Home

SCHRIFTELIJKE VRAAG nr. 2483/96 van Ursula SCHLEICHER aan de Commissie. Invoering van de verplichte aanduiding van het gebied van oorsprong of herkomst bij levensmiddelen

SCHRIFTELIJKE VRAAG nr. 2483/96 van Ursula SCHLEICHER aan de Commissie. Invoering van de verplichte aanduiding van het gebied van oorsprong of herkomst bij levensmiddelen

SCHRIFTELIJKE VRAAG nr. 2483/96 van Ursula SCHLEICHER aan de Commissie. Invoering van de verplichte aanduiding van het gebied van oorsprong of herkomst bij levensmiddelen

Publicatieblad Nr. C 091 van 20/03/1997 blz. 0007


SCHRIFTELIJKE VRAAG E-2483/96 van Ursula Schleicher (PPE) aan de Commissie (25 september 1996)

Betreft: Invoering van de verplichte aanduiding van het gebied van oorsprong of herkomst bij levensmiddelen

De verplichte aanduiding van het gebied van herkomst bij levensmiddelen is een doeltreffende politieke maatregel om de bij de consument algemeen bestaande radeloosheid en onzekerheid over de herkomst van levensmiddelen tegen te gaan. Dit blijkt meer dan ooit noodzakelijk, omdat het vertrouwen in de veiligheid van levensmiddelen, nog afgezien van rundvlees en rundvleesprodukten, in het algemeen is aangetast.

Deelt de Commissie de mening dat het, gezien de gevolgen van de runderziekte BSE voor het gezondheids- en het landbouwbeleid, dringend noodzakelijk is een merksysteem voor vlees en vleesprodukten in te voeren en welke stappen denkt zij te nemen om ervoor te zorgen dat in de toekomst de herkomst bij alle levensmiddelen wordt aangegeven en acht zij het zinvol artikel 3, lid 1, van richtlijn 79/112/EEG ((PB L 33 van 8.2.1979, blz. 1. )) te wijzigen en de aanduiding van de regio van oorsprong of herkomst verplicht te stellen zowel voor verpakte als voor los verkochte produkten?

Antwoord van de heer Fischler namens de Commissie (14 november 1996)

Het afgenomen vertrouwen van de consument in de rundvleesmarkt als gevolg van de crisis betreffende boviene spongiforme encefalopathie (BSE) heeft de aandacht gevestigd op tekortkomingen van de regelingen met betrekking tot de presentatie voor verkoop van rundvlees en rundvleesprodukten en de opspoorbaarheid van de betrokken dieren. De Commissie heeft haar goedkeuring gehecht aan voorstellen voor verordeningen van de Raad op het gebied van de identificatie en registratie van runderen en de etikettering van rundvlees en rundvleesprodukten ((COM(96) 460. )). Deze verordeningen zullen ervoor zorgen dat de herkomst van het vlees en de dieren kan worden nagegaan, en zullen zo een degelijke grondslag verschaffen voor de presentatie van rundvlees en rundvleesprodukten waarin de consument vertrouwen kan hebben. Met betrekking tot de etikettering van rundvlees en rundvleesprodukten wordt een verordening voorgesteld waarin de voorschriften die voor een coherent en betrouwbaar etiketteringssysteem nodig zijn, duidelijk zijn vastgelegd.

In artikel 3, lid 1, punt 7, van Richtlijn 79/112/EEG betreffende de etikettering van levensmiddelen is bepaald dat op de etikettering de plaats van oorsprong of herkomst van het levensmiddel moet worden vermeld indien het weglaten daarvan de consument zou kunnen misleiden wat de werkelijke oorsprong of herkomst betreft. De Commissie is op het ogenblik niet van plan een wijziging van deze bepaling in de door het geachte Parlementslid beoogde zin voor te stellen. De huidige formulering van artikel 3 zorgt voor een evenwicht tussen de behoefte aan informatie van de consument en het beginsel van het vrije verkeer van levensmiddelen.

De verplichting om systematisch de oorsprong van een levensmiddel te vermelden zou in het kader van de totstandbrenging van de interne markt kunnen leiden tot nieuwe handelsbelemmeringen, bij voorbeeld in de vorm van campagnes waarbij negatieve informatie over produkten uit bepaalde Lid-Staten wordt verspreid, en zou voor vele produkten toch geen zinvolle voorlichting van de consument opleveren.

Bovendien is er Verordening (EEG) nr. 2081/92 van de Raad van 14 juli 1992 inzake de bescherming van geografische aanduidingen en oorsprongsbenamingen ((PB L 208 van 24.7.1992. )), die tot doel heeft bepaalde geografische benamingen

te beschermen. Er zijn twee soorten van benamingen: oorsprongsbenamingen en geografische aanduidingen. Als een benaming is geregistreerd, is deze gereserveerd voor de producenten uit een bepaald geografisch gebied. Dit geeft de consument de garantie dat het produkt afkomstig is uit een bepaald gebied en volgens een bepaalde methode is verkregen.