Resolutie van het Europees Parlement van 4 juli 2017 over Naar een pan-Europees kader voor gedekte obligaties (2017/2005(INI))

19.9.2018

Publicatieblad van de Europese Unie

C 334/13

P8_TA(2017)0279

Naar een pan-Europees kader voor gedekte obligaties

Resolutie van het Europees Parlement van 4 juli 2017 over Naar een pan-Europees kader voor gedekte obligaties (2017/2005(INI))

(2018/C 334/02)

Het Europees Parlement,

—	gezien het EBA-rapport over gedekte obligaties: aanbevelingen voor harmonisatie van de kaders voor gedekte obligaties in de EU (EBA-Op-2016-23) van 20 december 2016,

—	gezien het raadplegingsdocument van de Commissie over gedekte obligaties in de Europese Unie van 30 september 2015, en het ongedateerde document van de Commissie getiteld „Summary of contributions to the public consultation on „Covered Bonds””,

—	gezien het rapport van de Commissie over artikel 503 van Verordening (EU) nr. 575/2013: kapitaalvereisten voor gedekte obligaties (COM(2015)0509) van 20 oktober 2015,

—	gezien het EBA-advies over de preferentiële behandeling van gedekte obligaties (EBA/Op/2014/04) van 1 juli 2014,

—

gezien het EBA-rapport over „Kaders voor en de behandeling van gedekte obligaties in de EU getiteld „Response to the Commission’s call for advice of December 2013 related to Article 503 of Regulation (EU) No 575/2013” van 1 juli 2014, en gezien ESRB-aanbeveling E over de financiering van kredietinstellingen van december 2012 (ESRB/12/2)”,

—

gezien Richtlijn 2014/91/EU van het Europees Parlement en de Raad van 23 juli 2014 tot wijziging van Richtlijn 2009/65/EG tot coördinatie van de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen betreffende bepaalde instellingen voor collectieve belegging in effecten (icbe's) wat bewaartaken, beloningsbeleid en sancties betreft ⁽¹⁾ (hierna de „icbe-richtlijn”), en met name artikel 52, lid 4,

—	gezien Verordening (EU) nr. 575/2013 van het Europees Parlement en de Raad van 26 juni 2013 betreffende prudentiële vereisten voor kredietinstellingen en beleggingsondernemingen en tot wijziging van Verordening (EU) nr. 648/2012 ⁽²⁾ (hierna de „CRR”), en met name artikel 129,

—

gezien Richtlijn 2014/59/EU van het Europees Parlement en de Raad van 15 mei 2014 betreffende de totstandbrenging van een kader voor het herstel en de afwikkeling van kredietinstellingen en beleggingsondernemingen en tot wijziging van Richtlijn 82/891/EEG van de Raad en de Richtlijnen 2001/24/EG, 2002/47/EG, 2004/25/EG, 2005/56/EG, 2007/36/EG, 2011/35/EU, 2012/30/EU en 2013/36/EU en de Verordeningen (EU) nr. 1093/2010 en (EU) nr. 648/2012, van het Europees Parlement en de Raad ⁽³⁾, en met name artikel 44, lid 2,

—	gezien artikel 1, lid 2, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2205 van de Commissie van donderdag 6 augustus 2015 tot aanvulling van Verordening (EU) nr. 648/2012 van het Europees Parlement en de Raad met technische reguleringsnormen inzake de clearingverplichting ⁽⁴⁾,

—	gezien artikel 1, lid 2, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2016/1178 van de Commissie van 10 juni 2016 tot aanvulling van Verordening (EU) nr. 648/2012 van het Europees Parlement en de Raad met technische reguleringsnormen inzake de clearingverplichting ⁽⁵⁾,

—

gezien Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/61 van de Commissie van 10 oktober 2014 ter aanvulling van Verordening (EU) nr. 575/2013 van het Europees Parlement en de Raad met betrekking tot het liquiditeitsdekkingsvereiste voor kredietinstellingen ⁽⁶⁾ (hierna de „gedelegeerde handeling liquiditeitsdekkingsvereiste”),

—	gezien artikel 52 van zijn Reglement,

—	gezien het verslag van de Commissie economische en monetaire zaken (A8-0235/2017),

overwegende dat gedekte obligaties instrumenten zijn met een lange geschiedenis van lage verzuimpercentages en betrouwbare betalingen, die ongeveer 20 % van de Europese hypotheken helpen financieren en in 2015 goed waren voor meer dan 2 000 miljard EUR aan passiva in Europa; overwegende dat ongeveer 90 % van alle gedekte obligaties in de wereld in negen Europese landen wordt uitgegeven;

overwegende dat gedekte obligaties een sleutelrol hebben gespeeld in de financiering van kredietinstellingen, in het bijzonder tijdens de financiële crisis; overwegende dat gedekte obligaties gedurende de crisis uiterst veilig en liquide zijn gebleven, wat moet worden toegeschreven aan de kwaliteit van de nationale regelgevingen; overwegende dat het feit dat de spreads tussen de prijzen van gedekte obligaties tussen de lidstaten in de periode 2008-2018 groter zijn geworden geen onomstotelijk bewijs vormt dat er sprake is van marktfragmentatie, aangezien die spreads in hoge mate samenhingen met marges in staatsobligaties en wellicht slechts een weerspiegeling vormden van onderliggende risico's in dekkingspools; overwegende dat een passende risicogevoeligheid van de prijzen van gedekte obligaties in de lidstaten bewijst dat de markten goed functioneren en goed geïntegreerd zijn;

overwegende dat er in aanzienlijke mate grensoverschrijdend geïnvesteerd wordt in Europese markten voor gedekte obligaties; overwegende dat gedekte obligaties een goed-gediversifieerde beleggersbasis hebben, waarin banken ruim vertegenwoordigd zijn met een marktaandeel dat tussen 2009 en 2015 ruwweg 35 % bedroeg; overwegende dat het marktaandeel van vermogensbeheerders, verzekeringsmaatschappijen en pensioenfondsen met bijna 20 procentpunten gedaald is en voornamelijk vervangen is door hogere investeringen van centrale banken in gedekte obligaties;

overwegende dat gedekte obligaties aantrekkelijke schuldinstrumenten zijn omdat zij — tot het onderpandniveau in de dekkingspool — vrijgesteld zijn van het instrument van bail-in zoals bedoeld in artikel 44 van de richtlijn herstel en afwikkeling van banken (BRRD); overwegende dat gedekte obligaties die aan artikel 129 van de CRR voldoen een preferentiële risicowegingbehandeling genieten;

overwegende dat een van de factoren die de vraag van banken naar gedekte obligaties in de hand werken de preferentiële regelgevingsbehandeling is die deze genieten krachtens de gedelegeerde handeling liquiditeitsdekkingsvereiste, op grond waarvan banken gedekte obligaties mogen opnemen in de liquiditeitsbuffer, ook al komen zij volgens de voorschriften van Bazel niet voor de liquiditeitsdekkingsratio (LCR) in aanmerking;

F.	overwegende dat programma's voor gedekte obligaties onder bepaalde voorwaarden vrijgesteld zijn van initiëlemargevereisten tegen tegenpartijkredietrisico bij derivatentransacties;

G.	overwegende dat op nationaal niveau mag worden besloten of gedekte obligaties vrijgesteld worden van de EU-vereisten inzake grote risico's;

overwegende dat de posities van ongedekte bankcrediteuren negatief beïnvloed worden door activabezwaring als gevolg van overpandingsvereisten, maar niet door het beginsel van schuldfinanciering met gescheiden dekkingspools; overwegende dat dergelijke operaties, indien daarmee loan-to-value-ratio's van ver beneden de 100 % gemoeid zijn, in het algemeen de posities van ongedekte bankcrediteuren verbeteren voor zover deze reserves niet nodig zijn om claims op de dekkingspool te kunnen honoreren;

overwegende dat gedekte obligaties nadrukkelijk aan de activakant van de balans van vele banken staan; overwegende dat het voor de financiële stabiliteit essentieel is dat deze activa zo veilig en liquide mogelijk blijven; overwegende dat dit doel niet mag worden ondergraven door innovaties op het gebied van gedekte obligaties waardoor emittenten de mogelijkheid krijgen om naar believen risico's af te wentelen op de beleggers;

overwegende dat emissies van gedekte obligaties met voorwaardelijke looptijdverlenging („soft-bullet”- en „conditional pass-through (CPT)”-structuren) in twaalf maanden met 8 % gestegen zijn tot 45 % (marktaandeel) in april 2016; overwegende dat dergelijke opties de liquiditeitsrisico's in slecht opgezette dekkingspools verlagen, overpandingsvereisten reduceren en noodverkopen helpen voorkomen; overwegende dat looptijdverlengingen echter het risico verschuiven van de emittent naar de belegger; overwegende dat preferentiële regelgevingsbehandeling alleen moet worden toegekend voor bijzonder veilige schuldinstrumenten;

K.	overwegende dat de EU niet over een precieze definitie van gedekte obligaties beschikt;

L.	overwegende dat de markten voor gedekte obligaties achterlopen in die lidstaten die geen traditie op dit gebied kennen of waar de groei belemmerd wordt door overheidsrisico of moeilijke macro-economische omstandigheden;

M.	overwegende dat het bekend is dat de nationale kaders voor gedekte obligaties, met name voor wat betreft technische aspecten zoals het niveau van overheidstoezicht, sterk van elkaar verschillen;

N.	overwegende dat een EU-breed kader voor gedekte obligaties van de hoogste normen moet uitgaan;

overwegende dat er diverse uiterst succesvolle nationale kaders voor gedekte obligaties bestaan, die steunen op historische en juridische elementen en ten dele zijn ingebed in het nationaal recht; overwegende dat die nationale kaders fundamentele kenmerken gemeen hebben, zoals dubbele claims, de scheiding van dekkingspools met activa met een lage risicograad, en speciaal overheidstoezicht; overwegende dat het goed zou kunnen zijn om deze beginselen uit te breiden tot andere soorten schuldinstrumenten;

overwegende dat harmonisatie niet gebaseerd moet zijn op één en dezelfde aanpak die voor alle situaties moet gelden, aangezien dat zou kunnen leiden tot een ernstige vermindering van de productdiversiteit en een negatieve invloed zou kunnen hebben op nationale markten die goed functioneren; overwegende dat harmonisatie niet voorbij mag gaan aan het subsidiariteitsbeginsel;

Q.	overwegende dat marktdeelnemers initiatieven hebben genomen om de ontwikkeling van markten voor gedekte obligaties te stimuleren, zoals de invoering in 2013 van het Covered Bond Label (CBL) en de Harmonized Transparency Template (HTT);

R.	overwegende dat de EBA naar aanleiding van een toezichtproces best practices voor de emissie van en het toezicht op gedekte obligaties heeft ontwikkeld en beoordeeld heeft in hoeverre de nationale kaders daarmee in overeenstemming zijn;

overwegende dat verreweg de meeste stakeholders bij de openbare raadpleging door de Commissie hebben aangegeven tegen volledige harmonisatie te zijn, en dat de beleggers benadrukt hebben dat zij productverscheidenheid op prijs stellen; overwegende dat de stakeholders zich voorzichtig voor EU-wetgeving hebben uitgesproken, op voorwaarde dat deze van beginselen uitgaat, op de bestaande kaders voortbouwt en met name de kenmerken van nationale kaders respecteert;

Algemene opmerkingen en standpunten

beklemtoont dat binnenlandse en grensoverschrijdende investeringen in gedekte obligaties in de EU met het huidige wetgevingskader goed hebben gefunctioneerd; beklemtoont dat de verscheidenheid van veilige producten moet worden gehandhaafd;

wijst erop dat een verplichte harmonisatie van de nationale modellen, of de vervanging daarvan door een Europees model, onbedoelde negatieve gevolgen zouden kunnen hebben voor de markten waarvan het huidige succes samenhangt met het feit dat de regels voor gedekte obligaties in de nationale wetgevingen ingebed zijn; dringt erop aan dat een meer geïntegreerd Europees kader zich beperkt tot een op beginselen gebaseerde benadering waarin de doelstellingen worden vastgesteld maar die nader wordt ingevuld bij de omzetting in nationaal recht; benadrukt dat dit kader gebaseerd moet zijn op hoge normen en rekening moet houden met best practices, en moet voortbouwen op nationale stelsels die goed functioneren, zonder die te verstoren; benadrukt dat het eventuele nieuwe Europese kader voor gedekte obligaties, afgestemd op best practices, een benchmark moet vormen voor ontluikende markten en de kwaliteit van gedekte obligaties moet verbeteren;

dringt aan op een EU-richtlijn waarin een duidelijk onderscheid wordt gemaakt tussen de twee bestaande soorten gedekte obligaties, te weten:

(a)	gedekte obligaties die niet onder de normen van artikel 129 van de CRR vallen (in het vervolg 'Premiun Covered Bonds' (CPB'S) genoemd);

(b)	gedekte obligaties die niet voldoen aan de normen voor PCB's en ook niet onder de normen van artikel 52, lid 4, van de icbe-richtlijn vallen (in het vervolg 'Ordinary Covered Bonds' (OCB's) genoemd);

beklemtoont dat PCB's preferentiële regelgevingsbehandeling moeten blijven genieten in vergelijking met OCB's, en dat OCB's preferentiële regelgevingsbehandeling moeten genieten in vergelijking met andere vormen van gedekte schulden; beseft dat met de icbe verenigbare schuldinstrumenten kunnen bijdragen aan de verwezenlijking van de doelstelling van de kapitaalmarktenunie;

verzoekt de lidstaten gedekte obligaties (zowel PCB's, als OCB's) te beschermen door in de nationale wetgevingen te waarborgen dat gedekte obligaties uiterst liquide en bijna geheel risicovrije schuldinstrumenten zijn; is van mening dat schuldinstrumenten die gedekt worden door activa die aanmerkelijk meer risico met zich meebrengen dan staatsschuld en hypotheken (d.w.z. niet door overheden gedekte infrastructuurinvesteringen of leningen aan kleine en middelgrote ondernemingen (kmo's)) geen gedekte obligaties genoemd mogen worden, maar bijvoorbeeld 'European Secured Notes' (ESN's); steunt het beginsel dat dekkingspools voor PCB's en OCB's volledig moeten worden gedekt door langetermijnactiva die gewaardeerd en te gelde kunnen worden gemaakt;

verzoekt de Commissie in de richtlijn beginselen van een wettelijk kader voor European Secured Notes (ESN's) op te nemen, zoals dubbele claims, speciaal overheidstoezicht, vrijwaring van faillissement en transparantievereisten; verzoekt de lidstaten deze beginselen in te passen in hun nationaal recht en hun insolventieprocedures; benadrukt dat een stevig rechtskader voor ESN's ertoe zou kunnen bijdragen dat ESN's transparanter, meer liquide en kostenefficiënter worden dan effecten waarbij gebruik wordt gemaakt van contractuele regelingen; wijst erop dat dit ertoe kan bijdragen dat ESN's meer risicorijke activiteiten financieren, zoals kredieten aan kmo's en consumenten of infrastructuurinvesteringen zonder overheidsgarantie; wijst erop dat ESN's vrijgesteld zouden zijn van het 'bail-in'-instrument van artikel 44 van de BRRD;

dringt erop aan in de richtlijn minimumtoezichtsnormen op te nemen die geconstateerde best practices voor gedekte obligaties weerspiegelen; spoort aan tot toezichtsconvergentie in de hele EU;

wenst dat de richtlijn voor meer transparantie zorgt met betrekking tot informatie over dekkingspoolactiva en tot het rechtskader dat dubbele claims en scheiding van die activa in geval van insolventie of afwikkeling van de emittent moet waarborgen; vindt het in dit verband verder belangrijk dat de richtlijn op beginselen gebaseerd is en zich uitsluitend richt op informatievereisten;

Het definiëren van PCB's, OCB's en ESN's, en het vaststellen van een desbetreffend regelgevingskader

verzoekt de Commissie een voorstel te presenteren voor een Europees kader (richtlijn) voor gedekte obligaties, met de gelijktijdige vaststelling van de definities van PCB's, OCB's en ESN's, teneinde marktverstoringen tijdens overgangsfasen te voorkomen; verzoekt de Commissie in deze definities elk van de volgende gemeenschappelijke, tijdens de gehele levenscyclus van het uitgegeven instrument toe te passen beginselen op te nemen, ongeacht eventuele voorkeursbehandelingen:

(a)	PCB's, OCB's en ESN's moeten volledig worden gedekt door een dekkingspool van activa;

(b)

de nationale wetgevingen moeten beleggers een tweevoudige claim waarborgen, te weten:

(i)	een claim op de emittent van het schuldinstrument gelijk aan de volledige betalingsverplichtingen, en

(ii)	een gelijkwaardige prioritaire claim op de dekkingspoolactiva (met inbegrip van vervangingsactiva en derivaten) in het geval van wanbetaling van de emittent;

indien deze claims onvoldoende zijn om volledig aan de betalingsverplichtingen van de emittent te voldoen, moeten de resterende claims van de belegger pari passu zijn met de claims van de ongedekte senior crediteuren van de emittent;

(c)

middels juridisch bindende regelingen die in het geval van insolventie of afwikkeling van de emittent eenvoudig kunnen worden afgedwongen, wordt voor daadwerkelijke segregatie van alle dekkingspoolactiva gezorgd; hetzelfde geldt voor alle vervangingsactiva en derivaten die de risico's van de dekkingspool afdekken;

(d)	PCB's, OCB's en ESN's vallen buiten het faillissement, dat wil zeggen dat wordt gewaarborgd dat de betalingsverplichtingen van de emittent in geval van diens insolventie of afwikkeling niet automatisch versneld worden;

(e)

overpanding met inachtneming van de specifieke risico's van PCB's, OCB's en ESN's, op basis van in de nationale wetgevingen vast te stellen gedetailleerde regels; de waarde van alle dekkingspoolactiva moet altijd groter zijn dan de waarde van de uitstaande betalingsverplichtingen; de waarderingsmethoden voor dekkingspoolactiva en de berekeningsfrequentie moeten duidelijk worden gedefinieerd in de nationale wetgeving en moeten op passende wijze rekening houden met alle relevante risico's;

(f)

in de Europese wetgeving of in de nationale wetgevingen worden parameters voor de maximale verhouding tussen lening en waarde (LTV) voor dekkingspoolactiva vastgesteld; de verwijdering van dekkingspoolactiva die niet aan de maximale LTV's voldoen moet niet verplicht zijn, maar gewaarborgd moet worden dat een dergelijke verwijdering uitsluitend plaatsvindt indien de desbetreffende activa worden vervangen door in aanmerking komende activa met een marktwaarde die ten minste identiek is;

(g)

een deel van de dekkingspoolactiva of van de liquiditeitsfaciliteiten moet voldoende liquide zijn om te waarborgen dat gedurende de volgende zes maanden aan de betalingsverplichtingen van de gedekte obligaties of de ESN's kan worden voldaan, behalve in gevallen met obligaties met matchende uitgifte of obligaties met een „soft bullet” en „conditional pass-through (CPT)”;

(h)	derivaten zijn uitsluitend toegestaan voor risico-afdekking, en derivatencontracten die door de emittent worden gesloten met derivatentegenpartijen en die worden geregistreerd in de dekkingspool kunnen niet worden beëindigd bij insolventie van de emittent;

(i)

in de nationale wetgevingen wordt voorzien in een robuust kader voor overheidstoezicht, bestaand uit een bevoegde autoriteit, een toezichthouder voor dekkingspools en een speciale beheerder, in combinatie met een heldere omschrijving van de taken en toezichtsbevoegdheden van de bevoegde autoriteit, en dit om ervoor te zorgen dat:

(i)	emittenten over gekwalificeerd personeel en geëigende operationele procedures voor het beheer van dekkingspool beschikken, ook in het geval van problemen, insolventie of afwikkeling;

(ii)	de kenmerken van de specifieke programma's zowel voorafgaand aan de emissie, als gedurende de hele looptijd van het schuldinstrument aan de toepasselijke vereisten voldoen;

(iii)

er voortdurend, regelmatig en onafhankelijk toezicht wordt gehouden op de conformiteit van de PCB's, OCB's en ESN's met de toepasselijke voorschriften (ook met betrekking tot het in aanmerking komen van dekkingsactiva en dekking);

(iv)	emittenten regelmatige stresstests verrichten op de berekening van de dekkingsvereisten en daarbij rekening houden met de voornaamste risicofactoren voor het schuldinstrument, zoals krediet-, rentetarief-, valuta- en liquiditeitsrisico's;

de taken en bevoegdheden van de bevoegde autoriteit en van de speciale beheerder in het geval van insolventie of afwikkeling van de emittent moeten helder worden gedefinieerd;

(j)

de emittent moet ten minste halfjaarlijks geaggregeerde gegevens over de dekkingspools openbaar maken met een mate van detail die beleggers in staat stelt een alomvattende risico-analyse te maken; er moet informatie worden verstrekt over de kredietrisico-, marktrisico- en liquiditeitsrisicokenmerken van dekkingsactiva, over de bij de dekkingspools betrokken tegenpartijen, alsook over de niveaus van de wettelijke, contractuele en vrijwillige overpanding, met een afdeling gewijd aan derivaten die verbonden zijn met dekkingspoolactiva en -passiva;

(k)

de looptijd kan uitsluitend worden verlengd in het geval van insolventie of afwikkeling van de emittent en mits de bevoegde toezichthoudende autoriteit ermee instemt, of middels bij de nationale wetgevingen vastgestelde objectieve financiële triggers die door de bevoegde Europese autoriteit zijn goedgekeurd; de exacte voorwaarden waaraan verlengingen en eventuele wijzigingen van de coupon, de looptijd en andere kenmerken moeten voldoen, moeten duidelijk worden vermeld in de emissievoorwaarden van elke obligatie;

verzoekt de Commissie in de definitie van PCB's in de richtlijn de volgende aanvullende beginselen op te nemen:

(a)

het schuldinstrument wordt volledig gedekt door activa zoals bedoeld in artikel 129, lid 1, van de CRR en voldoet aan de aanvullende vereisten zoals bedoeld in artikel 129, de leden 3 en 7, van de CRR; voor hypotheekleningen met garanties zoals bedoeld in artikel 129, lid 1, onder e), van de CRR mag het de beheerder van het programma van gedekte obligaties bij wet niet verboden zijn om senior hypothecaire pandrechten op de leningen te vestigen in het geval van verzuim of afwikkeling van de emittent van de gedekte obligaties en indien de garantie om welke reden dan ook niet kan worden gebruikt; de mogelijkheid om schepen als dekkingspoolactiva te gebruiken (artikel 129, lid 1, onder g), van de CRR), moet opnieuw tegen het licht worden gehouden;

(b)

in de Europese wetgeving worden parameters voor de maximale LTV voor in dekkingspools opgenomen hypotheken vastgesteld die de LTV's in artikel 129 van de huidige CRR niet overschrijden, en deze worden regelmatig opnieuw tegen het licht gehouden en aangepast rekening houdend met stresstests aan de hand van onafhankelijke beoordelingen van de marktprijzen op de problematische vastgoedmarkten in kwestie; het gebruik van lening tegen hyptotheekwaarde in plaats van lening tegen marktwaarde moet worden aangeraden;

10.

beklemtoont dat de risicowegingen die in de Europese wetgeving aan gedekte obligaties worden toegekend een weerspiegeling van de beoordelingen van de onderliggende risico's moeten vormen; stelt vast dat hetzelfde niet geldt voor alle andere schuldinstrumenten die een preferentiële regelgevingsbehandeling genieten vanwege bepaalde kenmerken;

11.

verzoekt de Commissie de Europese toezichthoudende autoriteiten te machtigen om te beoordelen of PCB's, OCB's en ESN's voldoen aan de criteria, teneinde de in artikel 52, lid 4, van de icbe-richtlijn bedoelde lijsten aan te vullen of zelfs te vervangen door een gezaghebbende lijst van conforme stelsels voor PCB's, OCB's en ESN's op Europees niveau;

12.

verzoekt de EBA voor de stelsels van PCB's, OCB's en ESN's aanbevelingen te formuleren betreffende subsidiabiliteitscriteria voor activa (met inbegrip van vervangingsactiva), LTV-ratio's en doeltreffende minimumniveaus van overpanding voor verschillende soorten activa, alsook betreffende eventuele herzieningen van de CRR; verzoekt de EBA de nodige richtsnoeren te geven voor de vaststelling van het speciaal overheidstoezichts- en administratief kader;

13.

beveelt aan de obstakels voor toegang tot de markt voor emittenten op nieuwe markten voor gedekte obligaties buiten de EER te elimineren door gedekte obligaties van emittenten in derde landen gelijk te behandelen, op voorwaarde dat hun wetgeving, instituties en toezicht een grondige equivalentiebeoordeling door een bevoegde Europese instellingen goed doorstaan; beveelt aan de hoofdbeginselen van de Europese wetgeving te bevorderen opdat deze op mondiaal niveau een mogelijke benchmark kunnen gaan vormen voor de markt van gedekte obligaties;

14.

verzoekt de Commissie een voorstel tot herziening van de Europese wetgeving voor financiële diensten te presenteren waarin de regelgevingsbehandeling van PCB's, OCB's en ESN's wordt gespecificeerd;

15.

verzoekt de Commissie bij de beoordeling van de Europese wetgeving voor financiële diensten rekening te houden met de bijdrage die PCB's, OCB's en ESN's mogelijkerwijs kunnen leveren aan de verwezenlijking van de doelstellingen van de kapitaalmarktenunie;

16.

verzoekt de Commissie na te gaan of er op nationaal niveau eventuele obstakels bestaan die de ontwikkeling van stelsels voor gedekte obligaties in de weg staan en richtsnoeren te geven voor de verwijdering van die obstakels, onverminderd de gezonde en prudente bedrijfsvoering van banken;

17.

verzoekt de Commissie en de EBA in het kader van een effectbeoordeling te onderzoeken op pandrechten op schepen als dekkingspoolactiva zoals bedoeld in artikel 129, lid 1, onder g), van de CRR kunnen worden toegelaten; maakt zich er zorgen over dat een preferentiële behandeling van schepen de concurrentie met andere vervoersmodi zou kunnen verstoren; verzoekt de Commissie en de EBA te onderzoeken of gedekte scheepsobligaties wat hun door onafhankelijke ratingbureaus uitgevoerde liquiditeits- en risicobeoordelingen betreft gelijkwaardig zijn aan andere CRR-conforme gedekte obligaties, en of deze op basis van LCR-subsidiabiliteit en lagere risicowegingen in de CRR voor een preferentiële behandeling in aanmerking komen;

18.

verzoekt de lidstaten in hun wetgevingen te bepalen dat afzonderlijke dekkingspools kunnen worden opgericht met elk een homogene soort activa (bijvoorbeeld hypothecaire leningen); verzoekt de lidstaten alle in artikel 129, lid 1, onder a), b) en c), van de CRR bedoelde dekkingsactiva toe te laten als vervangingsactiva die bijdragen aan het bereiken van het dekkingsvereiste, en duidelijke restricties inzake kredietkwaliteit, blootstellingsomvang en maxima voor dekkingsbijdragen van vervangingsactiva vast te stellen;

Steun voor markttransparantie en vrijwillige convergentie

19.

is verheugd over de verbeteringen die aan de ratingmethoden voor gedekte obligaties zijn aangebracht, alsook over de uitbreiding van de ratingmarkten voor gedekte obligaties;

20.

benadrukt dat een gelijk speelveld van belang is om eerlijke concurrentie op de financiële markten te waarborgen; beklemtoont dat de Europese wetgeving niet mag discrimineren tussen verschillende soorten gedekte obligaties, tenzij er goede redenen zijn om aan te nemen dat deze qua veiligheid of liquiditeit van elkaar verschillen;

21.

is verheugd over de initiatieven vanuit de markt voor het ontwikkelen van geharmoniseerde normen en templates voor openbaarmaking (bijv. de HTT), om het vergelijken van gedekte obligaties en het analyseren van de onderlinge verschillen in de EU te vergemakkelijken;

22.

vindt het goed dat de EBA aanbevelingen voor marktnormen en richtsnoeren inzake goede praktijken ontwikkelt; spoort een dergelijke vrijwillige convergentie aan;

23.

dringt erop aan dekkingspools regelmatig aan stresstests te onderwerpen en de resultaten van die tests openbaar te maken;

o o

24.

verzoekt zijn Voorzitter deze resolutie te doen toekomen aan de Raad, de Commissie en de Europese Bankenautoriteit.