SCHRIFTELIJKE VRAAG E-3544/01 van Cristiana Muscardini (UEN) aan de Raad. Lijst van fundamentalistische mohammedanen in Somalië.

SCHRIFTELIJKE VRAAG E-3544/01

van Cristiana Muscardini (UEN) aan de Raad

(8 januari 2002)

Betreft: Lijst van fundamentalistische mohammedanen in Somalië

Via bronnen in de autonome regio Puntland heb ik een lijst gekregen van personen die worden beschouwd als leden van de fundamentalistische organisaties Al Itihaad en Al-Islah, welke door de VS en andere westerse landen als terroristische organisaties worden beschouwd. Uit de lijst kan redelijkerwijze worden afgeleid dat er een band bestaat met de Somalische nationale overgangsregering.

Uit dit document, in combinatie met het blokkeren van de bankrekeningen van het Somalische economische en financiële netwerk Al-Baraakat, blijkt duidelijk de noodzaak opheldering te verschaffen over de situatie in Somalië en de eventuele banden tussen de nationale overgangsregering en de meest extreme facties van de fundamentalistische islam in Somalië.

De instellingen hebben tot dusverre niet gereageerd, maar de berichten in de internationale pers bevestigen de ernst en gegrondheid van de door mij aangedragen feiten.

In de wereldpers wordt beweerd dat Somalië wel eens zou kunnen behoren tot de volgende doelen van de strijd tegen het terrorisme:

- Kan de Raad in dit verband via de inlichtingendiensten van de lidstaten nagaan of de inhoud van het document met de waarheid strookt, en mij en de publieke opinie hiervan zo snel mogelijk in kennis stellen?

- Als de Raad hiervan op de hoogte was, welke stappen heeft hij dan reeds genomen?

- Hebben de regeringen die zijn betrokken bij de strijd tegen het terrorisme in Afghanistan, reeds het gevaar van de Somalische situatie geëvalueerd?

- Worden mogelijke stappen bestudeerd ten behoeve van de Somalische oppositiebewegingen die reeds enige tijd strijden tegen het terrorisme in hun land en zich inzetten voor een regering van nationale eenheid met het oog op de totstandbrenging van een federale staat?

Antwoord

(13 mei 2002)

Aangezien de Raad niet beschikt over het document waarnaar de geachte afgevaardigde verwijst, is het hem onmogelijk te antwoorden op de vragen met betrekking tot dit document.

De Raad onderzoekt thans, onder meer op basis van verslagen van de hoofden van de EU-missies, in hoeverre derde landen inclusief Somalië zich voor de bestrijding van het terrorisme inzetten en daarbij tot samenwerking bereid zijn.

Het standpunt van de EU met betrekking tot Somalië en de huidige regering is neergelegd in verklaringen d.d. 25 augustus 2000, 8 september 2000 en 10 augustus 2001. In deze verklaringen roept de Europese Unie de autoriteiten van Somaliland en Puntland op om constructieve betrekkingen aan te knopen met de uit het Arta-proces voortgekomen instellingen en spoort zij de toekomstige overgangsregering aan, zodra mogelijk met deze autoriteiten een constructieve dialoog aan te gaan, gericht op het vreedzame herstel van een nationale eenheid en met inachtneming van hetgeen reeds inzake stabiliteit is bereikt.

Overeenkomstig dit standpunt heeft de EU op 1 februari 2002 een verklaring uitgegeven naar aanleiding van de op 11 januari 2002 in Khartoem gehouden 9e IGAD-top (Intergovernmental Authority on Development), waarin zij zich ingenomen toont met de snelle aanneming van de resolutie over Somalië en met de daarin vervatte aanbevelingen. De EU was bijzonder verheugd over de aanbeveling van de IGAD waarin de nationale overgangsregering en alle andere betrokken partijen worden aangespoord zich ertoe te verbinden het terrorisme in al zijn vormen te bestrijden, en over de oproepen van de IGAD tot samenwerking tussen de drie frontstaten (Kenia, Ethiopië en Djibouti), die hoop geven op een nieuw elan voor het proces van vrede en verzoening. Bovendien riep de EU alle partijen op hun geschillen terzijde te schuiven en zonder voorwaarden deel te nemen aan de door de IGAD georganiseerde dialoog, met een oprechte wil om het nationale verzoeningsproces te verruimen en te voltooien. De EU is bereid te onderzoeken op welke wijze en met welke middelen de inspanningen van de IGAD kunnen worden gesteund.