Resolutie van het Europees Parlement van 19 mei 2021 met aanbevelingen aan de Commissie over de uitdagingen voor organisatoren van sportevenementen in de digitale omgeving (2020/2073(INL))

12.1.2022

Publicatieblad van de Europese Unie

C 15/18

P9_TA(2021)0236

Uitdagingen voor organisatoren van sportevenementen in de digitale omgeving

Resolutie van het Europees Parlement van 19 mei 2021 met aanbevelingen aan de Commissie over de uitdagingen voor organisatoren van sportevenementen in de digitale omgeving (2020/2073(INL))

(2022/C 15/03)

Het Europees Parlement,

—	gezien artikel 225 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU),

—	gezien artikel 114 VWEU,

—	gezien het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie, en met name de artikelen 7, 8, 11 en 16, artikel 17, lid 2, en de artikelen 47 en 52,

—	gezien Richtlijn (EU) 2019/790 van het Europees Parlement en de Raad van 17 april 2019 inzake auteursrechten en naburige rechten in de digitale eengemaakte markt en tot wijziging van Richtlijnen 96/9/EG en 2001/29/EG ⁽¹⁾,

—	gezien de verklaring van de Commissie over organisatoren van sportevenementen die bij de wetgevingsresolutie van het Europees Parlement van 26 maart 2019 over het voorstel voor een richtlijn van het Europees Parlement en de Raad inzake auteursrechten in de digitale eengemaakte markt is gevoegd ⁽²⁾,

—

gezien Richtlijn (EU) 2019/789 van het Europees Parlement en de Raad van 17 april 2019 tot vaststelling van voorschriften inzake de uitoefening van auteursrechten en naburige rechten die van toepassing zijn op bepaalde online-uitzendingen van omroeporganisaties en doorgifte van televisie- en radioprogramma’s en tot wijziging van Richtlijn 93/83/EEG van de Raad ⁽³⁾,

—	gezien Verordening (EU) 2017/1128 van het Europees Parlement en de Raad van 14 juni 2017 betreffende grensoverschrijdende portabiliteit van online-inhoudsdiensten in de interne markt ⁽⁴⁾,

—	gezien Richtlijn 2004/48/EG van het Europees Parlement en de Raad van 29 april 2004 betreffende de handhaving van intellectuele-eigendomsrechten ⁽⁵⁾ (de handhavingsrichtlijn),

—	gezien Richtlijn 2000/31/EG van het Europees Parlement en de Raad van 8 juni 2000 betreffende bepaalde juridische aspecten van de diensten van de informatiemaatschappij, met name de elektronische handel, in de interne markt (de “richtlijn inzake elektronische handel”) ⁽⁶⁾,

—	gezien Richtlijn 2001/29/EG van het Europees Parlement en de Raad van 22 mei 2001 betreffende de harmonisatie van bepaalde aspecten van het auteursrecht en de naburige rechten in de informatiemaatschappij ⁽⁷⁾,

—	gezien Richtlijn 2010/13/EU van het Europees Parlement en de Raad van 10 maart 2010 betreffende de coördinatie van bepaalde wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen in de lidstaten inzake het aanbieden van audiovisuele mediadiensten (“richtlijn audiovisuele mediadiensten”) ⁽⁸⁾,

—

gezien Aanbeveling (EU) 2018/334 van de Commissie van 1 maart 2018 over maatregelen om illegale online-inhoud effectief te bestrijden ⁽⁹⁾ en de mededeling van de Commissie aan het Europees Parlement, de Raad, het Europees Economisch en Sociaal Comité en het Comité van de Regio’s van 28 september 2017, getiteld “De bestrijding van illegale online-inhoud: Naar een grotere verantwoordelijkheid voor onlineplatforms” (COM(2017)0555),

—

gezien de mededeling van de Commissie aan het Europees Parlement, de Raad en het Europees Economisch en Sociaal Comité van 29 november 2017, getiteld “Richtsnoeren inzake bepaalde aspecten van Richtlijn 2004/48/EG van het Europees Parlement en de Raad betreffende de handhaving van intellectuele-eigendomsrechten” (COM(2017)0708),

—

gezien het memorandum van overeenstemming inzake onlinereclame en intellectuele-eigendomsrechten van 25 juni 2018, dat gefaciliteerd werd door de Europese Commissie, en het verslag van de Commissie over de werking van het memorandum van overeenstemming inzake onlinereclame en intellectuele-eigendomsrechten (SWD(2020)0167),

—	gezien de artikelen 47 en 54 van zijn Reglement,

—	gezien het advies van de Commissie cultuur en onderwijs,

—	gezien het verslag van de Commissie juridische zaken (A9-0139/2021),

overwegende dat sport een belangrijke rol speelt in de sociale, culturele en economische welvaart van de Unie en bijdraagt aan de bevordering van de gemeenschappelijke waarden solidariteit, diversiteit en sociale inclusie en tevens een belangrijke bijdrage levert aan de economie en sociale ontwikkeling;

overwegende dat de Unie op grond van artikel 165 VWEU moet bijdragen tot de bevordering van de Europese inzet op sportgebied, rekening houdend met de specifieke kenmerken van sport; overwegende dat ook rekening gehouden moet worden met de bijdrage van sport aan de verwezenlijking van de algemene doelstellingen van de Unie, zoals milieubescherming, digitalisering en inclusiviteit, en dat de Unie zich moet richten op het behoud en de verdere ontwikkeling van de Europese dimensie van sport in het digitale tijdperk;

overwegende dat sport voorts waarden zoals wederzijds respect en begrip, solidariteit, gelijkheid, inclusiviteit, diversiteit, eerlijkheid, samenwerking en maatschappelijke betrokkenheid bevordert en mensen deze waarden bijbrengt, en een aanzienlijke bijdrage levert aan educatieve en culturele waarden en kan worden beschouwd als een culturele en maatschappelijke behoefte; overwegende dat het van groot belang is dat deze waarden door organisatoren van sportevenementen, omroeporganisaties, onlinetussenpersonen, nationale autoriteiten en andere belanghebbenden in de sportsector worden gepromoot; overwegende dat het sportbeleid van de Unie de doelstellingen van zowel professionele als amateursporten moet ondersteunen en kan bijdragen tot de aanpak van transnationale uitdagingen;

overwegende dat sport als stuwende kracht voor integratie fungeert; overwegende dat belanghebbenden in de sector, gemeenten en de sportwereld samen zouden moeten werken aan de totstandbrenging van een duurzamere en inclusievere sportsector, door ervoor te zorgen dat iedereen in de samenleving, ongeacht leeftijd, geslacht, handicap of etnische afkomst, kan deelnemen aan sportevenementen, en daarbij bijzondere aandacht te besteden aan kansarme mensen;

E.	overwegende dat fancultuur een onontbeerlijk onderdeel van de sportervaring is en niet slechts een decor om producten op de markt te brengen;

F.	overwegende dat de sportsector goed is voor 2,12 % van het bbp van de Unie en 2,72 % van de werkgelegenheid in de Unie; overwegende dat sportevenementen zowel qua deelname als in economisch opzicht aanzienlijke gevolgen hebben voor landstreken;

overwegende dat breedtesport de basis vormt voor sport op professioneel niveau, en dat kleine sportclubs de ruggengraat vormen van de Europese breedtesport, een belangrijke bijdrage leveren aan de ontwikkeling van jonge sporters en meestal op vrijwillige basis werken; overwegende dat 35 miljoen vrijwilligers bijdragen aan de ontwikkeling van amateursport en het propageren van de waarden van sport;

overwegende dat de ontwikkeling van de digitale omgeving en van nieuwe technologieën het voor alle sportliefhebbers gemakkelijker heeft gemaakt om toegang te krijgen tot uitzendingen van sportevenementen op allerlei apparatuur, waardoor de kans dat mensen blootgesteld worden aan illegale inhoud groter is geworden en het aantal mensen dat toegang heeft tot dergelijke uitzendingen is toegenomen, en vormen van sport die voorheen meestal niet werden uitgezonden, zichtbaarder zijn geworden; overwegende dat dit geleid heeft tot de ontwikkeling van nieuwe onlinebedrijfsmodellen en nieuwe manieren om inkomsten te genereren; overwegende dat dit echter ook geleid heeft tot een toename van illegale onlinesportuitzendingen en onlinepiraterij binnen en buiten de Unie, hetgeen schadelijk is voor zowel de beroeps- als de breedtesport en een bedreiging vormt voor de organisatie en duurzaamheid van sportevenementen en voor de financiële stabiliteit van de hele sportsector;

overwegende dat de bescherming van intellectuele-eigendomsrechten een grondrecht is, dat verankerd is in het Handvest van de grondrechten; overwegende dat de betekenis en de werkingssfeer van de in het Handvest verankerde grondrechten moeten worden bepaald overeenkomstig de jurisprudentie van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens ter zake;

J.	overwegende dat de fancultuur, die gebaseerd is op de vrijheid om sportervaringen zowel in realtime als voor en na livesportevenementen te delen en te beleven, een essentieel aspect is van de rol die sport speelt in de Europese samenleving;

overwegende dat het illegaal uitzenden van sportevenementen en het verspreiden van illegale online-inhoud niet alleen aanzienlijke economische schade toebrengt aan de sportsector, die inkomsten uit abonnementen en reclame misloopt, maar ook schadelijk is voor eindgebruikers, zoals fans en consumenten, bijvoorbeeld doordat zij het slachtoffer worden van diefstal van hun persoonsgegevens of te maken krijgen met malware of andere internetgerelateerde schadelijke activiteiten; overwegende dat illegale uitzendingen van sportevenementen vaak deel uitmaken van de steeds omvangrijker activiteiten van criminele organisaties; overwegende dat internetpiraterij niet alleen gevolgen heeft voor rechtstreekse sportuitzendingen die via abonnementsdiensten beschikbaar zijn, maar ook voor vrij te ontvangen uitzendingen van sportevenementen;

overwegende dat de COVID-19-pandemie en de beperkingen op de toegang tot sportevenementen hebben geleid tot een daling van de verkoop van kaartjes voor sportevenementen, en tegelijkertijd een stimulans hebben gevormd voor de ontwikkeling van abonnementen op sportkanalen en het bereiken van een nieuw publiek voor online- en televisie-uitzendingen, maar ook voor illegale streaming van sportevenementen;

overwegende dat, anders dan het geval is in andere sectoren, de waarde van een sportevenement met name hoog is als deze live wordt uitgezonden, en dat die waarde grotendeels verloren gaat wanneer het evenement voorbij is; overwegende dat illegale streaming van uitzendingen van sportevenementen het schadelijkst is gedurende de eerste dertig minuten dat de stream online verschijnt; overwegende dat als gevolg daarvan en alleen in dit kader snel moet worden ingegrepen om korte metten te maken met illegale onlinesportuitzendingen;

N.	overwegende dat maatregelen ter zake zich moeten richten op de bron van de illegale streaming, namelijk illegale aanbieders van streams, en niet op individuele gebruikers, zoals fans en consumenten, die ongewild en zonder het te weten een illegale stream bekijken;

O.	overwegende dat het aantal nieuwe multimediakanalen gericht op de illegale verspreiding van live uitgezonden sportevenementen de afgelopen jaren sterk is toegenomen, en dat hierbij het illegale gebruik van Internet Protocol Television (IPTV) opvalt vanwege het toenemend gebruik ervan;

overwegende dat onderscheid moet worden gemaakt tussen enerzijds illegale uitzendingen van volledige sportevenementen en anderzijds korte fragmenten die worden gedeeld onder fans en die deel uitmaken van de fancultuur, en fragmenten die worden gedeeld om te wijzen op incidenten van bijvoorbeeld haatzaaiende uitlatingen en racisme; overwegende dat tevens onderscheid moet worden gemaakt tussen enerzijds dergelijke illegale uitzendingen en anderzijds inhoud die legaal wordt gedeeld in het kader van de in het auteursrecht voorziene beperkingen en uitzonderingen, of inhoud die door journalisten wordt gedeeld om het algemene publiek te informeren, zoals bepaald in de richtlijn audiovisuele mediadiensten; overwegende dat de maatregelen ter bescherming van uitzendrechten tegen illegaal gebruik en piraterij geen afbreuk mogen doen aan de persvrijheid en het vermogen van nieuwsmedia om burgers te informeren;

overwegende dat bepaalde grote sportevenementen van algemeen openbaar belang zijn en dat toegang tot realtime-informatie daarover daarom voor alle burgers gewaarborgd moet worden en niet onderworpen mag worden aan onredelijke of illegale beperkingen; overwegende dat dit ook betrekking heeft op de journalisten en verslaggevers die dergelijke realtime-informatie verstrekken; overwegende dat de lidstaten vrij te ontvangen uitzending van belangrijke sportevenementen zouden moeten ondersteunen als een vorm van volkscultuur die een belangrijke rol speelt in de levens van burgers;

overwegende dat steeds meer rechthebbenden, tussenpersonen en andere aanbieders van diensten software ontwikkelen waarmee illegale live-uitzendingen van sportevenementen met een zo klein mogelijke foutenmarge kunnen worden opgespoord; overwegende dat de betrouwbaarheid van de kennisgevingen van deze rechthebbenden, tussenpersonen en andere aanbieders van diensten afhankelijk is van de nauwkeurigheid en technische kwaliteit van de software die zij gebruiken om de illegale live-uitzendingen van sportevenementen op te sporen;

overwegende dat de rechthebbenden, tussenpersonen en andere aanbieders van diensten wier software op doeltreffende en betrouwbare wijze illegale live-uitzendingen van sportevenementen kan opsporen, beschouwd moeten worden als “gecertificeerde betrouwbare flaggers”; overwegende dat het voldoen aan kwaliteits- en nauwkeurigheidsnormen een vereiste moet zijn om juridisch gezien te worden beschouwd als een gecertificeerde betrouwbare flagger; overwegende dat een certificaat gebaseerd op gemeenschappelijke Unievereisten de voorkeursoptie zou zijn om een samenhangende en doeltreffende erkenning van betrouwbare flaggers te garanderen;

T.	overwegende dat de Unie en de lidstaten onderzoek en innovatie gericht op de ontwikkeling van betere software om illegale live-uitzendingen van sportevenementen op te sporen en te rapporteren, zouden moeten bevorderen;

overwegende dat sportevenementen niet op grond van het auteursrecht worden beschermd, maar niettemin op zich uniek zijn en in dat opzicht oorspronkelijk, zodat zij materiaal kunnen worden dat in aanmerking komt voor een vergelijkbare bescherming als die van werken; overwegende dat de Uniewetgeving niet voorziet in geharmoniseerde bescherming van organisatoren van sportevenementen als zodanig; overwegende dat de wetgeving van enkele lidstaten echter wel voorziet in specifieke bescherming voor organisatoren van sportevenementen, hetgeen leidt tot rechtsonzekerheid en versnippering van het regelgevingskader van de Unie;

overwegende dat de Uniewetgeving voorziet in een algemeen kader voor kennisgevings- en actiemechanismen die het mogelijk maken illegale, door tussenpersonen opgeslagen informatie te verwijderen of de toegang ertoe te blokkeren; overwegende dat de Uniewetgeving voorziet in civielrechtelijke handhavingsmaatregelen die gerechtelijke en administratieve instanties onder bepaalde voorwaarden kunnen vaststellen om inbreuken op intellectuele-eigendomsrechten aan te pakken;

overwegende dat het huidige juridische kader echter niet voorziet in de mogelijkheid om direct maatregelen te nemen om illegale live-uitzending van sportevenementen tegen te gaan; overwegende dat sommige lidstaten bovendien voorschriften hebben vastgesteld inzake kennisgevings- en actiemechanismen zonder harmonisatie op Unieniveau;

Inleiding en algemene opmerkingen

verzoekt de Commissie om, na uitvoering van de nodige effectbeoordelingen, zo snel mogelijk een voorstel voor wetgevingshandelingen in te dienen overeenkomstig artikel 114 VWEU, op basis van de in de bijlage hierbij geformuleerde aanbevelingen;

is van mening dat sport een aanzienlijke bijdrage levert aan sociale inclusie, onderwijs en opleiding, het scheppen van banen, inzetbaarheid op de arbeidsmarkt en de volksgezondheid in de Unie; is voorts van mening dat de inkomsten uit de organisatie van sportevenementen in sterkere mate moeten bijdragen aan de financiering van sportactiviteiten die de samenleving ten goede komen, met het oog op het maatschappelijk belang van sport; wijst erop dat in veel Europese landen de hoeveelheid geld die wordt uitgetrokken voor breedtesport, direct afhankelijk is van de inkomsten uit sportrechten; benadrukt daarom dat er in het sportecosysteem meer financiële solidariteit nodig is, en is van mening dat een deel van deze inkomsten moet worden besteed aan de ontwikkeling van breedtesport, gehandicaptensport en sporten die minder zichtbaar zijn in de media;

herinnert aan de verklaring van de Commissie die is opgenomen als bijlage bij de in maart 2019 aangenomen resolutie van het Europees Parlement over auteursrechten in de digitale eengemaakte markt, waarin staat dat “de Commissie een analyse zal maken van de uitdagingen waarmee organisatoren van sportevenementen in de digitale omgeving worden geconfronteerd, met een bijzondere nadruk op problemen in verband met illegale sportuitzendingen online”;

Sportevenementen en intellectuele-eigendomsrechten

merkt op dat sportevenementen op zich niet op grond van het auteursrecht worden beschermd; herinnert eraan dat het recht van de Unie, anders dan het recht van sommige lidstaten, niet voorziet in een specifiek recht voor organisatoren van sportevenementen; herinnert eraan dat in sommige lidstaten bescherming mogelijk is op grond van het “huisrecht”, gebaseerd op de contractuele verhouding, en dat in het Unierecht is vastgelegd dat producenten van de eerste vastleggingen van films een naburig recht genieten met betrekking tot het origineel en de kopieën van hun films; beseft dat rechtsbescherming, onder meer inzake intellectuele-eigendomsrechten, belangrijk is voor organisatoren van sportevenementen, met name in verband met de verstrekking van licenties voor de uitzendrechten van de sportevenementen die zij organiseren, omdat de exploitatie van die rechten een belangrijke bron van inkomsten vormt, gevolgd door de inkomsten uit sponsoring, reclame-inkomsten en inkomsten uit de verkoop van merchandise;

benadrukt dat schending van uitzendrechten in de sport een bedreiging vormt voor de financiering ervan op de lange termijn;

Internetpiraterij met betrekking tot live-uitzendingen van sportevenementen

is van mening dat de bestrijding van onlinepiraterij in de vorm van illegale live-uitzendingen van sportevenementen en waarvan de economische waarde wordt bepaald door het feit dat het evenement live wordt uitgezonden, de belangrijkste uitdaging is voor organisatoren van sportevenementen, en noopt tot een wetgevingsinitiatief op Unieniveau;

merkt op dat het illegaal streamen van sportevenementen op steeds grotere schaal voorkomt en schadelijk is voor het sportecosysteem en voor eindgebruikers, die te maken kunnen krijgen met diverse schadelijke activiteiten, zoals identiteitsdiefstal, malware (bv. afkomstig van gratis apps, of diefstal van kredietkaartauthenticatie en andere persoonsgegevens), of andere vormen van internetgerelateerde schadelijke activiteiten of benadeling;

merkt op dat organisatoren van sportevenementen aanzienlijke financiële, technische en personele middelen investeren om onlinepiraterij aan te pakken en samen te werken met serviceproviders;

vindt tegelijkertijd dat organisatoren van sportevenementen moeten bijdragen aan een Europees sportmodel dat bijdraagt tot de ontwikkeling van sport en dat in overeenstemming is met sociale en educatieve doelstellingen;

10.

benadrukt dat het legale aanbod van sportinhoud in de Unie beter moet worden gepromoot, en verzoekt de Commissie maatregelen te nemen om het voor consumenten gemakkelijker te maken om legale kanalen te vinden om toegang te krijgen tot onlinesportinhoud; verzoekt de Commissie de lijst van dergelijke toegangskanalen op Agorateka.eu regelmatig bij te werken en ervoor te zorgen dat het platform verder wordt ontwikkeld; benadrukt dat de aansprakelijkheid voor illegale uitzendingen van sportevenementen bij de aanbieders van streams en platforms ligt, en niet bij de fans of consumenten, die vaak per ongeluk op illegale online-inhoud stuiten en nader moeten worden geïnformeerd over de beschikbare legale opties;

De noodzaak van een doeltreffende handhaving van rechten

11.

benadrukt dat handhavingsprocedures zo snel mogelijk moeten worden uitgevoerd, gezien het specifieke karakter van live-uitzendingen van sportevenementen en het feit dat deze uitzendingen veelal alleen waarde hebben op het moment waarop het sportevenement in kwestie plaatsvindt; is echter van mening dat het huidige rechtskader inzake rechterlijke bevelen tot staking en procedures voor kennisgeving en verwijdering niet altijd in voldoende mate waarborgt dat rechten tijdig en op doeltreffende wijze kunnen worden gehandhaafd en dat illegale live-uitzendingen van sportevenementen kunnen worden tegengegaan; is daarom van mening dat er zo snel mogelijk concrete maatregelen moeten worden vastgesteld die specifiek gericht zijn op live-uitzendingen van sportevenementen, om het huidige rechtskader aan te passen aan en toe te spitsen op deze specifieke uitdagingen;

12.

dringt erop aan dat inbreukmakende livesportuitzendingen door onlinetussenpersonen onmiddellijk dan wel zo snel mogelijk, en in elk geval binnen 30 minuten na ontvangst van een kennisgeving van de rechthebbenden of van een gecertificeerde betrouwbare flagger dat er sprake is van een illegale uitzending, verwijderd worden of ontoegankelijk worden gemaakt; benadrukt dat in de context van onderhavige resolutie onder “onmiddellijk” moet worden verstaan “onverwijld” dan wel zo snel mogelijk en in elk geval binnen 30 minuten na ontvangst van een kennisgeving van een rechthebbende of van een gecertificeerde betrouwbare flagger;

13.

stelt zich op het standpunt dat in gevallen van inbreukmakende livesportuitzendingen gestreefd moet worden naar verwijdering in realtime, mits er geen twijfel bestaat over wie de rechthebbende is en tevens vaststaat dat de uitzending van het sportevenement niet is toegestaan; benadrukt echter dat dergelijke maatregelen in overeenstemming moeten zijn met het algemene rechtsbeginsel dat er geen algemene toezichtverplichting mag worden opgelegd;

Grensoverschrijdende handhaving van rechten

14.

benadrukt voorts dat het algemene kader waarin de Uniewetgeving voorziet op nationaal niveau, niet gelijkelijk wordt toegepast, en dat de lidstaten uiteenlopende burgerrechtelijke procedures en mechanismen voor kennisgeving en verwijdering hebben; is van mening dat de handhavingsinstrumenten in grensoverschrijdende situaties onvoldoende doeltreffend zijn; dringt aan op verdere harmonisatie van de procedures en rechtsmiddelen in de Unie om, in het kader van het wetgevingspakket inzake digitale diensten en andere mogelijke wetgevingsvoorstellen, in te spelen op de specifieke aard van live-uitzendingen van sportevenementen;

15.

wijst erop dat nationale handhavingsinstanties en -autoriteiten kampen met uitdagingen zoals een gebrek aan middelen en gekwalificeerd personeel; wijst erop dat het belangrijk is dat bevoegde autoriteiten op Unieniveau, nationale autoriteiten en relevante actoren nauw samenwerken en beste praktijken uitwisselen om de algemene infrastructuur in de hele Unie te verbeteren;

Procedures voor kennisgeving en actie

16.

herinnert eraan dat in de richtlijn inzake elektronische handel wordt bepaald dat bepaalde aanbieders van onlinediensten prompt moeten handelen om door hen opgeslagen illegale informatie te verwijderen of de toegang ertoe onmogelijk te maken zodra zij hiervan daadwerkelijk kennis hebben of besef krijgen via een aan hen gerichte kennisgeving; stelt dat de procedure voor kennisgeving en actie de basis moet vormen voor maatregelen voor de aanpak van illegale inhoud in de Unie; is echter van mening dat de huidige procedure voor kennisgeving en verwijdering geen snelle en doeltreffende handhaving mogelijk maakt, gezien de specifieke aard van “live”-sportevenementen; benadrukt dat alle aan te nemen bepalingen over een specifiek onderwerp in overeenstemming moeten zijn met het algemene kader waarin het Unierecht ter zake voorziet;

17.

herinnert aan de resolutie van het Parlement over de wet inzake digitale diensten die de bepalingen van het handelsrecht en het burgerlijk recht aanpassen voor commerciële entiteiten die online actief zijn ⁽¹⁰⁾, waarin de Commissie wordt verzocht ervoor te zorgen dat contenthostingplatforms snel handelen om content ontoegankelijk te maken of te verwijderen; is van mening dat er een mechanisme moet worden ingesteld in het kader waarvan gecertificeerde betrouwbare flaggers een rol spelen, in die zin dat als een gecertificeerde betrouwbare flagger kennisgeving doet van een illegale live-uitzending van een sportevenement, deze inhoud onmiddellijk wordt verwijderd of ontoegankelijk wordt gemaakt, waarbij de mogelijkheid om toepassing te geven aan een klacht- of schadevergoedingsmechanisme, onverlet blijft;

18.

wijst erop dat sportinhoud vaak technisch wordt verwerkt, waardoor er geen twijfel is over wie het recht heeft om deze inhoud online uit te zenden, en dat organisatoren van sportevenementen — als rechthebbenden — al hun officiële licentiehouders kennen, waardoor glashelder is welke streamingdiensten illegaal zijn;

19.

dringt erop aan dat aanbieders van streamingservers en streamingplatforms specifieke instrumenten of maatregelen invoeren om illegale rechtstreekse sportuitzendingen die via hun diensten beschikbaar zijn, te verwijderen of ontoegankelijk te maken;

Blokkeringsbevelen

20.

merkt op dat procedures tot staking van een inbreuk relatief veel tijd in beslag nemen en dat de daaruit voortvloeiende verboden vaak pas rechtskracht krijgen als de uitzending reeds is afgelopen; wijst erop dat er op nationaal niveau instrumenten zijn ontwikkeld, zoals “live”-blokkeringsbevelen en dynamische blokkeringsbevelen, waarmee illegale uitzendingen van sportevenementen aantoonbaar doeltreffender kunnen worden aangepakt; verzoekt de Commissie om de gevolgen en de geschiktheid te beoordelen van invoering van procedures tot staking van inbreuken, gebaseerd op het model van “live”-blokkeringsbevelen en dynamische blokkeringsbevelen, die ten doel hebben illegale inhoud met betrekking tot live-uitzendingen van sportevenementen in realtime ontoegankelijk te maken of te verwijderen;

21.

vindt het belangrijk dat procedures tot staking van inbreuken gericht op het verwijderen of ontoegankelijk maken van illegale online-uitzendingen van sportevenementen, ongeacht de wijze waarop deze procedures worden gevoerd, waarborgen dat de maatregelen uitsluitend gericht zijn op de illegale inhoud en er niet toe leiden dat legale inhoud op grote schaal en op willekeurige wijze wordt geblokkeerd; wijst op de jurisprudentie van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens, volgens welke de illegale aard van specifieke inhoud niet rechtvaardigt dat ook legale inhoud op dezelfde website of server wordt geblokkeerd;

Waarborgen

22.

beseft dat blokkering in realtime kan leiden tot schending van grondrechten als daardoor ook — bij wijze van uitzondering — legale inhoud ontoegankelijk wordt gemaakt; benadrukt derhalve dat er waarborgen nodig zijn om te zorgen voor een juridisch kader waarin het juiste evenwicht wordt gevonden tussen de behoefte aan doeltreffende handhavingsmaatregelen en de noodzaak om de rechten van derden te beschermen; is in dit kader van mening dat de handhavingsmaatregelen inzake de bescherming van live-inhoud doeltreffend en evenredig moeten zijn, met name voor kleine ondernemingen, kmo’s en start-ups, en dat zij onder meer moeten voorzien in toegang tot doeltreffende rechtsmiddelen, passende informatie over de vermeende inbreuk voor de betrokken dienstverleners en internetgebruikers, en passende waarborgen met betrekking tot de bescherming van de grondrechten en persoonsgegevens;

Naburig recht en recht sui generis voor organisatoren van sportevenementen

23.

merkt op dat de Uniewetgeving geen naburig recht verleent aan organisatoren van sportevenementen, maar dat de wetgeving van sommige lidstaten voorziet in specifieke rechten voor organisatoren van sportevenementen, waaronder een nieuw “naburig recht”;

24.

is van mening dat invoering van een nieuw recht voor organisatoren van sportevenementen in het Unierecht geen oplossing zal bieden voor de problemen van organisatoren van sportevenementen, omdat die problemen het gevolg zijn van het feit dat het ontbreekt aan doeltreffende en tijdige handhaving van de rechten die zij reeds hebben;

Andere maatregelen

25.

pleit voor intensievere samenwerking tussen de autoriteiten van de lidstaten, rechthebbenden en tussenpersonen; verzoekt de Commissie voorts de lidstaten binnen de grenzen van haar bevoegdheden te ondersteunen bij hun inspanningen om de bestaande infrastructuur en maatregelen te verbeteren;

Overige aspecten

26.

is van oordeel dat het verlangde voorstel geen financiële gevolgen heeft;

o o

27.

verzoekt zijn Voorzitter deze resolutie en de als bijlage bijgevoegde aanbevelingen te doen toekomen aan de Commissie en de Raad.

⁽¹⁾PB L 130 van 17.5.2019, blz. 92.

⁽²⁾PB C 108 van 26.3.2021, blz. 231.

⁽³⁾PB L 130 van 17.5.2019, blz. 82.

⁽⁴⁾PB L 168 van 30.6.2017, blz. 1.

⁽⁵⁾PB L 157 van 30.4.2004, blz. 45.

⁽⁶⁾PB L 178 van 17.7.2000, blz. 1.

⁽⁷⁾PB L 167 van 22.6.2001, blz. 10.

⁽⁸⁾PB L 95 van 15.4.2010, blz. 1.

⁽⁹⁾PB L 63 van 6.3.2018, blz. 50.

⁽¹⁰⁾ Aangenomen teksten, P9_TA(2020)0273.

BIJLAGE BIJ DE RESOLUTIE:

AANBEVELINGEN BETREFFENDE DE INHOUD VAN HET VERLANGDE VOORSTEL

A. BEGINSELEN EN DOELSTELLINGEN VAN HET VERLANGDE VOORSTEL

Om passende en doeltreffende wettelijke bescherming van de rechten met betrekking tot live uitgezonden sportevenementen te waarborgen, moet het huidige juridische kader van de Unie worden gewijzigd. Hierbij moeten de volgende doelstellingen en beginselen in acht worden genomen:

—

het verbeteren en doeltreffender maken van het huidige rechtskader van de Unie inzake de handhaving van intellectuele-eigendomsrechten met betrekking tot live uitgezonden sportevenementen, rekening houdend met de specifieke aard daarvan en, in het bijzonder, met het feit dat dergelijke evenementen na korte tijd hun waarde verliezen;

—	het invoeren van een systeem van de Unie tot vaststelling van gemeenschappelijke criteria voor de certificering van “betrouwbare flaggers”;

—

het verduidelijken van de bestaande wetgeving en het vaststellen van concrete maatregelen om te zorgen voor onmiddellijke verwijdering van of blokkering van de onlinetoegang tot illegale inhoud met betrekking tot live-uitzendingen van sportevenementen, waaronder illegale inhoud met betrekking tot live-uitzendingen van sportevenementen waarvan door een gecertificeerde betrouwbare flagger kennisgeving is gedaan, teneinde illegale live-uitzendingen van sportevenementen tegen te gaan; onder “onmiddellijk” verstaan: “onverwijld” dan wel zo snel mogelijk en in elk geval binnen 30 minuten na ontvangst van een kennisgeving van een rechthebbende of van een gecertificeerde betrouwbare flagger;

—

benadrukken dat tussenpersonen doelmatige “ken uw klant”-verplichtingen moeten doorvoeren om te voorkomen dat hun diensten worden misbruikt om illegale streaming van sportevenementen mogelijk te maken; verzoekt de Commissie daarom dergelijke verplichtingen voor te stellen in het kader van de aanstaande wet inzake digitale diensten;

—	het verder harmoniseren, waar passend, van procedures en rechtsmiddelen in de Unie, teneinde de doeltreffendheid van handhavingsmaatregelen, waaronder in grensoverschrijdende situaties, te verbeteren en te versterken, zonder afbreuk te doen aan het algemene rechtskader van de Unie;

—

het evalueren van bestaande handhavingsmaatregelen om deze te verbeteren en de onmiddellijke verwijdering mogelijk te maken van illegale live-uitgezonden sportinhoud, waaronder illegale live-uitzendingen van sportevenementen waarvan kennisgeving is gedaan door een gecertificeerde betrouwbare flagger;

—

het harmoniseren van het gebruik van snelle en aan te passen procedures voor het blokkeren van inhoud bij herhaalde, reeds vastgestelde inbreuken, waarmee illegale online live-uitgezonden sportinhoud onmiddellijk kan worden verwijderd of de toegang ertoe onmiddellijk kan worden geblokkeerd, onder meer wanneer van die illegale inhoud kennisgeving is gedaan door een gecertificeerde betrouwbare flagger, op basis van het model van “live”-blokkeringsbevelen en “dynamische blokkeringsbevelen”;

—	ervoor zorgen dat de voorgestelde maatregelen rekening houden met de reikwijdte en de omvang van de inbreuk en met de vraag of het gaat om een herhaald feit, en illegale uitzendingen aanpakken, uitgezonderd opnamen en het online plaatsen van illegale amateurbeelden van sportevenementen;

—	ervoor zorgen dat de voorgestelde maatregelen evenredig zijn en een goed evenwicht bieden tussen de behoefte aan doeltreffende handhavingsmaatregelen en de noodzaak om de rechten van derden, waaronder de rechten van dienstverleners, fans en consumenten, ter zake te beschermen;

—	verduidelijken dat de aansprakelijkheid voor illegale uitzendingen van sportevenementen niet bij fans en consumenten ligt;

—	de aanpassing van het rechtskader aanvullen met niet-wetgevingsmaatregelen, onder meer met betrekking tot versterkte samenwerking tussen de autoriteiten van de lidstaten, rechthebbenden en tussenpersonen;

B. VOOR TE STELLEN ACTIE

Onverminderd de regels die naar verwachting zullen worden vastgesteld in relevante Uniewetgeving tot vaststelling van algemene regels voor de bestrijding van illegale online-inhoud, moeten in de wetgeving van de Unie specifieke bepalingen betreffende de rechten van organisatoren van sportevenementen worden opgenomen, die er met name toe strekken:

—

de betekenis te verduidelijken van de zinsnede “prompt handelt”, die in artikel 14 van de richtlijn inzake elektronische handel bedoeld wordt met betrekking tot onlinetussenpersonen, door toe te lichten dat “prompt” wordt geacht te betekenen: “onmiddellijk dan wel zo snel mogelijk, en in elk geval binnen 30 minuten na ontvangst van een kennisgeving van de rechthebbende of van een gecertificeerde betrouwbare flagger”;

—

een gemeenschappelijke Europese norm vast te stellen voor de kwaliteit en technische betrouwbaarheid van software die door rechthebbenden, tussenpersonen en andere dienstaanbieders wordt gebruikt om illegale live-uitzendingen van sportevenementen te detecteren teneinde een certificeringsregeling op te zetten voor “betrouwbare flaggers”;

—

te voorzien dat kennisgevingen van gecertificeerde betrouwbare flaggers worden geacht accuraat en betrouwbaar te zijn, en dat bijgevolg illegale online-inhoud met betrekking tot sportevenementen waarvan door een gecertificeerde betrouwbare flagger kennisgeving is gedaan, onmiddellijk moet worden verwijderd of ontoegankelijk moet worden gemaakt, waarbij de mogelijkheid om toepassing te geven aan een klacht- of verhaalmechanisme, onverlet blijft;

—	procedures mogelijk te maken voor onmiddellijke verwijdering van illegale inhoud die verband houdt met live-uitzendingen van sportevenementen, mits er geen twijfel bestaat omtrent de rechthebbende en over het feit dat geen toestemming is gegeven voor de uitzending;

—

ervoor te zorgen dat de door tussenpersonen te nemen maatregelen doeltreffend, gerechtvaardigd, evenredig en passend zijn, rekening houdend met de ernst en de omvang van de inbreuk, door er bijvoorbeeld voor te zorgen dat de verwijdering of het ontoegankelijk maken van illegale inhoud mogelijk is zonder dat een volledig platform met legale diensten wordt geblokkeerd;

—

maatregelen te nemen die het gemakkelijker maken om legale kanalen te vinden om toegang te krijgen tot sportinhoud, onder meer door de lijst van aanbieders van dergelijke kanalen op Agorateka.eu regelmatig bij te werken en ervoor te zorgen dat de kijkers geïnformeerd worden over deze legale kanalen en over de manier waarop daarvan gebruik kan worden gemaakt om toegang te krijgen tot inhoud wanneer de blokkeringsmaatregelen worden gehandhaafd;

—

te voorzien in en actief steun te verlenen aan handhavingsoplossingen, zoals particuliere overeenkomsten tussen belanghebbenden; in dit kader moet de Commissie de wenselijkheid en effecten van invoering van een verplichting voor aanbieders van online-inhoudsdiensten om inhoud onmiddellijk te verwijderen teneinde illegale uitzendingen van sportevenementen die via hun diensten beschikbaar zijn, te verwijderen of de toegang ertoe te blokkeren, evalueren en hierover verslag uitbrengen;

Richtlijn 2004/48/EG (de handhavingsrichtlijn) moet worden gewijzigd teneinde:

—	bevoegde rechterlijke of administratieve instanties de mogelijkheid te bieden om bevelen uit te vaardigen tot blokkering in real time van de toegang tot of de verwijdering van illegale live-uitzendingen van sportevenementen online;

—

toe te staan dat blokkeringsbevelen worden uitgevaardigd voor de volledige duur van de live-uitzending van een sportevenement, doch beperkt tot de duur van de live-uitzending, zodat de inbreukmakende website slechts voor de duur van het evenement wordt geblokkeerd; dergelijke bevelen moeten van tijdelijke aard zijn;

—

de wetgeving te harmoniseren, zodat in het geval van live-uitzendingen van sportevenementen rechterlijke bevelen kunnen worden uitgevaardigd die tot gevolg hebben dat niet alleen de toegang wordt geblokkeerd tot de inbreukmakende website, maar ook tot alle andere websites die dezelfde inbreuk plegen, ongeacht de domeinnaam of het gebruikte IP-adres en zonder dat hiervoor een nieuw rechterlijk bevel hoeft te worden uitgevaardigd;

—

te specificeren dat de verwijdering van de illegale inhoud onmiddellijk dan wel zo snel mogelijk, en in elk geval binnen 30 minuten na ontvangst van een kennisgeving van de rechthebbende of van een gecertificeerde betrouwbare flagger, moet plaatsvinden, mits van de onwettigheid van de uitzending kennisgeving is gedaan door een gecertificeerde betrouwbare flagger of, in het geval er geen twijfel bestaat over de rechthebbende, door de rechthebbende zelf; rechthebbenden en gecertificeerde betrouwbare flaggers moeten duidelijk geïnstrueerd worden dat verwijdering van legale inhoud vermeden moet worden; daartoe moet het blokkeren van de toegang tot of het verwijderen van illegale inhoud in beginsel niet nopen tot blokkering van de toegang tot een server waarop legale diensten en inhoud worden gehost;

—

de samenwerking tussen de autoriteiten van de lidstaten te intensiveren, onder meer door middel van de uitwisseling van gegevens en beste praktijken en de oprichting van een actief netwerk van nationale autoriteiten dat actueel gehouden wordt; de Commissie zou onderzoek moeten doen naar de toegevoegde waarde van de benoeming van een onafhankelijke administratieve autoriteit in elke lidstaat die een rol moet spelen bij de handhaving van rechten, met name wanneer er snel moet worden gehandhaafd, bijvoorbeeld bij inhoud die verband houdt met illegale live-uitzendingen van sportevenementen;

—	de samenwerking tussen tussenpersonen en rechthebbenden te versterken, onder meer door de ondertekening van memoranda van overeenstemming die kunnen voorzien in een specifieke procedure voor kennisgeving, en actie te bevorderen.