SCHRIFTELIJKE VRAAG E-2764/02 van Bart Staes (Verts/ALE) aan de Commissie. Taaldiscriminatie — onderzoek naar de aanwerving van moedertaalsprekers.

SCHRIFTELIJKE VRAAG E-2764/02

van Bart Staes (Verts/ALE) aan de Commissie

(1 oktober 2002)

Betreft: Taaldiscriminatie onderzoek naar de aanwerving van moedertaalsprekers

Blijkens het antwoord op vraag E-0941/02(1) van de Europese Commissie erkent deze dat de term moedertaalspreker in geen geval aanvaardbaar is krachtens het Gemeenschapsrecht. Anderzijds wil de Commissie de term niet verbieden in personeelsadvertenties. Voorts wil zij met haar bevoegdheden de discriminatie bestrijden die veroorzaakt wordt door de opname van een vereiste inzake de kennis van een taal als moedertaalspreker in personeelsadvertenties. Tegelijk beveelt zij het gebruik aan van een uitdrukking als perfecte of zeer goede kennis van een bijzondere taal.

1. Is de Commissie zich bewust van het feit dat het simpelweg vervangen van de ene uitdrukking door de andere niets oplost aan de grond van de zaak?

2. Is zij er zich van bewust dat het gros van de werkgevers dat op zoek is naar een moedertaalspreker ook al wordt dat niet zo uitdrukkelijk vermeld tijdens sollicitaties ook daadwerkelijk alleen moedertaalsprekers uitnodigt?

3. Heeft de Europese Commissie al een onderzoek gedaan naar dit fenomeen?

a) Zo neen, waarom niet? Is zij zinnens deze vorm van discriminatie tot voorwerp van een onderzoek te maken?

b) Zo ja, welke waren de resultaten van het onderzoek en welke gevolgtrekkingen voor beleidsvoorstellen kunnen eruit worden getrokken?

(1) PB C 229 E van 26.9.2002, blz. 161.

Antwoord van mevrouw Diamantopoulou namens de Commissie

(11 november 2002)

De Commissie is van mening dat een moerdertaalspreker-voorwaarde in personeelsadvertenties niet aanvaardbaar uit hoofde van de communautaire regels inzake het vrij verkeer van werknemers, aangezien deze onwettig discriminatoir is. Daarom meent de Commissie dat het gebruik van deze term in personeelsadvertenties door het Gemeenschapsrecht verboden is. Zij heeft dit onder meer uiteengezet in talrijke antwoorden op schriftelijke vragen, aan niet-gouvernementele organisaties en aan het Raadgevend Comité voor het vrije verkeer van werknemers (vertegenwoordigers van de lidstaten en de sociale partners).

De eis van een perfecte of zeer goede kennis van een bijzondere taal kan echter op zich niet als onwettig volgens het Gemeenschapsrecht worden beschouwd, als een zeer hoog niveau van kennis van een bijzondere taal nodig is voor de betreffende baan; de werkgever moet de noodzaak van deze eis rechtvaardigen.

Er is een duidelijk verschil tussen een moedertaalspreker-voorwaarde en de eis van een perfecte of zeer goede kennis van een bijzondere taal, als een zeer hoog niveau van kennis van die taal nodig is voor de betreffende baan en de werkgever de noodzaak van deze eis kan rechtvaardigen. Als een migrerende werknemer vindt dat een particuliere werkgever, hoewel hij vraagt om een perfecte of zeer goede kennis van een bijzondere taal, alleen een moedertaalspreker zoekt en daarom het Gemeenschapsrecht schendt, dan moeten de nationale rechtbanken deze zaak afzonderlijk op grond van de feiten beoordelen.

De Commissie maakt gebruik van haar bevoegdheden om elke vorm van discriminatie te bestrijden die wordt veroorzaakt door de eis van de kennis van een taal als moedertaalspreker in personeelsadvertenties. Binnen de grenzen van haar bevoegdheden onderzoekt zij thans dergelijke personeelsadvertenties die door de overheidsdiensten van een lidstaat zijn gepubliceerd. De onderzoeken zijn nog niet afgerond; in het licht van de resultaten daarvan zal de Commissie daarna een beslissing nemen over de volgende te ondernemen stappen.