SCHRIFTELIJKE VRAAG P-2200/02 van Richard Howitt (PSE) aan de Commissie. Ontwijking van TUPE-regelgeving door de Duitse mobiele telefoonmaatschappij T-Mobile in het hoofdkwartier in Borehamwood, Verenigd Koninkrijk.

SCHRIFTELIJKE VRAAG P-2200/02

van Richard Howitt (PSE) aan de Commissie

(12 juli 2002)

Betreft: Ontwijking van TUPE-regelgeving door de Duitse mobiele telefoonmaatschappij T-Mobile in het hoofdkwartier in Borehamwood, Verenigd Koninkrijk

Na de overname van de Britse mobiele telefoonmaatschappij One to One door het Duitse bedrijf Deutsche Telekom heeft T-Mobile (de nieuwe naam van One to One) een interne overplaatsing uitgevoerd van zijn werknemers in het hoofdkwartier te Borehamwood, Verenigd Koninkrijk. Als direct gevolg hiervan kan het personeel een wijziging van de pensioenregeling verwachten, en het verlies van 40 % van de pensioenuitkeringen tegemoet zien. T-Mobile beweert dat de TUPE-regelgeving (Transfer of Undertakings (Protection of Employment) Regulations 1981) niet van toepassing is omdat de overplaatsing intern is en geen afzonderlijke eenheid betreft. Ik zou echter vraagtekens willen zetten bij de rechtsgeldigheid van de overplaatsing in het kader van het Europees recht met betrekking tot de status van pensioenregelingen van werknemers. Houdt dit geen maas in de TUPE-regelgeving in?

Antwoord van mevrouw Diamantopoulou namens de Commissie

(19 augustus 2002)

Richtlijn 2001/23/EG van de Raad van 12 maart 2001 inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen der lidstaten betreffende het behoud van de rechten van de werknemers bij overgang van ondernemingen, vestigingen of onderdelen van ondernemingen of vestigingen(1) is volgens artikel 1, lid 1, onder a), van toepassing op de overgang van ondernemingen, vestigingen of onderdelen van ondernemingen of vestigingen op een andere ondernemer ten gevolge van een overdracht krachtens overeenkomst of een fusie. Het Hof van Justitie was in zaak C-234/98(2) van oordeel dat de richtlijn toepassing kan vinden op een overgang tussen twee vennootschappen die tot eenzelfde groep behoren.

De richtlijn is van toepassing als er sprake is van een overgang, met het oog op voortzetting van een al dan niet hoofdzakelijk economische activiteit, van een economische eenheid die haar identiteit behoudt, waaronder een geheel van georganiseerde middelen wordt verstaan. De Commissie is niet in staat te beoordelen of de richtlijn in dit geval van toepassing is.

Artikel 3, lid 4, onder a), bepaalt dat, tenzij de lidstaten anders bepalen, de leden 1 en 3 niet van toepassing zijn op de rechten van de werknemers op ouderdomsuitkeringen, invaliditeitsuitkeringen of uitkeringen aan nagelaten betrekkingen uit hoofde van voor één of meer bedrijfstakken geldende aanvullende stelsels van sociale voorzieningen welke bestaan naast de wettelijke stelsels van sociale zekerheid van de lidstaten(3).

Voor zover de Commissie bekend is, is de richtlijn in het Verenigd Koninkrijk correct omgezet. Het dus in eerste instantie aan de nationale rechter om een uitspraak te doen in kwesties die kunnen voortvloeien uit of betrekking kunnen hebben op een verkeerde toepassing door de nationale autoriteiten.

(1) PB L 82 van 22.3.2001.

(2) Zaak C-234/98, G. C. Allen e.a. tegen Amalgamated Construction Co. Ltd, Jurispr. 1999, blz. I-8643.

(3) Artikel 3, lid 1, bepaalt dat de rechten en verplichtingen welke voor de vervreemder voortvloeien uit de op het tijdstip van de overgang bestaande arbeidsovereenkomst of arbeidsbetrekking, door deze overgang op de verkrijger overgaan. Volgens lid 3 van hetzelfde artikel handhaaft de verkrijger de in een collectieve overeenkomst vastgelegde arbeidsvoorwaarden in dezelfde mate als in deze overeenkomst vastgesteld voor de vervreemder.