Reglement nr. 17 van de Economische Commissie voor Europa van de Verenigde Naties (VN/ECE) — Uniforme bepalingen voor de goedkeuring van voertuigen wat de stoelen en de verankering en eventueel aanwezige hoofdsteun ervan betreft 2019/1723

Voor het internationaal publiekrecht hebben alleen de originele VN/ECE-teksten rechtsgevolgen. Voor de status en de datum van inwerkingtreding van dit reglement, zie de recentste versie van VN/ECE-statusdocument TRANS/WP.29/343 op: http://www.unece.org/trans/main/wp29/wp29wgs/wp29gen/wp29fdocstts.html

Reglement nr. 17 van de Economische Commissie voor Europa van de Verenigde Naties (VN/ECE) — Uniforme bepalingen voor de goedkeuring van voertuigen wat de stoelen en de verankering en eventueel aanwezige hoofdsteun ervan betreft 2019/1723

Bevat de volledige geldige tekst tot en met:

Wijzigingenreeks 09 — Datum van inwerkingtreding: 28 mei 2019

INHOUD

REGLEMENT

BIJLAGEN

1. TOEPASSINGSGEBIED

Dit reglement is van toepassing op:

Het is niet van toepassing op voertuigen wat zij- of achterwaarts gerichte stoelen en de daarop eventueel gemonteerde hoofdsteun betreft.

2. DEFINITIES

Voor de toepassing van dit reglement wordt verstaan onder:

2.1. “goedkeuring van een voertuig”: de goedkeuring van een voertuigtype wat de sterkte van de stoelen en de verankering ervan, het ontwerp van de achterkant van de rugleuningen en de kenmerken van de hoofdsteunen ervan betreft;

2.2. “voertuigtype”: een categorie motorvoertuigen die onderling niet verschillen op essentiële punten zoals:

2.2.1. de structuur, vorm, afmetingen, materialen en massa van de stoelen — de bekleding en de kleur van de stoelen mogen wel verschillen; verschillen van 5 % of minder in de massa van het goedgekeurde stoeltype worden niet significant geacht;

2.2.2. het type en de afmetingen van de verstel-, verplaatsings- en vergrendelingssystemen van de rugleuning, de stoelen en de delen ervan;

2.2.3. het type en de afmetingen van de stoelverankeringen;

2.2.4. de afmetingen, het frame, de materialen en de vulling van hoofdsteunen — de kleur en de bekleding mogen wel verschillen;

2.2.5. het type en de afmetingen van de bevestigingen van de hoofdsteun en de kenmerken van het deel van het voertuig waarop de hoofdsteun wordt bevestigd, in het geval van een afzonderlijke hoofdsteun;

2.3. “stoel”: een structuur die al dan niet integrerend deel uitmaakt van de voertuigstructuur, inclusief bekleding, en die bestemd is om zitplaats te bieden aan één persoon. Naargelang de oriëntatie ervan wordt een stoel als volgt gedefinieerd:

2.3.1. “voorwaarts gerichte stoel”: een stoel die kan worden gebruikt terwijl het voertuig rijdt en die op zodanige wijze naar de voorkant van het voertuig is gericht dat het verticale spiegelvlak van de stoel een hoek van minder dan + 10 ° of – 10 ° vormt met het verticale spiegelvlak van het voertuig;

2.3.2. “achterwaarts gerichte stoel”: een stoel die kan worden gebruikt terwijl het voertuig rijdt en die op zodanige wijze naar de achterkant van het voertuig is gericht dat het verticale spiegelvlak van de stoel een hoek van minder dan + 10 ° of – 10 ° vormt met het verticale spiegelvlak van het voertuig;

2.3.3. “zijwaarts gerichte stoel”: een stoel die kan worden gebruikt terwijl het voertuig rijdt en die op zodanige wijze naar de zijkant van het voertuig is gericht dat het verticale spiegelvlak van de stoel een hoek van 90 ° (± 10 °) vormt met het verticale spiegelvlak van het voertuig;

2.4. “bank”: een structuur, inclusief bekleding, die plaats moet bieden aan meer dan een volwassene;

2.5. “verankering”: het systeem waarmee de stoelconstructie stevig aan de voertuigstructuur is bevestigd, inclusief de desbetreffende delen van de voertuigstructuur;

2.6. “verstelsysteem”: een voorziening waarmee de stoel of delen ervan kunnen worden versteld om een stand te verkrijgen die aan het postuur van de inzittende is aangepast. Deze voorziening biedt met name de volgende mogelijkheden:

2.6.1. verplaatsing in de lengterichting;

2.6.2. verstelling van de hoogte;

2.6.3. inclinatie;

2.7. “verplaatsingssysteem”: een voorziening waarmee een stoel of een deel ervan kan worden verplaatst en/of gedraaid zonder vaste tussenstand, om de toegang tot de ruimte achter de stoel te vergemakkelijken;

2.8. “vergrendelingssysteem”: een voorziening waarmee de stoel en de delen ervan in de gebruiksstand worden gehouden;

2.9. “klapstoel”: een gemakkelijk te bedienen stoel die gewoonlijk is weggeklapt en bedoeld is voor incidenteel gebruik door een inzittende;

2.10. “dwarsvlak”: een verticaal vlak loodrecht op het middenlangsvlak van het voertuig;

2.11. “langsvlak”: een vlak evenwijdig aan het middenlangsvlak van het voertuig;

2.12. “hoofdsteun”: een voorziening die ten doel heeft de achterwaartse verplaatsing van het hoofd van een volwassen inzittende ten opzichte van zijn romp te beperken om bij een ongeval het risico van nekwervelletsels te verkleinen;

2.12.1. “geïntegreerde hoofdsteun”: een hoofdsteun die wordt gevormd door het bovenste deel van de rugleuning. Hoofdsteunen die aan de definitie van punt 2.12.2 of 2.12.3 beantwoorden, maar die alleen met gereedschap of na volledige verwijdering van de stoelbekleding kunnen worden losgemaakt van de stoel of de voertuigstructuur, beantwoorden aan deze definitie;

2.12.2. “verwijderbare hoofdsteun”: een hoofdsteun die bestaat uit een onderdeel dat van de stoel kan worden losgemaakt en zodanig is ontworpen dat het in de leuningstructuur kan worden geschoven en actief kan worden vastgezet;

2.12.3. “afzonderlijke hoofdsteun”: een hoofdsteun die bestaat uit een onderdeel dat van de stoel gescheiden is en zodanig is ontworpen dat het in de voertuigstructuur kan worden geschoven en/of actief kan worden vastgezet;

2.13. “R-punt”: het in bijlage 3, aanhangsel 3, gedefinieerde referentiepunt van de zitplaats;

2.14. “referentielijn”: de op de dummy in bijlage 3, aanhangsel 1, figuur 1, aangegeven lijn;

2.15. “scheidingssysteem”: delen of voorzieningen die, als aanvulling op de rugleuningen, bedoeld zijn om de inzittenden tegen verplaatsing van bagage te beschermen; een scheidingssysteem kan met name bestaan uit netten of draadgaas boven het niveau van de rugleuningen als ze rechtop staan of neergeklapt zijn. Hoofdsteunen die als standaarduitrusting zijn gemonteerd op voertuigen die met dergelijke delen of voorzieningen zijn uitgerust, worden als deel van het scheidingssysteem beschouwd. Een stoel die met een hoofdsteun is uitgerust, wordt op zichzelf echter niet als een scheidingssysteem beschouwd.

3. GOEDKEURINGSAANVRAAG

3.1. De goedkeuringsaanvraag voor een voertuigtype wordt door de voertuigfabrikant of door zijn daartoe gemachtigde vertegenwoordiger ingediend.

3.2. De aanvraag gaat vergezeld van de hierna genoemde documenten in drievoud en van de volgende stukken:

3.2.1. een gedetailleerde beschrijving van het voertuigtype wat het ontwerp van de stoelen, de verankering en de verstel-, verplaatsings- en vergrendelingssystemen ervan betreft;

3.2.1.1. een gedetailleerde beschrijving en/of tekeningen van het scheidingssysteem, indien het voertuig daarmee is uitgerust.

3.2.2. tekeningen, op een passende schaal en met voldoende details, van de stoelen, de verankering ervan op het voertuig en de verstel-, verplaatsings- en vergrendelingssystemen ervan.

3.2.3. Voor een stoel met een verwijderbare hoofdsteun:

3.2.3.1. een gedetailleerde beschrijving van de hoofdsteun, waarbij met name de aard van de vullingsmaterialen wordt gespecificeerd;

3.2.3.2. een gedetailleerde beschrijving van het type steun, van de bevestigingen waarmee de hoofdsteun op de stoel wordt gemonteerd, en van de plaats waar deze zich bevinden.

3.2.4. Voor een afzonderlijke hoofdsteun:

3.2.4.1. een gedetailleerde beschrijving van de hoofdsteun, waarbij met name de aard van de vullingsmaterialen wordt gespecificeerd;

3.2.4.2. een gedetailleerde beschrijving van de bevestigingen waarmee de hoofdsteun op de voertuigstructuur wordt gemonteerd, en van de plaats waar deze zich bevinden.

3.3. Bij de voor de uitvoering van de goedkeuringstests verantwoordelijke technische dienst wordt het volgende ingediend:

3.3.1. een voertuig dat representatief is voor het goed te keuren voertuigtype, of de delen van het voertuig die de technische dienst nodig acht voor de goedkeuringstests;

3.3.2. een aanvullend stel van de stoelen waarmee het voertuig is uitgerust, met de verankering ervan;

3.3.3. voor voertuigen die met hoofdsteunen zijn uitgerust of kunnen worden uitgerust, moet naast de in de punten 3.3.1 en 3.3.2 vermelde items, ook het volgende worden ingediend:

3.3.3.1. in het geval van verwijderbare hoofdsteunen: een aanvullend stel van de stoelen waarmee het voertuig is uitgerust, met de hoofdsteunen gemonteerd, en de verankering ervan;

3.3.3.2. in het geval van afzonderlijke hoofdsteunen: een aanvullend stel van de stoelen waarmee het voertuig is uitgerust en de verankering ervan, een aanvullend stel van de desbetreffende hoofdsteunen en het deel van de voertuigstructuur waaraan de hoofdsteunen zijn bevestigd, of een volledige structuur.

4. GOEDKEURING

4.1. Als het voertuig waarvoor krachtens dit reglement goedkeuring wordt aangevraagd, voldoet aan de relevante voorschriften (stoelen die met een hoofdsteun zijn uitgerust of kunnen worden uitgerust), wordt voor dat voertuigtype goedkeuring verleend.

4.2. Aan elk goedgekeurd type wordt een goedkeuringsnummer toegekend. De eerste twee cijfers ervan (momenteel 09 voor wijzigingenreeks 09 van het reglement) geven de wijzigingenreeks aan met de recentste belangrijke technische wijzigingen van het reglement op de datum van goedkeuring. Dezelfde overeenkomstsluitende partij mag hetzelfde nummer niet toekennen aan een ander voertuigtype of aan hetzelfde voertuigtype, uitgerust met andere typen stoelen of hoofdsteunen of met stoelen die anders op het voertuig zijn verankerd (dit geldt voor zowel stoelen met als stoelen zonder hoofdsteun).

4.3. Van de goedkeuring of de uitbreiding of weigering van de goedkeuring van een voertuigtype krachtens dit reglement wordt aan de overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen, mededeling gedaan door middel van een formulier volgens het model in bijlage 1.

4.4. Op elk voertuig dat conform is met een krachtens dit reglement goedgekeurd voertuigtype, wordt op een opvallende en gemakkelijk bereikbare plaats die op het goedkeuringsformulier is gespecificeerd, een internationaal goedkeuringsmerk aangebracht. Dit merk bestaat uit:

4.4.1. een cirkel met daarin de letter E, gevolgd door het nummer van het land dat de goedkeuring heeft verleend ⁽²⁾;

4.4.2. het nummer van dit reglement, gevolgd door de letter R, een liggend streepje en het goedkeuringsnummer, rechts van de in punt 4.4.1 voorgeschreven cirkel.

4.4.3. Indien een volgens de voorschriften van de punten 5.1 en 5.2 goedgekeurd voertuig echter voorzien is van een of meer stoelen die met een hoofdsteun zijn uitgerust of kunnen worden uitgerust, wordt het nummer van dit reglement gevolgd door de letters RA. Op het modelformulier in bijlage 1 wordt vermeld welke stoelen van het voertuig met hoofdsteunen zijn uitgerust of kunnen worden uitgerust. Het merkteken geeft ook aan dat de overige stoelen van het voertuig, die niet met een hoofdsteun zijn uitgerust of kunnen worden uitgerust, zijn goedgekeurd en voldoen aan de voorschriften van punt 5.1.

4.5. Als het voertuig conform is met een voertuigtype dat op basis van een of meer andere, aan de overeenkomst gehechte reglementen is goedgekeurd in het land dat krachtens dit reglement goedkeuring heeft verleend, hoeft het in punt 4.4.1 voorgeschreven symbool niet te worden herhaald; in dat geval worden de reglement- en goedkeuringsnummers en de aanvullende symbolen van alle reglementen op basis waarvan goedkeuring is verleend in het land dat krachtens dit reglement goedkeuring heeft verleend, in verticale kolommen rechts van het in punt 4.4.1 voorgeschreven symbool geplaatst.

4.6. Het goedkeuringsmerk moet goed leesbaar en onuitwisbaar zijn.

4.7. Het goedkeuringsmerk wordt dicht bij of op het door de fabrikant bevestigde gegevensplaatje van het voertuig aangebracht.

4.8. In bijlage 2 worden voorbeelden gegeven van de opstelling van goedkeuringsmerken.

5. VOORSCHRIFTEN

5.1. Algemene voorschriften

5.1.1. De installatie van zijwaarts gerichte stoelen is verboden in voertuigen van de categorieën M₁, N₁, M₂ (klasse II, III en B) en M₃ met een technisch toelaatbare maximummassa in beladen toestand van hoogstens 10 t (klasse II, III en B).

5.1.2. Dit geldt niet voor ambulances of voor voertuigen die bestemd zijn voor gebruik door het leger, de burgerbescherming, de brandweer en de ordediensten.

5.2. Algemene voorschriften voor alle stoelen van voertuigen van categorie M₁⁽³⁾

5.2.1. Elk ter beschikking gesteld verstel- en verplaatsingssysteem moet met een automatisch vergrendelingssysteem zijn uitgerust.

Vergrendelingssystemen voor armsteunen of andere comfortvoorzieningen zijn niet noodzakelijk, tenzij de aanwezigheid van deze voorzieningen bij een botsing een extra risico van letsels voor de inzittenden van het voertuig inhoudt.

Klapstoelen worden automatisch in de gebruiksstand voor inzittenden vergrendeld.

5.2.2. Het bedieningsorgaan om de in punt 2.7 vermelde inrichting te ontgrendelen, moet aan de buitenkant van de stoel dicht bij de deur zijn geplaatst. Het moet gemakkelijk bereikbaar zijn, zelfs voor de persoon op de stoel die zich vlak achter de stoel in kwestie bevindt.

5.2.3. De achterkant van de stoelen die zich in gebied 1 bevinden, zoals gedefinieerd in punt 6.8.1.1, moet volgens de voorschriften van bijlage 6 de energiedissipatietest doorstaan.

5.2.3.1. Aan dit voorschrift wordt geacht te zijn voldaan als tijdens de tests die volgens de procedure van bijlage 6 worden uitgevoerd, de vertraging van het dummyhoofd niet meer dan 3 ms lang continu 80 g overschrijdt. Tijdens en na de test mogen bovendien geen gevaarlijke randen ontstaan.

5.2.3.2. De voorschriften van punt 5.2.3 zijn niet van toepassing op de achterste stoelen, op stoelen die met de rug tegen elkaar zijn geplaatst en op stoelen die voldoen aan de bepalingen van Reglement nr. 21 “Uniforme bepalingen voor de goedkeuring van voertuigen wat hun binnenuitrusting betreft” (E/ECE/324-E/ECE/TRANS/505/Rev.1/Add.20/Rev.2, zoals laatstelijk gewijzigd).

5.2.4. Het oppervlak van de achterkant van de stoelen mag geen gevaarlijke oneffenheden of scherpe randen vertonen die het risico van letsels of de ernst van deze letsels kunnen vergroten. Aan dit voorschrift wordt geacht te zijn voldaan als het oppervlak van de achterkant van de stoelen na de in punt 6.1 gespecificeerde tests een kromtestraal vertoont van minstens:

2,5 mm in gebied 1,

5,0 mm in gebied 2,

3,2 mm in gebied 3.

Deze gebieden zijn gedefinieerd in punt 6.8.1.

5.2.4.1. Dit voorschrift geldt niet voor:

5.2.4.1.1. de delen van deze gebieden die minder dan 3,2 mm uitsteken boven het omliggende oppervlak en stompe randen vertonen, voor zover de hoogte van het uitsteeksel niet meer dan de helft van zijn breedte bedraagt;

5.2.4.1.2. de achterste stoelen, stoelen die met de rug tegen elkaar zijn geplaatst en stoelen die voldoen aan de bepalingen van Reglement nr. 21 “Uniforme bepalingen voor de goedkeuring van voertuigen wat hun binnenuitrusting betreft” (E/ECE/324-E/ECE/TRANS/505/Rev.1/Add.20/Rev.2, zoals laatstelijk gewijzigd);

5.2.4.1.3. de achterkant van stoelen die zich onder een horizontaal vlak bevinden dat door het laagste R-punt van elke stoelenrij loopt. (Als de stoelenrijen verschillende hoogten hebben, wordt het vlak, beginnende vanaf de achterste stoelenrij, omhoog of omlaag gekanteld zodat het een verticale trap door het R-punt van de voorliggende stoelenrij vormt);

5.2.4.1.4. delen zoals “flexibel draadgaas”.

5.2.4.2. In het in punt 6.8.1.2 gedefinieerde gebied 2 moet de kromtestraal van de oppervlakken minstens 2,5 mm en hoogstens 5 mm bedragen, voor zover deze oppervlakken de in bijlage 6 voorgeschreven energiedissipatietest doorstaan. Deze oppervlakken zijn bovendien bekleed om direct contact tussen het hoofd en het stoelframe te voorkomen.

5.2.4.3. Als de bovenvermelde gebieden delen bevatten die bekleed zijn met materiaal dat zachter is dan 50 Shore A, zijn bovenvermelde voorschriften alleen van toepassing op de stijve delen, met uitzondering van de voorschriften betreffende de energiedissipatietest volgens bijlage 6.

5.2.5. Tijdens of na de in de punten 6.2 en 6.3 voorgeschreven tests mogen het stoelframe, de stoelverankering en de verstel-, verplaatsings- en vergrendelingssystemen ervan geen gebreken vertonen. Permanente vervormingen, inclusief breuken, worden niet als gebreken beschouwd als ze het risico van letsels bij botsingen niet vergroten en als de voorgeschreven belastingen werden doorstaan.

5.2.6. Tijdens de in punt 6.3 en in bijlage 9, punt 2.1, beschreven tests mag zich geen ontgrendeling van het vergrendelingssysteem voordoen.

5.2.7. Na de tests moeten de verplaatsingssystemen die de toegang voor de inzittenden mogelijk maken of vergemakkelijken, nog steeds functioneren; ze kunnen minstens een keer worden ontgrendeld en het mogelijk maken de stoel of het deel van de stoel waarvoor zij zijn bestemd, te verplaatsen.

Alle overige verstel- en verplaatsingssystemen en de vergrendelingssystemen ervan hoeven niet meer te functioneren.

Met een hoofdsteun uitgeruste stoelen voldoen aan de voorschriften van punt 6.2 inzake de sterkte van de rugleuning en de vergrendelingssystemen als de stoel of de rugleuning na de tests van punt 6.4.3.6 geen breuken vertoont; indien dit wel het geval is, moet worden aangetoond dat de stoel aan de voorschriften van punt 6.2 kan voldoen.

In het geval van stoelen (banken) met meer zitplaatsen dan hoofdsteunen en in het geval dat de fabrikant er tijdens de test van punt 6.4 voor kiest om de uit te oefenen belasting niet tot 53 daNm te vergroten, moet naast de test van punt 6.4 eveneens de test van de sterkte van de rugleuning van punt 6.2 worden uitgevoerd.

5.3. Algemene voorschriften voor stoelen van voertuigen van de categorieën N₁, N₂ en N₃ en voor stoelen van voertuigen van de categorieën M₂ en M₃ die niet onder Reglement nr. 80 vallen

Met uitzondering van de bepalingen van punt 5.1 zijn de voorschriften ook van toepassing op zijwaarts gerichte stoelen van alle voertuigcategorieën.

5.3.1. De stoelen en banken zijn stevig aan het voertuig bevestigd.

5.3.2. Verschuifbare stoelen en banken moeten automatisch in alle beschikbare standen kunnen worden vergrendeld.

5.3.3. Verstelbare rugleuningen moeten in alle beschikbare standen kunnen worden vergrendeld.

5.3.4. Alle stoelen die voorwaarts kunnen worden gekanteld of met een wegklapbare rugleuning zijn uitgerust en alle klapstoelen moeten automatisch in de gebruiksstand voor inzittenden worden vergrendeld.

Dit voorschrift is niet van toepassing op klapstoelen die zijn gemonteerd in de rolstoelruimte of in ruimte voor staande passagiers van voertuigen van categorie M₂ of M₃, klasse I, II of A, of klapstoelen die zijn gemonteerd in een doorgang van een voertuig van categorie M₂ of M₃.

5.4. Montage van hoofdsteunen

5.4.1. In elk voertuig van categorie M₁ wordt op elke buitenste voorstoel een hoofdsteun gemonteerd. Met een hoofdsteun uitgeruste stoelen die bestemd zijn om op andere zitplaatsen of in andere voertuigcategorieën te worden geïnstalleerd, kunnen eveneens krachtens dit reglement worden goedgekeurd.

5.4.2. In elk voertuig van categorie M₂ met een maximummassa van 3 500 kg en in elk voertuig van categorie N₁ wordt op elke buitenste voorstoel een hoofdsteun gemonteerd; de in dergelijke voertuigen gemonteerde hoofdsteunen moeten voldoen aan de voorschriften van Reglement nr. 25, wijzigingenreeks 04.

5.5. Bijzondere voorschriften voor stoelen die met een hoofdsteun zijn uitgerust of kunnen worden uitgerust

5.5.1. De aanwezigheid van de hoofdsteun mag geen extra gevaar opleveren voor de inzittenden van het voertuig. In het bijzonder mag hij in geen enkele gebruiksstand gevaarlijke oneffenheden of scherpe randen vertonen die het risico of de ernst van verwondingen voor de inzittenden kunnen vergroten.

5.5.1.1. Delen van de voor- en achterkant van in gebied 1 gesitueerde hoofdsteunen, zoals gedefinieerd in punt 6.8.1.1.3, zijn zodanig bekleed dat geen direct contact tussen het hoofd en de onderdelen van de structuur kan ontstaan en dat wordt voldaan aan de voorschriften van punt 5.2.4.

5.5.1.2. Delen van de voor- en achterkant van in gebied 2 gesitueerde hoofdsteunen, zoals gedefinieerd in punt 6.8.1.2, zijn zodanig bekleed dat geen direct contact tussen het hoofd en de onderdelen van de structuur kan ontstaan en dat wordt voldaan aan de voorschriften van punt 5.2.4 die van toepassing zijn op de achterkant van stoelen in gebied 2. Bij in de rugleuning geïntegreerde hoofdsteunen wordt het gebied boven een vlak loodrecht op de referentielijn op een afstand van 540 mm boven het R-punt en tussen de verticale langsvlakken die zich op een afstand van 85 mm aan weerszijden van de referentielijn bevinden, als de voorkant van de hoofdsteun beschouwd.

5.5.2. Delen van de voor- en achterkant van de in gebied 1 gesitueerde hoofdsteunen, zoals gedefinieerd in punt 6.8.1.1.3, moeten de energieabsorptietest doorstaan.

5.5.2.1. Aan dit voorschrift wordt geacht te zijn voldaan als tijdens de tests die volgens de procedure van bijlage 6 worden uitgevoerd, de vertraging van het dummyhoofd niet meer dan 3 ms lang continu 80 g overschrijdt. Tijdens en na de test mogen bovendien geen gevaarlijke randen ontstaan.

5.5.3. De voorschriften van de punten 5.5.1 en 5.5.2 zijn niet van toepassing op de achterkant van hoofdsteunen die ontworpen zijn om te worden gemonteerd op stoelen waarachter zich geen stoel bevindt.

5.5.4. De hoofdsteunen worden zodanig aan de stoel of voertuigstructuur bevestigd dat geen stijve en gevaarlijke delen uit de bekleding van de hoofdsteunen of uit de bevestiging van de hoofdsteunen aan de rugleuning steken ten gevolge van de druk die tijdens de test door het dummyhoofd wordt uitgeoefend.

5.5.5. Als de technische dienst ermee instemt, wordt een met hoofdsteunen uitgeruste stoel geacht aan de bepalingen van punt 5.2.3 te voldoen als hij voldoet aan de bepalingen van punt 5.5.2.

5.6. Hoogte van hoofdsteunen

5.6.1. De hoogte van hoofdsteunen wordt gemeten zoals beschreven in punt 6.5.

5.6.2. Voor niet in de hoogte verstelbare hoofdsteunen bedraagt de hoogte minstens 800 mm voor voorstoelen en minstens 750 mm voor andere stoelen.

5.6.3. Voor in de hoogte verstelbare hoofdsteunen:

5.6.3.1. bedraagt de hoogte minstens 800 mm voor voorstoelen en minstens 750 mm voor andere stoelen; deze waarde wordt verkregen in een stand tussen de hoogste en de laagste stand;

5.6.3.2. mag de hoogte voor geen enkele gebruiksstand minder dan 750 mm bedragen;

5.6.3.3. bij andere stoelen dan de voorstoelen mag het mogelijk zijn de hoofdsteun in een stand te plaatsen waarbij de hoogte minder dan 750 mm bedraagt, voor zover het voor de inzittende duidelijk is dat het niet de bedoeling is de hoofdsteun in deze stand te gebruiken;

5.6.3.4. bij voorstoelen mag de hoofdsteun zich automatisch verplaatsen in een stand waarbij de hoogte minder dan 750 mm bedraagt wanneer de stoel niet bezet is, voor zover hij ook automatisch terugkeert naar de gebruiksstand wanneer de stoel wel bezet is.

5.6.4. Om voldoende ruimte te laten tussen de hoofdsteun en het binnenoppervlak van het dak, de ruiten of andere delen van de voertuigstructuur mogen de in de punten 5.6.2 en 5.6.3.1 vermelde afmetingen minder dan 800 mm bedragen bij voorstoelen en minder dan 750 mm bij andere stoelen; de vrije ruimte mag echter niet meer dan 25 mm bedragen. Bij stoelen met verplaatsings- en/of verstelsystemen geldt dit voor alle zitplaatsen. In afwijking van punt 5.6.3.2 mogen deze stoelen geen enkele gebruiksstand hebben waarbij de hoogte minder dan 700 mm bedraagt.

5.6.5. In afwijking van de in de punten 5.6.2 en 5.6.3.1 vermelde voorschriften inzake hoogte mag de hoogte van hoofdsteunen die voor centrale achterstoelen of achterzitplaatsen zijn ontworpen, niet minder dan 700 mm bedragen.

5.7. Bij een stoel die met een hoofdsteun kan worden uitgerust, moet worden nagegaan of aan de bepalingen van de punten 5.2.3 en 5.5.2 wordt voldaan.

5.7.1. Bij een in de hoogte verstelbare hoofdsteun mag de hoogte van het deel van de voorziening waar het hoofd tegen rust, gemeten overeenkomstig punt 6.5, niet minder dan 100 mm bedragen.

5.8. Bij een niet in de hoogte verstelbare hoofdsteun mag de ruimte tussen de rugleuning en de hoofdsteun niet meer dan 60 mm bedragen. De afstand tussen de laagste stand van een in de hoogte verstelbare hoofdsteun en de bovenkant van de rugleuning mag niet meer dan 25 mm bedragen. Bij in de hoogte verstelbare stoelen of banken met afzonderlijke hoofdsteunen, moet worden nagegaan of de stoel of bank in elke stand aan dit voorschrift voldoet.

5.9. Bij hoofdsteunen die integrerend deel uitmaken van de rugleuning, moet het volgende gebied worden beschouwd:

boven een vlak loodrecht op de referentielijn, op 540 mm afstand van het R-punt;

tussen twee verticale langsvlakken op een afstand van 85 mm aan weerszijden van de referentielijn. Dit gebied mag een of meer openingen omvatten die, ongeacht hun vorm, een afstand “a” van meer dan 60 mm vertonen, gemeten overeenkomstig punt 6.7, voor zover na de aanvullende test van punt 6.4.3.3.2 nog steeds aan de voorschriften van punt 5.12 wordt voldaan.

5.10. Bij in de hoogte verstelbare hoofdsteunen mag het deel van de voorziening dat dienst doet als hoofdsteun, een of meer openingen omvatten die, ongeacht hun vorm, een afstand “a” van meer dan 60 mm vertonen, gemeten overeenkomstig punt 6.7, voor zover na de aanvullende test van punt 6.4.3.3.2 nog steeds aan de voorschriften van punt 5.12 wordt voldaan.

5.11. De hoofdsteun moet voldoende breed zijn om goede steun te verlenen voor het hoofd van een persoon die normaal op de stoel heeft plaatsgenomen. Zoals vastgesteld volgens de procedure van punt 6.6 bestrijkt de hoofdsteun een gebied van minstens 85 mm aan weerszijden van het verticale middenvlak van de stoel waarvoor de hoofdsteun is bestemd.

5.12. De hoofdsteun en de verankering ervan moeten van dien aard zijn dat de hoofdsteun een maximale achterwaartse verplaatsing van het hoofd “X” van minder dan 102 mm toestaat, gemeten volgens de statische procedure van punt 6.4.3.

5.13. De hoofdsteun en de verankering ervan moeten sterk genoeg zijn om de in punt 6.4.3.6 gespecificeerde belasting te doorstaan zonder te breken. Bij in de rugleuning geïntegreerde hoofdsteunen zijn de voorschriften van dit punt van toepassing op het deel van de rugleuningstructuur boven een vlak dat loodrecht op de referentielijn staat, op een afstand van 540 mm van het R-punt.

5.14. Het moet onmogelijk zijn verstelbare hoofdsteunen boven de maximumgebruikshoogte in te stellen, behalve als de gebruiker hiervoor een doelbewuste handeling moet uitvoeren die verschilt van alle handelingen die nodig zijn voor het verstellen van de hoofdsteun.

5.15. De rugleuning en de vergrendelingssystemen worden geacht te voldoen aan de sterktevoorschriften van punt 6.2 als de stoel of de rugleuning na de tests van punt 6.4.3.6 geen breuken vertoont; indien dit wel het geval is, moet worden aangetoond dat de stoel aan de voorschriften van punt 6.2 kan voldoen.

5.16. Bijzondere voorschriften voor de bescherming van de inzittenden tegen verplaatsing van bagage

5.16.1. Rugleuningen

Rugleuningen en/of hoofdsteunen die zodanig zijn geplaatst dat ze de voorste grens van de bagageruimte vormen, waarbij alle stoelen zich in de door de fabrikant aangegeven normale gebruiksstand bevinden, moeten sterk genoeg zijn om de inzittenden bij een frontale botsing tegen verplaatsing van bagage te beschermen. Aan dit voorschrift wordt geacht te zijn voldaan als, tijdens en na de test van bijlage 9, de stand van de rugleuningen en de plaats van de vergrendelingssystemen niet veranderen. De rugleuningen en de bevestigingen ervan mogen wel vervormen tijdens de test, voor zover de voorste contour van de delen van de geteste rugleuning en/of hoofdsteunen die harder zijn dan 50 Shore A, zich niet verplaatsen tot vóór een verticaal vlak door:

hierbij wordt geen rekening gehouden met de terugslagfasen van de testblokken.

Bij geïntegreerde hoofdsteunen wordt de grens tussen de hoofdsteun en de rugleuning bepaald door het vlak loodrecht op de referentielijn, op 540 mm afstand van het R-punt.

Voor alle zitplaatsen die de voorste grens van de bagageruimte vormen, worden alle metingen in het middenlangsvlak van de desbetreffende stoel of zitplaats uitgevoerd.

Tijdens de in bijlage 9 beschreven test bevinden zich drie testblokken achter de desbetreffende rugleuning(en). Indien het oprolmechanisme van een veiligheidsgordel beschadigd is, moet worden nagegaan of het oprolmechanisme zich als gevolg van de test heeft vergrendeld of dat het door trekken aan de riem handmatig kan worden vergrendeld.

5.16.2. Scheidingssystemen

Op verzoek van de fabrikant mag de test van bijlage 9 worden uitgevoerd met geïnstalleerde scheidingssystemen, voor zover deze systemen tot de standaarduitrusting van het desbetreffende voertuigtype behoren.

Scheidingssystemen die bestaan uit draadgaas boven de rugleuningen in hun normale gebruiksstand, worden getest overeenkomstig punt 2.2 van bijlage 9.

Aan dit voorschrift wordt geacht te zijn voldaan als de scheidingssystemen tijdens de test op hun plaats blijven. De scheidingssystemen mogen wel vervormen tijdens de test, voor zover de voorste contour van het scheidingssysteem (inclusief de delen van de geteste rugleuning(en) en/of hoofdsteun(en) die harder zijn dan 50 Shore A) zich niet verplaatst tot vóór een verticaal vlak door:

Voor geïntegreerde hoofdsteunen wordt de grens tussen de hoofdsteun en de rugleuning gedefinieerd in punt 5.16.1.

Voor alle zitplaatsen die de voorste grens van de bagageruimte vormen, worden alle metingen in het middenlangsvlak van de desbetreffende stoel of zitplaats uitgevoerd.

Na de test mogen geen gevaarlijke oneffenheden of scherpe randen worden vastgesteld die het risico van letsels of de ernst van deze letsels kunnen vergroten. Indien het oprolmechanisme van een veiligheidsgordel beschadigd is, moet worden nagegaan of het oprolmechanisme zich al heeft vergrendeld of dat het door te trekken aan de riem handmatig kan worden vergrendeld.

5.16.3. Ir-rekwiżiti msemmija fil-paragrafi 5.16.1. u 5.16.2. hawn fuq ma għandhomx japplikaw għal sistemi għaż-żamma tal-bagolli li jiġu attivati awtomatikament fil-każ ta’ impatt. Il-manifattur għandu juri għas-sodisfazzjoni tas-Servizz Tekniku li l-protezzjoni li joffru tali sistemi hija ekwivalenti għal dik deskritta fil-paragrafi 5.16.1. u 5.16.2.

6. TESTS

6.1. Algemene specificaties voor alle tests

6.1.1. Indien de rugleuning verstelbaar is, moet zij worden vergrendeld in een stand die zo dicht mogelijk een achterwaartse inclinatie van 25 ° ten opzichte van de rompreferentielijn van de in bijlage 3 beschreven dummy benadert, tenzij anders gespecificeerd door de fabrikant.

6.1.2. Wanneer twee stoelen, inclusief het vergrendelingsmechanisme en de installatie ervan, identiek of symmetrisch zijn, hoeft de technische dienst slechts één stoel te testen.

6.1.3. Bij stoelen met verstelbare hoofdsteun worden de tests uitgevoerd met de hoofdsteun in de meest ongunstige stand waarin hij met behulp van het verstelsysteem kan worden geplaatst (meestal is dit de hoogste stand).

6.1.4. Klapstoelen worden getest in de gebruiksstand voor inzittenden.

6.2. Test van de sterkte van de rugleuning en de verstelsystemen ervan

6.2.1. Via een onderdeel dat de rug van de in bijlage 3 afgebeelde dummy simuleert, wordt achterwaarts in de lengterichting een kracht met een moment van 53 daNm ten opzichte van het R-punt uitgeoefend op het bovenste deel van het rugleuningsframe. Bij een bank, waarvan het volledige frame (inclusief dat van de hoofdsteunen) of een deel ervan voor meer dan een zitplaats wordt gebruikt, worden alle zitplaatsen simultaan getest.

6.3. Test van de sterkte van de stoelverankering en de verstel-, vergrendelings- en verplaatsingssystemen

6.3.1. Om een frontale botsing te simuleren, wordt gedurende 30 ms op de volledige carrosserie van het voertuig in de lengterichting een horizontale vertraging of, naar keuze van de aanvrager, versnelling van minstens 20 g uitgeoefend volgens de voorschriften van bijlage 7, punt 1. Op verzoek van de fabrikant mag als alternatief de in het aanhangsel van bijlage 9 beschreven testimpuls worden gebruikt.

6.3.2. Om een botsing aan de achterkant te simuleren, wordt in de lengterichting een vertraging of, naar keuze van de aanvrager, versnelling toegepast volgens de voorschriften van punt 6.3.1.

6.3.3. Voor alle stoelstanden wordt nagegaan of aan de voorschriften van de punten 6.3.1 en 6.3.2 is voldaan. Bij stoelen met verstelbare hoofdsteun wordt de test uitgevoerd met de hoofdsteun in de meest ongunstige stand waarin hij met behulp van het verstelsysteem kan worden geplaatst (meestal is dit de hoogste stand). Tijdens de test wordt de stoel zo geplaatst dat de ontgrendeling van de vergrendelingssystemen niet door externe factoren kan worden verhinderd.

Deze voorwaarden worden geacht te zijn vervuld als de stoel in de volgende standen is getest:

de stoel wordt in de lengterichting één stand of 10 mm naar achteren geplaatst ten opzichte van de meest vooruitgeschoven normale rijstand of ten opzichte van de door de fabrikant aangegeven gebruiksstand (voor stoelen die afzonderlijk in verticale richting kunnen worden versteld, wordt het zitkussen in de hoogste stand geplaatst);

de stoel wordt in de lengterichting één stand of 10 mm naar voren geplaatst ten opzichte van de meest achteruitgeschoven normale rijstand of ten opzichte van de door de fabrikant aangegeven gebruiksstand (voor stoelen die afzonderlijk in verticale richting kunnen worden versteld, wordt het zitkussen in de laagste stand geplaatst). Indien punt 6.3.4 van toepassing is, moet ook aan de voorschriften van dat punt zijn voldaan.

6.3.4. Indien de vergrendelingssystemen zodanig zijn geplaatst dat, voor andere dan de in punt 6.3.3 vastgestelde stoelstanden, de verdeling van de krachten op de vergrendelingssystemen en stoelverankeringen minder gunstig zou zijn dan bij de twee in punt 6.3.3 vastgestelde configuraties, worden de tests met deze minder gunstige configuratie uitgevoerd.

6.3.5. De testvoorwaarden van punt 6.3.1 worden eveneens geacht te zijn vervuld, indien de tests op verzoek van de fabrikant worden vervangen door een botstest van het complete voertuig in rijklare toestand tegen een vaste hindernis, zoals vastgesteld in punt 2 van bijlage 7. In dat geval wordt de stoel in de stand geplaatst waarbij de verdeling van de krachten op het verankeringssysteem het meest ongunstig is overeenkomstig de punten 6.1.1, 6.3.3 en 6.3.4.

6.4. Test van de prestaties van de hoofdsteun

6.4.1. Indien de hoofdsteun verstelbaar is, wordt hij met het verstelsysteem in de meest ongunstige stand geplaatst (meestal is dit de hoogste stand).

6.4.2. Bij een bank, waarvan het volledige frame (inclusief dat van de hoofdsteunen) of een deel ervan voor meer dan een zitplaats wordt gebruikt, worden alle zitplaatsen simultaan getest.

6.4.3. Test

6.4.3.1. Alle lijnen, inclusief de projecties van de referentielijn, worden in het verticale middenvlak van de desbetreffende stoel of zitplaats getrokken (zie bijlage 5).

6.4.3.2. De verplaatste referentielijn wordt bepaald door op het deel dat de rug van de in bijlage 3 vermelde dummy simuleert, een kracht met een achterwaarts moment van 37,3 daNm om het R-punt uit te oefenen. Bij het simultaan testen van zitplaatsen op een bank wordt het achterwaarts moment simultaan uitgeoefend op alle zitplaatsen van de bank, ongeacht of die plaatsen met een hoofdsteun zijn uitgerust.

6.4.3.3. Met behulp van een bolvormig dummyhoofd met een diameter van 165 mm wordt een kracht met een moment van 37,3 daNm om het R-punt uitgeoefend in een rechte hoek ten opzichte van de verplaatste referentielijn en op een afstand van 65 mm onder de bovenkant van de hoofdsteun, waarbij de referentielijn in de in punt 6.4.3.2 vastgestelde verplaatste positie wordt gehouden. Bij het simultaan testen van zitplaatsen op een bank wordt de kracht simultaan uitgeoefend op alle hoofdsteunen van de bank.

6.4.3.3.1. Als de in punt 6.4.3.3 vermelde kracht niet op een afstand van 65 mm onder de bovenkant van de hoofdsteun kan worden uitgeoefend omdat de hoofdsteun op die plaats een opening vertoont, mag deze afstand worden verkleind zodat de as van de kracht door de middellijn loopt van het frameonderdeel dat zich het dichtst bij de opening bevindt.

6.4.3.3.2. In de in de punten 5.9 en 5.10 vermelde gevallen wordt de test herhaald door, met behulp van een bol met een diameter van 165 mm, op elke opening een kracht met de volgende kenmerken uit te oefenen:

door het zwaartepunt van het smalste deel van de opening, langs dwarsvlakken die evenwijdig zijn met de referentielijn, en

met een moment van 37,3 daNm om het R-punt.

6.4.3.4. Evenwijdig aan de verplaatste referentielijn wordt een raaklijn Y aan het bolvormige dummyhoofd bepaald.

6.4.3.5. De in punt 5.11 vastgestelde afstand X tussen de raaklijn Y en de verplaatste referentielijn wordt gemeten.

6.4.3.6. Om de doeltreffendheid van de hoofdsteun te bepalen, wordt de in de punten 6.4.3.3 en 6.4.3.3.2 vermelde belasting verhoogd tot 89 daNm, tenzij de stoel of de rugleuning reeds eerder breuken vertoont. Tegelijkertijd wordt op verzoek van de fabrikant de belasting van punt 6.4.3.2 voor zitplaatsen zonder hoofdsteun verhoogd tot 53 daNm zodat tegelijkertijd aan de punten 5.15 en 6.2 kan worden voldaan.

6.5. Bepaling van de hoogte van de hoofdsteun

6.5.1. Alle lijnen, inclusief de projectie van de referentielijn, worden in het verticale middenvlak van de desbetreffende stoel of zitplaats getrokken, waarbij de omtrek van de hoofdsteun en de rugleuning door het snijpunt van dit vlak met de stoel wordt bepaald (zie figuur 1 van bijlage 4).

6.5.2. De in bijlage 3 beschreven dummy wordt in een normale positie op de stoel geplaatst.

6.5.3. Voor de desbetreffende stoel wordt de projectie van de referentielijn van de in bijlage 3 afgebeelde dummy vervolgens in het in punt 6.4.3.1 gespecificeerde vlak getrokken.

De raaklijn S aan de bovenkant van de hoofdsteun wordt loodrecht op de referentielijn getrokken.

6.5.4. De afstand “h” van het R-punt tot de raaklijn S geeft de hoogte weer die in acht moet worden genomen bij de toepassing van de voorschriften van punt 5.6.

6.6. Bepaling van de breedte van de hoofdsteun (zie figuur 2 van bijlage 4)

6.6.1. Het vlak S1, loodrecht op de referentielijn en op een afstand van 65 mm onder de in punt 6.5.3 gedefinieerde raaklijn S, bepaalt het door de omtrek C begrensde deel van de hoofdsteun.

6.6.2. De afstand “L”, gemeten in het vlak S1 tussen de verticale langsvlakken P en P”, is de breedte van de hoofdsteun waarmee rekening moet worden gehouden bij de toepassing van de voorschriften van punt 5.11.

6.6.3. Zo nodig wordt de breedte van de hoofdsteun eveneens bepaald in het vlak loodrecht op de referentielijn en op een afstand van 635 mm boven het R-punt van de stoel; deze afstand wordt langs de referentielijn gemeten.

6.7. Bepaling van de afstand “a” met betrekking tot openingen in hoofdsteunen (zie bijlage 8)

6.7.1. Met behulp van een bol met een diameter van 165 mm wordt voor elke opening de afstand “a” vastgesteld aan de voorkant van de hoofdsteun.

6.7.2. De bol wordt, zonder een kracht uit te oefenen, met de opening in aanraking gebracht op het punt waarop de bol het verst in de opening kan binnendringen.

6.7.3. “a” is de afstand tussen de twee raakpunten van de bol met de rand van de opening en wordt in aanmerking genomen voor de beoordeling van de bepalingen van de punten 5.9 en 5.10.

6.8. Tests voor het bepalen van de energiedissipatie op de rugleuning en de hoofdsteun

6.8.1. De te controleren oppervlakken van de achterkant van de stoel bevinden zich in de hierna gedefinieerde gebieden die door een bol met een diameter van 165 mm kunnen worden geraakt wanneer de stoel in het voertuig is gemonteerd.

6.8.1.1. Gebied 1

6.8.1.1.1. Bij afzonderlijke stoelen zonder hoofdsteun omvat dit gebied de achterkant van de rugleuning tussen de verticale langsvlakken die zich op een afstand van 100 mm aan weerszijden van het middenlangsvlak door de middellijn van de stoel bevinden en boven een vlak loodrecht op de referentielijn en op een afstand van 100 mm onder de bovenkant van de rugleuning.

6.8.1.1.2. Bij banken zonder hoofdsteunen ligt dit gebied tussen de verticale langsvlakken op een afstand van 100 mm aan weerszijden van het middenlangsvlak van elke door de fabrikant gedefinieerde zijzitplaats en boven een vlak loodrecht op de referentielijn en op een afstand van 100 mm onder de bovenkant van de rugleuning.

6.8.1.1.3. Bij stoelen of banken met hoofdsteunen ligt dit gebied tussen de verticale langsvlakken die zich op een afstand van 70 mm aan weerszijden van het middenlangsvlak van de desbetreffende stoel of zitplaats bevinden en boven het vlak loodrecht op de referentielijn op 635 mm afstand van het R-punt. Indien de hoofdsteun verstelbaar is, wordt hij met het oog op de test met het verstelsysteem in de meest ongunstige stand geplaatst (meestal is dit de hoogste stand).

6.8.1.2. Gebied 2

6.8.1.2.1. Bij stoelen of banken zonder hoofdsteunen en stoelen of banken met verwijderbare of afzonderlijke hoofdsteunen, omvat gebied 2 alle delen die zich boven een vlak loodrecht op de referentielijn en op een afstand van 100 mm van de bovenkant van de rugleuning bevinden en niet tot gebied 1 behoren.

6.8.1.2.2. Bij stoelen of banken met geïntegreerde hoofdsteunen omvat gebied 2 alle delen die zich boven een vlak loodrecht op de referentielijn en op 440 mm afstand van het R-punt van de desbetreffende stoel of zitplaats bevinden en niet tot gebied 1 behoren.

6.8.1.3. Gebied 3

6.8.1.3.1. Gebied 3 wordt gedefinieerd als het deel van de rugleuning van de stoel of bank dat zich boven de in punt 5.2.4.1.3 gedefinieerde horizontale vlakken bevindt, met uitzondering van de delen die tot gebied 1 en gebied 2 behoren.

6.9. Gelijkwaardige testmethoden

Indien andere dan de in de punten 6.2, 6.3, 6.4 en in bijlage 6 gespecificeerde testmethoden worden toegepast, moet de gelijkwaardigheid ervan worden aangetoond.

7. CONFORMITEIT VAN DE PRODUCTIE

Voor de controle van de conformiteit van de productie gelden de procedures van aanhangsel 1 bij de overeenkomst (E/ECE/TRANS/505/Rev.3), met inachtneming van de volgende voorschriften:

7.1. elk krachtens dit reglement goedgekeurd voertuig moet zodanig worden gebouwd dat het conform is met het goedgekeurde type door te voldoen aan de voorschriften van punt 5. Wat de in de punten 2.12.2 en 2.12.3 gedefinieerde hoofdsteunen betreft, kunnen voertuigen ook conform zijn met het goedgekeurde voertuigtype als ze in de handel worden gebracht met stoelen waarop geen hoofdsteun is gemonteerd.

7.2. De typegoedkeuringsinstantie die de typegoedkeuring heeft verleend, kan op elk tijdstip de in elke productie-eenheid toegepaste methoden voor de controle van de conformiteit verifiëren. Die instantie mag ook steekproefsgewijze controles van in serie vervaardigde voertuigen uitvoeren om na te gaan of de voorschriften van punt 5 zijn nageleefd.

8. SANCTIES BIJ NON-CONFORMITEIT VAN DE PRODUCTIE

8.1. De krachtens dit reglement verleende goedkeuring voor een voertuigtype kan worden ingetrokken indien niet aan de voorschriften van punt 7.1 is voldaan of indien de voertuigen de in punt 7 voorgeschreven controles niet hebben doorstaan.

8.2. Indien een overeenkomstsluitende partij die dit reglement toepast een eerder verleende goedkeuring intrekt, stelt zij de andere overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen daarvan onmiddellijk in kennis door middel van een mededelingenformulier volgens het model in bijlage 1.

9. WIJZIGINGEN VAN HET VOERTUIGTYPE EN UITBREIDING VAN DE GOEDKEURING WAT DE STOELEN EN DE VERANKERING EN/OF HOOFDSTEUN ERVAN BETREFT

9.1. Elke wijziging van het voertuigtype wat de stoelen en de verankering en/of eventueel aanwezige hoofdsteun ervan betreft, wordt meegedeeld aan de typegoedkeuringsinstantie die dat voertuigtype heeft goedgekeurd. Die instantie kan dan:

9.1.1. oordelen dat de wijzigingen waarschijnlijk geen noemenswaardig nadelig effect zullen hebben en dat het voertuig in ieder geval nog steeds aan de voorschriften voldoet, of

9.1.2. oordelen dat de wijzigingen niet belangrijk genoeg zijn om de in de punten 6.2, 6.3 en 6.4 gespecificeerde resultaten te controleren aan de hand van berekeningen die op de resultaten van de goedkeuringstests zijn gebaseerd, of

9.1.3. de voor de uitvoering van de tests verantwoordelijke technische dienst om een aanvullend rapport verzoeken.

9.2. De overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen, worden volgens de procedure van punt 4.3 in kennis gesteld van de bevestiging of weigering van de goedkeuring, met vermelding van de wijzigingen.

9.3. De typegoedkeuringsinstantie die de goedkeuring uitbreidt, kent aan die uitbreiding een volgnummer toe en stelt de andere partijen bij de Overeenkomst van 1958 die dit reglement toepassen, daarvan in kennis door middel van een mededelingenformulier volgens het model in bijlage 1.

10. DEFINITIEVE STOPZETTING VAN DE PRODUCTIE

10.1. Indien de houder van de goedkeuring de productie van een krachtens dit reglement goedgekeurde voorziening volledig stopzet, stelt hij de instantie die de goedkeuring heeft verleend daarvan in kennis. Zodra deze instantie de kennisgeving heeft ontvangen, stelt zij de andere partijen bij de Overeenkomst van 1958 die dit reglement toepassen, daarvan in kennis door middel van een mededelingenformulier volgens het model in bijlage 1.

11. GEBRUIKSAANWIJZINGEN

11.1. Voor stoelen die met een verstelbare hoofdsteun zijn uitgerust, moeten de fabrikanten aanwijzingen verstrekken over hoe deze hoofdsteun moet worden bediend, versteld, vergrendeld en eventueel verwijderd.

12. NAAM EN ADRES VAN DE VOOR DE UITVOERING VAN DE GOEDKEURINGSTESTS VERANTWOORDELIJKE TECHNISCHE DIENSTEN EN VAN DE TYPEGOEDKEURINGSINSTANTIES

De overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen, delen het secretariaat van de Verenigde Naties de naam en het adres mee van de technische diensten die voor de uitvoering van de goedkeuringstests verantwoordelijk zijn, en van de typegoedkeuringsinstantie die goedkeuring verleent en waaraan de in andere landen afgegeven certificaten betreffende de goedkeuring of de uitbreiding, weigering of intrekking van de goedkeuring moeten worden toegezonden.

13. OVERGANGSBEPALINGEN

13.1. Vanaf de officiële datum van inwerkingtreding van wijzigingenreeks 06 mag een overeenkomstsluitende partij die dit reglement toepast, niet weigeren goedkeuringen te verlenen krachtens dit reglement zoals gewijzigd bij wijzigingenreeks 06.

13.2. Met ingang van 1 oktober 1999 verleent een overeenkomstsluitende partij die dit reglement toepast, alleen goedkeuringen als is voldaan aan de voorschriften van dit reglement zoals gewijzigd bij wijzigingenreeks 06.

13.3. Vanaf 1 oktober 2001 mag een overeenkomstsluitende partij die dit reglement toepast, weigeren goedkeuringen te erkennen die niet krachtens wijzigingenreeks 06 van dit reglement zijn verleend.

13.4. Vanaf de officiële datum van inwerkingtreding van wijzigingenreeks 07 mag een overeenkomstsluitende partij die dit reglement toepast, niet weigeren goedkeuringen te verlenen krachtens dit reglement, zoals gewijzigd bij wijzigingenreeks 07.

13.5. Vanaf 24 maanden na de datum van inwerkingtreding van wijzigingenreeks 07 verleent een overeenkomstsluitende partij die dit reglement toepast, alleen goedkeuringen als het goed te keuren voertuigtype voldoet aan de voorschriften van dit reglement, zoals gewijzigd bij wijzigingenreeks 07.

13.6. Vanaf 48 maanden na de datum van inwerkingtreding van wijzigingenreeks 07 zijn bestaande goedkeuringen die krachtens dit reglement zijn verleend, niet langer geldig, tenzij zij betrekking hebben op voertuigtypen die voldoen aan de voorschriften van dit reglement, zoals gewijzigd bij wijzigingenreeks 07.

13.7. Vanaf de officiële datum van inwerkingtreding van wijzigingenreeks 08 mag een overeenkomstsluitende partij die dit reglement toepast, niet weigeren goedkeuringen te verlenen krachtens dit reglement zoals gewijzigd bij wijzigingenreeks 08.

13.8. Vanaf 24 maanden na de datum van inwerkingtreding van wijzigingenreeks 08 verlenen de overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen, alleen goedkeuring als is voldaan aan de voorschriften van dit reglement, zoals gewijzigd bij wijzigingenreeks 08.

13.9. Vanaf 36 maanden na de inwerkingtreding van wijzigingenreeks 08 van dit reglement mogen de overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen, weigeren goedkeuringen te erkennen die niet krachtens wijzigingenreeks 08 van dit reglement zijn verleend.

13.10. Onverminderd de punten 13.8 en 13.9 blijven goedkeuringen van de voertuigcategorieën die niet onder wijzigingenreeks 08 vallen geldig en moeten de overeenkomstsluitende partijen die het reglement toepassen, deze blijven accepteren.

13.11. Tenzij hun nationale voorschriften op het ogenblik dat zij dit reglement aanvaarden zijwaarts gerichte stoelen verbieden, mogen de overeenkomstsluitende partijen de montage van zijwaarts gerichte stoelen bij de nationale goedkeuring blijven toestaan en kan voor buscategorieën met dergelijke stoelen geen typegoedkeuring krachtens dit reglement worden verleend.

13.12. Vanaf de officiële datum van inwerkingtreding van wijzigingenreeks 09 mag een overeenkomstsluitende partij die dit reglement toepast, niet weigeren typegoedkeuring krachtens dit reglement zoals gewijzigd bij wijzigingenreeks 09 te verlenen of te aanvaarden.

13.12.1. Vanaf 1 september 2020 zijn de overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen, niet verplicht om typegoedkeuringen krachtens de voorgaande wijzigingenreeks te aanvaarden als die op of na 1 september 2020 voor het eerst zijn verleend.

13.12.2. Tot 1 september 2022 aanvaarden de overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen typegoedkeuringen krachtens de voorgaande wijzigingenreeks als die voor 1 september 2020 voor het eerst zijn verleend.

13.12.3. Vanaf 1 september 2022 zijn de overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen, niet verplicht typegoedkeuringen te aanvaarden die zijn verleend krachtens de voorgaande wijzigingenreeks van dit reglement.

13.12.4. Onverminderd punt 13.12.3 blijven de overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen typegoedkeuringen krachtens de voorgaande wijzigingenreeks van dit reglement aanvaarden voor voertuigen waarop de bij wijzigingenreeks 09 ingevoerde wijzigingen geen betrekking hebben.

13.12.5. De overeenkomstsluitende partijen die dit reglement toepassen, mogen niet weigeren typegoedkeuringen krachtens eerdere wijzigingenreeksen van dit reglement te verlenen of uitbreidingen daarvan toe te staan.