SCHRIFTELIJKE VRAAG E-3647/03 van Erik Meijer (GUE/NGL) aan de Commissie. Vertraging van uitdieping en verbreding van de rivier de Maas ten noorden van Maastricht als gevolg van bezwaren tegen ondershandse grindwinning.

27.3.2004

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

CE 78/619

1.

Is het de Commissie bekend dat het Nederlandse besluit om na de herhaaldelijke overstromingen in het gebied van de rivier de Maas langs de Nederlands-Belgische grens ten noorden van Maastricht niet langer het traditionele middel van dijkverhoging te gebruiken tegen de periodieke wateroverlast maar de rivierbedding en de nabije omgeving uit te diepen en te verbreden perspectieven biedt voor een meer duurzaam natuurbeheer?

2.

Kan de Commissie bevestigen dat uitvoering van dit 450 miljoen euro kostende Grensmaasproject vertraging oploopt omdat zij een openbare aanbesteding wenst en Nederland uitgaat van een ondershandse aanbesteding, waarbij het afgraven van 50 miljoen ton grind deel uitmaakt van de medefinanciering met gesloten beurzen door regionale particuliere bedrijven?

3.

Richten de bezwaren van de Commissie zich tegen de in de overeenkomst opgenomen concessie voor commerciële winning van grind door bedrijven die reeds eerder in deze omgeving landschaps-vernielende diepe putten met stilstaand water voor grindwinning langs de oevers hebben mogen aanleggen, of gaat het haar erom dat de uitvoering van grote openbare werken niet mag worden verbonden met een publiek-private samenwerking?

4.

Gaat de door de Commissie voorgestane aanpak leiden tot hogere kosten voor de Nederlandse regering of tot verplichte inschakeling van andere ontginner van grindgronden dan de thans reeds in dit gebied werkzame bedrijven?

5.

Wie draagt de kosten van grootschalige schade door eventuele overstromingen voor woningen, bedrijven, openbare ruimte en agrarische gronden gedurende de periode dat door de ingreep van de Commissie de werkzaamheden worden uitgesteld?

6.

Op welke wijze bevordert de Commissie dat de werkzaamheden snel, tegen de laagst mogelijke kosten en op een voor de omgeving verantwoorde wijze kunnen worden uitgevoerd?

1.

Het Grensmaasproject, dat gericht is op ecologische ontwikkeling, grindwinning en overstromings-beheersing, is de Commissie bekend. De Commissie is zich er ook van bewust dat dit project onder meer inhoudt dat baggerwerken moeten worden uitgevoerd in de Maas.

2.

Naar aanleiding van een groot aantal klachten heeft de Commissie een inbreukprocedure ingeleid met betrekking tot het Grensmaasproject; op 2 mei 2003 heeft zij een schriftelijke aanmaning naar de Nederlandse overheid gestuurd, waarin zij uitlegt dat de relatie tussen de Nederlandse overheid en degenen die de werkzaamheden in het kader van het Grensmaasproject zullen uitvoeren, moet worden beschouwd als een overheidsopdracht voor werken in de zin van de toepasselijke communautaire richtlijnen inzake overheidsopdrachten. Een dergelijk contract moet dan ook overeenkomstig de communautaire wetgeving worden gegund. De Commissie beschikt niet over gegevens waaruit kan worden afgeleid dat het Grensmaasproject vertraging heeft opgelopen ten gevolge van deze inbreukprocedure. Uit de beschikbare informatie blijkt dat de voltooiing van het project voor 2022 is gepland en dat de bevoegde autoriteiten niet van plan zijn vóór 2005 met de uitvoering van het project van start te gaan. Een aanbestedingsprocedure overeenkomstig de Europese wetgeving inzake overheidsopdrachten neemt gewoonlijk niet meer dan zes maanden in beslag.

3.

Zoals reeds gezegd in punt 2 hebben de bezwaren van de Commissie betrekking op de manier waarop de werkzaamheden in kwestie worden gegund. In bovengenoemde aanmaningsbrief geeft de Commissie aan dat, overeenkomstig de Europese richtlijnen voor overheidsopdrachten, een overheidsopdracht voor werken moet worden uitgeschreven voor de gunning van het Grensmaasproject. Bovendien benadrukt de Commissie dat het contract, zelfs als het als een concessie zou worden beschouwd, overeenkomstig de Europese wetgeving aan de private partner moet worden gegund. Dit betekent dat de in het Verdrag opgenomen beginselen van niet-discriminatie, transparantie en gelijke behandeling, waarbij elke aanbestedende dienst voldoende bekendheid aan zijn opdrachten moet geven om een transparante gunningsprocedure te waarborgen, moeten worden nageleefd.

4.

De Commissie beschikt niet over specifieke gegevens die haar in staat stellen op deze vraag te antwoorden. Het doel van aanbestedingsprocedures is echter te garanderen dat openbare opdrachten worden gegund aan de inschrijver die de beste offerte indient; ze moeten geen lagere, maar een hogere rendabiliteit van het overheidsgeld tot gevolg hebben.

5.

De Commissie verwijst naar haar antwoord op vraag 2 en benadrukt dat zij niet verantwoordelijk is voor eventuele vertragingen, zelfs als deze het gevolg zijn van de lopende inbreukprocedure. Overeenkomstig artikel 226 van het EG-Verdrag kan de Commissie een inbreukprocedure inleiden als een lidstaat een krachtens dit Verdrag op hem rustende verplichting niet is nagekomen. De lidstaat is dan ook verantwoordelijk voor de gevolgen van de niet-nakoming.

6.

Sinds de verzending van de schriftelijke aanmaning heeft de Commissie twee ontmoetingen gehad met de Nederlandse autoriteiten om een oplossing te zoeken die verenigbaar is met de wetgeving inzake overheidsopdrachten en die rekening houdt met het belang van het project. In de nabije toekomst zullen verdere contacten plaatsvinden.