Amendementen van het Europees Parlement aangenomen op 16 januari 2018 op het voorstel voor een verordening van het Europees Parlement en de Raad betreffende de instandhouding van visbestanden en de bescherming van mariene ecosystemen door middel van technische maatregelen, tot wijziging van de Verordeningen (EG) nr. 1967/2006, (EG) nr. 1098/2007 en (EG) nr. 1224/2009 van de Raad en de Verordeningen (EU) nr. 1343/2011 en (EU) nr. 1380/2013 van het Europees Parlement en de Raad en tot intrekking van de Verordeningen (EG) nr. 894/97, (EG) nr. 850/98, (EG) nr. 2549/2000, (EG) nr. 254/2002, (EG) nr. 812/2004 en (EG) nr. 2187/2005 van de Raad (COM(2016)0134 — C8-0117/2016 — 2016/0074(COD))

(2 bis)

De bestaande regels moeten worden vereenvoudigd zodat exploitanten, nationale autoriteiten en belanghebbenden ze beter begrijpen en naleven. Het raadplegingsproces van de adviesraden dient te worden aangehouden overeenkomstig Verordening (EU) nr. 1380/2013 en er moet op worden gelet dat alle doelstellingen op het gebied van instandhouding en duurzaamheid volledig worden nageleefd.

(2 ter)

De vereenvoudiging van de huidige regels inzake technische maatregelen mag niet leiden tot een afzwakking van de instandhoudings- en duurzaamheidsnormen.

(3)

Er is behoefte aan een kader voor de regulering van technische maatregelen. Dat kader moet algemene regels bevatten die gelden in alle Uniewateren, en moet het mogelijk maken technische maatregelen te nemen waarbij via het regionaliseringsproces dat in het kader van het GVB is ingevoerd, rekening wordt gehouden met de specifieke regionale kenmerken van de visserijen.

(3)

Er is behoefte aan een kader voor de regulering van technische maatregelen. Dat kader moet algemene regels bevatten die gelden in alle Uniewateren, en moet het mogelijk maken technische maatregelen te nemen waarbij via het regionaliseringsproces dat in het kader van het GVB is ingevoerd, rekening wordt gehouden met de specifieke regionale kenmerken van de visserijen. Met dat proces moet het mogelijk worden om de gemeenschappelijke regels doeltreffend te verenigen met de lokale situaties en de situaties per gebied. Het proces mag echter niet leiden tot een vorm van hernieuwde nationalisering van het GVB en de adviesraden moeten ervoor blijven instaan dat de regionalisering zich afspeelt in het kader van een Europese aanpak die strookt met overweging 14 van Verordening (EU) nr. 1380/2013.

(4)

Het kader moet betrekking hebben op de vangst en de aanlanding van visserijhulpbronnen, op de werking van vistuig en op de wisselwerking tussen visserijactiviteiten en mariene ecosystemen.

(4)

Het kader moet betrekking hebben op de vangst en de aanlanding van visserijhulpbronnen, op de werking van vistuig en op de wisselwerking tussen visserijactiviteiten en mariene ecosystemen, en moet ook rekening houden met de sociaaleconomische dynamiek.

(6)

In voorkomend geval moeten technische maatregelen van toepassing zijn op recreatievisserijen, die een aanzienlijke impact kunnen hebben op vis- en schaaldierbestanden.

(6)

Recreatievisserijen kunnen een aanzienlijke impact hebben op het mariene milieu en bestanden van vis en andere soorten, en moeten dan ook worden onderworpen aan technische maatregelen.

(6 bis)

Tot het tegendeel wordt bewezen met wetenschappelijk bewijs, wordt de door recreatieve vissers (visserij met lijn en haken) gevangen vis teruggezet met een grote kans op overleven.

(6 ter)

De aanlandingsverplichting geldt overeenkomstig Verordening (EU) nr. 1380/2013 voor alle soorten waarvoor vangstbeperkingen gelden. Als er echter exemplaren van die soorten worden gevangen en onmiddellijk vrijgelaten door recreatieve vissers, en wetenschappelijk bewijs aantoont dat die soorten een grote kans op overleven hebben, zoals het geval kan zijn voor vis gevangen door recreatieve vissers die gebruikmaken van een hengelsportuitrusting, moet de visserij in kwestie kunnen worden uitgesloten van de aanlandingsverplichting door in die verordening vastgelegde procedures te hanteren, met name door daartoe maatregelen te nemen in het kader van meerjarige plannen en/of teruggooiplannen.

(7)

Technische maatregelen moeten bijdragen tot de doelstellingen van het GVB om te vissen op het niveau van de maximale duurzame opbrengst, ongewenste vangsten te verminderen en teruggooi uit te bannen, en moeten bijdragen tot het bereiken van een goede milieutoestand overeenkomstig Richtlijn 2008/56/EG van het Europees Parlement en de Raad⁽¹⁸⁾.

(7)

Technische maatregelen moeten bijdragen tot de doelstellingen van het GVB.

(7 bis)

De technische maatregelen moeten in verhouding staan tot de beoogde doelstellingen. Voordat zij worden vastgesteld, moet rekening worden gehouden met de mogelijke economische en sociale effecten ervan.

(7 ter)

De handhaving en tenuitvoerlegging van technische maatregelen, operationele programma's en, indien van toepassing, de afgifte van vergunningen, en beperkingen op de bouw en exploitatie van vaartuigen en bepaald vistuig mogen geen afbreuk doen aan het realiseren van betere gezondheids- en veiligheidsnormen voor vaartuigen die visserijoperaties en visserijactiviteiten uitvoeren.

(7 quater)

De krachtens deze verordening vastgestelde technische maatregelen moeten aansluiten bij het strategisch plan voor biodiversiteit voor de periode 2011-2020, dat is vastgesteld krachtens het VN-Verdrag inzake biologische diversiteit, en moeten de tenuitvoerlegging van de EU-biodiversiteitsstrategie voor 2020 ondersteunen, met name de doelstelling om het duurzame gebruik van visserijhulpbronnen en de daarmee samenhangende acties te waarborgen.

(8)

Technische maatregelen moeten er met name voor zorgen dat scholen jonge of paaiende vis worden beschermd door de toepassing van selectief vistuig en vermijdingsmaatregelen. Technische maatregelen moeten er ook voor zorgen dat de effecten van vistuig op het mariene ecosysteem, en met name op kwetsbare soorten en habitats, tot een minimum worden beperkt en waar mogelijk worden geëlimineerd. Zij moeten er ook toe bijdragen dat beheersmaatregelen worden genomen waarmee kan worden voldaan aan de verplichtingen uit hoofde van Richtlijn 92/43/EEG van de Raad⁽¹⁹⁾, Richtlijn 2009/147/EG van het Europees Parlement en de Raad⁽²⁰⁾ en Richtlijn 2008/56/EG.

(8)

Technische maatregelen moeten met name bijdragen tot de bescherming van scholen jonge of paaiende vis door de toepassing van selectief vistuig en vermijdingsmaatregelen. Technische maatregelen moeten er ook toe bijdragen dat de nadelige effecten van vistuig op het mariene ecosysteem, en met name op kwetsbare soorten en habitats, tot een minimum worden beperkt en waar mogelijk worden geëlimineerd. Er moeten stimulansen worden toegekend om het gebruik van vistuig en praktijken met geringe gevolgen voor het milieu aan te moedigen. Technische maatregelen moeten er ook toe bijdragen dat beheersmaatregelen worden genomen waarmee kan worden voldaan aan de verplichtingen uit hoofde van Richtlijn 92/43/EEG van de Raad⁽¹⁹⁾, Richtlijn 2009/147/EG van het Europees Parlement en de Raad⁽²⁰⁾ en Richtlijn 2008/56/EG.

(8 bis)

De incidentele vangst van kwetsbare soorten moet op een alomvattende manier worden aangepakt voor alle visserijen en soorten vistuig, aangezien ze een sterke bescherming genieten krachtens Richtlijn 92/43/EEG, Richtlijn 2009/147/EG en Richtlijn 2008/56/EG, ze uiterst kwetsbaar zijn en er uiterlijk in 2020 een goede milieutoestand moet worden bereikt.

(9)

Om de doeltreffendheid van de technische maatregelen te evalueren, moeten met betrekking tot de niveaus van ongewenste vangsten, het niveau van bijvangsten van kwetsbare soorten en de omvang van door de visserij verstoorde zeebodemhabitats streefdoelen worden ontwikkeld die sporen met de doelstellingen van het GVB, de milieuwetgeving van de Unie — met name Richtlijn 92/43/EEG van de Raad en Richtlijn 2000/60/EG van het Europees Parlement en de Raad⁽²¹⁾– en met internationale beste praktijken.

(9)

Om de doeltreffendheid van de technische maatregelen te evalueren, moeten met betrekking tot de vermindering van vangsten van vis onder de minimuminstandhoudingsreferentiegrootte, incidentele vangsten van kwetsbare soorten en de terugdringing van nadelige milieueffecten op mariene habitats als gevolg van visserij prestatie-indicatoren worden ontwikkeld die sporen met de doelstellingen van het GVB en de milieuwetgeving van de Unie — met name Richtlijn 92/43/EEG, Richtlijn 2009/147/EG en Richtlijn 2000/60/EG van het Europees Parlement en de Raad⁽²¹⁾.

(9 bis)

Lidstaten moeten in zo groot mogelijke mate gebruikmaken van de beschikbare maatregelen uit hoofde van Verordening (EU) nr. 508/2014 van het Europees Parlement en de Raad^{(1 bis)}om vissers te ondersteunen bij de tenuitvoerlegging van technische maatregelen, en moeten ervoor zorgen dat rekening wordt gehouden met de sociaal-economische doelstellingen van het GVB.

(11)

Bepaalde soorten destructief vistuig of methoden waarbij gebruik wordt gemaakt van explosieven, gif, verdovende stoffen, elektrische stroom, pneumatische hamers of andere klopwerktuigen, alsook gesleepte voorzieningen, grijpers voor het oogsten van rood koraal, andere soorten koraal of aan koraal verwante soorten, en bepaalde harpoengeweren moeten worden verboden, met uitzondering van het specifieke geval van elektrische pulskorren, die onder zeer strikte voorwaarden mogen worden gebruikt.

(11)

Bepaalde soorten destructief vistuig of methoden waarbij gebruik wordt gemaakt van explosieven, gif, verdovende stoffen, elektrische stroom, pneumatische hamers of andere klopwerktuigen, alsook gesleepte voorzieningen, grijpers voor het oogsten van rood koraal, andere soorten koraal of aan koraal verwante soorten, en bepaalde harpoengeweren moeten worden verboden. In dit verband moet worden gewaarborgd dat er toereikende kennis bestaat over de effecten — met inbegrip van de cumulatieve effecten — van innovatief vistuig, alvorens het gebruik van het vistuig algemeen wordt toegepast. Bovendien moet er een systeem voor monitoring, controle en evaluatie zijn, dat zowel gericht is op handhaving en onderzoek als op evaluatie. Tot slot moeten huidige vergunningen worden onderworpen aan een wetenschappelijke herbeoordeling, voordat zij permanent de status „niet verboden” krijgen.

(11 bis)

Alvorens het gebruik van innovatief vistuig op commerciële schaal algemeen wordt toegepast, is er behoefte aan gedetailleerde en gekwantificeerde kennis over de effecten — met inbegrip van de cumulatieve effecten — van innovatief vistuig op het mariene milieu en op mariene soorten. Er moet een doeltreffend monitoring- en evaluatieprogramma worden opgezet.

(15)

Voor sommige zeldzame vissoorten, zoals bepaalde soorten haaien en roggen, kan zelfs een beperkte vorm van visserijactiviteit een ernstig risico voor de instandhouding van de soort inhouden. Om die soorten te beschermen moet een totaalverbod op de desbetreffende visserij worden ingesteld.

(15)

Voor sommige vissoorten die zeldzaam zijn of door hun biologische kenmerken bijzonder gevoelig zijn voor overbevissing kan zelfs een beperkte vorm van visserijactiviteit een ernstig risico voor de instandhouding van de soort inhouden. Om die soorten te beschermen moet een totaalverbod op de desbetreffende visserij worden ingesteld.

(21)

Om de vangstsector te helpen de aanlandingsverplichting uit te voeren, moeten de lidstaten ervoor zorgen dat er maatregelen van kracht zijn die het makkelijker maken vangsten van mariene soorten die de minimuminstandhoudingsreferentiegrootte niet halen, op te slaan en afzetmogelijkheden voor dergelijke vangsten te vinden. Die maatregelen moeten ook betrekking hebben op steun voor investeringen in de bouw en aanpassing van aanlandings- en beschuttingsplaatsen, of steun voor investeringen om visserijproducten een meerwaarde te geven.

(21)

Om de vangstsector te helpen bij de uitvoering van de aanlandingsverplichting en om een gelijk speelveld te garanderen door de aanlandingsverplichting volledig na te leven, moeten de lidstaten ervoor zorgen dat er maatregelen van kracht zijn die het makkelijker maken vangsten van mariene soorten die de minimuminstandhoudingsreferentiegrootte niet halen, op te slaan en afzetmogelijkheden voor dergelijke vangsten te vinden. Die maatregelen moeten ook betrekking hebben op steun voor investeringen in de bouw en aanpassing van aanlandings- en beschuttingsplaatsen, of steun voor investeringen om visserijproducten een meerwaarde te geven.

(23)

Wanneer uit wetenschappelijk advies blijkt dat er sprake is van aanzienlijke ongewenste vangsten van soorten waarvoor geen vangstbeperkingen gelden en die dus niet onder de toepassing van de aanlandingsverplichting vallen, moeten de lidstaten proefprojecten uitvoeren met als doel na te gaan hoe die vangsten kunnen worden beperkt, zodat passende technische maatregelen kunnen worden ingevoerd om dat doel te bereiken.

(23)

Wanneer uit wetenschappelijk advies blijkt dat er sprake is van aanzienlijke ongewenste vangsten van soorten moeten de lidstaten proefprojecten uitvoeren met als doel na te gaan hoe die vangsten kunnen worden beperkt, zodat passende technische maatregelen kunnen worden ingevoerd om dat doel te bereiken.

(24)

Waar geen technische maatregelen op regionaal niveau van kracht zijn, moeten de vastgelegde basisnormen gelden. Die basisnormen moeten voortvloeien uit bestaande technische maatregelen, rekening houdend met het advies van het WTECV en de meningen van belanghebbenden. Zij moeten betrekking hebben op basisnormen voor maaswijdten van gesleept vistuig en staande netten, minimuminstandhoudingsreferentiegrootten, gesloten of beperkte gebieden, natuurbeschermingsmaatregelen voor het beperken van bijvangsten van zeezoogdieren en zeevogels in bepaalde gebieden en andere bestaande regiospecifieke maatregelen die nodig blijven om ervoor te zorgen dat de instandhoudingsdoelstellingen gehaald blijven worden totdat maatregelen in het kader van regionalisering worden ingevoerd.

(24)

Waar geen technische maatregelen op regionaal niveau van kracht zijn, moeten de vastgelegde basisnormen gelden. Die basisnormen moeten voortvloeien uit bestaande technische maatregelen, rekening houdend met het advies van het WTECV en de meningen van belanghebbenden. Zij moeten betrekking hebben op basisnormen voor maaswijdten van gesleept vistuig en staande netten, minimuminstandhoudingsreferentiegrootten, gesloten of beperkte gebieden, natuurbeschermingsmaatregelen om incidentele vangsten van zeezoogdieren en zeevogels in bepaalde gebieden tot een minimum te beperken en waar mogelijk uit te bannen, en andere bestaande regiospecifieke maatregelen die nodig blijven om ervoor te zorgen dat de instandhoudingsdoelstellingen gehaald blijven worden totdat maatregelen in het kader van regionalisering worden ingevoerd.

(25)

De lidstaten kunnen overeenkomstig het in het GVB bedoelde regionaliseringsproces samen met de belanghebbenden gezamenlijke aanbevelingen voor passende technische maatregelen ontwikkelen die afwijken van de basisnormen.

(25)

De lidstaten moeten overeenkomstig het in het GVB bedoelde regionaliseringsproces, in nauwe samenwerking met de desbetreffende adviesraden en op basis van het beste beschikbare wetenschappelijke advies, in staat zijn gezamenlijke aanbevelingen voor passende technische maatregelen te ontwikkelen die afwijken van de basisnormen om de technische maatregelen aan te passen aan de specifieke regionale kenmerken van de visserijen, zelfs als er geen meerjarenplan is.

(26)

Dergelijke regionale technische maatregelen moeten wat betreft exploitatiepatronen en de bescherming van kwetsbare soorten en habitats minstens gelijkwaardig zijn aan de basisnormen.

(26)

Regionalisering moet worden ingezet om op maat gemaakte maatregelen op te stellen waarbij de specifieke kenmerken van elk visserijgebied in aanmerking worden genomen, waaronder de bescherming van gevoelige soorten en habitats. Dergelijke regionale technische maatregelen moeten duurzaam zijn en ten minste dezelfde exploitatiepatronen en hetzelfde beschermingsniveau garanderen als de basisnormen. De vaststelling van regionale technische maatregelen moet altijd gebaseerd zijn op het beste beschikbare wetenschappelijke advies.

(26 bis)

De door de regionale groepen van de lidstaten genomen beslissingen in het kader van regionalisering moeten aan dezelfde normen voor democratisch toezicht voldoen als de normen die gelden in de desbetreffende lidstaten.

(26 ter)

Regionalisering moet als instrument worden ingezet om de deelname van alle relevante belanghebbenden, met inbegrip van non-gouvernementele organisaties, te stimuleren en om de betrokkenheid en zeggenschap van vissers te bevorderen zodat zij in nauwe samenwerking met de lidstaten, adviesraden en wetenschappers op maat gemaakte maatregelen in het leven kunnen roepen waarbij rekening wordt gehouden met de specifieke kenmerken van elk visserijgebied en waarmee tegelijkertijd de milieuomstandigheden aldaar worden beschermd.

(27 bis)

Wanneer slechts één lidstaat een rechtstreeks belang bij het beheer heeft, kunnen voorstellen voor individuele technische maatregelen worden ingediend om de bestaande instandhoudingsmaatregelen te wijzigen, na raadpleging van de betrokken adviesraden.

(28)

Bij de ontwikkeling van gezamenlijke aanbevelingen om in het kader van meerjarenplannen grootteselectief en soortselectief vistuig goed te keuren dat afwijkt van de basisnormen voor maaswijdten, moeten de regionale groepen van lidstaten ervoor zorgen dat dat vistuig minstens tot dezelfde of betere selectiviteitspatronen leidt als vistuig dat aan de basisnormen voldoet.

(28)

Bij de ontwikkeling van gezamenlijke aanbevelingen om grootteselectief en soortselectief vistuig goed te keuren dat afwijkt van de basisnormen voor maaswijdten, moeten de regionale groepen van lidstaten ervoor zorgen dat dat vistuig minstens tot dezelfde of betere selectiviteitspatronen leidt als vistuig dat aan de basisnormen voldoet.

(29)

Bij de ontwikkeling van gezamenlijke aanbevelingen om scholen jonge of paaiende vis te beschermen door in meerjarenplannen gesloten of beperkte gebieden te wijzigen of er nieuwe in te stellen, moeten de regionale groepen van lidstaten in de gezamenlijke aanbevelingen de specificaties, de omvang, de duur, de vistuigbeperkingen en de controle- en monitoringregelingen vaststellen.

(29)

Bij de ontwikkeling van gezamenlijke aanbevelingen om scholen jonge of paaiende vis te beschermen door gesloten of beperkte gebieden te wijzigen of er nieuwe in te stellen, moeten de regionale groepen van lidstaten in de gezamenlijke aanbevelingen de specificaties, de omvang, de duur, de vistuigbeperkingen en de controle- en monitoringregelingen vaststellen.

(30)

Bij de ontwikkeling van gezamenlijke aanbevelingen voor de wijziging of de instelling van minimuminstandhoudingsreferentiegrootten in meerjarenplannen moeten de regionale groepen van lidstaten ervoor zorgen dat de doelstellingen van het GVB niet in het gedrang komen, en wel door ervoor te zorgen dat jonge exemplaren van mariene soorten worden beschermd zonder dat daarbij marktverstoringen tot stand worden gebracht en een markt wordt gecreëerd voor vis onder de minimuminstandhoudingsreferentiegrootten.

(30)

Bij de ontwikkeling van gezamenlijke aanbevelingen voor de wijziging of de instelling van minimuminstandhoudingsreferentiegrootten moeten de regionale groepen van lidstaten bijdragen aan de verwezenlijking van de doelstellingen van het GVB, en wel door ervoor te zorgen dat jonge exemplaren van mariene soorten volledig worden beschermd zonder dat daarbij marktverstoringen tot stand worden gebracht en zonder dat een markt wordt gecreëerd voor vis onder de minimuminstandhoudingsreferentiegrootten.

(31)

Het invoeren van realtimesluitingen in combinatie met bepalingen voor verplaatsing van de visserij bij wijze van aanvullende maatregelen voor de bescherming van scholen jonge of paaiende vis, moet worden toegestaan als een optie die in het kader van gezamenlijke aanbevelingen kan worden ontwikkeld. De voorwaarden voor de instelling en de opheffing van dergelijke gebieden, alsook de controle en monitoringregelingen, moeten in de desbetreffende gezamenlijke aanbeveling worden omschreven.

(31)

Het invoeren van realtimesluitingen in combinatie met bepalingen voor verplaatsing van de visserij bij wijze van aanvullende maatregelen voor de bescherming van scholen jonge of paaiende vis of kwetsbare soorten, moet worden toegestaan als een optie die in het kader van gezamenlijke aanbevelingen kan worden ontwikkeld. De voorwaarden voor de instelling en de opheffing van dergelijke gebieden, met inbegrip van eventuele vrijstellingen, alsook de controle en monitoringregelingen, moeten in de desbetreffende gezamenlijke aanbeveling worden omschreven.

(32)

Op basis van een wetenschappelijke beoordeling van de effecten van innovatief vistuig, die door het WTECV naar behoren zijn geëvalueerd, moet het gebruik of de uitbreiding van het gebruik van innovatief vistuig, zoals de elektrische pulskor, als een optie kunnen worden opgenomen in gezamenlijke aanbevelingen van regionale groepen van lidstaten. Het gebruik van innovatief vistuig mag niet worden toegestaan indien uit een wetenschappelijke beoordeling blijkt dat het gebruik ervan negatieve effecten zal hebben op kwetsbare habitats en niet-doelsoorten.

(32)

Op basis van een wetenschappelijke beoordeling van de effecten van innovatief vistuig, die door het WTECV naar behoren zijn geëvalueerd, met inbegrip van de mogelijke negatieve impact van bepaald tuig, moet het gebruik of de uitbreiding van het gebruik van innovatief vistuig als een optie kunnen worden opgenomen in gezamenlijke aanbevelingen van regionale groepen van lidstaten. Het gebruik van innovatief vistuig mag niet worden toegestaan indien uit een wetenschappelijke beoordeling blijkt dat het gebruik ervan directe of cumulatieve negatieve effecten zal hebben op mariene habitats, met name kwetsbare habitats of niet-doelsoorten, of het bereiken van een goede milieutoestand van mariene wateren in het gedrang zal brengen.

(32 bis)

Regionale groepen moeten aanvullende impactbeperkende maatregelen op basis van vistuigtype ontwikkelen, met behulp van wetenschappelijk advies en beste praktijken om bijvangsten van zeevogels en zeezoogdieren tot een minimum te beperken en waar mogelijk uit te bannen, in overeenstemming met Richtlijn 92/43/EEG van de Raad en Richtlijn 79/409/EEG van de Raad^{(1 bis)}en de Overeenkomst inzake de instandhouding van kleine walvisachtigen in de Oostzee en de Noordzee van 17 maart 1992, zoals gewijzigd (Ascobans).

(33)

Om bijvangsten van kwetsbare soorten en de effecten van vistuig op kwetsbare habitats tot een minimum te beperken, moeten regionale groepen van lidstaten aanvullende impactbeperkende maatregelen ontwikkelen waarmee de effecten van de visserij op kwetsbare soorten en habitats worden beperkt. Wanneer uit wetenschappelijke gegevens blijkt dat de staat van instandhouding van die soorten en habitats ernstig bedreigd wordt, moeten de lidstaten aanvullende beperkingen op de bouw en de werking van bepaald vistuig invoeren, of het gebruik van dergelijk vistuig in die regio zelfs volledig verbieden. Dergelijke bepalingen zouden met name kunnen worden toegepast op het gebruik van drijfnetten, die in bepaalde gebieden hebben geleid tot aanzienlijke vangsten van walvisachtigen en zeevogels.

(33)

Om incidentele vangsten van kwetsbare soorten en de effecten van vistuig op kwetsbare habitats tot een minimum te beperken en waar mogelijk uit te bannen, moeten regionale groepen van lidstaten aanvullende impactbeperkende maatregelen ontwikkelen waarmee de effecten van de visserij op kwetsbare soorten en habitats worden beperkt. Wanneer uit wetenschappelijke gegevens blijkt dat de staat van instandhouding van die soorten en habitats ernstig bedreigd wordt, moeten de lidstaten aanvullende beperkingen op de bouw en de werking van bepaald vistuig invoeren, of het gebruik van dergelijk vistuig in die regio zelfs volledig verbieden om het mariene milieu, de lokale visbestanden en de betrokken lokale kustgemeenschappen te beschermen. Dergelijke bepalingen zouden met name kunnen worden toegepast op het gebruik van drijfnetten, die in bepaalde gebieden hebben geleid tot aanzienlijke vangsten van walvisachtigen en zeevogels.

(35)

Met het oog op de handhaving van de bestaande gedetailleerde aanbevelingen die zijn overeengekomen in de Visserijcommissie voor het noordoostelijke deel van de Atlantische Oceaan (NEAFC), moet de bevoegdheid om overeenkomstig artikel 290 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie handelingen vast te stellen aan de Commissie worden gedelegeerd ten aanzien van de lijsten van kwetsbare mariene ecosystemen en ten aanzien van specifieke technische maatregelen in verband met bepaalde maatregelen ter bescherming van blauwe leng en roodbaars. De Commissie moet ook de bevoegdheid krijgen om gedelegeerde handelingen vast te stellen teneinde in het Unierecht toekomstige wijzigingen op te nemen van door de NEAFC vastgestelde maatregelen die het onderwerp vormen van een aantal uitdrukkelijk als niet-essentiële onderdelen van deze verordening aangemerkte bepalingen en die bindend worden voor de Europese Unie in overeenstemming met het NEAFC-verdrag. Het is van bijzonder belang dat de Commissie bij haar voorbereidende werkzaamheden tot passende raadpleging overgaat, onder meer op deskundigenniveau,

(36)

Om het wetenschappelijk onderzoek en de kunstmatige uitzetting en de overbrenging van mariene organismen niet te belemmeren, moet deze verordening niet gelden voor activiteiten die daarvoor noodzakelijk zijn.

(36)

Om het wetenschappelijk onderzoek en de rechtstreekse uitzetting en de overbrenging van mariene organismen niet te belemmeren, moet deze verordening niet gelden voor activiteiten die daarvoor noodzakelijk zijn.

(37)

Wanneer volgens het beschikbare wetenschappelijke advies onmiddellijke actie is vereist om mariene soorten te beschermen, moet de Commissie in naar behoren gemotiveerde gevallen hetzij in aanvulling op of in afwijking van deze verordening, hetzij anderszins overeenkomstig het Unierecht onmiddellijk toepasbare gedelegeerde handelingen kunnen vaststellen met technische maatregelen om de bedreigingen in te perken. Die maatregelen moeten zo worden opgezet dat onverwachte veranderingen in bestandspatronen door een hoge of lage aanwas van jonge exemplaren in het bestand worden aangepakt, dat bescherming wordt geboden voor paaiende vis of schaaldieren wanneer bestanden zich op een zeer laag niveau bevinden, of om het hoofd te kunnen bieden aan andere veranderingen in de staat van instandhouding van visbestanden die de toestand van een bestand kunnen bedreigen. Zij kunnen onder meer bestaan uit beperkingen op het gebruik van gesleept of staand vistuig of op visserijactiviteiten in bepaalde gebieden of tijdens bepaalde perioden.

(37)

Wanneer volgens het beste beschikbare wetenschappelijke advies onmiddellijke actie is vereist om mariene soorten en habitats te beschermen, moet de Commissie in naar behoren gemotiveerde gevallen hetzij in aanvulling op of in afwijking van deze verordening, hetzij anderszins overeenkomstig het Unierecht onmiddellijk toepasbare gedelegeerde handelingen kunnen vaststellen met technische maatregelen om de bedreigingen in te perken. Die maatregelen moeten zo worden opgezet dat onverwachte veranderingen in bestandspatronen door een hoge of lage aanwas van jonge exemplaren in het bestand of incidentele vangsten van kwetsbare soorten worden aangepakt, dat bescherming wordt geboden voor paaiende vis of schaaldieren wanneer bestanden zich op een zeer laag niveau bevinden, of om het hoofd te kunnen bieden aan andere veranderingen in de staat van instandhouding van visbestanden of kwetsbare soorten die de toestand van een bestand kunnen bedreigen, evenals om de achteruitgang van soorten en habitats ten gevolge van de effecten van visserij aan te pakken en alle andere noodzakelijke instandhoudingsmaatregelen te nemen. Dergelijke maatregelen kunnen onder meer bestaan uit beperkingen op het gebruik van gesleept of staand vistuig of op visserijactiviteiten in bepaalde gebieden of tijdens bepaalde perioden.

(38)

De bevoegdheid om overeenkomstig artikel 290 van het Verdrag handelingen vast te stellen moet aan de Commissie worden gedelegeerd om de lijst van vis en schaaldieren die niet gericht mogen worden bevist, bij te werken, om de lijst van kwetsbare gebieden waar de visserij moet worden beperkt, bij te werken, om technische maatregelen aan te nemen als onderdeel van meerjarenplannen en om technische maatregelen aan te nemen als onderdeel van tijdelijke teruggooiplannen. Het is van bijzonder belang dat de Commissie bij haar voorbereidende werkzaamheden tot passende raadpleging overgaat, onder meer op deskundigenniveau, De Commissie moet bij de voorbereiding en opstelling van de gedelegeerde handelingen ervoor zorgen dat de desbetreffende documenten tijdig en op gepaste wijze gelijktijdig worden toegezonden aan het Europees Parlement en aan de Raad.

(38)

De bevoegdheid om overeenkomstig artikel 290 van het Verdrag handelingen vast te stellen moet aan de Commissie worden gedelegeerd om, met het oog op vaststelling van prestatie-indicatoren voor technische maatregelen in verband met de vangsten van vis onder de minimuminstandhoudingsreferentiegrootte, de voornaamste visserijsectoren en de omvang van dergelijke vangsten in die voornaamste visserijsectoren te bepalen, om de lijst van vis en schaaldieren die niet gericht mogen worden bevist, bij te werken, om de lijst van kwetsbare gebieden waar de visserij moet worden beperkt, bij te werken, om technische maatregelen aan te nemen als onderdeel van meerjarenplannen of, indien nodig, buiten het kader van een meerjarenplan en om technische maatregelen aan te nemen als onderdeel van tijdelijke teruggooiplannen. Het is van bijzonder belang dat de Commissie bij haar voorbereidende werkzaamheden tot passende raadpleging overgaat, onder meer op deskundigenniveau en op basis van een beoordeling door het WTECV. De Commissie moet bij de voorbereiding en opstelling van de gedelegeerde handelingen ervoor zorgen dat de desbetreffende documenten tijdig en op gepaste wijze gelijktijdig worden toegezonden aan het Europees Parlement en aan de Raad.

(40)

Uiterlijk eind 2020 en vervolgens om de drie jaar moet de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad verslag uitbrengen over de tenuitvoerlegging van deze verordening, op basis van door de lidstaten en de betrokken adviesraden verstrekte informatie en na een evaluatie door het WTECV. Dat verslag moet een beoordeling omvatten van de mate waarin de technische maatregelen zowel op regionaal niveau als op het niveau van de Unie hebben bijgedragen tot het bereiken van de doelstellingen en de streefdoelen van deze verordening. Wanneer uit dat verslag blijkt dat de doelstellingen en streefdoelen op regionaal niveau niet zijn bereikt, moeten de lidstaten in de betrokken regio een plan indienen met corrigerende maatregelen om ervoor te zorgen dat die doelstellingen en streefdoelen kunnen worden bereikt. De Commissie moet eveneens op basis van dat verslag voorstellen aan het Europees Parlement en de Raad doen voor de nodige wijzigingen van deze verordening.

(40)

Uiterlijk … [drie jaar na de datum van inwerkingtreding van deze verordening] en vervolgens om de drie jaar moet de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad verslag uitbrengen over de tenuitvoerlegging van deze verordening, op basis van door de lidstaten en de betrokken adviesraden verstrekte informatie en na een evaluatie door het WTECV. Dat verslag moet een beoordeling omvatten van de mate waarin de technische maatregelen zowel op regionaal niveau als op het niveau van de Unie hebben bijgedragen tot het bereiken van de doelstellingen en het niveau van de prestatie-indicatoren van deze verordening. Wanneer uit dat verslag blijkt dat de doelstellingen op regionaal niveau niet zijn bereikt of de prestatie-indicatoren op een ontoereikend niveau blijven, moeten de lidstaten in de betrokken regio een plan indienen met corrigerende maatregelen om ervoor te zorgen dat die doelstellingen kunnen worden bereikt en het niveau van die prestatie-indicatoren kan worden verbeterd. De Commissie moet eveneens op basis van dat verslag voorstellen aan het Europees Parlement en de Raad doen voor de nodige wijzigingen van deze verordening.

(42)

De Verordeningen (EG) nr. 1967/2006⁽²⁹⁾, (EG) nr. 1098/2007⁽³⁰⁾en (EG) nr. 1224/2009⁽³¹⁾ van de Raad en de Verordeningen (EU) nr. 1343/2011⁽³²⁾en (EU) nr. 1380/2013⁽³³⁾ van het Europees Parlement en de Raad moeten dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(42)

De Verordeningen (EG) nr. 1967/2006⁽²⁹⁾, (EG) nr. 1098/2007⁽³⁰⁾, (EG) nr. 1224/2009⁽³¹⁾ van de Raad en Verordening (EU) nr. 1380/2013⁽³³⁾ van het Europees Parlement en de Raad moeten dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(43)

Met het oog op de aanvulling of wijziging van bestaande nadere voorschriften ter omzetting van de door de Algemene Visserijcommissie voor de Middellandse Zee (GFCM) overeengekomen aanbevelingen moet de bevoegdheid om overeenkomstig artikel 290 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie handelingen vast te stellen aan de Commissie worden gedelegeerd ten aanzien van de technische maatregelen in Verordening (EU) nr. 1343/2011. De Commissie moet ook de bevoegdheid krijgen om gedelegeerde handelingen vast te stellen teneinde in het Unierecht toekomstige wijzigingen op te nemen van door de GFCM vastgestelde maatregelen die het onderwerp vormen van een aantal uitdrukkelijk als niet-essentiële onderdelen van deze verordening aangemerkte bepalingen en die bindend worden voor de Europese Unie in overeenstemming met de GFCM-overeenkomst. Verordening (EU) nr. 1343/2011 moet dienovereenkomstig worden gewijzigd. Het is van bijzonder belang dat de Commissie bij haar voorbereidende werkzaamheden tot passende raadpleging overgaat, onder meer op deskundigenniveau,

b)

de werking van vistuig en de wisselwerking tussen visserijactiviteiten en mariene ecosystemen.

b)

de werking van vistuig.

b bis)

de wisselwerking tussen dat vistuig en mariene ecosystemen.

a)

de exploitatiepatronen optimaliseren om bescherming te bieden aan scholen jonge of paaiende exemplaren van mariene soorten;

a)

zorgen voor duurzame exploitatiepatronen om bescherming te bieden aan scholen jonge of paaiende exemplaren van mariene soorten; en voorzien in passende waarborgen;

b)

ervoor zorgen dat uit de visserij voortvloeiende bijvangsten van in de Richtlijnen 92/43/EEG en 2009/147/EG vermelde mariene soorten en andere kwetsbare soorten tot een minimum worden beperkt en waar mogelijk worden uitgebannen, zodat zij geen bedreiging vormen voor de staat van instandhouding van die soorten;

b)

ervoor zorgen dat uit de visserij voortvloeiende incidentele vangsten van kwetsbare mariene soorten, met name de in de Richtlijnen 92/43/EEG en 2009/147/EG vermelde kwetsbare mariene soorten, tot een minimum worden beperkt en waar mogelijk worden uitgebannen;

c)

ervoor zorgen dat de milieueffecten van de visserij op de mariene habitats tot een minimum worden beperkt en waar mogelijk worden geëlimineerd, zodat zij geen bedreiging vormen voor de staat van instandhouding van die habitats;

c)

ervoor zorgen dat de ongunstige milieueffecten van de visserij op de mariene habitats tot een minimum worden beperkt en waar mogelijk worden geëlimineerd, onder andere door de juiste stimuleringsmaatregelen te nemen;

d)

ertoe bijdragen dat visserijbeheersmaatregelen van kracht zijn waarmee wordt voldaan aan de verplichtingen uit hoofde van de Richtlijnen 92/43/EEG, 2009/147/EG, 2008/56/EG en 2000/60/EG.

d)

beschikken over visserijbeheersmaatregelen waarmee wordt voldaan aan de verplichtingen uit hoofde van de Richtlijnen 92/43/EEG, 2009/147/EG, 2008/56/EG en 2000/60/EG.

d bis)

de verwezenlijking ondersteunen van de beschrijvende elementen 1, 3, 4 en 6 zoals vastgelegd in Besluit 2010/477/EU van de Commissie.

a)

ervoor zorgen dat de vangsten van mariene soorten die kleiner zijn dan de minimuminstandhoudingsreferentiegrootte, overeenkomstig artikel 2, lid 2, en artikel 15 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 in volume gemeten niet meer dan 5 % van de vangsten uitmaken;

a)

de mate waarin vangsten van mariene soorten die kleiner zijn dan de minimuminstandhoudingsreferentiegrootte geleidelijk aan worden verminderd tot specifieke niveaus voor de voornaamste visserijsectoren;

b)

ervoor zorgen dat de bijvangsten van zeezoogdieren, zeereptielen, zeevogels en andere niet-commercieel geëxploiteerde soorten de in Uniewetgeving en internationale overeenkomsten vastgelegde niveaus niet overschrijden;

b)

de mate waarin incidentele vangsten van zeezoogdieren, zeereptielen, zeevogels en andere niet-commercieel geëxploiteerde soorten geleidelijk aan worden beperkt en waar mogelijk worden uitgebannen;

c)

ervoor zorgen dat de milieueffecten van visserijactiviteiten op zeebodemhabitats voor elk in het kader van Richtlijn 2008/56/EG beoordeeld habitattype de niveaus die nodig zijn om een goede milieutoestand te bereiken, in geen enkele mariene regio of subregio overschrijden wat betreft de kwaliteit van de habitat en de ruimtelijke omvang waarbinnen de vereiste niveaus moeten worden bereikt.

c)

de mate waarin de ongunstige milieueffecten van visserijactiviteiten op mariene habitats, met inbegrip van kwetsbare zeebodemhabitats, tot een minimum worden beperkt en onder de niveaus worden gehouden die nodig zijn om een goede milieutoestand te bereiken, met name voor elk van de in het kader van Richtlijn 2008/56/EG beoordeelde habitattypen, in elke mariene regio of subregio wat betreft de kwaliteit van de habitat en de ruimtelijke omvang waarbinnen de vereiste niveaus moeten worden bereikt.

a)

de in dat punt genoemde voornaamste visserijsectoren;

b)

het niveau van de huidige vangsten van mariene soorten die kleiner zijn dan de minimuminstandhoudingsreferentiegrootte voor elke van de voornaamste visserijsectoren, aan de hand van de door de lidstaten verstrekte gegevens voor de referentiejaren 2013-2015;

c)

de specifieke niveaus waarop vangsten van mariene soorten die kleiner zijn dan de minimuminstandhoudingsreferentiegrootte moeten worden teruggebracht voor elke van die voornaamste visserijsectoren om de doelstelling van duurzame exploitatiepatronen te verwezenlijken en om bescherming te bieden aan jonge exemplaren.

a)

„Noordzee”: de ICES-sectoren⁽³⁴⁾ IIa, IIIa en IV;

a)

„Noordzee”: de Uniewateren van de ICES-sectoren⁽³⁴⁾ IIa, IIIa en IV;

c)

„noordwestelijke wateren”: de ICES-deelgebieden V (met uitzondering van Va en de wateren van Vb buiten de Unie), VI en VII;

(c)

„noordwestelijke wateren”: de Uniewateren van de ICES-deelgebieden V, VI en VII;

g)

„ultraperifere gebieden”: wateren rond de ultraperifere gebieden als bedoeld in artikel 349, eerste alinea, van het Verdrag, onderverdeeld in drie zeebekkens: westelijk deel van de Atlantische Oceaan, oostelijk deel van de Atlantische Oceaan en Indische Oceaan;

g)

„Uniewateren in de Indische Oceaan en het westelijke deel van de Atlantische Oceaan”: de wateren rond Guadeloupe, Frans-Guyana, Martinique, Mayotte, Réunion en Sint Maarten onder de soevereiniteit of jurisdictie van een lidstaat;

1)

„exploitatiepatroon”: de manier waarop de visserijdruk is verdeeld over het leeftijdsprofiel van een bestand;

1)

„exploitatiepatroon”: de manier waarop de visserijsterfte is verdeeld over het leeftijds- en grootteprofiel van een bestand;

2)

„selectiviteit”: een kwantitatieve aanduiding die wordt weergegeven als de waarschijnlijkheid dat met een bepaalde maaswijdte (of een haak met een bepaalde grootte) een vis van een bepaalde grootte kan worden gevangen;

2)

„selectiviteit”: de waarschijnlijkheid dat een vis van een bepaalde soort of grootte kan worden gevangen met bepaalde kenmerken van een vistuig;

(3)

4)

„gerichte visserij”: visserij op een bepaalde soort of een combinatie van soorten, waarbij de totale vangst van die soort of soorten meer dan 50 % van de economische waarde van de vangst uitmaakt;

4)

„gerichte visserij”: visserij-inspanningen die gericht zijn op een specifieke soort of groep soorten, waarbij de exacte samenstelling verschilt per visserijsector en waarbij de specifieke regels voor de minimale technische specificaties voor maaswijdte en selectieve voorzieningen per visserijsector op regionaal niveau worden vastgesteld;

5 bis)

5 ter)

7)

„kwetsbare soort”: een soort waarvan de staat van instandhouding, met inbegrip van zijn habitat en spreiding en de omvang en de kenmerken van zijn populatie, onder druk van menselijke activiteiten, met inbegrip van visserijactiviteiten, negatief wordt beïnvloed. Kwetsbare soorten omvatten met name de in de bijlagen II en IV bij Richtlijn 92/43/EEG opgenomen soorten, de soorten die onder Richtlijn 2009/147/EG vallen, en de soorten die moeten worden beschermd om een goede milieutoestand uit hoofde van Richtlijn 2008/56/EG te bereiken;

7)

„kwetsbare soort”: een soort waarvan de staat van instandhouding, met inbegrip van zijn habitat en spreiding en omvang of de kenmerken van zijn populatie, onder druk van menselijke activiteiten, met inbegrip van visserijactiviteiten, negatief wordt beïnvloed. Kwetsbare soorten omvatten met name de in de bijlagen II en IV bij Richtlijn 92/43/EEG opgenomen soorten, de soorten die onder Richtlijn 2009/147/EG vallen, en de soorten die moeten worden beschermd om een goede milieutoestand uit hoofde van Richtlijn 2008/56/EG te bereiken;

8)

„kleine pelagische soorten”: makreel, haring, horsmakreel, ansjovis, sardine, blauwe wijting, zilvervis, sprot en evervis;

8)

„kleine pelagische soorten”: onder andere makreel, haring, horsmakreel, ansjovis, sardine, blauwe wijting, zilvervis, sprot, evervis, bokvis, Sardinella aurita en Sardinella maderensis;

9 bis)

10)

„adviesraden”: groepen van belanghebbenden die in het kader van het GVB zijn opgericht om een evenwichtige vertegenwoordiging van alle belanghebbenden te bevorderen en om bij te dragen tot de verwezenlijking van de doelstellingen van het GVB;

10)

„adviesraden”: groepen van belanghebbenden die zijn opgericht uit hoofde van artikel 43 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 en die hun activiteiten uitvoeren overeenkomstig de artikelen 44 en 45 en bijlage III bij die verordening;

11)

„trawl”: een vistuig dat actief door een of meer vissersvaartuigen wordt gesleept en bestaat uit een net met een kegel- of piramidevormig gedeelte (de eigenlijke trawl) dat aan de achterkant is afgesloten door een kuil; „gesleept vistuig”: trawls, Deense zegens en vergelijkbaar vistuig met een kegel- of piramidevormig gedeelte dat aan de achterkant is afgesloten door een kuil, of dat uit twee lange vleugels, een middengedeelte en een kuil bestaat, en dat actief door het water wordt gesleept;

11)

„trawl”: een vistuig met een net dat actief door een of meer vissersvaartuigen wordt gesleept en dat aan de achterkant is afgesloten door een kuil;

11 bis)

12)

„bodemtrawl”: een trawl die is ontworpen en toegerust voor gebruik op of nabij de zeebodem;

12)

13)

„demersaal spannet”: een bodemtrawl die gelijktijdig door twee vaartuigen wordt gesleept, waarbij elke zijde van de trawl door één vaartuig wordt gesleept. De trawl wordt horizontaal opengehouden door de afstand tussen de twee vaartuigen tijdens het slepen;

13)

„bodemspannet”: een bodemtrawl die gelijktijdig door twee vaartuigen wordt gesleept, waarbij elke zijde van de trawl door één vaartuig wordt gesleept. De trawl wordt horizontaal opengehouden door de afstand tussen de twee vaartuigen tijdens het slepen;

15)

„boomkor”: vistuig met een trawlnet dat horizontaal wordt opengehouden door een rondhout of een metalen buis, de „boom”, en dat is voorzien van wekkerkettingen, kettingmatten of kietelaars en actief over de bodem wordt gesleept;

15)

„boomkor”: vistuig met een trawlnet dat horizontaal wordt opengehouden door een boom, vleugels of soortgelijke voorzieningen;

16)

„elektrische pulskor”: visserijtechniek waarbij gebruik wordt gemaakt van een elektrisch veld. De pulskor bestaat uit een aantal elektroden die in de sleeprichting aan het vistuig zijn bevestigd en die korte elektrische pulsen afgeven;

16)

„elektrische pulskor”: trawl die gebruikmaakt van elektrische pulsstroom om biologische rijkdommen van de zee te vangen;

17 bis)

20)

„staande netten”: elk soort kieuwnet, warrelnet of schakelnet dat aan de bodem is geankerd (kieuwnetten of vaste netten) of met het getij mee kan drijven (drijfnetten) en dat is bedoeld om er vis in te laten zwemmen die in de netten verstrikt of verward raakt;

20)

„staande netten”: elk soort kieuwnet, warrelnet of schakelnet dat aan de bodem is geankerd (kieuwnetten of vaste netten) en dat is bedoeld om er vis in te laten zwemmen die in de netten verstrikt of verward raakt;

21)

„drijfnet”: een enkel- of meerwandig netwerk dat parallel is opgehangen aan de hoofdlijn(en) en door drijflichamen op het wateroppervlak of op een bepaalde afstand daaronder wordt gehouden en dat vrijelijk meedrijft met de stroom of met het vaartuig waaraan het is bevestigd. Het net kan uitgerust zijn met voorzieningen om het te stabiliseren of om het afdrijven te beperken zoals een drijfanker of een aan één uiteinde van het net bevestigd anker op de bodem;

21)

„drijfnet”: een net dat door drijflichamen op het wateroppervlak of op een bepaalde afstand daaronder wordt gehouden en dat vrijelijk meedrijft met de stroom of met het vaartuig waaraan het is bevestigd. Het net kan uitgerust zijn met voorzieningen om het te stabiliseren of om het afdrijven te beperken;

22)

„geankerd kieuwnet”: een enkel net dat verticaal in het water wordt gehouden door drijvers en zinkers. Levende aquatische hulpbronnen worden gevangen doordat ze verstrikt raken in het net, dat op enigerlei wijze op de zeebodem is geankerd of kan worden geankerd;

22)

„kieuwnet”: staand net dat uit een enkel net bestaat en verticaal in het water wordt gehouden door drijvers en zinkers;

23)

„geankerd warrelnet”: enkelwandig net waarbij het net zo aan de touwen is vastgemaakt dat er meer loshangend net is dan bij een kieuwnet. In vergelijking met de meeste geankerde kieuwnetten hebben warrelnetten gewoonlijk een bovenpees met minder drijfvermogen en staan zij bij het vissen niet zo hoog in het water; zij zijn op enigerlei wijze op de zeebodem geankerd of kunnen daar worden geankerd;

23)

„warrelnet”: staand net dat bestaat uit een netwerk dat zo aan de touwen is vastgemaakt dat er meer loshangend net is dan bij een kieuwnet;

24)

„geankerd schakelnet”: net dat bestaat uit twee of meer lagen met twee grofmazige lagen aan de buitenkant en daartussen een fijnmazig net en dat op enigerlei wijze op de zeebodem is geankerd of kan worden geankerd;

24)

„schakelnet”: staand net dat bestaat uit twee of meer lagen met twee grofmazige lagen aan de buitenkant en daartussen een fijnmazig net;

26)

„beug”: vistuig bestaande uit een hoofdlijn, die vrij lang kan zijn, waaraan op een regelmatige afstand van elkaar sneuen met haken met of zonder aas zijn bevestigd. De hoofdlijn kan horizontaal op of nabij de bodem geankerd zijn of verticaal in het water staan of op het zeeoppervlak drijven;

26)

„beug”: vistuig bestaande uit een hoofdlijn van variabele lengte waaraan bijlijnen (sneuen) met haken zijn bevestigd op een onderlinge afstand die wordt bepaald door de doelsoort. De hoofdlijn kan horizontaal op of nabij de bodem geankerd zijn of verticaal in het water staan of op het zeeoppervlak drijven;

27)

„korven en kubben”: voor de vangst van schaaldieren of vissen bestemde, afzonderlijk of in rijen op de zeebodem geplaatste vallen in de vorm van uit verschillende materialen vervaardigde kooien of manden, die middels touwen (boeirepen) verbonden zijn met op het zeeoppervlak drijvende boeien die de positie aangeven, en die zijn voorzien van een of meer openingen of gaten waarlangs de dieren binnenkomen;

27)

„korven en kubben”: voor de vangst van schaaldieren, weekdieren of vissen bestemde, afzonderlijk of in rijen op de zeebodem geplaatste of boven de zeebodem zwevende vallen in de vorm van kooien of manden, die middels touwen (boeirepen) verbonden zijn met op het zeeoppervlak drijvende boeien die de positie aangeven, en die zijn voorzien van een of meer openingen of gaten waarlangs de dieren binnenkomen;

28)

„handlijn”: visserijtechniek waarbij een enkele vislijn met de handen wordt vastgehouden. De lijn is voorzien van een of meer exemplaren kunstaas of haken met aas;

28)

„handlijn”: een enkele, met de handen vastgehouden vislijn waaraan een of meer exemplaren kunstaas of haken met aas zijn bevestigd;

29)

„andreaskruis”: een grijper die met een schaarbeweging bijvoorbeeld tweekleppige weekdieren of rood koraal van de zeebodem opvist;

29)

„andreaskruis”: een grijper die met een schaarbeweging bijvoorbeeld tweekleppige weekdieren of rood koraal van de zeebodem kan opvissen;

30)

„kuil”: het achterste gedeelte van de trawl, hetzij cilindervormig, d.w.z. met dezelfde omtrek over de hele lengte, hetzij trechtervormig. Deze bestaat uit een of meer panelen (stukken netwerk) met dezelfde maaswijdte, die in de as van de trawl langs de zijkanten aan elkaar zijn vastgemaakt met een naad waaraan een zijpees kan worden bevestigd. Voor regelgevingsdoeleinden wordt de kuil geacht te bestaan uit de laatste vijftig mazen van het net;

30)

„kuil”: het achterste gedeelte van de trawl, hetzij cilindervormig, d.w.z. met dezelfde omtrek over de hele lengte, hetzij trechtervormig. Deze bestaat uit een of meer panelen (stukken netwerk), die langs de zijkanten aan elkaar zijn vastgemaakt. Voor regelgevingsdoeleinden wordt de kuil geacht te bestaan uit de laatste vijftig mazen van het net;

31)

„maaswijdte”: de maaswijdte van een kuil van gesleept vistuig, gemeten volgens de in Verordening (EG) nr. 517/2008 van de Commissie⁽⁴⁰⁾beschreven procedure;

31)

„maaswijdte”:

a)

voor netten met knopen: de grootste afstand tussen twee tegenover elkaar liggende knopen in dezelfde maas wanneer die volledig gestrekt is;

b)

voor knooploze netten: de grootste afstand tussen twee tegenover elkaar liggende hoekpunten langs de langste as van dezelfde maas wanneer die volledig gestrekt is;

32)

„vierkante maas”: maasvorm die ontstaat wanneer een netwerk met een afwijking van 45^o van de N-richting wordt aangebracht, zodat de benen van de mazen evenwijdig lopen met respectievelijk loodrecht staan op de as van de trawl;

32)

„vierkante maas”: vierzijdige maas die bestaat uit twee keer twee evenwijdige zijden van dezelfde nominale lengte, waarbij twee zijden evenwijdig zijn met de lengteas van het net en de andere er loodrecht op staan;

33)

„ruitvormige maas”: normale ruitvormige maasvorm in een netwerk;

33)

„ruitvormige maas”: vier zijden van dezelfde lengte, waarbij de diagonalen van de maas loodrecht op elkaar staan en één diagonaal evenwijdig loopt met de lengteas van het net;

36)

38)

„onderwatertijd”: de periode vanaf het tijdstip waarop de netten voor het eerst in het water worden gelaten tot het tijdstip waarop ze weer volledig aan boord van het vissersvaartuig zijn gehaald;

38)

„onderwatertijd”: de periode vanaf het tijdstip waarop vistuig voor het eerst in het water wordt gelaten tot het tijdstip waarop het vistuig weer volledig aan boord is gehaald;

39)

„monitoringsensoren voor vistuig”: elektronische afstandssensoren die aan trawls of ringzegens kunnen worden bevestigd voor de monitoring van de belangrijkste prestatieparameters, zoals de afstand tussen de trawlborden of de omvang van de vangst;

39)

„monitoringsensoren voor vistuig”: elektronische afstandssensoren die worden bevestigd voor de monitoring van de belangrijkste parameters, zoals de afstand tussen de trawlborden of het vangstvolume;

39 bis)

40)

„akoestisch afschrikmiddel”: apparaat op afstand dat wordt gebruikt om soorten zoals zeezoogdieren te waarschuwen voor de aanwezigheid van vistuig door akoestische signalen uit te zenden;

40)

„akoestisch afschrikmiddel”: apparaat op afstand dat akoestische signalen uitzendt om soorten zoals zeezoogdieren uit de buurt te houden van vistuig;

42)

„highgrading”: de praktijk waarbij laaggeprijsde, onder vangstbeperkingen vallende vis, die legaal kan worden aangeland, toch wordt teruggegooid om ervoor te zorgen dat de naar de haven gebrachte vis een zo groot mogelijke totale economische of monetaire waarde heeft;

42)

„highgrading”: de praktijk waarbij laaggeprijsde, onder vangstbeperkingen vallende vis, die legaal moet worden aangeland, toch wordt teruggegooid om ervoor te zorgen dat de naar de haven gebrachte vis een zo groot mogelijke totale economische of monetaire waarde heeft;

43a)

45 bis)

b)

elektrische stroom, behalve voor het gebruik van elektrische pulskorren overeenkomstig artikel 24 en deel E van bijlage V;

b)

elektrische stroom;

g)

enigerlei projectiel;

g)

enigerlei projectiel, met uitzondering van de projectielen die worden gebruikt voor het doden van gekooide of in kommen gevangen tonijn en de draagbare harpoenen en harpoengeweren die tussen zonsopgang en zonsondergang zonder aqualong worden gebruikt in de recreatievisserij;

—

witte tonijn (Thunnus alalunga),

a)

zijn specifieke afwijkingen, die in detail staan beschreven in bijlage V, deel C, punt 6, bijlage VI, deel C, punten 6 en 9 en bijlage VII, deel C, punt 4 van toepassing, als de kaartdiepte tussen 200 en 600 meter is;

b)

is het toegestaan om in de in artikel 5, onder e), bepaalde visserijzone geankerde kieuwnetten, warrelnetten of schakelnetten te gebruiken op plaatsen waar de kaartdiepte meer dan 200 meter bedraagt.

a)

ter bescherming van jonge exemplaren van mariene soorten overeenkomstig artikel 15, leden 11 en 12, van Verordening (EU) nr. 1380/2013;

a)

ter bescherming van jonge exemplaren van mariene soorten zodat het grootste deel van de gevangen vis de paaileeftijd heeft bereikt voordat hij wordt gevangen, en overeenkomstig artikel 15, leden 11 en 12, van Verordening (EU) nr. 1380/2013;

a bis)

voor het verbieden van het in de handel brengen voor menselijke consumptie van jonge exemplaren van mariene soorten, overeenkomstig artikel 2, lid 5, onder b), en artikel 15, lid 11, van Verordening (EU) nr. 1380/2013;

g)

in bijlage XI voor de ultraperifere gebieden.

g)

in bijlage XI voor de Uniewateren in de Indische Oceaan en het westelijke deel van de Atlantische Oceaan.

a)

zijn gericht op de verwezenlijking van de in artikel 3 van deze verordening vastgelegde doelstellingen, waarbij met name rekening wordt gehouden met de in artikel 4 vastgelegde prestatie-indicatoren;

b)

zijn in overeenstemming met de in artikel 3 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 genoemde beginselen van goed bestuur;

c)

bieden stimulansen voor vissersvaartuigen die zijn uitgerust met selectief vistuig of die gebruikmaken van visserijtechnieken met verminderde milieueffecten, onder andere via de toewijzing van vangstmogelijkheden; en

d)

zijn ten minste gelijkwaardig aan de in lid 1 bedoelde maatregelen of, in het geval van voorschriften voor maaswijdte, aan de maatregelen die van toepassing zijn op … [de dag voor de datum van inwerkingtreding van deze verordening] wat betreft exploitatiepatronen en het niveau van aan kwetsbare soorten en habitats geboden bescherming.

a)

de in de bijlagen V tot en met XI beschreven maatregelen te wijzigen of aan te vullen;

b)

voor een specifiek gebied of een specifieke periode af te wijken van de in de bijlagen V tot en met XI beschreven maatregelen, op voorwaarde dat kan worden aangetoond dat die maatregelen in dat gebied of gedurende die periode geen nut hebben op het vlak van instandhouding of dat de alternatieve maatregelen dezelfde doelstellingen bereiken.

a)

zijn erop gericht de in de artikelen 3 en 4 van deze verordening vermelde doelstellingen en streefdoelen te bereiken;

b)

zijn in overeenstemming met de in artikel 3 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 genoemde beginselen van goed bestuur; en

c)

stimuleren vissersvaartuigen die zijn uitgerust met selectief vistuig of die gebruikmaken van visserijtechnieken met verminderde milieueffecten, door hun vangstmogelijkheden toe te wijzen.

1.

Lidstaten die overeenkomstig artikel 19 gezamenlijke aanbevelingen indienen in verband met de wijziging of de vaststelling van de minimuminstandhoudingsreferentiegrootten in deel A van de bijlagen V tot en met X, houden zich aan de doelstelling om de bescherming van jonge exemplaren van mariene soorten te waarborgen.

1.

Lidstaten die overeenkomstig artikel 18 gezamenlijke aanbevelingen indienen in verband met de wijziging of de vaststelling van de minimuminstandhoudingsreferentiegrootten in deel A van de bijlagen V tot en met X, houden zich aan de doelstelling om de bescherming van jonge exemplaren van mariene soorten te waarborgen. Gezamenlijke aanbevelingen zijn gebaseerd op het beste beschikbare wetenschappelijke bewijs en houden rekening met biologische argumenten, met name de volwassen grootte van de soorten. Gezamenlijke aanbevelingen brengen de controle- en handhavingsbepalingen voor de aanlanding en de afzet van visserijproducten niet in gevaar.

1 bis.

—

het verstrekken van informatie over de doeltreffendheid van de bestaande impactbeperkende maatregelen en controleregelingen;

d bis)

afwijkingen vastgesteld op grond van artikel 15, lid 4, van Verordening (EU) nr. 1380/2013.

a)

bepaalde door de Visserijcommissie voor het noordoostelijke deel van de Atlantische Oceaan (NEAFC) overeengekomen technische maatregelen in Unierecht om te zetten, met inbegrip van de lijsten van kwetsbare mariene ecosystemen en specifieke technische maatregelen in verband met de visserij op blauwe leng en roodbaars die zijn omschreven in aanbevelingen 05:2013, 19:2014, 01:2015 en 02:2015 van de NEAFC; en

b)

andere technische maatregelen vast te stellen ter aanvulling of wijziging van bepaalde niet-essentiële onderdelen van wetgevingshandelingen waarbij NEAFC-aanbevelingen zijn omgezet.

b)

zij worden verkocht voor andere doeleinden dan rechtstreekse menselijke consumptie.

b)

zij worden verkocht voor andere doeleinden dan rechtstreekse menselijke consumptie, indien het exemplaren betreft die kleiner zijn dan de minimuminstandhoudingsreferentiegrootte.

(b bis)

bescherming te bieden voor kwetsbare soorten en habitats, indien er bewijs is van een ernstige bedreiging voor de instandhouding van deze kwetsbare soorten en habitats.