Zaak C-683/13: Verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door het Tribunal do Trabalho da Covilhã (Portugal) op 23 december 2013 — Pharmacontinente-Saúde e Higiene SA, e.a./Autoridade Para As Condições do Trabalho (ACT)
Zaak C-683/13: Verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door het Tribunal do Trabalho da Covilhã (Portugal) op 23 december 2013 — Pharmacontinente-Saúde e Higiene SA, e.a./Autoridade Para As Condições do Trabalho (ACT)
22.2.2014 | NL | Publicatieblad van de Europese Unie | C 52/31 |
Verzoek om een prejudiciële beslissing ingediend door het Tribunal do Trabalho da Covilhã (Portugal) op 23 december 2013 — Pharmacontinente-Saúde e Higiene SA, e.a./Autoridade Para As Condições do Trabalho (ACT)
(Zaak C-683/13)
2014/C 52/57
Procestaal: Portugees
Verwijzende rechter
Tribunal do Trabalho da Covilhã
Partijen in het hoofdgeding
Verzoekende partijen: Pharmacontinente-Saúde e Higiene SA, Domingos Sequeira de Almeida, Luis Mesquita Soares Moutinho, Rui Teixeira Soares de Almeida, André de Carvalho e Sousa
Verwerende partij: Autoridade Para As Condições do Trabalho (ACT)
Prejudiciële vragen
a) | Dient artikel 2 van richtlijn 95/46/EG(1) aldus te worden uitgelegd dat de arbeidstijdsregistratie — te weten de registratie voor elke werknemer van het begin- en einduur van de arbeidstijd alsook de onderbrekingen of pauzes die er geen deel van uitmaken — onder het begrip „persoonsgegevens” valt? |
b) | Indien de vorige vraag bevestigend wordt beantwoord: is de Portugese Staat krachtens artikel 17, lid 1, van richtlijn 95/46/EG verplicht om passende technische en organisatorische maatregelen vast te stellen om persoonsgegevens te beveiligen tegen toevallige of onrechtmatige vernietiging, toevallig verlies, vervalsing, niet-toegelaten verspreiding of toegang, met name wanneer de verwerking gepaard gaat met doorzending van gegevens via een netwerk? |
c) | Indien ook de vorige vraag bevestigend wordt beantwoord: wanneer de lidstaat geen enkele maatregel neemt overeenkomstig artikel 17, lid 1, van richtlijn 95/46/EG en de voor de verwerking van voornoemde gegevens verantwoordelijke werkgever een systeem van beperkte toegang tot deze gegevens invoert waarbij de nationale overheid die bevoegd is voor de controle van de arbeidsvoorwaarden, niet automatisch toegang krijgt tot deze gegevens, dient het beginsel van voorrang van het Unierecht dan aldus te worden uitgelegd dat de lidstaat deze werkgever niet kan bestraffen voor een dergelijke handelswijze? |
d) | Indien de vorige vraag ontkennend wordt beantwoord, zonder dat is aangetoond of wordt gesteld dat de informatie uit het register in casu niet is vervalst, is het vereiste van onmiddellijke beschikbaarheid van een register dat alle bij de arbeidsverhouding betrokken partijen algemeen toegang geeft tot de gegevens, evenredig? |