Verslag van de Commissie over de werkzaamheden van de comités in 2000

Verslag van de Commissie over de werkzaamheden van de comités in 2000 /* COM/2001/0783 def. */

Publicatieblad Nr. C 37 van // blz. 0002 - 0016

VERSLAG VAN DE COMMISSIE over de werkzaamheden van de comités in 2000

INHOUD

(Jaar)verslag van de Commissie

over de werkzaamheden van de comités in 2000

(Verslag opgesteld overeenkomstig artikel 7 lid 4 van Besluit 1999/468/EG van de Raad van 28 juni tot vaststelling van de voorwaarden voor de uitoefening van de aan de Commissie verleende uitvoeringsbevoegdheden [1])

[1] PB L 184/23 van 17.07.1999.

1. VOORAFGAANDE OPMERKINGEN

1.1. Juridische aard en doelstelling van de "comitologiecomités"

1.2. Tenuitvoerlegging van Besluit 1999/468/EG

1.3. Voorlichting en "recht van controle" van het Europees Parlement

1.4. Indieningen bij de Raad

1.5. Andere vraagstukken

2. HORIZONTAAL OVERZICHT VAN DE ACTIVITEITEN

2.1. Aantal comités en soorten procedures

2.2. Aantal vergaderingen (en vergaderingsdagen)

2.3. Aantal raadplegingen

3. VOORSTELLING VAN DE ACTIVITEITEN PER SECTORBELEID

BIJLAGE

1. Trans-Europese Netwerken

2. Ondernemingen

3. Werkgelegenheid en Sociale Zaken

4. Landbouw

5. Energie

6. Vervoer

7. Milieu

8. Onderzoek

9. Informatiemaatschappij

10. Visserij

11. Interne Markt

12. Regionaal Beleid

13. Belastingen en Douane-unie

14. Onderwijs en Cultuur

15. Gezondheid en Consumentenbescherming

16. Justitie en Binnenlandse Zaken

17. Buitenlandse Betrekkingen

18. Handel

19. Ontwikkeling

20. Uitbreiding

21. Humanitaire Hulp (ECHO)

22. Statistieken (Eurostat)

23. Begroting

24. Europees Bureau voor Fraudebestrijding (OLAF)

VERSLAG VAN DE COMMISSIE

over de werkzaamheden van de comités in 2000

1. VOORAFGAANDE OPMERKINGEN

In zijn Besluit van 28 juni 1999 tot vaststelling van de voorwaarden voor de uitoefening van de aan de Commissie verleende uitvoeringsbevoegdheden (1999/468/EG) - het zgn. nieuwe "comitologiebesluit" - bepaalt de Raad in artikel 7, lid 4, dat de Commissie vanaf 2000 "een jaarverslag over de werkzaamheden van de comités" zal publiceren. Dit verslag is dus het eerste.

Het laatste door de Commissie opgestelde verslag betrof de "werking van de comités in 1995". Het werd opgemaakt in de vorm van een globale beoordeling op verzoek van het Europees Parlement en aan het Parlement toegezonden op 24 juli 1996 (SEC(96)1498).

Dit "verslag over de werkzaamheden van de comités in 2000" is qua structuur gebaseerd op de bovengenoemde globale beoordeling: enerzijds concentreert het zich op de "comitologiecomités" die vermeld staan in de in het Publicatieblad gepubliceerde lijst van comités [2]; anderzijds houdt het rekening met de veranderingen voortvloeiend uit de tenuitvoerlegging van Besluit 1999/468/EG van de Raad. Verder bevat het een beoordeling van de werking van de procedures van de comités in 2000.

[2] PB C 225 van 08.08.2000, p. 2.

1.1. Juridische aard en doelstelling van de "comitologiecomités"

De "comitologiecomités" ontlenen hun bestaansrecht aan het feit dat ze ter beschikking van de Commissie zijn om haar bij te staan in de uitoefening van de uitvoeringsbevoegdheden die de wetgever, d.w.z. de Raad en het Europees Parlement, haar hebben verleend. In tegenstelling tot andere soorten comités of groepen deskundigen, worden de "comitologiecomités" gekenmerkt door drie essentiële elementen:

Ten eerste zijn ze door de wetgever (de Raad en het Europees Parlement) opgericht, volgens de "wetgevende" procedures die van toepassing waren op het moment dat de "oprichtingsakte" werd goedgekeurd, met name de samenwerkings- of raadplegingsprocedure, en, sinds het verdrag van Maastricht, volgens de medebeslissingsprocedure. De "comitologiecomités" hebben zo een juridische basis die is vastgelegd in een zogenaamd "basisbesluit".

Ten tweede zijn veel aspecten van hun structuur en werkwijze identiek. De vertegenwoordiger van de Commissie zit elk comité voor, dat is samengesteld uit vertegenwoordigers van de lidstaten; zij zijn de enige "leden" van de comités. De comités treden op in het kader van de procedures die voorzien zijn in het wetgevend basisbesluit, overeenkomstig het "comitologiebesluit" van de Raad.

Krachtens artikel 9 van Besluit 1999/468/EG van de Raad wordt het oude "comitologiebesluit" 87/373/EEG van 13 juli 1987 [3] ingetrokken. Zolang echter de wetgevende basisbesluiten die comitologieprocedures hebben vastgelegd overeenkomstig Besluit 87/373/EEG, niet gewijzigd zijn, blijven de genoemde procedures van toepassing.

[3] PB L 197 van 18.07.1987, p. 33.

Ten derde oefenen de comités hun adviesbevoegdheid uit op de ontwerp-uitvoeringsmaatregelen die de Commissie hun moet voorleggen krachtens de bepalingen van het wetgevend basisbesluit en treden zij op in het kader van de raadplegingsprocedure, de beheersprocedure of de hiertoe voorziene regelgevingsprocedure.

Krachtens artikel 2 van Besluit 1999/468/EG van de Raad moet van de beheersprocedure gebruik worden gemaakt voor beheersmaatregelen zoals die welke betrekking hebben op de uitvoering van het gemeenschappelijke landbouw- en visserijbeleid of op de uitvoering van programma's met aanzienlijke gevolgen voor de begroting (artikel 2 a). De regelgevingsprocedure is voorzien voor maatregelen van algemene strekking die ten doel hebben essentiële onderdelen van een basisbesluit toe te passen, met inbegrip van maatregelen die de bescherming van de gezondheid en de veiligheid van mensen, dieren of planten beogen, evenals de bijwerking van de "technische" elementen van een basisbesluit (artikel 2 b). De raadplegingsprocedure wordt in alle andere gevallen gebruikt, wanneer zij het meest geschikt wordt geacht.

1.2. Tenuitvoerlegging van Besluit 1999/468/EG

Door de verklaring nr. 2 ad Besluit 1999/468/EG van de Raad [4], zijn de Raad en de Commissie overeengekomen om de ter toepassing van Besluit 87/373/EEG voorziene bepalingen met betrekking tot de comités die de Commissie bijstaan in de uitoefening van haar uitvoeringsbevoegdheden onverwijld aan te passen, teneinde ze in overeenstemming te brengen met de bepalingen van de artikelen 3 tot 6 van Besluit 1999/468/EG, overeenkomstig de passende wetgevende procedures.

[4] PB C 203 van 17.07.1999, p. 1.

Deze aanpassing, die ongeveer 300 wetsbesluiten betreft, is thans aan de gang en zal resulteren in een voorstel dat voor het einde van het jaar wordt voorgelegd.

Artikel 7 van Besluit 1999/468/EG voorziet overigens in de goedkeuring van verscheidene maatregelen die de werking van de comitologiecomités transparanter moeten maken.

Overeenkomstig lid 4 van deze bepaling heeft de Commissie de lijst gepubliceerd van alle comités die haar moeten bijstaan in de uitoefening van haar uitvoeringsbevoegdheden [5].

[5] Zie voetnoot 1).

Overeenkomstig het eerste lid van deze bepaling, heeft de Commissie op 31 januari 2001 het standaardreglement van orde [6] goedgekeurd, op basis waarvan de bestaande of nieuw opgerichte comités hun reglement van orde vaststellen. De diensten van de Commissie waken erover dat de goedgekeurde reglementen van orde niet van het standaardmodel afwijken, tenzij op punten die de organisatie van de werkzaamheden betreffen, gezien bijvoorbeeld het specifieke karakter van het desbetreffende gebied.

[6] PB C 38 van 06.02.2001, p. 3. Na enkele amendementen die door de Commissie moeten worden goedgekeurd en een taalkundige bewerking, zal het standaardreglement van orde het voorwerp uitmaken van een nieuwe publicatie in het Publicatieblad.

Artikel 7 lid 5 van Besluit 1999/468/EG, tenslotte, bepaalt dat de Commissie, naast dit jaarverslag over de werkzaamheden van de comités, in 2001 een voor het publiek toegankelijk register zal instellen dat de gegevens bevat van alle aan het Europees Parlement toegezonden documenten. In het kader van de hiertoe verrichte werkzaamheden, moet de Commissie rekening houden met Verordening (EG) nr. 1049/2001 van het Parlement en de Raad inzake het recht op toegang tot documenten van de instellingen [7], die van kracht is geworden op 3 december 2001 [8].

[7] PB L 145 van 31.05.2001, p. 43.

[8] De beoordeling van de invloed van Verordening nr. 1049/2001, goedgekeurd in 2001, zal het voorwerp uitmaken van het volgende verslag.

1.3. Voorlichting en "recht van controle" van het Europees Parlement

De Commissie heeft de plicht om het Europees Parlement voor te lichten over de werkzaamheden van de comités en haar alle ontwerp-uitvoeringsmaatregelen toe te zenden krachtens een basisbesluit dat is goedgekeurd volgens de procedure waarnaar wordt verwezen in artikel 251 van het Verdrag, zodat het Europees Parlement zijn "recht van controle", verleend door artikel 8 van Besluit 1999/468/EG, kan uitoefenen.

Het Europees Parlement en de Commissie hebben in februari 2000 een "akkoord over de wijze van toepassing van het Besluit van de Raad van 28 juni 1999" afgesloten, dat beoogt de voorwaarden voor de uitvoering van de aan de Commissie opgelegde verplichtingen concreet vast te leggen [9].

[9] PB L 256 van 10.10.2000, p. 19. Door het akkoord vervallen een aantal vroegere akkoorden: het akkoord Plumb/Delors van 1988, het akkoord Samland/Williamson van 1996 en de "modus vivendi" van 1994.

Het akkoord voorziet in de toezending van de documenten langs elektronische weg. Dit is geleidelijk aan gerealiseerd in de loop van het jaar. De documenten van de verschillende diensten van de Commissie worden eerst aan het Secretariaat-generaal gezonden, dat ze onverwijld doorstuurt, hetzij langs elektronische weg, hetzij via het netwerk CIRCA, naar een centrale dienst van het Europees Parlement. Naarmate het percentage elektronische zendingen toenam, nam het aantal "traditionele" zendingen op papier af. Thans worden vrijwel alle documenten via elektronische weg verzonden.

Behalve in spoedgevallen voorziet het akkoord een termijn van één maand vanaf de ontvangst van een "definitieve" ontwerp-uitvoeringsmaatregel [10], waarbinnen het Europees Parlement, uit hoofde van artikel 8 van Besluit 1999/468/EG van de Raad, desgevallend een resolutie kan aannemen (in plenaire zitting), als het oordeelt dat het ontwerp de in het basisbesluit [11] voorziene uitvoeringsbevoegdheden overschrijdt.

[10] De ontwerpen worden eerst voor de vergadering van een comité verzonden en vervolgens nogmaals, na de vergadering, als er belangrijke wijzigingen zijn aangebracht aan de ontwerp-maatregel.

[11] Dat zelf via een medebeslissingsprocedure (artikel 251 van het Verdrag) moet zijn goedgekeurd door de Raad en het Europees Parlement.

In de loop van 2000 heeft het Europees Parlement één keer gebruik gemaakt van zijn recht van controle, met name in het geval van het ontwerp-besluit dat beoogde om, overeenkomstig Richtlijn 95/46/EG van het Europees Parlement en van de Raad van 24 oktober 1995 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens en betreffende het vrije verkeer van die gegevens [12], de relevantie vast te leggen van de bescherming van persoonsgegevens die verzekerd wordt door de "veilige haven"-beginselen en de vaak gestelde vragen, zoals gepubliceerd door het ministerie van Handel van de Verenigde Staten. De op 11 juli aan het Secretariaat-generaal van de Commissie toegezonden resolutie van het Europees Parlement van 5 juli 2000 bevatte, hoewel uitdrukkelijk verwezen werd naar artikel 8 van Besluit 1999/468/EG van de Raad, een reeks opmerkingen over de inhoud van het ontwerp-besluit. De Commissie heeft het ontwerp-besluit opnieuw onderzocht in het licht van de resolutie van het Parlement en is tot de conclusie gekomen dat zij haar bevoegdheden niet heeft overschreden. Bijgevolg heeft zij op 26.07.2000 haar besluit goedgekeurd [13].

[12] PB L 281 van 23.11.1995, p. 31.

[13] PB L 215 van 25.08.2000, p. 7 en rectificatie van 25.04.2001, PB L 115, blz. 14.

1.4. Indieningen bij de Raad

Slechts zes voorstellen zijn bij de Raad ingediend in 2000, op een totaal van 2.838 besluiten (waarvan er 1.786 vallen onder de bevoegdheid van het DG Landbouw (1 geval [14]), het DG Milieu (1 geval) en het DG Gezondheid en Consumentenbescherming (4 gevallen). De indiening bij de Raad wordt voorzien door het "comitologiebesluit" als de Commissie niet de vereiste meerderheid heeft gehaald in het comité. Het kleine percentage (ongeveer 0,2%) t.o.v. het totale aantal door de Commissie goedgekeurde besluiten (regelgevings- of beheersprocedures) toont aan dat de voorstellen die de Commissie voorlegt aan de comités normaal de vereiste meerderheid krijgen. Hieruit kunnen we afleiden dat het werk van de comités gekenmerkt wordt door een hoge graad van consensus.

[14] Het niet-uitbrengen van advies, wat de indiening bij de Raad heeft bepaald, werd bevestigd in 1999.

1.5. Andere vraagstukken

In de sector van de buitenlandse betrekkingen bereidt de Commissie voorstellen voor verordeningen van de Raad voor ter wijziging van de basisverordening ALA [15] en diverse andere thematische wettelijke basissen, die meer bepaald een veralgemening van het beheerscomité overeenkomstig artikel 4 van Besluit 1999/468/EG omvatten.

[15] Verordening (EEG) nr. 443/92 van de Raad van 25 februari 1992 inzake financiële en technische hulp en economische samenwerking met de ontwikkelingslanden in Latijns-Amerika en in Azië, PB L 52 van 27.02.1992, p. 1.

Naar aanleiding van het "Lamfalussy"-verslag betreffende de reglementering van de Europese effectenmarkten heeft de Commissie twee beschikkingen goedgekeurd [16] met als voorwerp de oprichting van twee verschillende comités die het besluitvormingsproces moeten vergemakkelijken. Volgens de desbetreffende resolutie van de Europese Raad van Stockholm van maart 2001 [17] is het eerste comité, dat "Comité van Europese Effectenregelgevers" heet en samengesteld is uit hoge vertegenwoordigers van de nationale overheden, een adviesgroep die de Commissie moet bijstaan in het voorbereiden van de uitvoeringsmaatregelen. Het tweede comité heet "Europees Comité voor het Effectenbedrijf" en is samengesteld uit vertegenwoordigers van de lidstaten. Dit tweede comité moet, enerzijds, de Commissie bijstaan bij het voorbereiden van wetgevende voorstellen en, anderzijds, een regelgevingscomité worden uit hoofde van artikel 5 van Besluit 1999/468/EG.

[16] Beschikking van de Commissie van 6 juni 2001, PB L 191 van 13.07.2001, p. 43 en Beschikking van de Commissie van 6 juni 2001, PB L 191 van 13.07.2001, p. 45.

[17] Bijlage 1 van de conclusies van het voorzitterschap.

De Europese Raad van Lissabon van maart 2000 had aan de Commissie, de Raad en de lidstaten gevraagd om in 2001 een strategie te ontwikkelen voor een gecoördineerd optreden ter vereenvoudiging van de regelgeving. In haar interimverslag voor de Europese Raad van Stockholm [18] opperde de Commissie de mogelijkheid om te streven naar meer delegatie van de uitvoeringsbevoegdheden die de wetgever haar verleent in het huidige juridische kader, zoals bepaald door artikel 202 van het Verdrag.

[18] COM (2001) 130 def., p. 9.

Een toekomstgerichte bedenking werd daarentegen geconcretiseerd in het kader van het Witboek over governance [19]. De Commissie stelt hierin voor om de voorwaarden volgens dewelke zij uitvoeringsmaatregelen aanneemt opnieuw te bekijken, evenals de noodzaak om bestaande comités te handhaven, meer bepaald de beheers- en regelgevingscomités [20]. Bovendien is de Commissie voornemens om een debat op gang te brengen over de mogelijkheid om artikel 202 van het Verdrag te wijzigen teneinde de Raad en het Europees Parlement een gelijke rol te laten spelen "bij het toezicht op de manier waarop de Commissie haar uitvoerende taak verricht" [21].

[19] COM (2001) 428 def.

[20] Zie het Witboek, p. 36.

[21] Idem.

2. HORIZONTAAL OVERZICHT VAN DE ACTIVITEITEN

2.1. Aantal comités en soorten procedures

Om alle activiteiten van de comités te kunnen beoordelen, moeten we eerst een overzicht geven van alle op een bepaalde datum bestaande "comitologiecomités". In dat verband dienen we, wat het soort comités betreft, de "adviescomités" en de "groepen deskundigen" te onderscheiden: zij worden door de Commissie zelf opgericht en zijn meer betrokken bij de voorbereiding en tenuitvoerlegging van het beleid dan bij het uitvoeren van wetsbesluiten. Deze comités en groepen vallen buiten dit verslag. Het aantal "comitologiecomités" werd bepaald per activiteitssector, op basis van de in het Publicatieblad [22] gepubliceerde lijst van comités (tabel I). De cijfers hebben betrekking op 31.12.2000. Na deze datum kunnen er nieuwe comités zijn opgericht of bestaande comités zijn opgeheven.

[22] Verwijzing zie voetnoot 1.

TABEL I - Totaal aantal comités

Trans-Europese Netwerken (TEN) // 2

Ondernemingen (ENTR) // 32

Werkgelegenheid en Sociale Zaken (EMPL) // 8

Landbouw (AGRI) // 30

Energie (ENER) // 4

Vervoer (TRANS) // 23

Milieu (ENV) // 41

Onderzoek (RTD) // 6

Informatiemaatschappij (INFSO) // 10

Visserij (FISH) // 3

Interne Markt (MARKT) // 10

Regionaal Beleid (REGIO) // 2

Belastingen en Douane-unie (TAXUD) // 9

Onderwijs en Cultuur (EAC) // 6

Gezondheid en Consumentenbescherming (SANCO) // 22

Justitie en Binnenlandse Zaken (JAI) // 2

Buitenlandse Betrekkingen (RELEX) // 7 [23]

[23] ( Het "Adviescomité voor de uitvoering van het programma van specifieke maatregelen en acties om de toegang van goederen en grensoverschrijdende diensten van de Europese Unie tot de Japanse markt te verbeteren", dat onder het DG Handel vermeld staat in de in het Publicatieblad gepubliceerde lijst van comités, is samengeroepen onder de verantwoordelijkheid van het DG Buitenlandse Betrekkingen.

Handel (TRADE) // 11

Ontwikkeling (DEV) // 5

Uitbreiding (ELARG) // 2

Humanitaire Hulp (ECHO) // 1

Statistieken (ESTAT) // 6

Begroting (BUDG) // 1

Fraudebestrijding (OLAF) // 1

TOTAAL // 244

De bovenstaande cijfers geven aan welke de bedrijvigste centra zijn op het vlak van comitologie in de verschillende sectoren. Het DG Milieu, het DG Ondernemingen, het DG Landbouw, het DG Vervoer en Energie en het DG Gezondheid en Consumentenbescherming zijn de diensten met het grootste aantal comités (minimum 20). Met 152 op een totaal van 244 comités tellen deze diensten op zich alleen al meer dan de helft van alle comités.

Het totale aantal kan worden ingedeeld volgens de verschillende soorten procedures (raadpleging (type I), advies (type II) en regelgeving (type III), en vrijwaring (type IV - tabel II)). Onder een zelfde procedure (I, II, III) zijn de verschillende varianten (IIa en IIb, IIIa en IIIb) van die procedure ondergebracht, overeenkomstig het "comitologiebesluit" van 1987. In de tabel zijn ook alle functies opgenomen, zowel wat de uit het "comitologiebesluit" van 1987 als de uit het nieuwe "comitologiebesluit" van 1999 voortgevloeide procedures betreft. Aangezien sommige comités verscheidene functies vervullen (d.w.z. een aantal procedures van type I tot III plus de vrijwaringsprocedure), worden deze apart vermeld om een getrouw beeld van de toepasbare procedures te behouden.

TABEL II - Aantal comités volgens hun procedure

>RUIMTE VOOR DE TABEL>

Tabel II geeft de indeling in soorten procedures. Uit de totalen blijkt dat een relatieve meerderheid van de comités (109 op 244) bestaat uit regelgevende comités, gevolgd door een reeds veel kleiner aantal beheerscomités. De horizontale verdeling, sector per sector, is vrij evenwichtig op enkele uitzonderingen na, namelijk het DG Milieu (veel regelgevende comités) en het DG Landbouw (veel beheerscomités).

2.2. Aantal vergaderingen (en vergaderingsdagen)

Het aantal comités is niet de enige indicator om te beoordelen of er veel comitologieactiviteit is. Het aantal vergaderingen dat in 2000 is gehouden, geeft aan hoe bedrijvig de comités zijn geweest (tabel III).

TABEL III - Aantal vergaderingen

>RUIMTE VOOR DE TABEL>

De hoogste cijfers worden genoteerd in het DG Landbouw (345 vergaderingen), wat verklaard wordt door het beheer van de verschillende landbouwmarkten die veelvuldige vergaderingen noodzakelijk maken, gevolgd door het DG Gezondheid en Consumentenbescherming (122 vergaderingen), dat onder andere bevoegd is voor de veiligheid van voedingsmiddelen, en het DG Belastingen en Douane-unie (110 vergaderingen), waar de douanekwesties, verbonden met het handelsverkeer met derde landen, het grootste deel van de activiteiten uitmaken.

Een bijkomende indicator, die een goed idee geeft van de toegekende begrotingsmiddelen, is het aantal vergaderingsdagen (tabel IV). De vergaderingen worden gewoonlijk in halve dagen gehouden, vandaar de cijfers met komma.

TABEL IV - Aantal vergaderingsdagen

>RUIMTE VOOR DE TABEL>

De cijfers van tabel IV komen over het algemeen overeen met die van de vorige tabel: een groot aantal vergaderingen gaat gepaard met een groot aantal vergaderingsdagen. Hieruit blijkt dat de vergaderingen normaal niet langer duren dan één dag of twee halve dagen verdeeld over twee opeenvolgende dagen.

2.3. Aantal raadplegingen

Een indicator die veel zegt over de bedrijvigheid van de comités, is het aantal raadplegingen die door de diensten van de Commissie op de agenda van een comité zijn geplaatst. Deze cijfers moeten in die zin worden gelezen, dat ze allerlei punten omvatten: formele adviezen, voorbereidende gedachtewisselingen voorafgaand aan een formeel advies, eenvoudige mededelingen van de voorzitter van het comité (of een afvaardiging), enz. (tabel V). Het totaal aantal raadplegingen bedraagt 4.323.

TABEL V - Aantal raadplegingen

>RUIMTE VOOR DE TABEL>

Uit het hoge aantal raadplegingen van het DG Landbouw (1889), gevolgd door het DG Belastingen en Douane-unie (512) en het DG Gezondheid en Consumentenbescherming (449), blijkt nog maar eens hoe bedrijvig deze sectoren zijn.

3. VOORSTELLING VAN DE ACTIVITEITEN PER SECTORBELEID [24]

[24] De hoofdstukken volgen de volgorde van de lijst van comités zoals gepubliceerd in het Publicatieblad C 225 van 08.08.2000, p. 2.

Een sectoraal overzicht van de activiteiten van de comités omvat de adviezen die door alle comités binnen een sector zijn verstrekt. Deze adviezen kunnen van velerlei aard zijn: ontwerpen voor wetsbesluiten (richtlijnen, verordeningen), beschikkingen die erop gericht zijn om een specifieke (individuele) juridische situatie te regelen of om financiële projecten goed te keuren in het kader van de vele communautaire programma's, of zelfs gewone stellingnamen (wat verklaart waarom de som van de gunstige adviezen in een bepaalde sector soms groter is dan het aantal goedgekeurde besluiten).

Als het advies gunstig is, neemt de Commissie in de regel deze uitvoeringsmaatregelen aan (de goedgekeurde besluiten); in het kader van een beheersprocedure kan zij dat ook doen als er geen advies uitgebracht is. Alleen als het advies ongunstig is, wordt de beschikking teruggestuurd naar de Raad die als "instantie van beroep" opnieuw beslissingsbevoegdheid krijgt (indiening bij de Raad); in het kader van een regelgevingsprocedure gebeurt zo'n indiening ook als er geen advies uitgebracht is.

De som van de door de comités uitgebrachte gunstige adviezen kan binnen een bepaalde sector verschillen van het aantal door de Commissie goedgekeurde besluiten, als de adviezen uitgebracht zijn in 2000 en de besluiten pas het jaar daarop zijn goedgekeurd.

In bijlage worden de verschillende resultaten sector per sector gegeven (volgens de indeling van tabel II).

BIJLAGE

In deze bijlage wordt per sector een beknopte samenvatting gegeven van de "comitologie" in 2000. Onder "Goedgekeurde besluiten" staan alle door de Commissie goedgekeurde besluiten, van welke aard ook.

Er dient ook te worden opgemerkt dat, in sommige gevallen, de comités adviezen moeten uitbrengen over dossiers die pas na een zekere termijn het voorwerp uitmaken van een ontwerp-besluit (zie ook punt 3 in de tekst van het verslag). Bijgevolg is er soms een aanzienlijk verschil tussen het aantal adviezen en het aantal door de Commissie goedgekeurde besluiten.

1. Trans-Europese Netwerken

De sector van de Trans-Europese netwerken wordt beheerd door het DG Vervoer en Energie. Op een totaal van 10 voor raadpleging voorgelegde dossiers hebben de 2 comités in deze sector 9 gunstige adviezen uitgebracht in het kader van de regelgevingsprocedure, waarna de Commissie 8 besluiten heeft goedgekeurd.

>RUIMTE VOOR DE TABEL>