SCHRIFTELIJKE VRAAG E-0673/02 van Ilda Figueiredo (GUE/NGL) aan de Commissie. Dubbele belastingheffing op arbeidsinkomsten.
SCHRIFTELIJKE VRAAG E-0673/02 van Ilda Figueiredo (GUE/NGL) aan de Commissie. Dubbele belastingheffing op arbeidsinkomsten.
SCHRIFTELIJKE VRAAG E-0673/02
van Ilda Figueiredo (GUE/NGL) aan de Commissie
(8 maart 2002)
Betreft: Dubbele belastingheffing op arbeidsinkomsten
Hoewel het ingevolge artikel 49 van het EG-Verdrag verboden is het vrij verrichten van diensten via een dubbele belastingheffing te belemmeren, heb ik onlangs moeten constateren dat dit ingeval van Portugese werknemers wel degelijk gebeurt.
Zoals bekend bestaat er in Duitsland een belangrijke Portugese gemeenschap. Bij Portugese echtparen werkt er meestal maar een van beiden in Duitsland, terwijl de andere in Portugal blijft werken.
Normaal gesproken betaalt de Portugese werknemer in Duitsland daar belasting over zijn inkomen. Maar de wederhelft die in Portugal is blijven werken, moet bij de indiening van zijn/haar belastingaangifte een verklaring bijvoegen over de inkomsten van zijn/haar echtgenote/echtgenoot van wie de inkomsten worden meegerekend.
Deze situatie leidt tot een dubbele onrechtvaardigheid. Niet alleen betaalt een van beiden twee keer belasting maar omdat de salarissen in Duitsland aanzienlijk hoger liggen dan in Portugal, komt hij of zij ook automatisch in een andere schaal terecht hetgeen tot gevolg heeft dat hij/zij bij de berekening van de te heffen belasting een hoger percentage moeten betalen.
Kan de Commissie mededelen welke maatregelen getroffen dienen te worden om dit soort situaties te voorkomen?
Antwoord van de heer Bolkestein namens de Commissie
(23 april 2002)
Het door het geachte parlementslid aan de orde gestelde probleem waarover het Parlement reeds talrijke opmerkingen heeft ontvangen heeft betrekking op de belastingsituatie van in Duitsland werkende Portugezen. Deze personen worden als ingezetenen van Portugal beschouwd indien hun woning en gezin zich nog in Portugal bevinden. Degenen die hun gezin naar Duitsland hebben overgebracht, zijn uitsluitend aan de Duitse belastingwetgeving onderworpen.
De op 15 juli 1980 tussen Duitsland en Portugal ondertekende overeenkomst inzake dubbele belastingheffing, vermijdt dubbele belastingheffing van Portugese ingezeten belastingplichtigen die inkomsten uit arbeid ontvangen in Duitsland door deze personen een belastingkrediet toe te kennen. Dit krediet geeft de mogelijkheid reeds in Duitsland betaalde belasting op de Portugese belastingen in mindering te brengen (zogenaamde kredietmethode). Deze methode is een van de twee systemen ter voorkoming van dubbele belastingheffing die de lidstaten kunnen toepassen krachtens de modelovereenkomst van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO). Het andere systeem is de zogenaamde vrijstellingsmethode waarbij een staat het exclusieve recht heeft inkomsten te belasten, waarna deze inkomsten in de andere staat vrijgesteld zijn van belasting.
Omdat de inkomstenbelastingen op het niveau van de Gemeenschap nog niet geharmoniseerd zijn, kunnen de lidstaten zelf bepalen welke methode zij toepassen. Hoewel de lidstaten bij het maken van deze keuze rekening dienen te houden met het EG-verdrag en, in het bijzonder, de beginselen van de interne markt, is hun beslissing rechtsgeldig zolang het totale bedrag van de in beide staten te betalen belastingen niet hoger is dan het bedrag dat verschuldigd zou zijn indien de inkomsten in de staat met de hoogste belastingheffing werden belast. Aangezien Portugal volledig krediet verleent voor de reeds in Duitsland betaalde belasting is er in dit geval geen onverenigbaarheid met het Gemeenschapsrecht.
Als gevolg van het progressieve karakter van de Portugese nationale belastingen stijgt de Portugese heffingsgrondslag doordat rekening wordt gehouden met in Duitsland verkregen inkomsten (die als zodanig niet belastbaar zijn in Portugal). Dit is toegestaan uit hoofde van de zogenaamde progressieclausule in artikel 24, lid 1, onder b) van de overeenkomst inzake dubbele belastingheffing dat op artikel 23B (2) van de modelovereenkomst van de OESO gebaseerd is. Aangezien deze clausule rekening houdt met het beginsel dat de belastingheffing in verhouding dient te zijn tot de draagkracht van de belastingplichtige is zij niet strijdig met het Gemeenschapsrecht.
De door het geachte parlementslid betreurde situatie kan uitsluitend worden gewijzigd door een aanpassing van de bilaterale belastingovereenkomst, waarvoor uitsluitend de overeenkomstsluitende staten, in casu Duitsland en Portugal, bevoegd zijn. De Commissie heeft de autoriteiten van beide lidstaten niettemin er informeel van in kennis gesteld dat de Portugese werknemers de huidige situatie als onbillijk ervaren en dat het wellicht wenselijk is de desbetreffende regelingen te herzien.