Zaak T-137/11: Beroep ingesteld op 11 maart 2011 — Guiai Bi Poin/Raad

30.4.2011

Publicatieblad van de Europese Unie

C 130/22

Beroep ingesteld op 11 maart 2011 — Guiai Bi Poin/Raad

(Zaak T-137/11)

2011/C 130/42

Procestaal: Frans

Partijen

Verzoekende partij: Georges Guiai Bi Poin (Abidjan, Ivoorkust) (vertegenwoordiger: G. Collard, advocaat)

Verwerende partij: Raad van de Europese Unie

Conclusies

Verzoeker concludeert dat het het Gerecht behage:

—	vast te stellen dat, wat verzoeker Georges Guiai Bi Poin betreft, verordening (EU) nr. 25/2011 van de Raad van 14 januari 2011 en besluit 2011/18/GBVB van de Raad van 14 januari 2011, op 15 januari 2011 gepubliceerd in het Publicatieblad van de Europese Unie, niet feitelijk zijn gegrond,

—

bijgevolg,

—	verordening (EU) nr. 25/2011 van de Raad van 14 januari 2011 en besluit 2011/18/GBVB van de Raad van 14 januari 2011 nietig te verklaren;

—	subsidiair, te gelasten dat de naam van Georges Guiai Bi Poin van de lijsten in bijlage bij bedoelde verordening en bij bedoeld besluit wordt geschrapt.

Middelen en voornaamste argumenten

Tot staving van zijn vordering voert verzoeker twee middelen aan:

1) Eerste middel: schending van de motiveringsplicht aangezien de redenen voor de inschrijving van verzoeker op de lijst van personen en entiteiten waarop beperkende maatregelen van toepassing zijn, stereotiep zijn en er geen melding wordt gemaakt van enig precies feitelijk element aan de hand waarvan de gegrondheid van de bedoelde inschrijving kan worden nagegaan.

2) Tweede middel: kennelijke beoordelingsfout aangezien:

verzoeker wordt verweten dat hij weigert zich aan het gezag van de democratisch verkozen president, A. Ouattara, te onderwerpen, terwijl verzoeker zich als militair niet kon ontrekken aan de gehoorzaamheid aan de grondwettelijke autoriteiten van zijn land, die L. Gbagbo tot verkozen president hebben uitgeroepen, en

verzoeker wordt verweten dat hij verantwoordelijk is voor ernstige schendingen van de mensenrechten en van het internationaal humanitair recht, hoewel verzoeker niet voor het Internationaal Strafhof is gedaagd, waarvan de bevoegdheid door de Republiek Ivoorkust is erkend.