SCHRIFTELIJKE VRAAG nr. 689/98 van de leden Amedeo AMADEO , Salvatore TATARELLA aan de Commissie. Internationaal vervoer van personen - Verordening (EEG) nr. 684/92 van de Raad van 16 maart 1992

SCHRIFTELIJKE VRAAG E-0689/98

van Amedeo Amadeo (NI) en Salvatore Tatarella (NI) aan de Commissie

(10 maart 1998)

Betreft: Internationaal vervoer van personen - Verordening (EEG) 684/92 van de Raad van 16 maart 1992

Weet de Commissie dat artikel 2, lid 1, punt 1.3. van verordening (EEG) 684/92(1) dat een vergunningenregeling voorschrijft voor alle vormen van parallel (of vergelijkbaar) vervoer, met dezelfde cliëntèle als bij het bestaande geregeld vervoer, volledig in strijd is met artikel 4 van deze zelfde verordening?

(1) PB L 74 van 20.3.1992, blz. 1.

Gecombineerd Antwoord

van de heer Kinnock namens de Commissie op de schritftelijke vragenE-0579/98, E-0580/98, E-0687/98, E-0688/98 en E-0689/98

(12 mei 1998)

In artikel 2, lid 1, van Verordening (EEG) 684/92 van de Raad van 16 maart 1992 houdende gemeenschappelijke regels voor het internationaal vervoer van personen met touringcars en met autobussen(1) is bepaald: geregeld vervoer is vervoer van personen met een bepaalde regelmaat en langs een bepaalde reisweg, waarbij op vooraf vastgestelde stopplaatsen reizigers mogen worden opgenomen of mogen worden afgezet. Geregeld vervoer is voor iedereen toegankelijk, ongeacht, in voorkomend geval, de verplichting op de reis te boeken. Voor het geregeld vervoer geldt een vergunningenstelsel. In artikel 7, lid 4, worden evenwel redenen vermeld om de aanvraag af te wijzen. Deze redenen zijn zeer strikt en de instantie van afgifte mag de aanvraag uitsluitend afwijzen om redenen die verenigbaar zijn met de verordening.

Bovendien is bepaald in artikel 2, lid 1, dat geregeld vervoer van bepaalde categorie reizigers met uitsluiting van andere reizigers als bijzondere vorm van geregeld vervoer geldt. Voor sommige van die bijzondere vormen van geregeld vervoer is geen vergunning nodig als daarvoor een contract is gesloten tussen de opdrachtgever en de vervoersonderneming. De reden waarom de bijzondere vormen van geregeld vervoer zijn vrijgesteld van vergunning zolang daarvoor een contract is gesloten tussen de opdrachtgever en de vervoersondernemer is dat ze georganiseerd worden met het specifieke doel bepaalde categorieën reizigers te vervoeren en niet toegankelijk zijn voor het publiek in het algemeen.

De beschermingsclausule van artikel 2, lid 1, sub 3), heeft ten doel de bestaande vormen van geregeld vervoer met inbegrip van de bijzondere vormen van geregeld vervoer te beschermen tegen andere types busdiensten zoals occasioneel en pendelvervoer dat parallel of tijdelijk georganiseerd kan worden voor hetzelfde publiek als het bestaande geregelde vervoer. Men kan zich evenwel niet op deze beschermingsclausule beroepen als bescherming tegen geregeld vervoer indien daarvoor een contract is gesloten tussen de opdrachtgever en de vervoersonderneming. Indien niettemin geregeld bijzonder vervoer niet voldoet aan de voorwaarden van artikel 2, lid 1, sub 1) en 2) en met name alle categorieën reizigers worden vervoerd en niet alleen "bepaalde categorieën reizigers met uitsluiting van andere reizigers", dient het betrokken vervoer als geregeld vervoer beschouwd te worden en is daarvoor een vergunning vereist.

De Commissie heeft geen bevoegdheid maatregelen te nemen tegen de "zogenaamde piraatdiensten". Krachtens artikel 19 van Verordening (EEG) 684/92 zijn het de lidstaten die verantwoordelijk zijn voor de tenuitvoerlegging van de richtlijn en die controleren of aan de richtlijn is voldaan en sancties toepassen in geval van inbreuk. Dit omvat alle maatregelen tegen vervoersbedrijven die niet voldoen aan de in de verordening vastgestelde verplichtingen.

(1) Gewijzigd bij Verordening (EG) 11/98 van 11.12.1997 van de Raad van 11 december 1997 tot wijziging van Verordening (EEG) 684/92 houdende gemeenschappelijke regels voor het internationaal vervoer van personen met touringcars en autobussen, PB L 4 van 8.1.1998.