SCHRIFTELIJKE VRAAG nr. 3882/98 van Eva KJER HANSEN Uitvoering van richtlijn 92/117/EEG van de Raad
SCHRIFTELIJKE VRAAG nr. 3882/98 van Eva KJER HANSEN Uitvoering van richtlijn 92/117/EEG van de Raad
SCHRIFTELIJKE VRAAG E-3882/98
van Eva Kjer Hansen (ELDR) aan de Commissie
(4 januari 1999)
Betreft: Uitvoering van richtlijn 92/117/EEG van de Raad
Hiermee verzoek ik de Commissie, in aansluiting op mijn vraag P-3253/96(1), aan te geven welke landen nog steeds niet zijn overgegaan tot invoering van minimum-bepalingen voor salmonellen, overeenkomstig richtlijn 92/117/EEG, bijlage III, deel 1.
Heeft de Commissie de procedure overeenkomstig artikel 169 van het EG-Verdrag tegen de betrokken landen aangespannen?
Wanneer legt de Commissie het verslag voor over maatregelen ter bestrijding en voorkoming van zoënosen, dat voor 1 november 1997 had moeten worden ingediend?
Zal de Commissie initiatieven nemen om een einde te maken aan de handel in pluimvee uit landen die niet aan de minimum-bepalingen voldoen?
Hoe denkt de Commissie ervoor te zorgen dat de bescherming van de consument niet in het gedrang komt als gevolg van de trage tenuitvoerlegging in sommige landen?
Antwoord van de heer Fischler namens de Commissie
(12 februari 1999)
In artikel 17, lid 1, van Richtlijn 92/117/EEG inzake maatregelen voor de bescherming tegen bepaalde zoönoses en bepaalde zoönoseverwekkers bij dieren en in producten van dierlijke oorsprong ten einde door voedsel overgedragen infecties en vergiftigingen te voorkomen(2) (de zogenoemde "Zoönoserichtlijn"), is bepaald dat de lidstaten deze richtlijn vóór 1 januari 1994 ten uitvoer moeten leggen. Sommige bepalingen van deze richtlijn zijn gewijzigd bij Richtlijn 97/22/EG(3), waarvoor de termijn voor de tenuitvoerlegging op 1 september 1997 is verstreken. Voor beide richtlijnen heeft de Commissie bij het verstrijken van de termijn op grond van artikel 169 van het EG-Verdrag inbreukprocedures ingeleid tegen de lidstaten die geen kennis hadden gegeven van hun uitvoeringsmaatregelen. In eén van deze procedures heeft het Hof van Justitie in een arrest bepaald dat Italië niet had voldaan aan zijn verplichting Richtlijn 92/117/EEG ten uitvoer te leggen. Voor Richtlijn 97/22/EG wacht de Commissie nog steeds op de kennisgeving van de Franse, Italiaanse en Nederlandse uitvoeringsmaatregelen. De Commissie meent te weten dat deze lidstaten hun nationale maatregelen spoedig zullen publiceren.
Op grond van artikel 10, lid 1, van Richtlijn 92/117/EEG, gewijzigd bij Richtlijn 97/22/EG, waarnaar het geachte parlementslid verwijst, zijn de lidstaten vanaf 1 januari 1998 verplicht de in bijlage III, onder I, bedoelde minimummaatregelen ter bestrijding van salmonella's toe te passen. De Commissie zal haar bevoegdheden gebruiken om ervoor te zorgen dat de communautaire wetgeving wordt uitgevoerd. Wel zij opgemerkt dat de lidstaten bij Richtlijn 92/117/EEG niet verplicht zijn om plannen of andere maatregelen die zij om aan de eisen van bovengenoemd artikel te voldoen, hebben vastgesteld aan de Commissie voor te leggen.
Overeenkomstig artikel 15 bis, lid 1, van Richtlijn 97/117/EEG moet de Commissie bij de Raad een rapport indienen over de met het oog op de bestrijding en de preventie van zoönoses uit te voeren maatregelen; na de inwerkingtreding van de richtlijn is namelijk gebleken dat een wijziging noodzakelijk was. Tevens diende te worden nagedacht over andere maatregelen op communautair niveau ter voorkoming van zoönoses die een gevaar vormen voor de volksgezondheid. Een dergelijk nieuw onderzoek betreft een aantal complexe en moeilijke kwesties en daarvoor zou lange tijd nodig zijn. Op voorstel van de Commissie heeft de Raad de Commissie op grond van Richtlijn 97/22/EEG een periode van 18 maanden toegekend om nieuwe voorstellen in te dienen. Jammer genoeg kon de uiterste datum voor de indiening van een rapport over een fundamentele herziening (1 november 1997) niet in acht worden genomen, omdat het opstellen van uniforme en efficiënte controlemaatregelen een moeilijke en complexe aangelegenheid is en omdat dergelijke maatregelen een degelijker wetenschappelijke basis vereisen. Daarom zal de Commissie binnenkort een voorstel indienen om haar een extra tijd te geven. Dit voorstel zal een tussentijds rapport bevatten over de met het oog op de bestrijding en de preventie van zoönoses uit te voeren maatregelen.
Overeenkomstig artikel 12 van Richtlijn 92/117/EEG gelden de vrijwaringsmaatregelen zoals bedoeld in Richtlijn 90/425/EEG betreffende de veterinaire controles die in het handelsverkeer moeten worden uitgevoerd met het oog op de voltooiing van de interne markt(4) ook in het kader van de onderhavige richtlijn. Overeenkomstig Richtlijn 90/425/EEG stellen de bevoegde autoriteiten van de lidstaat van bestemming de bevoegde autoriteiten van de andere lidstaten en de Commissie onmiddellijk schriftelijk, via het meest geschikte middel, in kennis van de geconstateerde feiten, de genomen beslissingen en de redenen daarvoor. De communautaire wetgeving maakt het dus mogelijk vrijwaringsmaatregelen te nemen, als zich ernstige gezondheidsproblemen voordoen.
Een ander belangrijk element voor de evaluatie van de veterinaire beleidsmaatregelen inzake volksgezondheid is de controleactiviteit van de Commissie. Naar aanleiding van de resultaten van de missies door de diensten van de Commissie kunnen vrijwaringsmaatregelen worden toegepast of inbreukprocedures ingeleid.
(1) PB C 138 van 5.5.1997, blz. 43.
(2) PB L 62 van 15.3.1993.
(3) PB L 113 van 30.4.1997.
(4) PB L 224 van 18.8.1990.