SCHRIFTELIJKE VRAAG E-3177/03 van Dorette Corbey (PSE) aan de Commissie. Hergebruik van medische instrumenten en medische hulpmiddelen.
SCHRIFTELIJKE VRAAG E-3177/03 van Dorette Corbey (PSE) aan de Commissie. Hergebruik van medische instrumenten en medische hulpmiddelen.
20.3.2004 || NL || Publicatieblad van de Europese Unie || C NaN/232
Betreft:
Hergebruik van medische instrumenten en medische hulpmiddelen
Medische instrumenten en hulpmiddelen beslaan een aanzienlijk deel van de kosten van volksgezondheid. Het hergebruik van medische instrumenten en hulpmiddelen kan de kosten tot 40 % verminderen en is vanuit milieuoogpunt zeer gunstig. Producenten van medische instrumenten en hulpmiddelen bestempelen hun producten echter vaak als "single use", hetgeen hergebruik in de weg staat en kosten onnodig opjaagt. Een ander negatief gevolg van deze handelwijze is dat - omwille van kostenbesparing - instrumenten en hulpmiddelen toch worden hergebruikt terwijl zij niet op deskundige wijze behandeld, gereinigd en gesteriliseerd zijn. Een groot deel van de ziekenhuisinfecties zou te wijten zijn aan het onprofessioneel hergebruik van hulpmiddelen en instrumenten.
(1) COM(2003) 301 def.
Betreft:
Arrogantie van de Laotiaanse autoriteiten
Op 26 oktober 1999 werden vijf jonge Laotianen - Thongpaseuth Keuakoun, Sengaloun Phengphanh, Bouavanh Chanmanivong, Khamphouvieng Sisaat en Keochay - samen met tientallen andere demonstranten gearresteerd omdat zij in Vientiane een vreedzame optocht hadden georganiseerd waaraan werd deelgenomen door Laotiaanse studenten, docenten, ambtenaren en burgers die democratische hervormingen, maatregelen tegen corruptie, meer sociale rechtvaardigheid en een meerpartijenstelsel eisten.
Vier jaar later hebben de Laotiaanse autoriteiten zich ondanks vele verzoeken en ondanks de preferentiële handelsakkoorden en de kolossale ontwikkelingshulp van de EU en haar lidstaten niet verwaardigd om ook maar het geringste gebaar te maken om het lot van deze vijf politieke gevangenen te verlichten. Noch het internationale Rode Kruis noch de ambassadeurs van de lidstaten noch de vertegenwoordiger van de Commissie noch enige andere hoge vertegenwoordiger van de Verenigde Naties of andere internationale organisaties hebben toestemming gekregen om hen in de gevangenis op te zoeken. Bovendien hebben de autoriteiten in Vientiane geen enkel gevolg gegeven aan de toezeggingen die hun vertegenwoordiger tijdens een zitting van het Parlement in Straatsburg had gedaan om opheldering te verschaffen over de tegenstrijdige uitspraken van verschillende regeringswoordvoerders over de omstandigheden waarin de vijf verdwenen leiders van de demonstratie van 26 oktober zijn berecht.
Volgens goed ingelichte bron schijnt Khamphouvieng Sisaat al meer dan een jaar niet meer gezien te zijn terwijl Thongpaseuth Keuakoun sterk verzwakt zou zijn en niet meer op zijn benen kan staan.
Heeft de Commissie exacte en betrouwbare informatie ontvangen over de berechting en de gezondheidstoestand van de vijf verdwenen leiders van de "Beweging van 26 oktober"?
Is de Commissie niet van mening dat het optreden van de Laotiaanse autoriteiten tegenover de Unie lijkt op minachting en de grenzen van het fatsoen verre overschrijdt?
Is de Commissie niet van mening dat Laos het meer nog dan Birma (en dat zegt genoeg) zou verdienen dat de Unie krachtig en vastberaden optreedt om de autoriteiten van dit land te bewegen om met spoed een begin te maken met democratisering en nationale verzoening?
Is de Commissie daarom bereid de Laotiaanse autoriteiten te kennen te geven, met name tijdens de bilaterale ontmoeting die in november in Brussel zal plaatsvinden in het kader van de samenwerkingsovereenkomst, dat zij de EU-fondsen voor Laos zal bevriezen als de autoriteiten in Vientiane geen precieze toezeggingen doen dat zij vergaande democratische hervormingen zullen uitvoeren en duidelijkheid zullen verschaffen over de toestand van alle politieke gevangenen?
De Commissie staat volledig achter de noodzaak om het respect voor de mensenrechten in Laos te versterken, onder meer de vrijheid van meningsuiting, van vergadering, van vereniging en van religie alsmede het lidmaatschap van internationale mensenrechtenorganisaties.
In verband met de algemene mensenrechtensituatie in de democratische volksrepubliek Laos heeft de Commissie verschillende malen diverse kwesties bij de regering van Laos aangekaart, met inbegrip van de zaak van de vijf leiders van de "beweging van 26 oktober", jammer genoeg met geringe resultaten tot nog toe.
De Commissie zal alle aspecten van de mensenrechtensituatie in Laos onderzoeken, met inbegrip van mogelijke antwoorden van de kant van de Commissie, met het oog op de volgende gemengde commissie EG-Laos, die in de eerste helft van 2004 in Vientiane zal plaatsvinden en verslag bij het Parlement dient uit te brengen.
Intussen volgt de Commissie een beleid voor een constructieve politieke dialoog met de Laotiaanse regering, die gepaard gaat met blijvende steun voor de meest kwetsbare groepen in de Laotiaanse samenleving via door de Commissie gesteunde ontwikkelingsprogramma's.
De schorsing van hulp zolang de fundamentele mensenrechten niet worden gerespecteerd zou moeten worden beschouwd als een ultieme noodmaatregel, aangezien hiervan waarschijnlijk een negatief effect zou uitgaan op de bevolking waarvan de rechten zijn geschonden.
Indien er geen sprake zou zijn van significante vorderingen in de mensenrechtensituatie en indien kan worden aangevoerd dat het tot nog toe gevolgde constructieve beleid niet tot enige positieve resultaten leidt, zou de Commissie bereid zijn het huidige samenwerkingskader met Laos te herzien en na te denken over passende maatregelen, in volledige coördinatie met de lidstaten en het Parlement.