Mededeling van de Commissie betreffende de regels voor toegang tot het dossier van de Commissie overeenkomstig de artikelen 81 en 82 van het EG-Verdrag, de artikelen 53, 54 en 57 van de EER-Overeenkomst en Verordening (EG) nr. 139/2004 van de Raad (Voor de EER relevante tekst)

22.12.2005

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 325/7

1.

Toegang tot het dossier van de Commissie is een van de procedurele garanties die zijn bedoeld om het beginsel van de processuele gelijkheid („equality of arms”) toe te passen en om het recht van verdediging te vrijwaren. In toegang tot het dossier is voorzien door artikel 27, leden 1 en 2, van Verordening (EG) nr. 1/2003⁽¹⁾, door artikel 15, lid 1, van Verordening (EG) nr. 773/2004 van de Commissie⁽²⁾ (hierna: „de uitvoeringsverordening”), door artikel 18, leden 1 en 3, van Verordening (EG) nr. 139/2004 van de Raad⁽³⁾ (hierna: „de concentratieverordening”), en door artikel 17, lid 1, van Verordening (EG) nr. 802/2004 van de Commissie⁽⁴⁾ (hierna: „de uitvoeringsverordening van de concentratieverordening”). In overeenstemming met deze bepalingen stelt de Commissie, vooraleer beschikkingen te geven op grond van de artikelen 7, 8, 23 en artikel 24, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1/2003 en op grond van artikel 6, lid 3, artikel 7, lid 3, artikel 8, leden 2 tot en met 6, en de artikelen 14 en 15 van de concentratieverordening, de personen, ondernemingen of ondernemersverenigingen, al naar gelang van het geval, in de gelegenheid hun standpunt kenbaar te maken ten aanzien van de tegen hen gemaakte bezwaren en hebben deze personen, ondernemingen of ondernemersverenigingen het recht om toegang tot het dossier van de Commissie te worden verleend, ten einde hun rechten van verdediging in de procedure ten volle te respecteren. Deze mededeling schetst het kader voor de uitoefening van het recht op toegang zoals dat in die bepalingen wordt uiteengezet. Ze heeft geen betrekking op de mogelijkheid om documenten te verstrekken in het kader van andere procedures. Deze mededeling laat de uitlegging van die bepalingen door de communautaire rechtscolleges onverlet. De beginselen die in deze mededeling worden uiteengezet, zijn eveneens van toepassing wanneer de Commissie de artikelen 53, 54 en 57 van de EER-Overeenkomst toepast.⁽⁵⁾

2.

Het hierboven beschreven specifieke recht is te onderscheiden van het algemene recht op toegang tot documenten uit hoofde van Verordening (EG) nr. 1049/2001⁽⁶⁾, waarvoor andere criteria en uitzonderingen gelden en waarmee een ander doel wordt nagestreefd.

3.

Het begrip „toegang tot het dossier” wordt in deze mededeling uitsluitend gebruikt in de betekenis van de toegang die wordt verleend aan de personen, ondernemingen of ondernemersverenigingen tot wie de Commissie een mededeling van punten van bezwaar heeft gericht. In deze mededeling wordt toegelicht wie daartoe toegang tot het dossier heeft.

4.

Dit begrip of het begrip „toegang tot documenten” worden in de eerder vermelde verordeningen ook in verband met klagers of andere betrokken partijen gebruikt. Nochtans zijn deze situaties te onderscheiden van de situatie van de adressaten van een mededeling van punten van bezwaar van de Commissie en vallen ze dus niet onder de definitie van „toegang tot het dossier” in het kader van deze mededeling. Op deze aanverwante situaties wordt in een apart deel van onderhavige mededeling ingegaan.

5.

Deze mededeling legt ook uit tot welke informatie toegang wordt verleend, wanneer toegang plaatsvindt en volgens welke procedures het verlenen van toegang verloopt.

6.

Zodra onderhavige mededeling is bekendgemaakt, vervangt zij de mededeling van de Commissie betreffende toegang tot het dossier die in 1997 is gepubliceerd⁽⁷⁾. Deze nieuwe regels houden rekening met de wetgeving zoals die per 1 mei 2004 van toepassing is, met name de eerder genoemde Verordening (EG) nr. 1/2003, de concentratieverordening, de uitvoeringsverordening en de uitvoeringsverordening van de concentratieverordening, alsmede het Besluit van de Commissie van 23 mei 2001 betreffende het mandaat van de raadadviseur-auditeur in bepaalde mededingingsprocedures⁽⁸⁾. Voorts wordt ook rekening gehouden met de recente rechtspraak van het Hof van Justitie en het Gerecht van eerste aanleg van de Europese Gemeenschappen⁽⁹⁾ en met de praktijk die de Commissie heeft ontwikkeld sinds zij de mededeling van 1997 heeft goedgekeurd.

7.

De toegang tot het dossier uit hoofde van de bepalingen die in punt 1 zijn vermeld, is bedoeld om de daadwerkelijke uitoefening van het recht van verdediging tegen de door de Commissie geformuleerde punten van bezwaar mogelijk te maken. Daartoe wordt zowel in zaken op grond van de artikelen 81 en 82 van het EG-Verdrag als in zaken op grond van de concentratieverordening, op verzoek en al naar gelang van het geval, aan de personen, ondernemingen of ondernemersverenigingen⁽¹⁰⁾ tot wie de Commissie haar punten van bezwaar richt (hierna „de partijen”), toegang tot het dossier verleend⁽¹¹⁾.

8.

Het „dossier van de Commissie” bij het onderzoek van een mededingingszaak (hierna ook „het dossier” genoemd) omvat alle documenten⁽¹²⁾ die door het directoraat-generaal Concurrentie van de Commissie tijdens het onderzoek zijn verkregen, overgelegd en/of verzameld.

9.

Tijdens de inspecties op grond van de artikelen 20 en 21 en artikel 22, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1/2003 en de artikelen 12 en 13 van de concentratieverordening kan de Commissie een aantal documenten verzamelen, waarvan, na grondiger onderzoek, sommige misschien geen verband met het voorwerp van de betrokken zaak blijken te houden. Dergelijke documenten kunnen worden teruggegeven aan de onderneming van wie zij zijn verkregen. Wanneer deze documenten worden teruggegeven, maken zij niet langer van het dossier deel uit.

10.

De partijen moeten kennis kunnen nemen van de informatie in het dossier van de Commissie, zodat zij, op basis van deze informatie, daadwerkelijk hun standpunt kenbaar kunnen maken over de voorlopige conclusies waartoe de Commissie in haar mededeling van punten van bezwaar is gekomen. Daarvoor krijgen zij toegang tot alle documenten die deel uitmaken van het dossier van de Commissie, als omschreven in punt 8, met uitzondering van interne documenten, bedrijfsgeheimen van andere ondernemingen of andere vertrouwelijke informatie⁽¹³⁾.

11.

Uitkomsten van studies waartoe in het kader van een procedure opdracht is gegeven, zijn toegankelijk, evenals het bestek en de methodologie van de studie. Toch kunnen voorzorgsmaatregelen nodig zijn om intellectuele-eigendomsrechten te beschermen.

12.

Interne documenten kunnen à charge noch à décharge zijn⁽¹⁴⁾. Zij maken geen deel uit van het bewijsmateriaal waarop de Commissie zich voor haar beoordeling van een zaak kan baseren. Derhalve wordt de partijen geen toegang verleend tot interne documenten in het dossier van de Commissie⁽¹⁵⁾. Aangezien deze interne documenten geen bewijskracht hebben, doet de beperking van de toegang tot deze documenten geen afbreuk aan de mogelijkheid voor de partijen om hun recht van verdediging naar behoren uit te oefenen⁽¹⁶⁾.

13.

De diensten van de Commissie zijn niet verplicht notulen te maken van vergaderingen⁽¹⁷⁾ met om het even welke persoon of onderneming. Wanneer de Commissie tijdens dergelijke vergaderingen aantekeningen maakt, vormen dergelijke documenten de eigen interpretatie van de Commissie van hetgeen op die vergaderingen is gezegd, en daarom behoren deze documenten tot de categorie van de „interne documenten”. Wanneer echter de betrokken persoon of ondernemingen met de notulen hebben ingestemd, worden deze notulen toegankelijk gemaakt, na schrapping van alle bedrijfsgeheimen of andere vertrouwelijke informatie. Dergelijke notulen waarmee is ingestemd, maken deel uit van het bewijsmateriaal waarop de Commissie zich bij haar beoordeling van een zaak kan beroepen.⁽¹⁸⁾

14.

In het geval van studies waartoe in het kader van een procedure opdracht is gegeven, valt de tussen de Commissie en haar contractant gevoerde correspondentie die een beoordeling van de werkzaamheden van de contractant bevat of die met financiële aspecten van de studie verband houdt, onder de categorie „interne documenten”, en is zij derhalve niet toegankelijk.

15.

Een bijzonder geval van interne documenten is de correspondentie van de Commissie met andere overheden en de interne documenten welke van die overheden worden ontvangen (ongeacht of het gaat om EG-lidstaten [hierna: „de lidstaten”] of niet-lidstaten). Voorbeelden van dergelijke niet-toegankelijke documenten zijn onder meer:

16.

In bepaalde uitzonderlijke omstandigheden wordt toegang verleend tot documenten afkomstig van lidstaten, van de Toezichthoudende Autoriteit van de EVA of van EVA-Staten, na schrapping van alle bedrijfsgeheimen of andere vertrouwelijke informatie. Vooraleer toegang te verlenen, zal de Commissie de entiteit die het document heeft overlegd, raadplegen om bedrijfsgeheimen of andere vertrouwelijke informatie te identificeren.

Dit is het geval wanneer de van lidstaten afkomstige documenten tegen de partijen uitgebrachte beweringen bevatten die de Commissie moet onderzoeken, of die deel uitmaken van het bewijsmateriaal tijdens het onderzoekproces, op een wijze die vergelijkbaar is met van particuliere partijen verkregen documenten. Deze overwegingen gelden meer bepaald ten aanzien van:

Voorts wordt toegang verleend tot van lidstaten of van de Toezichthoudende Autoriteit van de EVA afkomstige documenten in de mate dat die van belang zijn voor de verdediging van partijen met betrekking tot het uitoefenen van de bevoegdheid van de Commissie⁽²³⁾.

17.

Het dossier van de Commissie kan ook documenten bevatten die twee categorieën informatie bevatten, namelijk bedrijfsgeheimen en andere vertrouwelijke informatie; de toegang tot deze informatie kan gedeeltelijk of volledig worden beperkt⁽²⁴⁾. Voorzover mogelijk, wordt tot niet-vertrouwelijke versies van de oorspronkelijke informatie toegang verleend. Kan vertrouwelijkheid enkel worden gegarandeerd door de relevante informatie samen te vatten, dan wordt tot een samenvatting toegang verleend. Alle overige documenten zijn in hun oorspronkelijke vorm toegankelijk.

18.

Voorzover het vrijgeven van informatie over bedrijfsactiviteiten van een onderneming diezelfde onderneming ernstig kan schaden, vormen die gegevens bedrijfsgeheimen⁽²⁵⁾. Voorbeelden van gegevens die als bedrijfsgeheimen kunnen gelden, zijn onder meer technische en/of financiële informatie over de knowhow van een onderneming, methodes inzake kostenanalyse, fabricagegeheimen en -procédés, voorzieningsbronnen, geproduceerde en afgezette hoeveelheden, marktaandelen, klanten- en distributeurbestanden, marketingplannen, de kosten- en prijsstructuur, en de verkoopstrategie.

19.

De categorie „andere vertrouwelijke informatie” omvat andere gegevens dan bedrijfsgeheimen, die als vertrouwelijk kunnen worden beschouwd voorzover de vrijgave ervan een persoon of onderneming aanzienlijk zou schaden. Afhankelijk van de specifieke omstandigheden van elke zaak, kan dit gelden voor door derden verstrekte gegevens over ondernemingen die zeer aanzienlijke economische of commerciële druk op hun concurrenten of hun handelspartners, afnemers of leveranciers kunnen uitoefenen. Het Gerecht van eerste aanleg en het Hof van Justitie hebben erkend dat het rechtmatig is te weigeren aan dergelijke ondernemingen bepaalde van hun afnemers ontvangen brieven vrij te geven, omdat de vrijgave van die brieven de auteurs ervan gemakkelijk zou blootstellen aan de dreiging van represaillemaatregelen⁽²⁶⁾. Daarom kan het begrip „andere vertrouwelijke informatie” gegevens omvatten die de partijen in staat zouden kunnen stellen klagers of andere derden te identificeren, wanneer deze een gerechtvaardigde wens hebben om anoniem te blijven.

20.

De categorie „andere vertrouwelijke informatie” omvat ook militaire geheimen.

21.

Informatie geldt als vertrouwelijk wanneer de betrokken persoon of onderneming een verzoek in die zin heeft ingediend en de Commissie dit verzoek heeft ingewilligd⁽²⁷⁾.

22.

Verzoeken tot vertrouwelijke behandeling moeten gegevens betreffen die onder de toepassing vallen van hetgeen hoger als bedrijfsgeheimen of andere vertrouwelijke informatie is omschreven. De redenen waarom verzocht wordt gegevens als bedrijfsgeheim of andere vertrouwelijke informatie te behandelen, moeten met redenen zijn omkleed⁽²⁸⁾. Verzoeken tot vertrouwelijke behandeling kunnen normaalgesproken enkel betrekking hebben op gegevens die door de Commissie van dezelfde persoon of onderneming zijn verkregen, en niet op informatie uit een andere bron.

23.

Informatie over een onderneming die al bekend is buiten de onderneming (of, in het geval van een concern, buiten het concern) of buiten de ondernemersverenigingen aan wie deze door die onderneming is meegedeeld, geldt normaalgesproken niet als vertrouwelijk⁽²⁹⁾. Informatie die haar commerciële belang heeft verloren, bijvoorbeeld door het tijdsverloop, kan niet langer als vertrouwelijk gelden. Als algemene regel geldt dat de Commissie aanneemt dat informatie over de omzet, verkopen, marktaandeelgegevens en vergelijkbare informatie van de partijen die meer dan vijf jaar oud is, niet langer vertrouwelijk is⁽³⁰⁾.

24.

In procedures op grond van de artikelen 81 en 82 van het Verdrag, staat het feit dat gegevens als vertrouwelijk zijn aangemerkt, niet eraan in de weg dat deze gegevens worden vrijgegeven wanneer de betrokken gegevens noodzakelijk zijn om een vermeende inbreuk te bewijzen („documenten à charge”) of noodzakelijk zouden kunnen zijn om een partij vrij te pleiten („documenten à décharge”). In dat geval kan de noodzaak om het recht van verdediging van de partijen te vrijwaren door de ruimst mogelijke toegang tot het dossier van de Commissie te verlenen, opwegen tegen het verlangen vertrouwelijke informatie van andere partijen te beschermen⁽³¹⁾. Het staat aan de Commissie te beoordelen of die omstandigheden in een specifieke situatie van toepassing zijn. Dit vereist een beoordeling van alle relevante elementen, waaronder:

Vergelijkbare overwegingen gelden voor procedures op grond van de concentratieverordening wanneer de Commissie het vrijgeven van informatie voor de procedure noodzakelijk acht⁽³²⁾.

25.

Wanneer de Commissie voornemens is informatie vrij te geven, krijgt de betrokken persoon of onderneming de mogelijkheid een niet-vertrouwelijke versie mee te delen van de documenten waarin die informatie is vervat, met dezelfde bewijskracht als de oorspronkelijke documenten⁽³³⁾.

26.

Vóór de kennisgeving van de mededeling van punten van bezwaar van de Commissie uit hoofde van de bepalingen die in punt 1 zijn vermeld, hebben de partijen geen recht op toegang tot het dossier.

27.

Toegang tot het dossier wordt op verzoek en normaalgesproken bij één enkele gelegenheid geboden — nadat de Commissie de partijen haar punten van bezwaar heeft meegedeeld — om het beginsel van de processuele gelijkheid te garanderen en om de rechten van de verdediging te beschermen. Als algemene regel geldt daarom dat geen toegang wordt verleend tot de antwoorden van andere partijen op de punten van bezwaar van de Commissie.

Een partij krijgt evenwel toegang tot documenten die na de mededeling van de punten van bezwaar in latere fases van de administratieve procedure zijn ontvangen, wanneer dergelijke documenten nieuw bewijsmateriaal — ongeacht of het om bewijsmateriaal à charge of à décharge gaat -kunnen vormen betreffende de verklaringen in verband met die partij in de mededeling van punten van bezwaar van de Commissie. Dit is in het bijzonder het geval wanneer de Commissie voornemens is nieuw bewijsmateriaal te gebruiken.

28.

Overeenkomstig artikel 18, leden 1 en 3, van de concentratieverordening en artikel 17, lid 1, van de uitvoeringsverordening van de concentratieverordening krijgen de aanmeldende partijen op verzoek toegang tot het dossier van de Commissie in elke fase van de procedure na de mededeling van de punten van bezwaar van de Commissie, tot aan de raadpleging van het Adviescomité. Daarentegen wordt in deze mededeling niet ingegaan op de mogelijkheid om documenten te verstrekken vooraleer de Commissie op grond van de concentratieverordening ondernemingen haar punten van bezwaar meedeelt⁽³⁴⁾.

29.

Dit deel betreft situaties waarin de Commissie toegang tot bepaalde documenten in haar dossier kan of moet verlenen aan klagers in antitrustprocedures en aan andere betrokkenen in concentratieprocedures. Ongeacht de formulering die in de uitvoeringsverordeningen in verband met antitrust- en concentratiezaken wordt gebruikt⁽³⁵⁾, verschillen deze beide situaties — wat betreft toepassingsbereik, tijdschema en rechten — van de toegang tot het dossier zoals die in het voorgaande deel van deze mededeling is omschreven.

30.

Het Gerecht van eerste aanleg heeft verklaard⁽³⁶⁾ dat klagers niet dezelfde rechten en garanties hebben als de partijen ten aanzien van wie er een onderzoek loopt. Daarom kunnen klagers zich niet beroepen op een recht op toegang tot het dossier zoals dat voor de partijen geldt.

31.

Evenwel kan een klager die, overeenkomstig artikel 7, lid 1, van de uitvoeringsverordening, van het voornemen van de Commissie om zijn klacht te verwerpen in kennis wordt gesteld⁽³⁷⁾, toegang vragen tot de documenten waarop de Commissie haar voorlopige beoordeling heeft gebaseerd⁽³⁸⁾. De klager krijgt toegang tot die documenten bij één enkele gelegenheid — na het toezenden van de brief waarin de klager in kennis wordt gesteld van het voornemen van de Commissie zijn klacht te verwerpen.

32.

Klagers hebben geen recht op toegang tot bedrijfsgeheimen of andere vertrouwelijke informatie die de Commissie in de loop van haar onderzoek heeft verkregen⁽³⁹⁾.

33.

Overeenkomstig artikel 17, lid 2, van de uitvoeringsverordening van de concentratieverordening wordt in concentratieprocedures ook de andere betrokkenen die van de punten van bezwaar in kennis zijn gesteld, op verzoek, toegang tot het dossier verleend, voorzover zulks nodig is om hun opmerkingen te kunnen voorbereiden.

34.

Deze „andere betrokkenen” zijn de andere partijen bij de voorgenomen concentratie dan de aanmeldende partijen, zoals de verkoper en de onderneming die het voorwerp van de concentratie is⁽⁴⁰⁾.

35.

Eenieder die informatie verschaft of opmerkingen maakt in een van de hierna opgesomde situaties, of die nadien in de loop van diezelfde procedures verdere inlichtingen aan de Commissie verschaft, is verplicht de elementen die hij vertrouwelijk acht, onder opgave van redenen, duidelijk aan te geven en daarvan een afzonderlijke, niet-vertrouwelijke versie te verstrekken binnen de termijn die de Commissie voor het kenbaar maken van standpunten heeft vastgesteld⁽⁴¹⁾:

36.

Bovendien kan de Commissie van ondernemingen⁽⁴⁹⁾ verlangen dat zij in alle gevallen waarin zij documenten meedelen of hebben meegedeeld, de documenten of delen van documenten aangeven die volgens hen bedrijfsgeheimen of andere vertrouwelijke informatie bevatten die hun toebehoort, en aangeven ten aanzien van welke ondernemingen die documenten als vertrouwelijk dienen te gelden⁽⁵⁰⁾.

37.

Ten einde snel de in punt 36 bedoelde verzoeken om vertrouwelijke behandeling te kunnen afhandelen, kan de Commissie een termijn bepalen waarbinnen de ondernemingen: i) hun verzoek tot vertrouwelijke behandeling met betrekking tot elk individueel document of deel van een document dienen te staven; ii) de Commissie een niet-vertrouwelijke versie van de documenten dienen te verstrekken, waarin de vertrouwelijke passages zijn geschrapt⁽⁵¹⁾. In antitrustprocedures verstrekken de betrokken ondernemingen binnen genoemde termijn ook een beknopte omschrijving van alle geschrapte informatie⁽⁵²⁾.

38.

De niet-vertrouwelijke versies en de omschrijvingen van de geschrapte informatie moeten op een zodanige wijze worden vastgesteld dat elke partij die toegang tot het dossier heeft, in staat is vast te stellen of de geschrapte informatie voor haar verdediging relevant kan zijn, en of er dus voldoende gronden zijn de Commissie om toegang te verzoeken tot de beweerdelijk vertrouwelijke informatie.

39.

In antitrustprocedures mag de Commissie, wanneer ondernemingen het in de punten 35, 36 en 37 bepaalde niet naleven, ervan uitgaan dat de betrokken documenten of verklaringen geen vertrouwelijke informatie bevatten⁽⁵³⁾. De Commissie kan er dan ook van uitgaan dat de ondernemingen er geen bezwaar tegen hebben dat de betrokken documenten of verklaringen volledig worden vrijgegeven.

40.

Indien de betrokken persoon of onderneming de in punten 35, 36 en 37 uiteengezette voorwaarden, voorzover zij van toepassing zijn, naleeft, zal de Commissie, zowel in antitrustprocedures als in procedures op grond van de concentratieverordening:

41.

De Commissie kan haar voorlopige aanvaarding van het verzoek tot vertrouwelijke behandeling in een later stadium geheel of gedeeltelijk herzien.

42.

Wanneer het directoraat-generaal Concurrentie van bij de aanvang niet met het verzoek om vertrouwelijke behandeling instemt of wanneer het van mening is dat voorlopige aanvaarding van het verzoek tot vertrouwelijke behandeling dient te worden gewijzigd — en het dus voornemens is de informatie vrij te geven — geeft het directoraat-generaal de betrokken persoon of onderneming de gelegenheid zijn of haar standpunt kenbaar te maken. In dergelijke omstandigheden stelt het directoraat-generaal Concurrentie de persoon of onderneming schriftelijk in kennis van zijn voornemen om de informatie vrij te geven, geeft het de redenen daarvoor aan en stelt het een termijn vast waarbinnen die persoon of onderneming het directoraat-generaal schriftelijk van haar standpunt in kennis kan stellen. Wanneer er na het kenbaar maken van die standpunten onenigheid blijft bestaan ten aanzien van het verzoek om vertrouwelijke behandeling, wordt de kwestie behandeld door de raadadviseur-auditeur in overeenstemming met het door de Commissie vastgestelde mandaat van de raadadviseur-auditeur⁽⁵⁴⁾.

43.

Wanneer het risico bestaat dat een onderneming die zeer aanzienlijke economische of commerciële druk op haar concurrenten of handelspartners, afnemers of leveranciers kan uitoefenen, tegen hen represaillemaatregelen zal nemen, als gevolg van hun medewerking aan het door de Commissie uitgevoerde onderzoek⁽⁵⁵⁾, beschermt de Commissie de anonimiteit van de auteurs door toegang te verlenen tot een niet-vertrouwelijke versie of samenvatting van de betrokken antwoorden⁽⁵⁶⁾. Verzoeken om anonimiteit in dergelijke omstandigheden, alsmede verzoeken om anonimiteit overeenkomstig punt 81 van de mededeling van de Commissie betreffende de behandeling van klachten⁽⁵⁷⁾ worden in overeenstemming met de punten 40, 41 en 42 behandeld.

44.

De Commissie kan bepalen dat toegang tot het dossier wordt verleend op een van de volgende wijzen, waarbij rekening wordt gehouden met de technische mogelijkheden van de partijen:

De Commissie kan ook voor een combinatie van deze methoden kiezen.

45.

Om toegang tot het dossier te vereenvoudigen, krijgen de partijen een lijst waarin de documenten worden opgesomd en de inhoud wordt gegeven van het dossier van de Commissie, als omschreven in punt 8.

46.

Toegang wordt verleend tot het bewijsmateriaal in het dossier van de Commissie, in zijn originele vorm: de Commissie is niet verplicht enige vertaling van documenten in het dossier te verstrekken⁽⁵⁸⁾.

47.

Wanneer een partij van mening is dat zij, nadat zij toegang tot het dossier heeft verkregen, met het oog op haar verdediging kennis moet krijgen van specifieke niet-toegankelijke informatie, kan zij daartoe een met redenen omkleed verzoek bij de Commissie indienen. Indien de diensten van het directoraat-generaal Concurrentie het verzoek niet kunnen inwilligen en indien de partij het daar niet mee eens is, zal de kwestie worden opgelost door de raadadviseur-auditeur, in overeenstemming met de toepasselijke bepalingen van het mandaat van de raadadviseur-auditeur⁽⁵⁹⁾.

48.

Toegang tot het dossier in overeenstemming met deze mededeling wordt verleend op voorwaarde dat de aldus verkregen informatie alleen wordt gebruikt voor gerechtelijke of administratieve procedures met het oog op de toepassing van de communautaire mededingingsregels die in de desbetreffende administratieve procedure in het geding zijn⁽⁶⁰⁾. Mocht de informatie op enig tijdstip voor een ander doel worden gebruikt, en is daarbij een externe raadsman betrokken, dan kan de Commissie het incident ter kennis brengen van de balie van die raadsman, met het oog op disciplinaire maatregelen.

49.

Met uitzondering van de punten 45 en 47, geldt dit deel C eveneens voor het verlenen van toegang tot documenten aan klagers (in antitrustprocedures) en aan andere betrokkenen (in concentratieprocedures).