Bekendmaking van een aanvraag overeenkomstig artikel 6, lid 2, van Verordening (EG) nr. 510/2006 van de Raad inzake de bescherming van geografische aanduidingen en oorsprongsbenamingen van landbouwproducten en levensmiddelen

Bekendmaking van een aanvraag overeenkomstig artikel 6, lid 2, van Verordening (EG) nr. 510/2006 van de Raad inzake de bescherming van geografische aanduidingen en oorsprongsbenamingen van landbouwproducten en levensmiddelen

2010/C 112/05

Deze bekendmaking verleent het recht om op grond van artikel 7 van Verordening (EG) nr. 510/2006 van de Raad⁽¹⁾ bezwaar aan te tekenen tegen de aanvraag. Bezwaarschriften moeten de Commissie bereiken binnen zes maanden te rekenen vanaf de datum van deze bekendmaking.

ENIG DOCUMENT

VERORDENING (EG) Nr. 510/2006 VAN DE RAAD

„AGNEAU DU PÉRIGORD”

EG-nummer: FR-PGI-0005-0711-10.07.2008

BGA ( X ) BOB ( )

1. Naam:

„Agneau du Périgord”

2. Lidstaat of derde land:

Frankrijk

3. Beschrijving van het landbouwproduct of levensmiddel:

3.1. Productcategorie:

3.2. Beschrijving van het product waarvoor de in punt 1 vermelde naam van toepassing is:

L’Agneau du Périgord is een lam dat wordt geslacht als het tussen 80 en 180 dagen oud is; het heeft een geslacht gewicht van 15 à 21 kg en een goede bevleesdheid dankzij het feit dat voor de rammen een vleesras wordt gekozen terwijl voor de ooien een landras of een kruising tussen een landras en een vleesras wordt genomen.

De rammen worden gekozen uit de volgende vleesrassen: Berrichon, Charollais, Ile de France, Rouge de l’Ouest, Suffolk, Texel.

De ooien worden gekozen uit zuivere landrassen — Lacaune viande, Blanche du Massif central en INRA 401 — of uit kruisingen van een landras met een vorengenoemd vleesras.

De lammeren hebben een bevleesdheid E-U-R met ontwikkelde spiermassa's en een fijn skelet en een vetheid 2 en 3 in het indelingsschema EUROP.

Het lamsvlees dat vers wordt verkocht, heeft een heldere kleur. Het vet is wit en consistent; het is gelijkmatig gestold en niet olieachtig. Dat de smaak van het lamsvlees van l'Agneau du Périgord zo in balans is, is te danken aan de wijze waarop de lammeren worden gevoerd: ze worden (minimaal 60 dagen) met de melk van de ooi gevoed en krijgen voor het overige specifiek aanvullend voeder op basis van volle en geplette granen en voedergewassen.

3.3. Grondstoffen (alleen voor verwerkte producten):

—

3.4. Diervoeders (alleen voor producten van dierlijke oorsprong):

3.4.1. Voeding van de lammeren

3.4.2. Voeding van de ooien

Beweiding ligt aan de basis van de voeding van de ooien. Deze beweiding vindt gedurende minstens 7 maanden per jaar plaats op natuurweiden, op tijdelijk grasland en op gemakkelijk toegankelijke eerstegraads weilanden.

De geoogste voedergewassen worden in hun geheel in het afgebakende geografische gebied en tevens grotendeels op het schapenhouderijbedrijf geteeld.

3.5. Specifieke onderdelen van het productieproces die in het afgebakende geografische gebied moeten plaatsvinden:

De „Agneaux du Périgord” worden geboren en gehouden in het afgebakende geografische gebied. Alle schapenhouders worden vooraf geïdentificeerd door de controle-instantie en er wordt nagegaan waar hun bedrijf in het productiegebied is gevestigd.

Om alle goede kenmerken van het lamsvlees te bewaren, moet een te lang vervoertraject worden vermeden en mogen de dieren vóór de slacht geen stress ondervinden. Derhalve moet de reistijd tussen het houderijbedrijf en het slachthuis minder dan 8 uur bedragen. In de praktijk is die reistijd geringer, rekening houdend met het feit dat de schapenhouderijen en de slachthuizen nooit ver van elkaar verwijderd zijn.

3.6. Specifieke voorschriften betreffende het in plakken snijden, het raspen, het verpakken enz.:

—

3.7. Specifieke voorschriften betreffende de etikettering:

—

4. Beknopte omschrijving van de afbakening van het geografische gebied:

Het afgebakende geografische gebied beslaat alle gemeenten van de volgende departementen:

5. Verband met het geografische gebied:

5.1. Specificiteit van het geografische gebied:

De Périgord wordt gekenmerkt door een grote verscheidenheid van bodem en klimaat: arme gronden en een geaccidenteerd reliëf, duidelijke winter- en zomerperioden met daartussen een zeer wisselvallig voor- en najaar.

Deze karakteristieke kenmerken van het grondgebied hebben van oudsher tot een zeer grote diversiteit in de landbouwproductie, en niet tot specialisatie van de — meestal kleinschalige — bedrijven, geleid. Ieder bedrijf heeft te kampen met zones met een beperkt agronomisch potentieel die in het departement van oudsher „picadies” worden genoemd. Kenmerkend voor deze gemakkelijk toegankelijke eerstegraads weilanden zijn de kiezelachtige of hellende, magere gronden waarop zich soms kreupelbosjes of bossen bevinden, maar die ongeschikt zijn om met machines te worden bewerkt en die dus uitsluitend door schapen schoon worden gehouden.

5.2. Specificiteit van het product:

De specificiteit van l'Agneau du Périgord vloeit hoofdzakelijk voort uit de traditionele wijze waarop de lammeren worden gehouden: er is een periode waarin het lam door de ooi wordt gezoogd, gevolgd door een afmestperiode in de stal.

Het vlees van l'Agneau du Périgord is helder van kleur (wit en lichtroze); het vet is wit en vast van consistentie. Het vlees smaakt heerlijk, is fijn van textuur en smelt op de tong. Dat het vlees mals is, is te danken aan de leeftijd van het lam en dat het smelt op de tong aan de kwaliteit van het vet.

De heldere kleur is het gevolg van twee extra factoren die bij de productie van dit vlees van belang zijn: de slachtleeftijd van het lam (maximaal 180 dagen) en de zoogtijd. Het lam wordt immers gedurende ten minste 60 dagen door de ooi gezoogd. Ook deze slachtleeftijd en zoogtijd verlenen het vlees een fijne en niet te sterke smaak die verschilt van de smaak en het aroma van het gewone lamsvlees, die de consument als zeer uitgesproken kan ervaren.

Het specifieke voeder dat tijdens de afmestperiode wordt verstrekt, zorgt voor het witte en vaste vet. Dit voeder bestaat uitsluitend uit voedergewassen en uit aanvullend voeder op basis van volle en geplette granen.

Dankzij dit specifieke aanvullende voeder dat tijdens de afmestperiode wordt verstrekt, ontstaat in het vlees van l'Agneau du Périgord een evenwichtige hoeveelheid vet die aan dit vlees eigen is: de textuur van het vlees is niet droog; er is die sappigheid die net goed zit en die een streling is voor de tong. Kortom het vlees van l'Agneau du Périgord is slechts met een dun laagje vet bedekt; het smaakt verfijnd en het smelt op de tong.

Dat zorgt voor een welbepaalde soort lamsvlees met een verfijnde smaak en fijne aroma's, een lamsvlees dat dankzij zijn evenwichtige smaken een gegeerd product is geworden.

5.3. Causaal verband tussen het geografische gebied en de kwaliteit of de kenmerken van het product (voor een BOB) dan wel een bepaalde hoedanigheid, de faam of een ander kenmerk van het product (voor een BGA):

L'Agneau du Périgord is een traditioneel product dat aan de faam van het „terroir périgourdin” bijdraagt.

5.3.1. Een specifieke deskundigheid

De schapenhouders van de Périgord hebben een specifieke deskundigheid op het gebied van de schapenhouderij ontwikkeld omdat zij de specifieke moeilijkheden die het productiegebied oplevert, hebben moeten overwinnen.

De schapenhouders hebben zich aan hun grondgebied, dat wordt gekenmerkt door arme gronden en ongunstige klimaatomstandigheden, aangepast. De wisselvallige temperaturen en neerslag en de verscheidenheid van de bodemgesteldheid hebben geleid tot het ontstaan van complexe houderijsystemen waarbij van een combinatie van alle beschikbare hulpmiddelen gebruik wordt gemaakt.

De herders zijn in de loop der tijden schapenhouders geworden en hebben houderijpraktijken ontwikkeld die worden gekenmerkt door sterk wisselende ingrepen en een veelzijdig gebruik van het natuurlijk milieu. De traditionele schapenhouderij zorgt ervoor dat ook de op agronomisch vlak weinig productieve zones op het bedrijf kunnen renderen.

De moeilijkheden die het terrein oplevert, zijn bepalend geweest voor het feit dat als ooien landrassen werden geselecteerd. Deze rassen werden gekozen voor hun uithoudingsvermogen en voor de karige voeding die zij tot zich nemen, voor het feit dat ze op arme, gemakkelijk toegankelijke eerstegraads weilanden kunnen grazen en zich op natuurlijke wijze kunnen voortplanten, en voor het feit dat zij hun lam moeiteloos kunnen zogen. De inzet van rammen van vleesrassen zorgt er verder voor dat de voor de slagerij bestemde lammeren beter bevleesd zijn.

De moeilijkheden van het terrein zijn eveneens bepalend voor het door de schapenhouder opgezette voedersysteem. Hij deelt zijn beslag in in homogene kudden op basis van de fysiologische behoeften van de ooien en de lammeren. Afhankelijk van deze behoeften bevinden de dieren zich op de gemakkelijk toegankelijke eerstegraads weilanden, op de weide of in de stal.

5.3.2. Een specifieke kwaliteit

De specifieke kwaliteit van de lammeren vloeit voort uit de bijzondere, economische houderijmethode die de gemakkelijk toegankelijke eerstegraadsweilanden laat renderen en ook voor het overige op de moeilijkheden van het terrein is afgestemd. Voorts hebben de Agneaux de Périgord een levensloop in 2 fasen. Er is de zoogtijd, waarin het lam bij de ooi blijft, gevolgd door de afmestperiode in de stal, waarin het dier alle aandacht krijgt: het krijgt zijn eigen plek en voeder van eerste keus.

Deze bijzondere houderijmethode en de wijze van afmesten van de lammeren zorgen voor helder lamsvlees (wit of lichtroze), wit vet en een vaste consistentie. Het vlees heeft een verfijnde, delicate — niet te sterke — lamsmaak met een niet-droge textuur; er is net die sappigheid die de indruk wekt dat het vlees smelt op de tong. Kortom het vlees van l'Agneau du Périgord is slechts met een dun laagje vet bedekt; het smaakt verfijnd en het is tongstrelend.

5.3.3. De faam van l'Agneau du Périgord

De reputatie waarop l'Agneau du Périgord kan bogen, blijkt zowel uit de traditionele aanwezigheid van schapen in dit productiegebied als uit de faam die het product bij gastronomen geniet.

De praktijken zijn weinig geëvolueerd sedert de 19e eeuw toen de Périgord reeds een belangrijke aanwezigheid van schapen kende. In 1809 werd het schapenbeslag reeds op meer dan 667 400 stuks geraamd. Hoewel de eerste doelstelling van de schapenhouderij de wolproductie was, waren er reeds voorzichtige pogingen om het product op gastronomisch gebied te gelde te maken.

Het handelsverkeer vond plaats op de talrijke beurzen. Op de belangrijkste beurzen werden meer dan 1 000 dieren samengebracht. Uit verschillende documenten blijkt dat in de tweede helft van de 19e eeuw de schapenhouderij veel meer evolueerde in de richting van de vleesconsumptie en dat de schapenhouders worden aangemoedigd om de lammeren van hun landras tot slachtlammeren te laten ontwikkelen. Statistieken van 1897 maken melding van een belangrijke slacht van lammeren in Périgueux.

L'Agneau du Périgord is een feestgerecht dat met name met Kerst of met Pasen op het menu prijkt, op verschillende wijzen kan worden opgediend maar steeds een ereplaats bekleedt.

Dit wordt geïllustreerd door het feit dat, reeds in het begin van de 20e eeuw, een schitterende en beroemde kok uit de Périgord — „la Mazille” genaamd — zich in zijn kookboek, dat 300 plaatselijke recepten bevat, zeer lovend uitlaat over l'Agneau du Périgord: „er is immers in de Périgord een schapenras waarvan het vlees — op alle vlakken — schitterend is …”

Talrijke recepten en spijskaarten van restaurants vermelden expliciet dat van l'Agneau du Périgord gebruik is gemaakt.

Verwijzing naar de bekendmaking van het productdossier:

https://www.inao.gouv.fr/fichier/referentiel-IGP-agneau-perigordnov-2009-version-scan.pdf