SCHRIFTELIJKE VRAAG E-0854/01 van Christopher Huhne (ELDR) aan de Commissie. Belastingdruk.

SCHRIFTELIJKE VRAAG E-0854/01

van Christopher Huhne (ELDR) aan de Commissie

(22 maart 2001)

Betreft: Belastingdruk

Is er naar de overtuiging van de Commissie een lidstaat die een zo hoge algemene belastingdruk heeft dat belastingvermindering er het inkomensniveau zou kunnen verhogen door het stimulerend effect dat ervan uitgaat?

Antwoord van de heer Solbes Mira namens de Commissie

(26 juni 2001)

Hoewel er een theoretische mogelijkheid bestaat dat hoge belastingtarieven resulteren in lagere belastingontvangsten en dat een verlaging van de belastingtarieven derhalve leidt tot hogere belastingontvangsten, zijn er geen duidelijke aanwijzingen over het peil dat de belastingtarieven moeten bereiken om zogenoemde Laffer-type-effecten(1) op te leveren.

In het gezamenlijke verslag over De bijdrage van de openbare financiën aan de groei en de werkgelegenheid: verbetering van kwaliteit en houdbaarheid, dat aan de Europese Raad van Stockholm werd voorgelegd, verklaarden de Commissie en de Raad op basis van de gecumuleerde ervaring dat belastingverlagingen zichzelf niet volledig terugbetalen en gepaard moeten gaan met hervormingen van de uitgaven. Volgens het verslag wordt de vereiste besnoeiing op de uitgaven mede bepaald door de initiële begrotings- en conjunctuursituatie, terwijl tevens een goed evenwicht moet worden gevonden tussen de verlaging van de belastingen en de vermindering van de overheidsschuld en/of de verbetering van de houdbaarheid van de openbare financiën op lange termijn. Daarnaast zijn de effecten van de belastinghervormingen ook afhankelijk van de mate waarin belastingverlagingen gericht zijn op rigiditeiten aan de aanbodzijde. Voor wat betreft de stimulerende effecten, kunnen met name belastingverlagingen die gericht zijn op sterk vervormende belastingen, zoals die op arbeid, vooral aan de onderkant van de loonschaal, op lange termijn leiden tot positieve effecten op de investeringen, de werkgelegenheid en de groei, die kunnen resulteren in hogere belastingontvangsten, waardoor de negatieve effecten van de lagere tarieven deels worden gecompenseerd.

(1) Laffer-type-effecten hebben betrekking op de mogelijkheid dat een verlaging van de belastingtarieven zou kunnen leiden tot een verhoging (in plaats van, zoals men zou verwachten, een verlaging) van de belastingontvangsten. In tegenstelling tot wat door Laffer werd gesuggereerd, betalen belastingverlagingen zichzelf in de echte wereld echter niet terug. Onder overigens gelijke omstandigheden leiden belastingverlagingen tot een vermindering van de belastingontvangsten.