SCHRIFTELIJKE VRAAG nr. 1316/98 van José GARCÍA-MARGALLO Y MARFIL aan de Commissie. EURO 1999

SCHRIFTELIJKE VRAAG E-1316/98

van José García-Margallo y Marfil (PPE) aan de Commissie

(29 april 1998)

Betreft: EURO 1999

Dankzij het stabiliteits- en groeipact dat in juni 1997 door de Raad van Amsterdam werd goedgekeurd streven de lidstaten op middellange termijn naar "begrotingssituaties die vrijwel in evenwicht zijn of een overschot vertonen". Indien zij hun begrotingsinspanningen de komende jaren voortzetten, zullen de lidstaten dankzij gezondere overheidsfinanciën beter het hoofd kunnen bieden aan de gevolgen van mogelijke ongunstige economische ontwikkelingen voor de begroting.

Wat zou volgens de Commissie de huidige situatie in Ierland zijn indien het stabiliteitspact in de periode 1992-1997 was toegepast?

Antwoord van de heer de Silguy namens de Commissie

(2 juni 1998)

Het stabiliteits- en groeipact bestaat uit een resolutie van de Europese Raad van 7 juni 1997(1), Verordening (EG) 1466/97 van de Raad van 7 juli 1997 over versterking van het toezicht op begrotingssituaties en het toezicht op en de coördinatie van het economisch beleid(2), en Verordening (EG) 1467/97 van de Raad van 7 juli 1997 over de bespoediging en verduidelijking van de procedure bij buitensporige tekorten2. Het pact heeft ten doel begrotingsdiscipline in de economische en monetaire unie (EMU) te bewerkstelligen en aldus het geschikte stabiele klimaat voor duurzame groei tot stand te brengen. Het pact voorziet in een adequate regeling die een lidstaat aanspoort tot het vermijden van een buitensporig tekort of tot het snel corrigeren ervan indien het zich toch zou voordoen.

In 1992 bedroeg het tekort van de totale overheid in Ierland 2,5 % van het bruto binnenlands product (BBP). In 1993 kwam het tekort uit op 2,7 % van het BBP. De Raad heeft Ierland nooit als een lidstaat met een buitensporig tekort beschouwd.

(1) PB C 236 van 2.8.1997.

(2) PB L 209 van 2.8.1997.