Bekendmaking van een aanvraag tot registratie van een naam overeenkomstig artikel 50, lid 2, punt a), van Verordening (EU) nr. 1151/2012 van het Europees Parlement en de Raad inzake kwaliteitsregelingen voor landbouwproducten en levensmiddelen 2022/C 229/05

Bekendmaking van een aanvraag tot registratie van een naam overeenkomstig artikel 50, lid 2, punt a), van Verordening (EU) nr. 1151/2012 van het Europees Parlement en de Raad inzake kwaliteitsregelingen voor landbouwproducten en levensmiddelen

(2022/C 229/05)

Deze bekendmaking verleent het recht om op grond van artikel 51 van Verordening (EU) nr. 1151/2012 van het Europees Parlement en de Raad ⁽¹⁾ binnen drie maanden na de datum van deze bekendmaking bezwaar aan te tekenen tegen de aanvraag.

ENIG DOCUMENT

“VACA GALLEGA – BUEY GALLEGO”

EU-nr.: PGI-ES-02308 – 27.4.2017

BOB ( ) BGA (X)

1. Naam

“Vaca Gallega – Buey Gallego”

2. Lidstaat of derde land

Spanje

3. Beschrijving van het landbouwproduct of levensmiddel

3.1. Productcategorie

Categorie 1.1. Vers vlees (en verse slachtafvallen)

3.2. Beschrijving van het product waarvoor de in punt 1 vermelde naam van toepassing is

Vers vlees van Galicische koeien en ossen van de rundveerassen Galicisch blondvee, Galicisch bruinvee (Cachena, Caldelana, Frieiresa, Limiana en Vianesa), Asturiana de los Valles, Limousin, Blonde d’Aquitaine, Friesian en Zwitsers bruinvee, hetzij raszuiver, hetzij kruisingen daarvan.

Afhankelijk van geslacht, leeftijd en productiewijze worden de volgende categorieën dieren onderscheiden:

Vlees van de “Vaca Gallega – Buey Gallego” heeft een aroma van dierlijk vet vanwege de vetbedekking (het gemiddelde percentage intramusculair vet in de karkassen bedraagt meer dan 5,6 %); het is mals en sappig, met een uitgesproken en aanhoudende vlezige smaak en een licht zurige nasmaak.

De hele karkassen, kwarten en andere deelstukken die bestemd zijn om te worden gefileerd en voor versverkoop en stukverkoop aan de consument, moeten gekoeld worden aangeboden. Het vlees verliest de bescherming van de BGA indien het een vriesbehandeling ondergaat.

Het woord “selección” mag worden gebruikt op de etikettering van onder de BGA vallend vlees van karkassen van zowel “Vaca Gallega” als “Buey Gallego”, dat opmerkelijk is vanwege de hoeveelheid marmering en de oranje-gele kleur van de vetrand en dat aan de volgende eisen voldoet:

3.3. Diervoeders (alleen voor producten van dierlijke oorsprong)

Tijdens hun productieve leven bestaat het dieet van de koeien en ossen uit begrazing, vers voer (gras en granen) en geconserveerd voer (ingekuild gras, ingekuilde mais, en hooi), aangevuld met graan, aardappelen, rapen, stro en mengvoeder.

Het milde Atlantische klimaat bevordert een overvloedige en vroege oogst van energierijke voedergewassen met een hoge eiwitkwaliteit, waardoor de voedervoorziening van de dieren is gewaarborgd. Er wordt ook rekening gehouden met het feit dat de gemiddelde jaarlijkse bezettingsdichtheid niet hoger mag zijn dan twee grootvee-eenheden per hectare cultuurgrond.

Het overgrote deel van de gebruikte voedergewassen moet afkomstig zijn van het bedrijf zelf en ten minste 80 % van het voeder moet afkomstig zijn uit het geografische gebied van de BGA. De soorten die op de Galicische weiden voorkomen, bestaan voornamelijk uit grassen (voornamelijk zwenkgras, struisgras, beemdgras, raaigras en kropaar) en, in mindere mate, uit vlinderbloemigen (klaver en rolklaver). De energie-input van het voeder wordt aangevuld met rijpe en onrijpe ingekuilde mais en griesmeel van granen.

Tijdens de afmestingsfase mag het voeder van de dieren worden aangevuld met mengvoeder tot een maximum van 1 kg droge stof per dag en een gemiddeld levend gewicht van 100 kg. Zulk diervoeder moet zijn gemaakt van grondstoffen van plantaardige oorsprong. Het moet voor ten minste 80 % bestaan uit granen en graanproducten, vlinderbloemigen en oliehoudende gewassen. Het is streng verboden gebruik te maken van producten die van invloed kunnen zijn op het normale groei- en ontwikkelingsritme van de koeien en ossen, waaronder producten op basis van gerecyclede dierlijke bijproducten.

3.4. Specifieke onderdelen van het productieproces die in het afgebakende geografische gebied moeten plaatsvinden

De dieren moeten worden geboren, gehouden, gemest en geslacht, en de karkassen moeten worden uitgesneden in het afgebakende geografische gebied.

3.5. Specifieke voorschriften betreffende het in plakken snijden, het raspen, het verpakken enz. van het product waarnaar de geregistreerde naam verwijst

Het product mag worden gerijpt, gefileerd, verpakt en geëtiketteerd in inrichtingen die bij de toezichthoudende instantie zijn ingeschreven, mits daaromtrent met de toezichthoudende instantie tevoren een samenwerkingsovereenkomst is gesloten met betrekking tot controle, etikettering en verkoop van het beschermde product.

3.6. Specifieke voorschriften betreffende de etikettering van het product waarnaar de geregistreerde naam verwijst

Op alle karkassen, kwarten, deelstukken en porties moeten de geregistreerde naam “Vaca Gallega – Buey Gallego” en het volgende BGA-logo zijn aangebracht:

Op elk etiket moet in hetzelfde gezichtsveld als de geregistreerde naam en het BGA-logo de vermelding “Vaca Gallega” of “Buey Gallego” (afhankelijk van de vleessoort) zijn aangebracht, zoals hieronder aangegeven:

4. Beknopte beschrijving van het afgebakende geografische gebied

Het geografische gebied dat onder de beschermde geografische aanduiding “Vaca Gallega – Buey Gallego” valt, omvat het hele grondgebied van de autonome gemeenschap Galicië.

5. Verband met het geografische gebied

Het verband tussen het geografische gebied en het vlees van “Vaca Gallega – Buey Gallego” berust op de specifieke kenmerken van het product en wordt versterkt door de faam van het product.

Fysieke kenmerken en natuurlijke factoren in het geografische gebied

Het opfokken en vetmesten van koeien en ossen die geschikt zijn voor de productie van “Vaca Gallega – Buey Gallego” houdt van oudsher verband met de specifieke geografische omgeving van Galicië, met name door de bodemgesteldheid en de klimatologische omstandigheden die gunstig zijn voor groenvoerproductie.

Het Galicische landschap bestaat overwegend uit glooiende hellingen en lage bergen van zelden meer dan 800 m, afgewisseld door beschutte valleien, waardoor beweiding het hele jaar door mogelijk is. Het wordt geïrrigeerd door een groot netwerk van rivieren, dat ook drinkwater biedt aan de koeien en ossen. Het water bevat relatief veel natrium en chloriden, maar weinig calcium, magnesium en silicium.

De bodems zijn voornamelijk gelegen op granietachtig gesteente, schist en leisteen, die worden gekenmerkt door hun zuurheid en een hoog gehalte aan organische stoffen. Er heerst een gematigd klimaat dat sterk wordt beïnvloed door de oceaan en wordt gekenmerkt door milde temperaturen (gewogen gemiddelde van meer dan 13 °C) en overvloedige neerslag (meer dan 1 100 mm/jaar).

Deze milieuomstandigheden hebben geleid tot een zeer gevarieerde flora, die voornamelijk uit hemicryptofyten bestaat, met een overwicht van aan de plaatselijke omstandigheden aangepaste, zuurminnende soorten. Van bijzonder belang zijn de natuurlijke weidesoorten, met name grassen (voornamelijk zwenkgras, struisgras, beemdgras, raaigras en kropaar) en vlinderbloemigen (klaver en rolklaver), met veel inheemse ecotypen en variëteiten. Deze soorten gedijen goed in het gebied en worden gewaardeerd omdat ze zich eraan hebben aangepast.

De natuurlijke omstandigheden bevorderen de groenvoerproductie en maken het mogelijk de koeien en de ossen grotendeels te voederen aan de hand van hulpbronnen die het bedrijf zelf produceert.

Historische en menselijke factoren

Het fokken van koeien en ossen in Galicië dateert van voorhistorische tijden. Vanaf de 12e eeuw ontwikkelde zich een productiemodel waarbij koeien en ossen geleidelijk werden geïntegreerd in de exploitatie van familieboerderijen. Het belang ervan is duidelijk sinds de 18e eeuw, toen koeien en ossen werden aangewend bij het bewerken van de akkers en aan het einde van hun leven werden vetgemest met het oog op de vleesproductie. Tussen de 16e en de 20e eeuw werd een derde van de Spaanse rundveestapel opgefokt in Galicië.

In het midden van de 20e eeuw bracht de ontbering van de naoorlogse periode gezinnen ertoe om hun traditionele productiepraktijken voort te zetten als manier om te overleven. Dat betekende dat een belangrijke factor voor de kwaliteit van dit product behouden bleef, namelijk de bijzondere vetmestingsmethode aan de hand van lokale hulpbronnen. De veehouderij is nog steeds gebaseerd op kleine familiebedrijven die de symbiose tussen vee, grond en mensen in stand houden en zich wijden aan het voederen en aan zorgvuldige beheerspraktijken die van generatie op generatie zijn doorgegeven.

Samengevat typeren historici het geheim van deze koeien en ossen als volgt: kleine producenten met kleine veestapels, dieren die in beperkte mate voor de bewerking van het land worden gebruikt en aan het einde van hun productieve leven zorgvuldig worden afgemest in de stal op een dieet van vers beemdgras en ander voer. Deze vetmestingsmethode, waarbij de koeien en ossen naast zorg ook matige lichaamsbeweging krijgen en waarvoor er aanwijzingen zijn van een eeuwenoude traditie, vond geleidelijk aan ingang in de hele regio. De methode verbetert de uiteindelijke kwaliteit van het vlees en helpt het vlees te kenmerken. Al in de 18e en 19e eeuw presenteerden vele deskundigen, zoals Martín Sarmiento, N. Casas en R. Jordana y Morera, Galicië en zijn veehouders als voorbeeld voor de rest van Spanje: “kleine bedrijven waar landbouw en veeteelt worden gecombineerd om welvaart te genereren, het gebied te bevolken en het beste vee en vlees van het koninkrijk te produceren”.

Het meest voorkomende productiesysteem is een semi-extensief systeem, vanwege de verenigbaarheid ervan met het Galicische terrein en omdat de landbouwbedrijven sterk versnipperd en kleinschalig zijn. De koeien en ossen grazen gewoonlijk overdag en worden ’s nachts in stallen gehouden, waar zij ook aanvullend voer krijgen.

Voor het afmesten van de koeien en ossen is voorafgaand aan de slacht een afmestperiode van ten minste zes maanden nodig. Daarom worden de dieren, in overeenstemming met de Galicische traditie, voor de slacht in stallen gehouden — of worden hun verplaatsingen in het veld op zijn minst beperkt.

Specificiteit van het product

Het gemiddelde percentage intramusculair vet van de karkassen van “Vaca Gallega – Buey Gallego” bedraagt meer dan 5,6 %, wat aanzienlijk hoger is dan de gemiddelde waarden van andere koeien- en ossenkarkassen. Dit wordt beschouwd als een positieve factor die bepalend is voor de organoleptische kenmerken van het vlees, met name de smaak, malsheid, sappigheid en smaaksensatie ervan.

Vlees van “Vaca Gallega – Buey Gallego” heeft een goed lipidenprofiel, gekenmerkt door hoge relatieve gehalten aan mono-onverzadigde en poly-onverzadigde vetzuren. Bovendien is de verhouding van omega 6- tot omega 3-vetzuren uitstekend, aangezien deze gemiddeld minder dan 2,05 bedraagt.

Causaal verband tussen het geografische gebied, de menselijke factoren en de specifieke kenmerken van het product

De vleesproductiemethoden in Galicië zijn gebaseerd op een gemengd systeem waarbij wordt afgewisseld tussen beweiding en voederen in de stal. De bedrijven maken gebruik van hun eigen voedermiddelen en oogstoverschotten en produceren gemarmerd vlees dat zich onderscheidt door zijn eigenschappen en sensorische kwaliteiten.

Het voeder bestaat uit voedergewassen, voornamelijk zeer productieve grassen en vlinderbloemigen waarvan de ecotypen en variëteiten worden gewaardeerd vanwege hun aanpassing aan de plaatselijke omgeving. Samen met de minimale afmestperiode van zes maanden, waarin de energie-input van het voeder van de koeien en ossen wordt aangevuld met rijpe en onrijpe ingekuilde mais en griesmeel van granen en ook met mengvoeder, zorgt dat ervoor dat de karkassen van “Vaca Gallega – Buey Gallego” bovengenoemd percentage intramusculair vet bevatten, hetgeen meer bedraagt dan de gemiddelde waarden van andere karkassen.

De gewoonte om het vee te laten grazen, het voeder dat voor ten minste 80 % wordt geproduceerd in Galicië, waar inheemse zuurminnende grassoorten overheersen, en de chemische samenstelling van het water in de regio geven de karkassen van “Vaca Gallega – Buey Gallego” een goed lipidenprofiel, waarin mono-onverzadigde en poly-onverzadigde vetzuren overheersen ten opzichte van verzadigde vetzuren. Deze factoren geven het vlees ook een aroma van dierlijk vet, een aanhoudende vlezige smaak en een licht zurige nasmaak, die het beschermde product typeren.

Het verband tussen het geografische gebied en de kenmerken van het product wordt gelegd in een rapport van de Fundación Centro Tecnolóxico da Carne (11/4/2016) over de band tussen het gebied en de kwaliteit van het Galicische rundvlees.

Faam

Vlees van “Vaca Gallega – Buey Gallego” wordt gewaardeerd door de consument en wordt vaak genoemd in culinaire teksten uit de 19e en 20e eeuw. In 1878 schreef Museros y Rovira het volgende: “Sus carnes son magras y tienen un gusto exquisito por la alimentación a que han estado sujetos” [“Het vlees is mager en heeft een uitmuntende smaak dankzij het voeder dat het dier krijgt”]. Ángel Muro, de belangrijkste fijnproever in de Spaanse culinaire geschiedenis, beschreef het product in 1894 als volgt: “La carne [...] de buena calidad, es de color vivo rojo oscuro, con vetas como si fuese mármol” [“Hoogwaardig rundvlees van koeien of ossen, met een rijke, donkerrode kleur, en aderen als marmer”].

Vele deskundigen rekenen dit vlees tot het beste ter wereld, zowel in delicatessenzaken als in de haute cuisine. (Zo schreef Chef-kok Stéphane Décotterd op zijn website www.stephanedecotterd.com“Le bœuf de Galice, la meilleure viande du monde?” [Galicisch rundvlees: het beste vlees ter wereld?”], gepubliceerd op 11.2.2017, en in El Mundo pende journalist Manuel Darriba een artikel met als titel “El buey gallego. 1.600 kilos de la mejor carne del mundo” [“De Galicische os: 1 600 kilogram van het beste vlees ter wereld”], gepubliceerd op 8.11.2009). Het vlees van de “Vaca Gallega – Buey Gallego” is een gerenommeerd product, zoals blijkt uit het feit dat het te vinden is in specialistische slagerijen en restaurants van topklasse en door bekende chef-koks gebruikt wordt in gerechten.

Er bestaan talrijke verwijzingen naar in de nationale en internationale pers: journalist Carlos Herrera in XLSemanal: “[...] Cuando Iñaki Balmaseda dejaba caer una pieza en su parrilla, se abrían literalmente los cielos. Era vaca gallega de verdad [...]” (“Toen bar Iñaki in Balmaseda een steak Galicisch rundvlees op de grill gooide, ging de hemel voor mij open”) (8.4.2018); journalist Marie-Claire Digby in The Irish Times: “The best piece of beef chef Gareth Smith has ever eaten was from one of those Galician cows [...]” (“Het beste rundvlees dat chef Gareth Smith ooit at, kwam van een Galicische koe”) (2.12.2016). Het vlees vindt ook een gunstig onthaal bij een hele reeks gastronomen (Mike Gibson, Killian Fox, Jay Rayner, Lydia Itoi, Jeffrey Steingarten, Jacob Richler, Janet Mendel enz.), bloggers en opiniemakers die gespecialiseerd zijn in rundvlees.

Verwijzing naar de bekendmaking van het productdossier

https://mediorural.xunta.gal/sites/default/files/produtos/en-tramitacion/Pliego-de-condiciones-IGP-Vaca-Gallega-Buey-Gallego-febreiro-2022.pdf

⁽¹⁾PB L 343 van 14.12.2012, blz. 1.