SCHRIFTELIJKE VRAAG nr. 3015/98 van Nikitas KAKLAMANIS aan de Commissie. CEDEFOP en de "voornaamste werktalen"

SCHRIFTELIJKE VRAAG P-3015/98

van Nikitas Kaklamanis (UPE) aan de Commissie

(2 oktober 1998)

Betreft: CEDEFOP en de "voornaamste werktalen"

In een in elk opzicht onaanvaardbaar schrijven (gedateerd 15.09.1998) dat ik ontving van de directeur van het Centrum voor de ontwikkeling van de beroepsopleiding (CEDEFOP), de heer Johan van Rens, werd mij medegedeeld dat dit centrum (naar de mening van zijn directeur) niet verplicht is zijn documenten in het Grieks op te stellen omdat (zoals hij dat letterlijk schrijft) "er in alle organen van de EU drie voornaamste werktalen bestaan (inzonderheid op secretariaatsniveau), te weten het Engels, Frans en Duits".

Deze originele opvatting komt nog bovenop een reeks andere incidenten en merkwaardige praktijken van bovengenoemd centrum, die - helaas - aanleiding geven tot kritiek op het functioneren ervan, maar ook op de curieuse praktijken bij het personeelsbeleid.

Kan de Europese Commissie mij haar standpunt geven ten aanzien van bovengenoemde mening van de directeur van CEDEFOP? Kan zij mij mededelen of er werkelijk officieel besloten is dat er in de organen van de Gemeenschap "voornaamste werktalen" bestaan, iets dat expliciet wordt uitgesloten door het beginsel van een gelijk gebruik van de talen van de lidstaten van de EU?

Antwoord van de heer Santer namens de Commissie

(10 december 1998)

Krachtens artikel 15 van Verordening (EEG) 337/75 van de Raad van 10 februari 1975 houdende oprichting van een Europees Centrum voor de ontwikkeling van de beroepsopleiding(1) is de regeling van het taalgebruik van de Europese Gemeenschappen van toepassing op het Centrum. Bijgevolg dient het Centrum zich te houden aan het bepaalde in Verordening nr. 1 van de Raad van 15 april 1958 tot regeling van het taalgebruik door de instellingen van de Europese Gemeenschap(2). Op grond van artikel 6 van deze verordening kan het Centrum, evenals de instellingen, in zijn reglement van orde vaststellen op welke wijze de taalkundige regeling wordt toegepast.

In het geval waarvan het geachte parlementslid melding maakt, ging het om betrekkingen met andere Europese instellingen. Daarom zou het beter zijn geweest wanneer de gevraagde informatie in alle officiële talen van de EU ter beschikking van het Parlement was gesteld. Om budgettaire redenen zag de directeur van het Centrum zich echter genoodzaakt de informatie in slechts drie talen aan het Parlement voor te leggen.

(1) PB L 39 van 13.2.1975.

(2) PB 17 van 6.10.1958.