SCHRIFTELIJKE VRAAG E-2678/03 van Caroline Jackson (PPE-DE) aan de Commissie. Nitratenrichtlijn uit 1991.

(2004/C 78 E/0155)

SCHRIFTELIJKE VRAAG E-2678/03

van Caroline Jackson (PPE-DE) aan de Commissie

(10 september 2003)

Betreft: Nitratenrichtlijn uit 1991

Beweerd wordt dat het in de nitratenrichtlijn (richtlijn 91/676/EEG⁽¹⁾) vastgestelde maximumgehalte aan nitraten in water, namelijk 50 milligram per liter, achterhaald is en dat om gezondheidsredenen nitraten in water eigenlijk boven deze grenswaarde dienen te liggen. Heeft de Commissie hierop enig commentaar te leveren en is zij voornemens de nitratenrichtlijn, die in tal van lidstaten nog steeds lang niet ten volle ten uitvoer wordt gelegd, in ieder geval te wijzigen?

Antwoord van mevrouw Wallström namens de Commissie

(16 oktober 2003)

De Commissie is het niet eens met het standpunt dat de in de Nitratenrichtlijn⁽²⁾ vastgestelde norm van 50 milligram (mg) per liter aan nitraten, één van de criteria om kwetsbare zones te identificeren, achterhaald is en dat om gezondheidsredenen nitraten in water boven die grenswaarde dienen te liggen.

Bij de recente herziening van Richtlijn 80/778/EEG van de Raad van 15 juli 1980 betreffende de kwaliteit van voor menselijke consumptie bestemd water⁽³⁾, te weten Richtlijn 98/83/EG van de Raad van 3 november 1998⁽⁴⁾, waarin de parameterwaarden werden herzien overeenkomstig de laatste beschikbare wetenschappelijke gegevens (b.v. de richtsnoeren van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), het Wetenschappelijk Comité voor de toxiciteit en de ecotoxiciteit), werd voor nitraten de eerdere grenswaarde van 50 mg per liter bevestigd.

De uit voorzorg vastgestelde grenswaarde van 50 mg per liter is van cruciaal belang voor het voorkomen van gevolgen voor de gezondheid, zoals methaemoglobinaemia bij kinderen. Deze ziekte, die verband houdt met grote hoeveelheden nitraten in drinkwater, komt nog steeds voor zowel in Oost-Europa (honderden gevallen) als in de Verenigde Staten. Het feit dat deze ziekte in de West-Europese landen betrekkelijk weinig voorkomt heeft te maken met het afdwingen van strikte grenswaarden voor nitraten gedurende de afgelopen 20 jaar.

De Commissie is momenteel niet voornemens wijzigingen op de nitratenrichtlijn voor te stellen, aangezien zij ervan overtuigd is dat de volledige tenuitvoerlegging van de richtlijn essentieel is om het effect op Europese wateren van nutriënten afkomstig van landbouwbronnen terug te dringen. Bij meer dan 20 % van het Europese grondwater is sprake van te hoge concentraties nitraten en minstens 30-40 % van de rivieren en meren vertonen symptomen van eutrofiëring of lozen grote hoeveelheden stikstof in kustwateren en zeeën: geschat wordt dat de landbouw verantwoordelijk is voor 50 tot 80 % van de stikstofinbreng in Europese wateren⁽⁵⁾.

In deze context zet de Commissie zich er, door middel van een aantal acties, volledig voor in de nitratenrichtlijn, die erop is gericht de verontreiniging uit agrarische bronnen te verminderen en te voorkomen, op de juiste wijze ten uitvoer te laten leggen in de lidstaten. In de eerste plaats zal zij juridische druk uitoefenen door middel van inbreukprocedures tegen de lidstaten die de verschillende stappen van de richtlijn niet ten uitvoer leggen.

De Commissie verricht ook aanzienlijke inspanningen om door middel van regelmatige monitoring en verslaglegging meer bekendheid te geven aan de noden en de milieustatus van Europese wateren, en om de uitwisseling tussen de lidstaten van technische informatie inzake landbouwpraktijken te bevorderen en het effect daarvan op het weglekken van nutriënten en inzake instrumenten voor het meten, vorm geven aan en voorspellen van het effect van die praktijken op de kwaliteit van het water.