SCHRIFTELIJKE VRAAG P-0933/02 van Pat Gallagher (UEN) aan de Commissie. Nationale wetgevingen inzake de gezondheid en de veiligheid van zelfstandigen.
SCHRIFTELIJKE VRAAG P-0933/02 van Pat Gallagher (UEN) aan de Commissie. Nationale wetgevingen inzake de gezondheid en de veiligheid van zelfstandigen.
SCHRIFTELIJKE VRAAG P-0933/02
van Pat Gallagher (UEN) aan de Commissie
(26 maart 2002)
Betreft: Nationale wetgevingen inzake de gezondheid en de veiligheid van zelfstandigen
Hoewel zelfstandigen wel onder de kaderrichtlijn inzake de gezondheid en de veiligheid vallen, bevatten de desbetreffende nationale wetgevingen van ongeveer de helft van de lidstaten geen bepalingen voor zelfstandigen. Is de Commissie, tegen deze achtergrond, van plan prioriteit toe te kennen aan een paneuropese oplossing voor de gelijke behandeling van alle werknemers in de interne markt op het gebied van de gezondheid en de veiligheid op de werkplek, daarmee tegelijkertijd een verbetering aanbrengend in de voorwaarden voor arbeidsmobiliteit en een bijdrage leverend aan een efficiëntere interne markt en een meer dynamische economie van de Unie?
Antwoord van mevrouw Diamantopoulou namens de Commissie
(23 april 2002)
De Commissie is het eens met de geachte afgevaardigde dat het van groot belang is dat de noodzaak van de bescherming van de gezondheid en de veiligheid op het werk van zelfstandigen wordt erkend.
Kaderrichtlijn 89/391/EEG van de Raad van 12 juni 1989 betreffende de tenuitvoerlegging van maatregelen ter bevordering van de verbetering van de veiligheid en gezondheid van de werknemers op het werk(1) geldt niet voor zelfstandigen. Artikel 3 definieert de in de richtlijn gebruikte term werknemer als iedere persoon die door een werkgever wordt tewerkgesteld. Door deze bepaling is de richtlijn duidelijk niet van toepassing op zelfstandigen.
De Commissie heeft evenwel onlangs een voorstel voor een aanbeveling van de Raad betreffende de toepassing van de wetgeving inzake de gezondheid en de veiligheid op het werk op zelfstandigen(2) goedgekeurd. De aanbeveling is een niet-bindend instrument dat ten doel heeft om overeenkomstig het subsidiariteitsbeginsel een minimumniveau van bescherming voor zelfstandigen tot stand te brengen. De belangrijkste thema's die in de aanbeveling aan de orde komen, zijn de erkenning van de rechten van zelfstandigen, voorlichting, scholing en gezondheidsmonitoring.
(1) PB L 183 van 29.6.1989.
(2) COM(2002) 166 def.