SCHRIFTELIJKE VRAAG E-0455/01 van Cristiana Muscardini (UEN) en Gianfranco Fini (UEN) aan de Commissie. Milieuverontreiniging en schending van voorschriften.
SCHRIFTELIJKE VRAAG E-0455/01 van Cristiana Muscardini (UEN) en Gianfranco Fini (UEN) aan de Commissie. Milieuverontreiniging en schending van voorschriften.
SCHRIFTELIJKE VRAAG E-0455/01
van Cristiana Muscardini (UEN) en Gianfranco Fini (UEN) aan de Commissie
(19 februari 2001)
Betreft: Milieuverontreiniging en schending van voorschriften
Opnieuw is de Sarno buiten zijn oevers getreden. De meest verontreinigde rivier van Europa, volgens sommige kranten. Op 28 december jl. was de rivier ook al overstroomd. Ditmaal zijn er andere weer nieuwe gaten in de dijken geslagen en zijn de omliggende gronden onder water gelopen. Het aantal kankergevallen in het betrokken gebied is aanzienlijk gestegen en de burgers brengen dat in verband met de ernstige verontreiniging als gevolg van de overstromingen.
In Caltanisetta daarentegen is er al sinds enkele jaren slechts om de vier dagen water. De aanleg van de waterloopberging, die moet zorgen voor een regelmatige aanvoer van water in de huizen, ligt al jaren stil. Er wordt al geruime tijd gewacht op de laatste handtekeningen van de Italiaanse ministers. Ook al zouden de werkzaamheden onmiddellijk worden gestart, dan zou er toch ook deze zomer weer geen water zijn, zoals dat inmiddels al vele zomers het geval is. Dat levert ernstige overlast op voor de bewoners, die in hun persoonlijk waardigheid worden aangetast omdat de hygiëne niet gewaarborgd is; bovendien moeten de gezinnen extra kosten dragen omdat zij mineraalwater moeten kopen. De landbouw heeft onder de situatie te lijden en de producenten lijden aanzienlijke schade.
Ook in Torre Annunziata (Napels) is er geen stromend water in de huizen. Bergen niet opgehaald huisvuil verstoren het landschap en veroorzaken zo veel verontreiniging dat de autoriteiten de scholen hebben gesloten uit angst voor epidemieën. Een stadion dat circa 100 miljard lire heeft gekost, is nooit in gebruik genomen en wordt gebruikt als open stortplaats. De voorzitter van de Regionale Raad, Bassolini, is tevens buitengewoon commissaris voor de noodsituatie op het gebied van afval in Campanië.
Dit zijn slechts enkele voorbeelden van de wijze waarop de voorschriften die een leefbaar milieu en een leefbare maatschappij garanderen, worden genegeerd.
1. Beschikt de Commissie over instrumenten om de omvang van deze milieurampen te controleren?
2. Beschikt zij over financiële programma's die kunnen bijdragen tot de oplossing van de hierboven omschreven situaties?
3. Acht zij het niet noodzakelijk om met betrekking tot de drie genoemde gevallen een inbreukprocedure in te leiden tegen Italië wegens niet-naleving van de voorschriften inzake milieubescherming en volksgezondheid?
Antwoord van mevrouw Wallström namens de Commissie
(11 mei 2001)
De bevoegdheden van de Commissie zijn beperkt tot die welke haar bij het EG-Verdrag zijn verleend. Met name dient de Commissie erop toe te zien dat het Gemeenschapsrecht naar behoren wordt toegepast in alle lidstaten. In artikel 211 (ex-artikel 155) van het EG-Verdrag is het volgende bepaald: Teneinde de werking en de ontwikkeling van de Gemeenschappelijke markt te verzekeren () ziet de Commissie toe op de toepassing zowel van de bepalingen van dit Verdrag als van de bepalingen welke de instellingen krachtens dit Verdrag vaststellen. En artikel 226 (ex-artikel 169) van het EG-Verdrag bepaalt het volgende: Indien de Commissie van oordeel is dat een lidstaat een van de krachtens dit Verdrag op hem rustende verplichtingen niet is nagekomen, brengt zij dienaangaande een met redenen omkleed advies uit, na deze staat in de gelegenheid te hebben gesteld zijn opmerkingen te maken. Indien de betrokken staat dit advies niet binnen de door de Commissie vastgestelde termijn opvolgt, kan de Commissie de zaak aanhangig maken bij het Hof van Justitie. De Commissie heeft een discretionaire bevoegdheid met betrekking tot het inleiden van een dergelijke procedure(1).
De gebrekkige watervoorziening in Caltanisetta en Torre Annunziata en het buiten de oevers treden van de Sarno vallen niet onder geldende richtlijnen of verordeningen van de Gemeenschap.
Wat betreft de verontreiniging van de Sarno kan wellicht een beroep worden gedaan op Richtlijn 91/271/EEG van de Raad van 21 mei 1991 inzake de behandeling van stedelijk afvalwater(2), Richtlijn 75/440/EEG van de Raad van 16 juni 1975 betreffende de vereiste kwaliteit van het oppervlaktewater dat is bestemd voor productie van drinkwater in de lidstaten(3) en Richtlijn 76/464/EEG van de Raad van 4 mei 1976 betreffende de verontreiniging veroorzaakt door bepaalde gevaarlijke stoffen die in het aquatisch milieu van de Gemeenschap worden geloosd(4). Daar de gronden voor een klacht over de gebrekkige toepassing van het Gemeenschapsrecht ontbreken, kan op basis van de door de geachte parlementsleden verstrekte informatie echter geen inbreuk op de communautaire wetgeving worden vastgesteld.
Uit de informatie blijkt overigens dat de situatie met betrekking tot de afvalbehandeling relevant kan zijn in het kader van Richtlijn 75/442/EEG van de Raad van 15 juli 1975 betreffende afvalstoffen(7), als gewijzigd bij Richtlijn 91/156/EEG van 18 maart 1991(5), die ten doel heeft de menselijke gezondheid en het milieu te beschermen tegen schadelijke effecten van inzameling, transport, behandeling, opslag en storting van afval. Aangezien zij niet op de hoogte is van de door de geachte parlementsleden beschreven situatie, zal de Commissie het nodige doen om daarover nadere gegevens te verkrijgen en ervoor te zorgen dat de communautaire wetgeving wordt nageleefd.
De Commissie kan niet altijd op de hoogte zijn van iedere situatie waarin mogelijk sprake is van een slechte toepassing van de communautaire milieuwetgeving door de lidstaten. Dergelijke situaties worden gewoonlijk onder de aandacht van de Commissie gebracht door middel van klachtenbrieven, schriftelijke vragen van het Parlement en petities bij de Commissie Verzoekschriften van het Parlement. Situaties die mogelijk niet in overeenstemming zijn met het toepasselijke Gemeenschapsrecht moeten echter nauwkeurig worden beschreven, zodat de Commissie ze kan beoordelen aan de hand van de geldende communautaire milieuwetgeving.
Maatregelen op het gebied van afvalbehandeling, watervoorziening en milieu-infrastructuur kunnen worden medegefinancierd door het Europees fonds voor regionale ontwikkeling (EFRO), in het kader van de communautaire steun voor regio's van doelstelling 1. In het geval van de Mezzogiorno neemt het EFRO tezamen met de andere communautaire structuurfondsen deel aan de financiering van
regionale programma's voor Campania en Sicilië, die rechtstreeks door de regionale instanties worden beheerd. Op grond van artikel 8 van Verordening (EG) nr. 1260/1999 van de Raad van 21 juni 1999 houdende algemene bepalingen inzake de Structuurfondsen(6), valt de uitvoering van bijstandsverlening onder de verantwoordelijkheid van de lidstaten op het betreffende territoriale niveau.
(1) De prioriteiten en criteria inzake de discretionaire bevoegdheid van de Commissie zijn opgesomd in het veertiende jaarlijkse verslag over de controle op toepassing van het Gemeenschapsrecht van 1996, in PB C 332 van 3.11.1997.
(2) PB L 135 van 30.5.1991.
(3) PB L 194 van 25.7.1975.
(4) PB L 129 van 18.5.1976.
(5) PB L 78 van 26.3.1991.
(6) PB L 161 van 26.6.1999.
(7) PB L 194 van 25.7.1975.