SCHRIFTELIJKE VRAAG P-2007/00 van Reinhold Messner (Verts/ALE) aan de Commissie. Gevolgen van het luchtverkeer op de luchthaven van Milaan Malpensa (Italië).
SCHRIFTELIJKE VRAAG P-2007/00 van Reinhold Messner (Verts/ALE) aan de Commissie. Gevolgen van het luchtverkeer op de luchthaven van Milaan Malpensa (Italië).
SCHRIFTELIJKE VRAAG P-2007/00
van Reinhold Messner (Verts/ALE) aan de Commissie
(16 juni 2000)
Betreft: Gevolgen van het luchtverkeer op de luchthaven van Milaan Malpensa (Italië)
Sinds oktober 1998 is het verkeer op de luchthaven van Milaan Malpensa sterk toegenomen als gevolg van de overbrenging van delen van het luchtverkeer van andere luchthavens (met name van Milaan Linate)(1) en voorts door de toewijzing van nieuwe vluchten, die door de uitbreiding van de luchthaven mogelijk zijn gemaakt. Op dit moment mag de luchthaven van Malpensa jaarlijks een maximale verkeersstroom verwerken van 12 miljoen passagiers(2). Het TEN-project (Trans-Europese Netwerken) van 1993 betreffende de uitbreiding van Malpensa, dat van een point to point-luchthaven werd omgebouwd tot een hub-luchthaven, waarbij werd voorzien dat het verkeer zou toenemen tot 24 miljoen passagiers en 1 250 000 ton goederen per jaar, houdt duidelijk een substantiële wijziging in van het oorspronkelijke project uit 1987 en valt daarom, overeenkomstig richtlijn 85/337/EEG(3), onder de verplichting van een milieueffectbeoordeling. Het plan van 25 oktober 1998 om al het verkeer van Linate over te brengen naar Malpensa is indertijd door de Commissie geblokkeerd. Nu blijft in Linate nog een derde van het verkeer over (5,5 miljoen passagiers per jaar), terwijl de overige twee derden (11 miljoen passagiers per jaar), samen met de reeds aanwezige 6 à 7 miljoen, het verkeer in Malpensa op 17 à 18 miljoen passagiers per jaar brengen. Dit is overduidelijk een schending van de geldende wetgeving, aangezien die expliciet een milieueffectbeoordeling vereist, ook voor uitbreidingen, en de desbetreffende procedure, laattijdig opgestart in juli 1998, nog niet is afgelopen. De Italiaanse regering heeft geprobeerd ten aanzien van de Commissie de cijfergegevens aan te vechten en heeft zelfs bepaald dat de rest van het verkeer van Linate naar Malpensa kon worden overgebracht vanaf 25 oktober 1999(4). Dat is vervolgens uitgesteld, omdat de stad Milaan intussen had gevraagd en verkregen dat het verkeer van Linate daar bleef behouden, terwijl het ministerie van Milieu(5) een negatief advies heeft uitgebracht over de milieueffectstudie die de SEA(6) ter ondersteuning van een verdere stijging van het aantal vluchten heeft ingediend. De laatste ontwikkelingen van dit verhaal zijn de op 13 december 1999 door eerste minister D'Alema genomen beslissing waarin niet behoorlijk rekening wordt gehouden met het decreet van het ministerie van Milieu, de daaropvolgende blokkering door de Commissie van de uitvoering ervan en tot slot het bevel van het ministerie van Transport(7) om een deel van de vluchten over te brengen, waartegen de luchtvaartmaatschappijen een beroep hebben ingesteld, met name wegens schending van de regels inzake vrije mededinging.
Is de Commissie niet van mening dat, aangezien de duidelijke schending van richtlijn 85/377/EEG blijft bestaan, om het even welke bepaling die inhoudt dat het luchtverkeer van personen en goederen boven de tot nu toe toegestane hoeveelheden (12 miljoen passagiers en 300 000 ton goederen per jaar) toeneemt, moet worden geblokkeerd totdat alle verplichtingen die door de procedure van de milieueffectbeoordeling zijn opgelegd, juist en volledig zijn uitgevoerd?
(1) Zie de decreten van het ministerie van Transport DM 05/07/96 nr. 46-T en DM 23/10/97 nr. 57-T.
(2) Zie het decreet van het ministerie van Transport nr. 903/1987.
(3) PB L 175 van 5.7.1985, blz. 40.
(4) Zie het decreet van het ministerie van Transport DM 09/10/98 nr. 101-T.
(5) Zie het decreet van het ministerie van Milieu DM 25/11/99.
(6) Het bedrijf dat de luchthaven beheert.
(7) Zie het decreet van het ministerie van Transport van maart 2000.
Antwoord van mevrouw Wallström namens de Commissie
(20 juli 2000)
Volgens de informatie waarover de Commissie beschikt, waren er sinds de goedkeuring van het project in 1987 (toen de richtlijn niet van toepassing was in de lidstaten) geen grote wijzigingen aan aangebracht(1). Volgens Richtlijn 85/337/EEG betreffende de milieueffectbeoordeling van bepaalde openbare en particuliere projecten kon een milieueffectbeoordeling (MEB) alleen vóór bepaalde ontwikkelingen van de luchthaveninfrastructuur worden geëist(2).
Het omvormen van de luchthaven van Malpensa tot een hub-luchthaven in 1993 resulteerde niet in infrastructuurwijzigingen. Een toename van het luchtverkeer in termen van passagiers en goederen kan niet als een project in de zin van Richtlijn 85/337/EEG worden beschouwd en hoeft dus ook niet aan een milieueffectbeoordeling te worden onderworpen.
In het kader van het Gemeenschapsrecht is het niet relevant of de lidstaten bepalingen van hun binnenlandse wetgeving toepassen die verder gaan dan een communautaire richtlijn op voorwaarde dat zij geen inbreuk op andere communautaire wetgeving uitmaken.
(1) In de context van Richtlijn 85/337/EEG moet onder project de uitvoering van bouwwerken of de totstandbrenging van andere installaties of werken, andere ingrepen in natuurlijk milieu of landschap, inclusief de ingrepen voor de ontginning van bodemschatten worden verstaan (artikel 1).
(2) Artikel 2, lid 1, van Richtlijn 85/337/EEG.