Verordening (EU) 2019/1010 van het Europees Parlement en de Raad van 5 juni 2019 betreffende de onderlinge afstemming van de verslagleggingsverplichtingen op het gebied van de milieuwetgeving, en tot wijziging van Verordeningen (EG) nr. 166/2006 en (EU) nr. 995/2010 van het Europees Parlement en de Raad, Richtlijnen 2002/49/EG, 2004/35/EG, 2007/2/EG, 2009/147/EG en 2010/63/EU van het Europees Parlement en de Raad, Verordeningen (EG) nr. 338/97 en (EG) nr. 2173/2005 van de Raad, en Richtlijn 86/278/EEG van de Raad (Voor de EER relevante tekst)

HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE,

Gezien het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, en met name artikel 114, artikel 192, lid 1, en artikel 207,

Gezien het voorstel van de Europese Commissie,

Na toezending van het ontwerp van wetgevingshandeling aan de nationale parlementen,

Gezien het advies van het Europees Economisch en Sociaal Comité⁽¹⁾,

Na raadpleging van het Comité van de Regio's,

Handelend volgens de gewone wetgevingsprocedure⁽²⁾,

Overwegende hetgeen volgt:

1. Teneinde te kunnen inspelen op de behoefte aan informatie over de uitvoering en de naleving en rekening houdend met de resultaten van het verslag van de Commissie van 9 juni 2017 betreffende de maatregelen om milieuverslaglegging te stroomlijnen en de bijbehorende geschiktheidscontrole van de verslaglegging van en het toezicht op het EU-milieubeleid van 9 juni 2017 (hierna tezamen „geschiktheidscontrole inzake verslaglegging” genoemd), is het nodig een aantal milieuwetgevingshandelingen van de Unie te wijzigen.

2. Deze verordening heeft tot doel het informatiebeheer te moderniseren en een consequente benadering ten aanzien van de door deze verordening bestreken wetgevingsteksten te waarborgen door de verslaglegging te vereenvoudigen om de administratieve lasten te verminderen, de databank voor toekomstige beoordelingen te verbeteren en de transparantie voor het publiek te verhogen, met inachtneming van de omstandigheden.

3. Bij het toegankelijk stellen van gegevens moet ervoor worden gezorgd dat de administratieve lasten voor alle entiteiten zo beperkt mogelijk blijven, met name voor niet-gouvernementele entiteiten zoals kleine en middelgrote ondernemingen. Om de nodige infrastructuur voor de toegang van het publiek, de verslaglegging en de uitwisseling van gegevens tussen overheidsinstanties te waarborgen, vereist deze toegankelijkheid dat informatie op nationaal niveau actief wordt verspreid, in overeenstemming met de Richtlijnen 2003/4/EG⁽³⁾ en 2007/2/EG⁽⁴⁾ van het Europees Parlement en de Raad en de uitvoeringsbepalingen daarvan.

4. De gegevens en het proces van alomvattende en tijdige rapportage door de lidstaten zijn cruciaal voor de Commissie bij het volgen, beoordelen en toetsen van de mate waarin de wetgeving haar doelstellingen verwezenlijkt, en de resultaten daarvan vormen de basis van toekomstige beoordelingen van die wetgeving, in overeenstemming met punt 22 van het Interinstitutioneel Akkoord van 13 april 2016 over beter wetgeven⁽⁵⁾. Het is dan ook passend in verschillende milieuwetgevingshandelingen bepalingen op te nemen met het oog op hun toekomstige beoordeling, op basis van de gegevens die tijdens de uitvoering zijn verzameld, eventueel aangevuld met bijkomende wetenschappelijke en analytische gegevens. Er bestaat in dat verband een behoefte aan relevante gegevens die het mogelijk maken de doelmatigheid, doeltreffendheid, relevantie, samenhang en toegevoegde waarde van Uniewetgeving beter te beoordelen; vandaar de behoefte aan geschikte verslagleggingsmechanismen die in dat verband ook kunnen dienen als indicatoren, zowel voor besluitvormers als voor het algemene publiek.

5. De in de artikelen 10 en 17 van Richtlijn 86/278/EEG van de Raad⁽⁶⁾ vastgestelde verslagleggingsverplichtingen moeten worden gewijzigd. De verplichting om verslag uit te brengen aan de Commissie moet worden vereenvoudigd en tegelijkertijd moeten de lidstaten worden verplicht om te zorgen voor meer transparantie, waarbij de vereiste informatie op een gemakkelijk toegankelijke wijze via elektronische middelen beschikbaar wordt gesteld, overeenkomstig Richtlijnen 2003/4/EG en 2007/2/EG, met name inzake de toegang van het publiek, de uitwisseling van gegevens en diensten met betrekking tot gegevens. Omdat het van het hoogste belang is burgers van de Unie een snelle toegang te geven tot milieu-informatie, is het essentieel dat lidstaten gegevens zo snel als technisch haalbaar is, openbaar maken, met als doel de informatie uiterlijk drie maanden na het einde van het jaar beschikbaar te maken.

6. Ingevolge de beoordeling van Richtlijn 2002/49/EG van het Europees Parlement en de Raad⁽⁷⁾ van 13 december 2016 moeten de verslagleggingstermijnen voor geluidsbelastingkaarten en actieplannen worden gestroomlijnd opdat er voldoende tijd is voor de openbare raadpleging over de actieplannen. Daartoe moet de termijn voor de toetsing of herziening van de actieplannen eenmalig met één jaar worden uitgesteld; de termijn van de vierde ronde actieplannen moet dan niet 18 juli 2023 maar 18 juli 2024 zijn. Daardoor zullen de lidstaten vanaf de vierde ronde ongeveer twee jaar de tijd hebben tussen het opmaken van de geluidsbelastingkaarten en het voltooien van de toetsing of herziening van de actieplannen, in plaats van één jaar zoals op dit moment het geval is. Voor de daaropvolgende actieplanningsronden zal de periode van vijf jaar voor de toetsing of herziening worden hervat. Daarnaast moeten de lidstaten, om de doelstellingen van Richtlijn 2002/49/EG beter te kunnen verwezenlijken en om een basis te kunnen leggen voor het ontwikkelen van maatregelen op het niveau van de Unie, elektronische hulpmiddelen aanwenden voor de verslaglegging. Er moet ook worden gezorgd voor meer publieksparticipatie door te eisen dat begrijpelijke, nauwkeurige en vergelijkbare informatie openbaar wordt gemaakt en tegelijkertijd moet die verplichting worden afgestemd op andere wetgevingshandelingen van de Unie, zoals Richtlijn 2007/2/EG, zonder daarbij de praktische voorschriften te dupliceren.

7. De Unie is vastbesloten de empirische onderbouwing van Richtlijn 2004/35/EG van het Europees Parlement en de Raad⁽⁸⁾ op transparante wijze te versterken, zoals de deskundigengroep van de Commissie voor die richtlijn heeft gedaan. Opdat gegevens kunnen worden vergeleken, moet de Commissie richtsnoeren ontwikkelen voor een gemeenschappelijke invulling van het begrip „milieuschade” als gedefinieerd in artikel 2 van Richtlijn 2004/35/EG.

8. In het licht van het verslag van de Commissie van 20 juli 2016 over de uitvoering van Richtlijn 2007/2/EG en de bijbehorende evaluatie van 10 augustus 2016 is het, met het oog op de vereenvoudiging van de uitvoering van die richtlijn en de beperking van de administratieve lasten bij het toezicht door de lidstaten, niet langer nodig om de lidstaten te verplichten driejaarlijkse verslagen bij de Commissie in te dienen en om de Commissie te verplichten een samenvattend verslag bij het Europees Parlement en de Raad in te dienen, aangezien de geschiktheidscontrole betreffende de verslaglegging heeft bevestigd dat dergelijke verslagen slechts in beperkte mate worden gebruikt. Niettemin moet de Commissie Richtlijn 2007/2/EG blijven evalueren, met tussenpozen van vijf jaar, en die evaluaties openbaar maken.

9. De geschiktheidscontrole van de Commissie van 16 december 2016 van de natuurwetgeving van de EU (de vogelrichtlijn en de habitatrichtlijn), zijnde Richtlijn 2009/147/EG van het Europees Parlement en de Raad⁽⁹⁾ en Richtlijn 92/43/EEG van de Raad⁽¹⁰⁾, heeft aangetoond dat uit hoofde van Richtlijn 2009/147/EG een verslagleggingscyclus van drie jaar is vereist. Echter in de praktijk is er voor Richtlijn 2009/147/EG reeds een verslagleggingscyclus van zes jaar gevolgd, zoals bij Richtlijn 92/43/EEG, waarbij er in eerste instantie eveneens de nadruk is gelegd op het verstrekken van actuele informatie over de staat en ontwikkelingen van de soorten. De behoefte aan een gestroomlijnde uitvoering van Richtlijnen 92/43/EEG en 2009/147/EG rechtvaardigt het op de samenwerking afstemmen van de wetgeving, waarbij de toestand om de zes jaar wordt beoordeeld, met dien verstande dat de lidstaten voor enkele kwetsbare diersoorten nog steeds de noodzakelijke toezichtactiviteiten moeten uitvoeren. Die samenwerking zou ook de voorbereiding vergemakkelijken van de zesjaarlijkse verslagen over de toepassing van de richtlijnen, die de lidstaten bij de Commissie moeten indienen. Teneinde de vooruitgang op beleidsgebied te kunnen beoordelen, moeten de lidstaten worden verplicht om informatie te verstrekken over met name de staat en de ontwikkelingen van in het wild levende vogelsoorten, de bedreigingen en druk op die vogelsoorten, de genomen instandhoudingsmaatregelen en de bijdrage van het netwerk van speciale beschermingszones aan de doelstellingen van Richtlijn 2009/147/EG.

10. Teneinde de transparantie te verhogen en de administratieve lasten te verlagen, moeten de rapportageverplichtingen van de artikelen 43, 54 en 57 van Richtlijn 2010/63/EU van het Europees Parlement en de Raad⁽¹¹⁾ worden gewijzigd. Het is noodzakelijk een centrale, vrij toegankelijke en doorzoekbare databank op te zetten voor niet-technische projectsamenvattingen en de bijbehorende beoordelingen achteraf, en uitvoeringsbevoegdheden te verlenen aan de Commissie. Deze uitvoeringsbevoegdheden betreffen het vaststellen van een gemeenschappelijk format voor het indienen van niet-technische projectsamenvattingen en de bijbehorende beoordelingen achteraf, alsmede een gemeenschappelijk format en inhoud van de te verstrekken informatie over de uitvoering en statistische gegevens. Het is eveneens noodzakelijk de verplichte driejaarlijkse statistische verslaglegging door de Commissie te vervangen door een vereiste voor de Commissie een dynamische centrale databank op te zetten, en elk jaar statistische informatie vrij te geven.

11. Overeenkomstig de bevindingen van de REFIT-evaluatie van de Commissie van 13 december 2017 van Verordening (EG) nr. 166/2006 van het Europees Parlement en de Raad⁽¹²⁾ moeten de rapportageverplichtingen van die verordening worden gewijzigd of geschrapt. Teneinde de samenhang met de verslaglegging uit hoofde van Richtlijn 2010/75/EU van het Europees Parlement en de Raad⁽¹³⁾ te bevorderen, moeten aan de Commissie uitvoeringsbevoegdheden worden verleend om het soort, de vorm en de frequentie te bepalen voor de informatie die uit hoofde van Verordening (EG) nr. 166/2006 moet worden bekendgemaakt en om de verslagleggingsvorm die op dit moment in die verordening wordt voorgeschreven, te schrappen. Die bevoegdheden moeten worden uitgeoefend in overeenstemming met Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad⁽¹⁴⁾. Omdat het van het hoogste belang is burgers van de Unie snelle toegang te geven tot milieu-informatie, is het essentieel dat lidstaten en de Commissie gegevens zo snel als technisch haalbaar is, openbaar maken, met als doel de informatie uiterlijk drie maanden na het einde van het jaar beschikbaar te maken, onder meer door daartoe uit hoofde van Verordening (EG) nr. 166/2006 een uitvoeringshandeling vast te stellen. Verder moet, om meer transparantie bij de verslaglegging aan de Commissie te waarborgen, artikel 11 van Verordening (EG) nr. 166/2006 inzake vertrouwelijkheid worden gewijzigd. Om de administratieve lasten voor de lidstaten en de Commissie tot een minimum te beperken, is het voorts nodig om de verslagleggingsverplichtingen uit hoofde van de artikelen 16 en 17 van die verordening te schrappen, aangezien deze verplichtingen informatie verstrekken die van geringe waarde is of die niet beantwoordt aan de beleidsbehoeften.

12. Teneinde de toegang van het publiek tot informatie over de uitvoering van Verordening (EU) nr. 995/2010 van het Europees Parlement en de Raad⁽¹⁵⁾ te verbeteren en te vergemakkelijken, moeten de door de lidstaten verstrekte gegevens over de uitvoering van die verordening openbaar worden gemaakt door de Commissie in de vorm van een overzicht van die gegevens voor de hele Unie. Om de samenhang van de informatie te bevorderen en het toezicht op het functioneren van die verordening te vergemakkelijken, moeten uitvoeringsbevoegdheden worden verleend aan de Commissie om zodoende de vorm en de procedure voor de bekendmaking van informatie door de lidstaten te kunnen vastleggen. De frequentie en de termijn voor het verstrekken van informatie moeten worden afgestemd op die van Verordening (EG) nr. 2173/2005 van de Raad⁽¹⁶⁾. Die bevoegdheden moeten worden uitgeoefend in overeenstemming met Verordening (EU) nr. 182/2011.

13. Teneinde de toegang van het publiek tot informatie over de tenuitvoerlegging van Verordening (EG) nr. 2173/2005 te verbeteren en te vergemakkelijken, moeten de door de lidstaten verstrekte gegevens over de tenuitvoerlegging van die verordening openbaar worden gemaakt door de Commissie in de vorm van een overzicht van die gegevens voor de hele Unie. Uit de ervaring die de Commissie en de lidstaten hebben opgedaan in het eerste jaar van het vergunningensysteem voor wetshandhaving, governance en handel in de bosbouw, blijkt dat de bepalingen van Verordening (EG) nr. 2173/2005 met betrekking tot de verslaglegging moeten worden geactualiseerd. Bij de uitoefening van de aan haar verleende uitvoeringsbevoegdheden moet de Commissie bij het vaststellen van het format en de procedure voor de bekendmaking van informatie door de lidstaten worden bijgestaan door het in artikel 11 van de verordening ingestelde comité. Voorts moeten de beoordelingsbepalingen van die verordening worden geactualiseerd.

14. De verslaglegging uit hoofde van Verordening (EG) nr. 338/97 van de Raad⁽¹⁷⁾ moet worden gestroomlijnd en worden afgestemd op de verslagleggingsvereisten uit hoofde van de Overeenkomst inzake de internationale handel in bedreigde in het wild levende dier- en plantensoorten (Cites) van 3 maart 1973, waarbij de Unie en de lidstaten partij zijn. De verslagleggingsvereisten uit hoofde van Cites zijn in 2016 tijdens de 17e Conferentie van de Partijen bij Cites gewijzigd om zodoende de frequentie van de verslaglegging aan te passen voor maatregelen met betrekking tot de uitvoering van Cites en om een nieuw verslagleggingsmechanisme op te zetten voor de illegale handel in soorten die in de Cites-lijst zijn opgenomen. Die wijzigingen moeten worden weerspiegeld in Verordening (EG) nr. 338/97.

15. Het Europees Milieuagentschap verricht reeds belangrijke taken bij het toezicht op en de verslaglegging over de milieuwetgeving van de Unie, en die taken moeten uitdrukkelijk in de desbetreffende wetgeving worden opgenomen. Voor andere milieuwetgevingsteksten zullen de rol die het Europees Milieuagentschap ter ondersteuning van de Commissie bij de milieuverslaglegging speelt en de middelen waarover het EMA in verband daarmee beschikt, worden behandeld na de afronding van de lopende beoordeling.

16. Verordeningen (EG) nr. 166/2006, (EU) nr. 995/2010, (EG) nr. 338/97 en (EG) nr. 2173/2005, en Richtlijnen 2002/49/EG, 2004/35/EG, 2007/2/EG, 2009/147/EG, 2010/63/EU en 86/278/EEG moeten daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd,

HEBBEN DE VOLGENDE VERORDENING VASTGESTELD: