote ondernemingen ongerechtvaardigde, bureaucratische en omslachtige verplichtingen worden opgelegd.
Leveranciers en distributeurs van banden moeten worden aangemoedigd om de bepalingen van deze verordening al vóór 2012 na te leven, teneinde ervoor te zorgen dat het etiket sneller wordt erkend en dat de voordelen ervan sneller worden gerealiseerd.
De voor de uitvoering van deze verordening vereiste maatregelen die nodig zijn om deze verordening ten uitvoer te leggen, moeten worden vastgesteld overeenkomstig Besluit 1999/468/EG van de Raad van 28 juni 1999 tot vaststelling van de voorwaarden voor de uitoefening van de aan de Commissie verleende uitvoeringsbevoegdheden(7).
In het bijzonder moet de Commissie de bevoegdheid worden gegeven krijgen om eisen vast te stellen met betrekking tot de gripklasse van C2- en C3-banden op nat wegdek, om de gripklasse van banden die specifiek ontworpen zijn voor het rijden op sneeuw en ijs aan te passen en om de bijlagen, met inbegrip van de testmethoden en daaraan gerelateerde toleranties, aan te passen aan de technische vooruitgang. Daar het maatregelen van algemene strekking betreft tot wijziging van niet-essentiële onderdelen van deze verordening onder meer door haar aan te vullen met nieuwe niet-essentiële onderdelen, moeten zij worden vastgesteld overeenkomstig de regelgevingsprocedure met toetsing van artikel 5 bis van Besluit 1999/468/EG.
Deze verordening moet worden geëvalueerd om na te gaan of de eindgebruikers het etiket begrijpen en of deze verordening de beoogde marktverschuiving teweeg heeft gebracht,
HEBBEN DE VOLGENDE VERORDENING VASTGESTELD:
Artikel 1 Doel en onderwerp
1.
2.
Bij deze verordening wordt een kader vastgesteld om via etiketten geharmoniseerde informatie te verstrekken over bandenparameters, waardoor eindgebruikers een geïnformeerde keuze kunnen maken bij de aankoop van banden.
Artikel 2 Toepassingsgebied
1.
Deze verordening is van toepassing op C1-, C2- en C3-banden.
2.
Zij is echter niet van toepassing op:
-
coverbanden;
-
professionele off-road-banden;
-
banden die enkel zijn ontworpen voor montage op voertuigen die voor het eerst zijn geregistreerd vóór 1 oktober 1990;
-
T-reservebanden voor tijdelijk gebruik;
-
banden van de snelheidscategorie onder 80 km/h;
-
banden met een nominale velgdiameter van hoogstens 254 mm of van minstens 635 mm;
-
banden met trekkrachtbevorderende voorzieningen (bv. spijkerbanden);
-
banden die enkel zijn ontworpen voor montage op voertuigen die uitsluitend bestemd zijn voor races.
Artikel 3 Definities
In deze verordening wordt verstaan onder:
-
„C1-, C2- en C3-banden”: bandenklassen die gedefinieerd zijn in artikel 8 van Verordening (EG) nr. 661/2009;
-
„T-reservebanden voor tijdelijk gebruik”: reservebanden voor tijdelijk gebruik die ontworpen zijn voor een hogere druk dan die van standaard- en versterkte banden;
-
„verkooppunt”: een plaats waar banden worden uitgestald of opgeslagen en te koop worden aangeboden aan eindgebruikers, met inbegrip van autotoonzalen, met betrekking tot aan eindgebruikers te koop aangeboden banden die niet op de voertuigen gemonteerd zijn;
-
„technisch reclamemateriaal”: technische handleidingen, brochures, folders en catalogi, (zowel in gedrukte, elektronische als onlinevorm), alsook websites, die tot doel hebben banden te verkopen aan eindgebruikers of distributeurs en waarin de specifieke technische parameters van een band zijn beschreven;
-
„technische documenten”: informatie over banden, inclusief de fabrikant en het merk van de band; een beschrijving van het bandentype of de bandengroep waarop de indeling in een brandstofefficiëntieklasse, de indeling in een klasse grip op nat wegdek, de indeling in een rolgeluidemissieklasse en de gemeten waarde van de rolgeluidemissie zijn gebaseerd; testverslagen en nauwkeurigheid van de testen;
-
„fabrikant”: een natuurlijke of rechtspersoon die een product fabriceert of een product laat ontwerpen of fabriceren en dat product onder zijn naam of handelsnaam in de handel brengt;
-
„importeur”: een in de Gemeenschap gevestigde natuurlijke of rechtspersoon die een product uit een derde land in de Gemeenschap in de handel brengt;
-
„gemachtigde vertegenwoordiger”: een in de Gemeenschap gevestigde natuurlijke of rechtspersoon die schriftelijk door de fabrikant is gemachtigd om namens hem specifieke taken te vervullen in verband met de verplichtingen van laatstgenoemde op grond van deze verordening;
-
„leverancier”: de fabrikant of zijn gemachtigde vertegenwoordiger in de Gemeenschap of de importeur;
-
„distributeur”: een natuurlijke of rechtspersoon in de toeleveringsketen, met uitzondering van de leverancier of de importeur, die een band in de handel brengt;
-
„in de handel brengen”: een product leveren voor distributie of gebruik op de communautaire markt in het kader van een commerciële activiteit, ongeacht of dit tegen betaling of gratis gebeurt;
-
„eindgebruiker”: een consument, evenals een wagenparkbeheerder of wegvervoersbedrijf, die/dat een band koopt of voornemens is een band te kopen;
-
„essentiële parameter”: een bandenparameter, zoals rolweerstand, grip op nat wegdek of rolgeluidemissies, die bij gebruik van de banden een aanzienlijke invloed heeft op het milieu, de verkeersveiligheid of de gezondheid.
Artikel 4 Verantwoordelijkheden van bandenleveranciers
1.
Wat betreft C1- en C2-banden die aan distributeurs of eindgebruikers worden geleverd, zorgen leveranciers ervoor dat:
-
op het loopvlak van die banden een sticker is aangebracht met een etiket waarop melding wordt gemaakt van de brandstofefficiëntieklasse, zoals uiteengezet in bijlage I, deel A, de klasse en de gemeten waarde van de rolgeluidemissie, zoals uiteengezet in bijlage I, deel C, en, in voorkomend geval, de klasse grip op nat wegdek, zoals uiteengezet in bijlage I, deel B,
of
-
elke geleverde partij van één band of meerdere identieke banden vergezeld gaat van een etiket in gedrukte vorm waarop melding wordt gemaakt van de brandstofefficiëntieklasse, zoals uiteengezet in bijlage I, deel A, de klasse en de gemeten waarde van de rolgeluidemissie, zoals uiteengezet in bijlage I, deel C, en, in voorkomend geval, de klasse grip op nat wegdek, zoals uiteengezet in bijlage I, deel B.
2.
Het formaat van de sticker en het etiket die zijn bedoeld in lid 1, beantwoordt aan de voorschriften van bijlage II.
3.
Leveranciers vermelden de brandstofefficiëntieklasse, de klasse en de gemeten waarde van de rolgeluidemissie en, in voorkomend geval, de klasse grip op nat wegdek van C1-, C2- en C3-banden in het technische reclamemateriaal, daaronder begrepen hun website, zoals uiteengezet in bijlage I, en in de in bijlage III gespecificeerde volgorde.
4.
Leveranciers stellen op verzoek technische documenten ter beschikking van de autoriteiten van de lidstaten gedurende een periode van vijf jaar nadat de laatste band van een bepaald type in de handel is gebracht. De technische documenten zijn voldoende gedetailleerd om de autoriteiten in staat te stellen de nauwkeurigheid te verifiëren van de op het etiket vermelde informatie inzake brandstofefficiëntie, grip op nat wegdek en rolgeluidemissies.