SCHRIFTELIJKE VRAAG nr. 357/98 van Sebastiano MUSUMECI aan de Commissie. Oppervlaktebehandeling van Spaanse sinaasappels met giftige stoffen

SCHRIFTELIJKE VRAAG P-0357/98 van Sebastiano Musumeci (NI) aan de Commissie (6 februari 1998)

Betreft: Oppervlaktebehandeling van Spaanse sinaasappels met giftige stoffen

In 1993 zijn de grenscontroles op goederen binnen de Europese Unie afgeschaft. Spaanse sinaasappels hebben toen de Italiaanse markt overspoeld, waardoor de crisis van de nationale productie aldaar is verergerd en de Spaanse export nu de meest agressieve en gevaarlijke concurrentie vormt.

De Spaanse producenten maken om technische redenen en uit kostenoogpunt voor de verwerking en de houdbaarheid van het product voor 95% gebruik van met maleïnezuuranhydride getransformeerde en met pentaeritriet verharde harsen. Deze toevoegingen zijn in richtlijn 95/2/EG ((PB L 61 van 18.3.1995, blz. 1. )) van 20 februari 1995 van het Europees Parlement en de Raad betreffende levensmiddelenadditieven met uitzondering van kleurstoffen en zoetstoffen niet genoemd met betrekking tot de oppervlaktebehandeling van citrusvruchten, terwijl deze voedingswetgeving in alle EU-lidstaten is omgezet.

In de voltallige vergadering van het Wetenschappelijk comité voor de voeding van september 1997 is verklaard dat het gebruik van dit product niet is toegestaan vanwege onvoldoende informatie over de giftige eigenschappen ervan, en dat het onderzoek hiernaar de eerstvolgende vijf jaar nog niet zal zijn afgerond. Ook Peter Wagstaffe, verantwoordelijke van het DG Consumentenbeleid te Brussel, heeft in een mededeling van 24 november 1997 de opneming van deze stof in de Europese lijst met toegestane stoffen geweigerd.

Welke urgente maatregelen denkt de Commissie te treffen om de uitvoer van Spaanse sinaasappels die een oppervlaktebehandeling met genoemde giftige stoffen hebben ondergaan, naar Italië en de andere Europese landen te verbieden, en welke sancties denkt zij op te leggen aan de Spaanse verantwoordelijken wegens de ontoelaatbare en herhaalde schending van de communautaire richtlijnen, die met het oog op de nadelen voor de gezondheid van de consument des te zwaarder weegt?

Antwoord van de heer Bangemann namens de Commissie (10 maart 1998)

De Commissie neemt nota van de door het geachte Parlementslid genoemde kwestie en begrijpt diens bezorgdheid.

Een aantal houtharsderivaten is door het Wetenschappelijk Comité voor de menselijke voeding onderzocht. Er is duidelijk gemaakt dat sommige van deze derivaten (met name gedeeltelijk gehydrogeneerd houthars en met maleïnezuur gemodificeerd gedeeltelijk gehydrogeneerd houthars) in welbepaalde omstandigheden tijdelijk toelaatbaar zijn, maar dat met maleïnezuuranhydride gemodificeerd en met pentaerythritol verhard hars ontoelaatbaar wordt geacht voor levensmiddelengebruik wegens het ontbreken van adequate toxicologische gegevens en de onzekerheid betreffende de specificaties. Deze adviezen dateren van september 1997.

In het licht van het bovenstaande heeft de Commissie dan ook niet voorgesteld om deze stoffen op te nemen in de lijsten van additieven die toegelaten zijn krachtens Richtlijn 95/2/EG van het Parlement en de Raad betreffende levensmiddelenadditieven met uitzondering van kleurstoffen en zoetstoffen.

Er zij op gewezen dat, aangezien deze richtlijn nu volledig van toepassing is, alleen de stoffen die expliciet in de bijlagen ervan zijn opgenomen in levensmiddelen mogen worden gebruikt (beginsel van de positieve lijst). Alle andere stoffen die in dit verband worden gebruikt, zijn bijgevolg uitgesloten.

Juridisch gezien moet nu nauwkeurig worden onderzocht of deze kwestie een inbreuk vormt op de bovengenoemde richtlijn of andere communautaire regels. De Commissie verzamelt momenteel dan ook alle informatie die met het oog hierop noodzakelijk is.