Arrest van het Hof (Eerste kamer) van 12 juni 1980.

1 HET ONDERHAVIGE BEROEP , GEDATEERD OP 2 JULI 1979 , IS INGESTELD DOOR EEN VOORMALIG AMBTENAAR VAN DE COMMISSIE , DIE PER 1 SEPTEMBER 1978 WEGENS ALGEHELE INVALIDITEIT IS GEPENSIONEERD .

2 VERZOEKSTER CONCLUDEERT TOT HERZIENING VAN HET BESLUIT VAN DE COMMISSIE VAN 14 AUGUSTUS 1978 , WAARBIJ HAAR INVALIDITEITSPENSIOEN IS VASTGESTELD OP BASIS VAN ARTIKEL 78 , DERDE ALINEA , AMBTENARENSTATUUT , ALSMEDE VAN HET BESLUIT VAN DE COMMISSIE VAN 3 APRIL 1979 TOT AFWIJZING VAN DE ADMINISTRATIEVE KLACHT , DOOR VERZOEKSTER KRACHTENS ARTIKEL 90 , LID 2 , VAN HET STATUUT INGEDIEND OP 5 OKTOBER 1978 EN STREKKENDE TOT VERNIETIGING VAN HET BESLUIT VAN 14 AUGUSTUS 1978 EN TOT VASTSTELLING VAN VERZOEKSTERS PENSIOEN OP BASIS VAN ARTIKEL 78 , TWEEDE ALINEA , VAN HET STATUUT . HET BEROEP STREKT VOORTS TOT BENOEMING VAN EEN COLLEGE VAN MEDISCHE DESKUNDIGEN .

3 ARTIKEL 78 , TWEEDE EN DERDE ALINEA , AMBTENARENSTATUUT BEPAALT ALS VOLGT :

' ' INDIEN DE INVALIDITEIT HET GEVOLG IS VAN EEN ONGEVAL TIJDENS OF IN VERBAND MET DE DIENST , VAN EEN BEROEPSZIEKTE OF VAN EEN DAAD VAN ZELFOPOFFERING IN HET ALGEMEEN BELANG OF TENGEVOLGE VAN HET FEIT DAT HIJ ZIJN LEVEN HEEFT GE WAAGD OM EEN MENSENLEVEN TE REDDEN , BEDRAAGT HET INVALIDITEITSPENSIOEN 70 % VAN HET LAATSTE BASISSALARIS VAN DE AMBTENAAR .

INDIEN DE INVALIDITEIT AAN EEN ANDERE OORZAAK IS TE WIJTEN , BEDRAAGT HET INVALIDITEITSPENSIOEN EVENVEEL ALS HET OUDERDOMSPENSIOEN WAAROP DE AMBTENAAR RECHT GEHAD ZOU HEBBEN BIJ HET BEREIKEN VAN DE 65-JARIGE LEEFTIJD , INDIEN HIJ TOT DEZE LEEFTIJD IN DIENST ZOU ZIJN GEBLEVEN . ' '

4 OP 26 OKTOBER 1976 MAAKTE VERZOEKSTER EEN VAL OP EEN TRAP IN HET GEBOUW VAN DE COMMISSIE TE BRUSSEL . IN HET VERZOEKSCHRIFT WORDT DAAROMTRENT VERKLAARD :

' ' DAT ZIJ BIJ DIE VAL MET DE BORST TEGEN DE RAND VAN DE LAATSTE TREDE STOOTTE ; DAT ZIJ AANSTONDS EEN FELLE PIJN IN DE BORST BESPEURDE ; DAT ZIJ VERVOLGENS HARTKLOPPINGEN EN ERNSTIGE HARTKLACHTEN HAD ; DAT ZIJ ZICH TERSTOND NAAR DE MEDISCHE DIENST VAN DE COMMISSIE HEEFT BEGEVEN . . . ' '

DEZE DIENST STELDE EEN AURICULAIRE FIBRILLATIE VAST EN SCHREEF ENIGE TIJD RUST VOOR . VERZOEKSTER GEEFT TOE , DIT ONGEVAL NIET AAN DE ADMINISTRATIE TE HEBBEN GEMELD .

5 DE INVALIDITEITSCOMMISSIE , SAMENGESTELD OP INITIATIEF VAN VERWEERSTER EN BESTAANDE UIT DR . CALLEBAUT , AANGEWEZEN DOOR DE COMMISSIE , DR . S ' JONGERS , AANGEWEZEN DOOR VERZOEKSTER , EN DR . VERNIORY , AANGEWEZEN DOOR DE EERSTE TWEE ARTSEN , KWAM OP 3 AUGUSTUS 1978 TOT DE CONCLUSIE DAT

' ' DE ALS VOLLEDIG TE BESCHOUWEN BLIJVENDE INVALIDITEIT VAN MEVR . SCHUERER HET GEVOLG KAN ZIJN VAN EEN ONGEVAL TIJDENS DE DIENST , MAAR NIET VAN EEN BEROEPSZIEKTE OF VAN EEN DAAD VAN ZELFOPOFFERING IN HET ALGEMEEN BELANG OF VAN HET FEIT DAT ZIJ HAAR LEVEN ZOU HEBBEN GEWAAGD OM EEN MENSENLEVEN TE REDDEN . ' '

6 IN EEN AANVULLENDE NOTA , AAN VERWEERSTER GEZONDEN OP 8 JANUARI 1979 , GAF DE INVALIDITEITSCOMMISSIE DE NAVOLGENDE TOELICHTINGEN :

' ' DOMINANT VERSCHIJNSEL IN HET ZIEKTEBEELD VAN MEVR . SCHUERER IS EEN AL OUDE MEDISCHE AANDOENING , ZONDER OORZAKELIJK VERBAND MET DE LEVENSWIJZE EN BEROEPSBEZIGHEDEN VAN BETROKKENE . BIJ DIT CHRONISCHE ZIEKTEBEELD IS OP 26 OKTOBER 1976 EEN PAROXISMALE EPISODE GEKOMEN , DIE STELLIG MEDE EEN VOORWAARDE IS GEWEEST VOOR DE HUIDIGE INVALIDITEIT VAN PATIENTE , EN DIE ZICH ( VOL GENS BETROKKENE ) HEEFT VOORGEDAAN NADAT ZIJ IN HET KANTOOR EEN TRAP HAD BEKLOMMEN EN TEGEN DE LAATSTE TREDE WAS GESTRUIKELD . DEZE TWEE FEITEN TEZAMEN KUNNEN OP ZIJN HOOGST WORDEN BESCHOUWD ALS EEN FACTOR DIE EVENTUEEL - MAAR DIT IS EEN VERONDERSTELLING - DE PAROXISMALE EPISODE KAN HEBBEN VEROORZAAKT . . . DEZE KAN ZICH ECHTER OOK TOEVALLIG OF DOOR SAMENLOOP VAN OMSTANDIGHEDEN HEBBEN VOORGEDAAN OP HET MOMENT DAT ZIJ DE TRAP BEKLOM . . . IN DE MEDISCHE WETENSCHAP IS HET VAAK MOEILIJK OM , THEORETISCH , DE ONDERSTELLING VAN ENIG VERBAND TUSSEN EEN DOOR EEN PATIENT AANGEVOERD ONGEVAL EN ZIJN KLACHTEN VAN DE HAND TE WIJZEN . DEZE LAATSTE OVERWEGINGEN LIGGEN TEN GRONDSLAG AAN HET GEBRUIK VAN HET WOORD , KAN ' IN HET EERSTE RAPPORT VAN DE INVALIDITEITSCOMMISSIE . ' '

7 NAAR HET HOF REEDS OVERWOOG IN ZIJN ARREST VAN 13 JULI 1972 ( ZAAK 29/71 , VELLOZZI , JURISPR . 1972 , BLZ . 513 ), MOET VAN EEN BEROEPSZIEKTE DIE TOT BLIJVENDE ALGEHELE OF GEDEELTELIJKE INVALIDITEIT VAN DE AMBTENAAR LEIDT EN HEM , AL NAAR HET GEVAL , VOOR TOEPASSING VAN DE ARTIKELEN 73 OF 78 VAN HET STATUUT IN AANMERKING DOET KOMEN , DUIDELIJK EN BEPAALDELIJK BLIJKEN UIT DE DESBETREFFENDE CONCLUSIES VAN DE INVALIDITEITSCOMMISSIE , GENOEMD IN ARTIKEL 13 VAN BIJLAGE VIII BIJ HET STATUUT .

8 UIT HET EERSTE RAPPORT VAN DE INVALIDITEITSCOMMISSIE , WAAROP HET BESTREDEN BESLUIT VAN 14 AUGUSTUS 1978 STEUNT , BLIJKT DAT DE INVALIDITEIT VAN VERZOEKSTER NIET HET GEVOLG IS VAN EEN BEROEPSZIEKTE OF VAN EEN DAAD VAN ZELFOPOFFERING IN HET ALGEMEEN BELANG OF VAN HET FEIT DAT ZIJ HAAR LEVEN ZOU HEBBEN GEWAAGD OM EEN MENSENLEVEN TE REDDEN - STUK VOOR STUK VOORWAARDEN VOOR TOEPASSING VAN ARTIKEL 78 , TWEEDE ALINEA , VAN HET STATUUT . MET BETREKKING TOT DE ANDERE VOORWAARDE VOOR TOEPASSING VAN DEZE BEPALING - EEN ONGEVAL TIJDENS OF IN VERBAND MET DE DIENST - SLUIT HET RAPPORT NIET UIT DAT DE HIER BEDOELDE INVALIDITEIT HET GEVOLG VAN EEN DERGELIJK ONGEVAL KAN ZIJN . DE TE DEZEN GEBEZIGDE , ENIGSZINS ONDUIDELIJKE FORMULERING IS TOEGELICHT IN DE AANVULLENDE NOTA VAN 8 JANUARI 1979 .

9 BIJGEVOLG KAN ER VERWEERSTER GEEN VERWIJT VAN WORDEN GEMAAKT , UIT HET EERSTE INVALIDITEITSRAPPORT TE HEBBEN AFGELEID DAT HET OORZAKELIJK VERBAND TUSSEN HET GESTELDE RAPPORT EN DE INVALIDITEIT NIET WAS AANGETOOND , EN DE ZINSNEDE ' ' DE . . . INVALIDITEIT . . . KAN HET GEVOLG ZIJN VAN EEN ONGEVAL TIJDENS DE DIENST ' ' TE HEBBEN OPGEVAT IN DE ZIN ALS TOEGELICHT IN DE AANVULLENDE NOTA , NAMELIJK ' ' DAT HET IN DE MEDISCHE WETENSCHAP VAAK MOEILIJK IS OM , THEORETISCH , DE ONDERSTELLING VAN ENIG VERBAND TUSSEN EEN DOOR EEN PATIENT AANGEVOERD ONGEVAL EN ZIJN KLACHTEN VAN DE HAND TE WIJZEN . ' ' DE COMMISSIE KON DERHALVE TERECHT BESLUITEN , HET PENSIOEN VAN VERZOEKSTER VAST TE STELLEN OP BASIS VAN ARTIKEL 78 , DERDE ALINEA , VAN HET STATUUT , DAARBIJ STEUNEND OP DE CONCLUSIES VAN DE INVALIDITEITSCOMMISSIE , DIE NIET HAD VASTGESTELD DAT DE INVALIDITEIT VAN BELANGHEBBENDE VIEL TOE TE SCHRIJVEN AAN EEN VAN DE OORZAKEN DIE VOORWAARDE ZIJN VOOR TOEPASSING VAN ARTIKEL 78 , TWEEDE ALINEA .

10 UIT HET DOSSIER BLIJKT NIET DAT VERZOEKSTER DE SAMENSTELLING VAN DE INVALIDITEITSCOMMISSIE OF HAAR WERKWIJZE IN GEDING WIL BRENGEN . GENOEMDE COMMISSIE HEEFT GELDIG BESLIST NA KENNISNEMING VAN DE VERSCHILLENDE , DOOR VERZOEKSTER OVERGELEGDE MEDISCHE ATTESTEN EN NADAT ZIJ GEDURENDE VIER DAGEN IN EEN UNIVERSITEITSKLINIEK OPGENOMEN WAS GEWEEST . IN DEZE OMSTANDIGHEDEN MOETEN HAAR CONCLUSIES ALS DEFINITIEF WORDEN BESCHOUWD EN ZIJN ZIJ NIET VOOR BETWISTING VATBAAR ZOLANG GEEN NIEUW FEIT AAN HET LICHT KOMT .

11 DIT NIEUWE FEIT KAN NIET BESTAAN IN DE AANBIEDING DOOR VERZOEKSTER VAN MEDISCHE ATTESTEN WAARIN DE CONCLUSIES VAN DE INVALIDITEITSCOMMISSIE IN TWIJFEL WORDEN GETROKKEN , MAAR DIE NIETS BEVATTEN OP GROND WAARVAN MEN ZOU KUNNEN MENEN DAT DE INVALIDITEITSCOMMISSIE GEEN KENNIS HEEFT GEHAD VAN DE VOORNAAMSTE GEGEVENS VAN HET DOSSIER VAN BETROKKENE .

12 MITSDIEN ZIJN ER GEEN TERMEN AANWEZIG OM DE BENOEMING VAN EEN COLLEGE VAN MEDISCHE DESKUNDIGEN TE GELASTEN , ZODAT HET BEROEP MOET WORDEN VERWORPEN .

HET HOF VAN JUSTITIE ( EERSTE KAMER ),

RECHTDOENDE ,

1 . VERWERPT HET BEROEP .

2 . VERSTAAT DAT ELK DER PARTIJEN DE EIGEN KOSTEN ZAL DRAGEN .

VAN EEN BEROEPSZIEKTE DIE TOT BLIJVENDE ALGEHELE OF GEDEELTELIJKE INVALIDITEIT VAN DE AMBTENAAR LEIDT EN HEM , AL NAAR HET GEVAL , VOOR TOEPASSING VAN DE ARTIKELEN 73 OF 78 VAN HET STATUUT IN AANMERKING DOET KOMEN , MOET DUIDELIJK EN BEPAALDELIJK BLIJKEN UIT DE DESBETREFFENDE CONCLUSIES VAN DE INVALIDITEITSCOMMISSIE , GENOEMD IN ARTIKEL 13 VAN BIJLAGE VIII BIJ HET STATUUT .

AMBTENAREN - INVALIDITEIT - VASTSTELLING - CRITERIA

( AMBTENARENSTATUUT , ARTIKEL 73 EN 78 ; BIJLAGE VIII , ARTIKEL 13 )

KOSTEN

13 INGEVOLGE ARTIKEL 69 , PARAGRAAF 2 , VAN HET REGLEMENT VOOR DE PROCESVOERING MOET DE IN HET ONGELIJK GESTELDE PARTIJ IN DE KOSTEN WORDEN VERWEZEN .

14 VERZOEKSTER IS IN HET ONGELIJK GESTELD .

15 VOLGENS ARTIKEL 70 VAN HET REGLEMENT VOOR DE PROCESVOERING BLIJVEN ECHTER DE KOSTEN DOOR DE INSTELLINGEN TER ZAKE VAN BEROEPEN VAN PERSONEELSLEDEN DER GEMEENSCHAPPEN GEMAAKT , TE HAREN LASTE .

IN ZAAK 107/79 ,

LILY SCHUERER , VOORMALIG AMBTENAAR VAN DE COMMISSIE VAN DE EUROPESE GEMEENSCHAPPEN , WONENDE TE BRUSSEL . ERNESTINELAAN 11 , TE DEZEN VERTEGENWOORDIGD DOOR E . ARENDT , ADVOCAAT EN PROCUREUR TE LUXEMBURG , DOMICILIE GEKOZEN HEBBENDE TE LUXEMBURG TE DIENS KANTORE , RUE PHILIPPE II , 34 B/IV ,

VERZOEKSTER ,

TEGEN

COMMISSIE VAN DE EUROPESE GEMEENSCHAPPEN , TE DEZEN VERTEGENWOORDIGD DOOR A . VAN SOLINGE , LID VAN HAAR JURIDISCHE DIENST , ALS GEMACHTIGDE , BIJGESTAAN DOOR D . JACOB , ADVOCAAT TE BRUSSEL , DOMICILIE GEKOZEN HEBBENDE TE LUXEMBURG BIJ HAAR JURIDISCH ADVISEUR M . CERVINO , BATIMENT JEAN MONNET , KIRCHBERG ,

VERWEERSTER ,

BETREFFENDE HERZIENING VAN HET BESLUIT VAN DE COMMISSIE VAN 14 AUGUSTUS 1978 HOUDENDE VASTSTELLING VAN VERZOEKSTERS INVALIDITEITSPENSIOEN OP BASIS VAN ARTIKEL 78 , DERDE ALINEA , VAN HET STATUUT , EN VAN HET BESLUIT VAN DE COMMISSIE VAN 3 APRIL 1979 HOUDENDE AFWIJZING VAN DE ADMINISTRATIEVE KLACHT , DOOR VERZOEKSTER INGEDIEND OP 5 OKTOBER 1978 KRACHTENS ARTIKEL 90 , LID 2 , VAN HET STATUUT EN STREKKENDE TOT VERNIETIGING VAN HET BESLUIT VAN 14 AUGUSTUS 1978 EN VASTSTELLING VAN VERZOEKSTERS PENSIOEN OP BASIS VAN ARTIKEL 78 , TWEEDE ALINEA , VAN HET STATUUT EN BENOEMING VAN EEN COLLEGE VAN MEDISCHE DESKUNDIGEN ,