Beschikking van het Gerecht van eerste aanleg (Vierde kamer - uitgebreid) van 30 september 1999.

1 De beschikkingen van de Commissie op het gebied van staatssteun worden tot de betrokken lidstaten gericht. Dat geldt ook wanneer die beschikkingen betrekking hebben op overheidsmaatregelen waarover door particulieren is geklaagd omdat zij door het Verdrag verboden staatssteun zouden vormen, en de Commissie daarin weigert de procedure van artikel 93, lid 2, van het Verdrag (thans art. 88, lid 2, EG) in te leiden, omdat naar haar oordeel die maatregelen geen staatssteun in de zin van artikel 92 van het Verdrag (thans, na wijziging, artikel 87 EG) vormen dan wel verenigbaar zijn met de gemeenschappelijke markt. Wanneer de Commissie dergelijke beschikkingen vaststelt en, volgens goed bestuurlijk gebruik, de klagers ervan in kennis stelt, is het de tot de lidstaat gerichte beschikking die in voorkomend geval voorwerp moet zijn van het door de klager ingestelde beroep tot nietigverklaring, en niet de brief waarmee de klager van die beschikking op de hoogte is gesteld.

Ofschoon een beschikking om een onderzoek naar de verenigbaarheid van een steunmaatregel met het Verdrag te beëindigen, steeds tot de betrokken lidstaat is gericht, kan de inhoud van die beschikking in een mededeling aan de klager worden weergegeven, zelfs wanneer de beschikking niet aan de betrokken lidstaat is toegezonden.

2 Als handelingen of besluiten die vatbaar zijn voor een beroep tot nietigverklaring in de zin van artikel 173 van het Verdrag (thans, na wijziging, artikel 230 EG), zijn enkel te beschouwen maatregelen die bindende rechtsgevolgen in het leven roepen, welke de belangen van de verzoeker kunnen aantasten doordat zij diens rechtspositie aanmerkelijk wijzigen.

Wanneer het gaat om handelingen of besluiten die in verschillende fasen tot stand komen, met name aan het einde van een interne procedure, zijn in beginsel enkel die maatregelen vatbaar voor beroep, welke aan het einde van die procedure het standpunt van de instelling definitief vastleggen, met uitsluiting van de tussenmaatregelen die ter voorbereiding van het definitieve besluit dienen.

Roept geen rechtsgevolgen in het leven een brief waarbij de Commissie, zonder de feiten ten aanzien van artikel 92 van het Verdrag (thans, na wijziging, artikel 87 EG) te kwalificeren, enerzijds aan de indiener van een klacht tegen staatssteun meedeelt, dat zij voorlopig niet van plan is een onderzoek van de steun in het kader van artikel 93 van het Verdrag (thans artikel 88 EG) te beginnen, en anderzijds verklaart, dat zij het niet uitgesloten acht "dat deze zaak steunaspecten kan hebben".

1 Beroep tot nietigverklaring - Voor beroep vatbare handelingen - Handeling waartegen door indiener van klacht inzake staatssteun kan worden opgekomen - Brief van Commissie, waarin aan klager wordt medegedeeld dat Commissie weigert om procedure van artikel 93, lid 2, van Verdrag (thans artikel 88, lid 2, EG) in te leiden - Daarvan uitgesloten - Niet-ontvankelijkheid

[EG-Verdrag, art. 93, lid 2 (thans art. 88, lid 2, EG) en art. 173 (thans, na wijziging, art. 230 EG)]

2 Beroep tot nietigverklaring - Voor beroep vatbare handelingen - Begrip - Handelingen die bindende rechtsgevolgen in leven roepen - Brief aan indiener van klacht inzake staatssteun, waarin afwachtende houding wordt aangenomen - Daarvan uitgesloten - Niet-ontvankelijkheid

[EG-Verdrag, art. 93 (thans art. 88 EG) en art. 173 (thans, na wijziging, art. 230 EG)]